Σάββατο 4 Απριλίου 2009

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΑΡΑΒΕΣ

Ο γέρος Άραβας ζει στη Νέα Υόρκη για πάνω από 40 χρόνια. Θέλει να φυτέψει πατάτες στον κήπο του, αλλά είναι μόνος κι αδύναμος. Στέλνει λοιπόν ένα e-mail στο γιο του, που σπουδάζει στο Παρίσι:
'Αγαπημένε μου γιε, είμαι πολύ λυπημένος επειδή δεν μπορώ να φυτέψω πατάτες στον κήπο μας. Είμαι βέβαιος πως, εάν ήσουν εδώ, θα με βοηθούσες να σκάψουμε τον κήπο. Σε αγαπώ, ο πατέρας σου.'
Σε μια ώρα, ο γέρος λαμβάνει e-mail απάντησης από το γιο του:
'Αγαπημένε μου πατέρα, παρακαλώ μην αγγίζεις τον κήπο, γιατί ΕΚΕΙ έκρυψα το ΠΡΑΜΑ. Σε αγαπώ κι εγώ, Ahmed.'
Σε 15 λεπτά, ο αμερικανικός στρατός, το ναυτικό, το FBI, η CIA και οι Rangers περικυκλώνουν το σπίτι του γέρου, σκάβουν ολόκληρο τον κήπο, ερευνούν το σπίτι, γδύνουν τον γέρο, ΔΕΝ βρίσκουν απολύτως τίποτα και φεύγουν απογοητευμένοι.
Μισή ώρα αργότερα, ο γέρος λαμβάνει ένα άλλο email από το γιο του:
'Αγαπημένε μου πατέρα, είμαι βέβαιος ότι ο κήπος είναι ήδη σκαμμένος και μπορείς να φυτέψεις τις πατάτες. Έκανα ό,τι μπορούσα για να σε βοηθήσω από το Παρίσι. Σε αγαπώ, Ahmed.'
Give me strength

Συνέχεια...

«G20», όπως παγκόσμιο δούλεμα

Από ότι διαβάζουμε, οι στόχοι που εξαγγέλθηκαν στη συνάντηση των G20 είναι τρεις
1 Ενίσχυση της παγκόσμιας οικονομίας με πρόσθετα μέσα ρευστότητας

2 Ενίσχυση των πτωχών
3 Έλεγχος του μαύρου χρήματος
Οι δυο πρώτοι στόχοι από αυτούς που εξαγγέλθηκαν, θα μπορούσαν να προκαλέσουν τον γέλωτα, εάν το δούλεμα σε παγκόσμια κλίμακα δεν είχε τραγικές συνέπειες. Όπως ο βάναυσος υποσιτισμός ενός δισεκατομμυρίου του παγκόσμιου πληθυσμού, που αργοπεθαίνει μέρα με την ημέρα, ως θύμα ενός νταβατζίδικου παγκόσμιου καταμερισμού εργασίας, δηλαδή ιδιοποίησης του πλούτου, δηλαδή ιδιοποίησης των πόρων επιβίωσης, με ταυτόχρονη επιβολή της υπανάπτυξης.
Όσοι ασχολούνται στοιχειωδώς με τα παγκόσμια δεδομένα, γνωρίζουν ότι το ΔΝΤ είναι υποχείριο των ΗΠΑ και ελέγχεται από την ομάδα τραπεζών που ελέγχουν την FED και την ARAMCO. Στο ΔΝΤ υποχρεούνται με βάση συμφωνίες - που δεν είναι πλατιά γνωστές στη δημοσιότητα - να καταβάλουν κάποιες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία, το 75% από τις εισπράξεις των πωλήσεων αργού πετρελαίου. Οι ΗΠΑ δαπανούσαν αυτούς τους πόρους για την στήριξη διεφθαρμένων καθεστώτων παγκοσμίως. Αποτέλεσμα ήταν να εξανεμίζονται αυτοί οι πόροι σε μη παραγωγικούς τομείς και να μην είναι δυνατόν να αποπληρώνονται τα αντίστοιχα δάνεια. Ένας από τους στόχους του σκηνοθετημένου «κτυπήματος» της 11/9 ήταν να αποθαρρυνθούν οι Βεδουίνοι της χλιδής να ζητήσουν τα χρήματά τους από το μπατιρημένο ΔΝΤ, με την απειλή ότι θα τους βγάλουν συμπεθέρους του (ήδη νεκρού φαντάσματος) Μπιν Λάντεν και θα παγώσουν τις καταθέσεις τους.

