Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Τα δικά μας , δικά μας, και τα ξένα… πάλι δικά μας..

Τουλάχιστον ο Καραγκιόζης έλεγε …
“…και τα ξένα, μισά- μισά”
Ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΕΙΠΕ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΜΑΝΩΛΑ

Στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας «η άποψη Σκαδού-Μέσης»(Ιαν-Απρ. 2009) δημοσιεύεται απόφαση(κατά πλειοψηφία) του Δημοτικού Συμβουλίου Δρυμαλίας για την κατανομή ποσού 447.803 ευρώ-152 εκατ. δραχμών περίπου- στα τέσσερα δημοτικά διαμερίσματα.

Το ποσό αυτό παρέμεινε αδιάθετο από το 2001 και ήταν μέρος του ποσού των 1.173.881 ευρώ που είχε εγκριθεί για έργα δημοτικής οδοποιίας και για υποδομές ύδρευσης και αποχέτευσης στο Δήμο, που επλήγη από τη θεομηνία της 28ης Νοεμβρίου 2001.

Η απόφαση κατανέμει το ποσό με την εξής αναλογία: Κωμιακή 40%, Κόρωνος 40%, Σκαδό 10% και Μέση 10%, χωρίς βέβαια να προσδιορίζει τις ανάγκες και τα έργα των χωριών αυτών αλλά και τον τρόπο απορρόφησης των υπόλοιπων 2/3 περίπου από το ποσό που αναλογούσε σε αυτόν τον κωδικό πίστωσης.

Κατά της απόφασης αυτής έκανε προσφυγή στον Περιφερειάρχη(Γεν. Γραμματέα Νοτ. Αιγαίου) ο Μανώλης Μανωλάς, Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και Αντιδήμαρχος το 2001, ζητώντας στην ουσία να διατεθεί σχεδόν όλο το ποσό(89% συγκεκριμένα) στην Κόρωνο!!!

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες μας ο Περιφερειάρχης απέρριψε την προσφυγή Μανωλά και επομένως ισχύει η αναλογική κατανομή του Δημοτικού Συμβουλίου.

Η ιστορία αυτή επιβεβαιώνει τις θλιβερές διαπιστώσεις του κόσμου για το
-πώς κεντρικά αποφασίζεται η διάθεση χρημάτων
-πώς περιφερειακά τα διαχειρίζονται οι εκλεγμένοι και οι τοπικές υπηρεσίες
-πώς οι μικροτοπικισμοί κυριαρχούν και σε αυτούς που υποτίθεται διεκδικούν ευρύτερους ρόλους
-πώς η έλλειψη σχεδίου και προγράμματος δεν διευκολύνει τη λύση προβλημάτων.

Οκτώ χρόνια αναγκαία χρήματα στο ράφι, όταν έπρεπε να διεκδικούμε ΝΕΑ κονδύλια και ΝΕΑ έργα.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Για να δούμε, θα πιάσουν τόπο αυτά τα λεφτά η θα πάνε σε ψευτοβουλίστρες υπερ πίστεως και πατριδος.

Ανώνυμος είπε...

Καλά τα λέει ο διαχειριστής, το σύστημα χρηματοδότησης και διαχείρισης του πλούτου του ελληνικού λαού γίνεται χωρίς διαφάνεια, χωρίς σχέδιο, χωρίς γνώση, χωρίς νοικοκυρωσύνη. Αλά ποιος λυπάται και ποιος γνοιάζεται για ξένα λεφτά;