Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Το Ασφαλιστικό αποκάλυψε την πολιτική φτώχια στην Ελλάδα


Μετά την ψήφιση του ασφαλιστικού, μια νέα μέρα, αλλά και εποχή, ξημέρωσε για την Ελληνική κοινωνία, πιο επώδυνη για κάποιες κατηγορίες ασφαλισμένων και με αρκετά ερωτηματικά για το μέλλον του Ασφαλιστικού συστήματος.


Τα ερωτηματικά γίνονται ακόμα πιο έντονα, αφού η κυβέρνηση αρνείται να δώσει στη δημοσιότητα την αναλογιστική μελέτη, σύμφωνα με την οποία, όπως λέει διαμορφώθηκαν τα νέα μέτρα και έτσι, πάλι όπως η ίδια λέει, διασφαλίζεται η βιωσιμότητα των Ταμείων.

Το ζητούμενο παραμένει, όπως είχαμε ξαναγράψει, αν τα νέα μέτρα στοχεύουν στη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος ή είναι ενταγμένα σε μια ταξική στρατηγική του κεφαλαίου απέναντι στις δυνάμεις της εργασίας, πράγμα πιθανότερο και που προωθείται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Ας δούμε την πολιτική διάσταση του προβλήματος και πως φτάσαμε ως εδώ, μέσα από μια πορεία διαρκών πολιτικών υπονομεύσεων με ατολμίες και ανικανότητες.

Είναι γεγονός ότι το ασφαλιστικό πρόβλημα τέθηκε έγκαιρα και μάλιστα για πρώτη φορά από τα συνδικάτα το 1986 και το είχαν τότε χαρακτηρίσει ως «ωρολογιακή βόμβα».

Έκτοτε μεσολάβησαν οι μεταρρυθμίσεις των Σιούφα, Ρέπα και Πετραλιά, οι οποίες όμως, κάτω από το βάρος του πολιτικού κόστους, ή της πολιτικής ατολμίας, ήταν απλά επιδερμικές χωρίς να δίνουν αξιόπιστες λύσεις. Απλά πετούσαν το μπαλάκι στην επόμενη κυβέρνηση ή ακόμα και στον επόμενο υπουργό.

Λάβετε υπόψη και μια αξιόπιστη πληροφόρηση που αποκαλύπτει την πολιτική φοβία και ατολμία συνδικάτων και κομμάτων.

Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ έχει κάνει μελέτη εδώ και τρία χρόνια, σύμφωνα με την οποία το έτος μηδέν για το ασφαλιστικό σύστημα ήταν το έτος 2013!!!

Σημειωτέον ότι τη μελέτη αυτή τη γνώριζαν τόσο οι συνδικαλιστικές παρατάξεις όσο και τα κόμματα.

Δε νομίζω να χρειάζονται σχόλια για την ανεύθυνη ταχτική που ακολουθήθηκε στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι σήμερα. Παντελής απουσία πολιτικών θέσεων για το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας, το οποίο μάλιστα αφορά αποκλειστικά τις δυνάμεις της εργασίας!!!

Θέλω να υπογραμμίσω ακόμα ένα σοβαρό αλλά και τραγικό κομματικό και πολιτικό κενό που παρουσιάστηκε.

Ενώ το ασφαλιστικό ζήτημα έπρεπε να αποτελεί την πεμπτουσία της πολιτικής δράσης των κομμάτων, αυτό αφέθηκε όλα τα χρόνια να αποτελεί δήθεν αποκλειστική υπόθεση των συνδικάτων, λες και ήταν κάποιο στενά συντεχνιακό πρόβλημα!!!

Η απουσία κομματικού και πολιτικού λόγου έντεχνα φροντίζεται να χρεώνεται από τα ΜΜΕ στη δήθεν αναποτελεσματικότητα των συνδικάτων, με προφανή στόχο την απαξίωσή τους.

Κλείνοντας το κεφάλαιο της πολιτικής ανευθυνότητας, δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό και να διατυπώσω το εύλογο ερώτημα, αν τα κόμματα δεν ασχολήθηκαν με το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελληνικής κοινωνίας, με τι ακριβώς ασχολούνται; Μάλλον με τη διαχείριση ανθρώπων!!!

Τώρα όσον αφορά τον κοινωνικά δίκαιο χαραχτήρα του συστήματος ας απαντήσουν τα κόμματα (δεν εξαιρώ κανένα) τι λένε για τα παρακάτω φαινόμενα, που διακηρυκτικά επιδιώκουν τη διατήρησή τους.