Συνέχεια...

Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ή ΑΠΟ-ΑΝΑΠΤΥΞΗ;

Ο Γάλλος οικονομολόγος Σερζ Λατούς έγραψε ένα βιβλίο, με τίτλο «Το στοίχημα της υπο-ανάπτυξης», βιβλίο που κυκλοφορεί και στην Ελλάδα. Σε συνέντευξή του στο ιταλικό περιοδικό «Carta»(το αναδημοσίευσε η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»), εκφράζει μια αιρετική άποψη για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την από-ανάπτυξη.«Λέγεται συχνά-υποστηρίζει- ότι η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης απομακρύνθηκε από το αρχικό της νόημα. Σήμερα είναι οι κυβερνήσεις και οι μεγάλες επιχειρήσεις εκείνες που μιλούν γι' αυτήν και μάλιστα υπάρχει το Παγκόσμιο Επιχειρηματικό Συμβούλιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη, στο οποίο συγκεντρώνονται όλες οι επιχειρήσεις που ρυπαίνουν περισσότερο τον πλανήτη: Μονσάντο, Νοβάρτις, Νεστλέ, Φίατ, Τοτάλ-Φίνα και πολλές άλλες.

Συνέχεια...

Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Απόπειρα....


Δυο χρόνια τώρα που τρυπάμε
βουνό κι όλο τα μέσα πάμε.
Και τέτοιο βράχο, τέτοια πέτρα,
που κάθε μήνα δυο-τρία μέτρα.
Τυχαίνει πού και πού γρανίτης
που δεν τον σπα ούτε δυναμίτης.

Βάζουμε μέσα ακέριες κάσσες,
κι ύστερα…πιάνονται οι ανάσες.
Βρωμίζει ο αγέρας που υπάρχει
και μας φουσκώνει το στομάχι.
Μα μεις σαν σκύλοι εκεί χτυπάμε,
πώς να ντυθούμε, πώς να φάμε;

Σφυρά ο λοστός κι η παραμίνα,
σπίθες πετά η βαρειά κι η σφήνα.
-Αγάντα Γιώργη, αγάντα Πέτρο,
μ’ ακόμα σε κανένα μέτρο,
θε να το βρούμε πια και τότες
θα βγάζουμε όξω αράδα «πρώτες».

Ψάχνουμε ολούθε με τσοι λύχνοι,
μα ούτε σημάδια, ούτε ίχνη.
Στεγνώνει η γλώσσα μας στο στόμα
φαίνεται πως αργούμε ακόμα.
Ο ένας του άλλου λέει αγάντα
Και ποιο το θάρρος, ποια η αβάντα;
Ποιος αν δε βρούμε θα μας δώσει;
Ποιος τα έξοδά μας θα πληρώσει;

Κι αν άσκημα κανείς χτυπήσει,
πως κι από πού ύστερα θα ζήσει;
Κι αν σκοτωθεί-ο Θεός φυλάει-
καλά-καλά σαν σκύλος πάει.
Μα πώς να κάμομεν οι δόλιοι,
αφού αυτή είν’ η δουλειά μας όλη;

Χτυπά ο Μανώλης στο καλέμι
ματζακουπιές, που ο βράχος τρέμει.
Σβήνει το φως μέσα στο βάθος
και μεις γιομάτοι οργή και πάθος
την Παναγιά μας βλαστημούμε,
με τα μαρτύρια που τραβούμε.

Και φτύνουμε αίμα μέχρι να’βρει
η «απόπειρά μας» πέτρα μαύρη,
να’ρθει το κράτος να την πάρει
με τριάντα φράγκα το καντάρι,
κι ύστερα εκείνο να τη δώσει
πέντε φορές σ’ αξία τόση.


• Ο Τσικαλαδονικόλας ήταν ο Απεραθίτης Νίκος Εμμ. Πρωτονοτάριος (1911-2000).
• Το παραπάνω ποίημα δημοσιεύτηκε το 1937 στο λογοτεχνικό περιοδικό του Μελή Νικολαϊδη «Πνευματική ζωή», προξενώντας ευμενή σχόλια.

