Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Αγροτικές κινητοποιήσεις, ένα προδιαγεγραμμένο τέλος


Λέγεται πως κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος. Θα μπορούσε να συμπληρώσει κανείς ότι πράγματι δεν πάει χαμένος αρκεί κάθε φορά να βγαίνουν και τα κατάλληλα συμπεράσματα.

Δυστυχώς συμπεράσματα δε βγαίνουν ποτέ, για τον απλό λόγο πως πιθανόν να αμφισβητηθεί η εκάστοτε ηγεσία που είχε την ευθύνη του σχεδιασμού και των αγώνων..

Έτσι οδηγούνται πολλοί αγώνες πολλών κλάδων σε επαναλαμβανόμενες ήττες.

Το τέλος του αγώνα των Αγροτών ήταν προδιαγεγραμμένο για όποιον γνωρίζει στοιχειωδώς την πολιτική ιστορία των κινημάτων.
Δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε όταν γράφαμε στο ξεκίνημα των κινητοποιήσεων:

«Ένας αγώνας, για να είναι αποτελεσματικός, οργανώνεται και πραγματοποιείται αφού διαμορφώνονται και κωδικοποιούνται τα κοινά αιτήματα, στη συνέχεια οικοδομούνται η ενότητα ,το μέτωπο και οι κοινωνικές συμμαχίες και στο τέλος αρχίζει ο αγώνας.Στον αγώνα των αγροτών όλα έγιναν ανάποδα και ευκαιριακά γιατί φαίνεται προηγήθηκε η ανάγκη ή η σκοπιμότητα από τη λογική.Το τέλος είναι φανερό.Άλλη μια χαμένη ευκαιρία για τους αγρότες, για τον πρωτογενή τομέα και για την Ελλάδα γενικότερα.»

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εσύ ήσουνα υπερ της λύσης των προβλημάτων των αγροτών, γιατί κάτι τέτοιο δεν κατάλαβα.

Ανώνυμος είπε...

Πιστεύω πως δεν υπάρχει Έλληνας που να ΜΗΝ είναι υπέρ της λύσης των προβλημάτων των αγροτών.
Σίγουρα όμως οι περισσότεροι είναι κατά της λογικής των κινητοποιήσεων που ακολούθησαν...

Ανώνυμος είπε...

Απελπισμένοι είναι οι περισσότεροι αγρότες, γιατί δεν υπάρχει αγροτική πολιτική από καμιά κυβέρνηση.

Ανώνυμος είπε...

Δε ξέρω αν επιλέξατε τυχαία την εικόνα στην οποία δεν υπάρχει άνθρωπος ούτε για δείγμα.
Όμως αυτή είναι η πραγματικότητα. Ένα μεγάλο πάρκιν μερικών εκατοντάδων τρακτέρ και κάποιοι παράγοντες στα κανάλια και το αγροτικό κανένα δεν ενδιαφέρει απ αυτούς.