Σήμερα είναι ημέρα γενικής απεργίας.

Επειδή κοντεύουμε να απογαλακτιστούμε από τις αρχές και τη συνείδησή μας, καιρός είναι να αναβαπτιστούμε σε μερικές αξίες…

Το αριστούργημα του Νίκου Πρωτονοτάριου είναι η αρχή
που με τη δική σας συμμετοχή,
θα ανοίξει ο κύκλος της «μαύρης πέτρας».

Με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, νοιαζόμαστε για έργα ουσίας και όχι για έργα βιτρίνας…


ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΝΑΞΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΝΕΟ ΛΙΜΑΝΙ

1.- Το τελευταίο διάστημα με πρωτοβουλία του Δήμου Νάξου έχει ανοίξει πάλι το θέμα για τη «βελτίωση» του λιμανιού. Ακούγονται προτάσεις και απόψεις, έτσι, θα θέλαμε κι εμείς να εμπλουτίσουμε τη συζήτηση με τον προβληματισμό μας και με κάποιες απορίες και προτάσεις.

Συνέχεια...

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

175 λόγοι που είσαι Έλληνας!!!! Γιατί γουστάρουμε να είμαστε Έλληνες!

Δείτε τους λόγους και σίγουρα θα μείνετε με ανοιχτό το στόμα!
1. Γιατί έχουμε θάλασσα να την πιεις στο ποτήρι
2. Γιατί μπροστά στο ρεβανί τι να μας πει το μιλφέιγ
3. Γιατί το καρπούζι το αγοράζουμε ολόκληρο και όχι σε φέτες
4. Γιατί «καμάκι» και «σουβλάκι» είναι το πρώτο ποίημα που μαθαίνουμε
5. Γιατί τους μεζέδες που συνοδεύουν το τσιπουράκι δεν τους φτάνει κανένα «ορντέβρ»
6. Γιατί στην Ελλάδα κάθε νύχτα τελειώνει το επόμενο πρωί
7. Γιατί «λουλουδοπόλεμος» δεν υπάρχει σε καμιά άλλη χώρα
8. Γιατί πίνουμε κι ένα ποτηράκι παραπάνω χωρίς να μας πίνει
9. Γιατί μπορούμε να απολαύσουμε τον καφέ μας με τσιγάρο. Όχι να τον πιούμε σφηνάκι και να πάμε να καπνίσουμε κρυφά στο σπίτι μας
10. Γιατί το φλερτ είναι το εθνικό μας χόμπι
11. Γιατί στην Ελλάδα όλοι βρίζουμε το Δημόσιο και ταυτόχρονα σκοτωνόμαστε για μια θέση εκεί
12. Γιατί έχουμε δεν έχουμε λεφτά, ένα μπουζουκάκι θα το πάμε
13. Γιατί έχουμε νοοτροπία «και αύριο μέρα είναι»
14. Γιατί όταν μπαίνουμε σε λεωφορείο κάνουμε τα πάντα για να βρούμε θέση να καθίσουμε
15. Γιατί δεν το παίζουμε ψευτοπουριτανοί. Τις «λαδιές» μας τις κάνουμε με θράσος

Συνέχεια...

Καλό μήνα…

“Αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν”

Αυτή είναι η μοναδική … αλήθεια στο πρωταπριλιάτικο αστειάκι μας.

Σας ευχόμαστε καλό μήνα

και ζητάμε συγνώμη από την καλή εφημερίδα που «πειράξαμε» λίγο το πρωτοσέλιδό της..


Και μην ξεχάσετε
ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ

Το “ αριστερό ρεύμα “ της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ Νάξου, εμπόδιο στην ανίερη συμμαχία....

"Μας ενώνουν περισσότερα απ' όσα μας χωρίζουν"

Το επτασφράγιστο μυστικό,
δηλαδή η πολιτική προσέγγιση και η μυστική συμφωνία
των δύο Δημάρχων της Νάξου,
έχει αναστατώσει το νησί.


Με αφορμή την κατασκευή νέου μεγάλου και σύγχρονου λιμανιού, και με δεδομένο ότι αναγκαστικά πρέπει να γίνει στα … χωρικά ύδατα του Δήμου Δρυμαλίας ο οποίος διαθέτει συντριπτικά μεγαλύτερη ακτογραμμή, πραγματοποιήθηκαν αρκετές συναντήσεις υπηρεσιακού χαρακτήρα μεταξύ των δύο ανδρών.

Συνέχεια...

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Θα νοιώσουν μέρος από τη δικαίωση που τους αναλογεί οι σμυριδεργάτες…


ΚΟΙΝΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ:

ΑΠΕΡΑΘΙΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ,
ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΟΡΩΝΙΔΙΑΤΩΝ,
ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΕΡΑΜΩΤΗΣ
ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΕΣΩΤΩΝ-ΣΚΑΔΙΩΤΩΝ

ΘΕΜΑ: ‘‘ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΠΡΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΣΜΥΡΙΔΑΣ ΣΤΗΝ ΝΑΞΟ’’

Επιμέλεια εισήγησης: Ιάκωβος Β. Γιακουμής , Χημικός Μηχανικός ΕΜΠ

Η Ναξία Σμύρις (σμυρίγλι κατά το τοπικό ιδίωμα) εξορύσσεται από τα σπλάχνα του βουνού Αμμόμαξη (βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Απεράθου και Κόρωνος της ορεινής Νάξου) από το 1825, έχοντας προσφέρει σημαντικά οφέλη στην εθνική οικονομία.

Σημειώνεται ότι, το 1926 η συνολική πρόσοδος της Ελλάδας από την εξαγωγή Σμύριδος ήταν 1.000.000 χρυσές δρχ. ετησίως (έναντι 500.000 χρυσών δρχ. από όλα τα άλλα ιδιωτικά και δημόσια μεταλλεία).

Η σμύριδα ετίθετο υπέγγυα στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (Δ.Ο.Ε.) για τα χρέη του Ελληνικού Δημοσίου από το 1850 έως το 1950.

Συνέχεια...

Επιδότηση για εκτροφή σαλιγκαριών....


Επιχορήγηση μέχρι και 40% μπορούν να έχουν οι υποψήφιοι επενδυτές που θέλουν να κάνουν εκτροφείο Σαλιγκαριού .
Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να συντάξουν μελέτη, και να υποβάλλουν τον φάκελο στην έδρα της Περιφέρειας της περιοχής.

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Διεθνής οικονομική κρίση και το… μπαρ της Χάιδως


Η Χάιντι είναι ιδιοκτήτρια ενός μπαρ στο Βερολίνο. Προκειμένου να αυξήσει τις πωλήσεις της, αποφασίζει να επιτρέψει στους πιστούς της πελάτες - οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι άνεργοι αλκοολικοί - να πίνουν όσο θέλουν τώρα και να πληρώνουν αργότερα. Όποτε έχουν και όπως μπορούν. Η ίδια καταγράφει λεπτομερώς όλα τα ποτά που καταναλώνονται σε λογιστικά βιβλία και έτσι, με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά, χορηγεί δάνεια στους πελάτες της.
Μαθαίνεται πολύ γρήγορα αυτό το «σύστημα της Χάιντ» (που, στα ελληνικά, θα τη λέγαμε Χάιδω!), και πολύς κόσμος αρχίζει να πλημμυρίζει το ωραίο της μπαράκι. Εκμεταλλευόμενη την ελευθερία που νιώθουν οι πελάτες, τώρα που εκείνη τους απάλλαξε από το βάρος της άμεσης πληρωμής, η Χάιντι αυξάνει τις τιμές του κρασιού και της μπύρας, που είναι τα ποτά που καταναλώνονται περισσότερο. Ο όγκος των πωλήσεών της, βεβαίως, αυξάνεται θεαματικά.

Συνέχεια...

Σία κι αράξαμε…


Τις απαιτήσεις του αύριο
Έπρεπε να τις είχαμε δει από προχθές

Να τις είχαμε δρομολογήσει χθες
Και να τις υλοποιούμε σήμερα…

Όσο η Τοπική Αυτοδιοίκηση παραμένει,
ή παραμελημένο αποπαίδι,
ή προέκταση της κεντρικής εξουσίας,
όσο οι τοπικοί παράγοντες λειτουργούν με γνώμονα

το κομματικό ή το προσωπικό τους συμφέρον,

τόσο ο τόπος τον οποίο υποτίθεται υπηρετούν θα παραμένει απλός θεατής στο θέατρο των εξελίξεων.






Συνέχεια...