Το 70% των συνταξιούχων παίρνει περίπου 500 ευρώ το μήνα με συνταξιοδότηση στα 65 χρόνια και οι συνταξιούχοι του δημοσίου, των ΔΕΚΟ και Τραπεζών 3500 ευρώ κατώτερη σύνταξη και μερικοί συνταξιοδοτούνται από τα σαράντα.

Το 70% των συντάξεων του δημοσίου των ΔΕΚΟ και Τραπεζών προέρχεται από κρατική επιδότηση και δανεισμό του κράτους, δηλαδή πάλι οι υπόλοιποι τα πληρώνουμε.

Οι γυναίκες του δημοσίου, με τη μόνιμη εργασία, έχουν λένε πρόβλημα να δουλεύουν μετά από είκοσι χρόνια, λες και τα εκατομμύρια των υπόλοιπων γυναικών δε δουλεύουν ή γεννούν παιδιά ενός «κατώτερου θεού».

Είναι γνωστό πως όλα αυτά θεσπίστηκαν σε μια πορεία διαμόρφωσης των κοινωνικών συμμαχιών του συστήματος και η Αριστερά το γνωρίζει πολύ καλά αυτό.


Προσθέστε κοντά σ αυτά και την καταλήστευση των αποθεματικών, την εισφοροδιαφυγή, τις χαριστικές παρεμβάσεις υπέρ ΟΤΕ και Τραπεζών και το γεγονός πως το δημόσιο είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης στο ΙΚΑ με 10 δις περίπου και με πρώτη την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ για να διευκολυνθεί και ο αγοραστής της.

Όσοι τουλάχιστον αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί και με κοινωνικές ευαισθησίες, ιδού πεδίον δόξης λαμπρό να παρουσιάσουν το κοινωνικό τους πρόσωπο και φυσικά την πρότασή τους.

Αυτή η εικόνα, που υπάρχει σήμερα, συνθέτει το λεγόμενο κοινωνικό κράτος που θα έπρεπε μάλιστα να διαιωνίζεται;

Τα συνδικάτα από την πλευρά τους θα πρέπει να καταλάβουν γιατί ο κόσμος γύρισε την πλάτη στα απεργιακά τους καλέσματα. Για τη διατήρηση αυτής της εικόνας θα απεργούσαν;

Το μεγάλο ζήτημα δεν είναι αν μειώνονται οι παροχές του συστήματος, αν πρόκειται πραγματικά για τη βιωσιμότητά του, αν και εφόσον αυτή διασφαλίζεται.
Το μεγάλο ζήτημα είναι αν και κατά πόσο ένα σύστημα είναι κοινωνικά δίκαιο.

Στο ερώτημα λοιπόν αν είναι κοινωνικά δίκαιες οι νέες ρυθμίσεις, λέω με σαφήνεια ΟΧΙ, γιατί στην ουσία διατηρούνται όλες οι προηγούμενες ανισότητες και διαφοροποιήσεις, τις οποίες ακόμα και η Αριστερά μανιωδώς και περιέργως υπερασπίζεται, σε βάρος των εκατομμυρίων ασφαλισμένων και των νέων που θα μπουν μελλοντικά στο σύστημα.


Άλλες αρθρογραφίες για το Ασφαλιστικό

Ασφαλιστικό: Αλήθειες, λαϊκισμός και ανευθυνότητα

Ασφαλιστικό, ένα παρελθόν με νόημα…

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σωστός και ουσιαστικός

Ανώνυμος είπε...

Ακουσα την Παπαρήγα στη βουλή χθές και τάλεγε σχεδόν έτσι με απλή αριστερή λογική. Τι να το κάνεις μετά τη ψήφιση μίλησε με λογική ενώ πιο μπροστά ήταν φωτιά και λάβρα, αφού έκανε ακόμα και απεργία από τη βουλή σε συμπαράσταση των υπαλλήλων της βουλής.

Ανώνυμος είπε...

"Η κυβέρνηση για να προασπίσει τα προνόμια της εγχώριας οικονομικής ολιγαρχίας, φτάνει στα όρια της γελοιότητας, με το να επικαλείται εθνικούς και πατριωτικούς λόγους, ώστε να κάμψει την οργή των εργαζομένων, και γενικότερα των μη προνομιούχων κοινωνικών ομάδων. Εχοντας γνώση της δομής και της δυναμικής του εκφυλισμένου και πολύ διασπασμένου εργατικού κινήματος, που απέχει πολύ απ' το να είναι απειλητικό, αντλεί δύναμη απ' την αδυναμία του, και κλιμακώνει ανάλογα τις επιθέσεις της. Σημαντική ευθύνη για τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης, έχει αφενός η έμμισθη συνδικαλιστική ηγεσία της καθεστωτικής αριστεράς, καθώς και οι διάφοροι κρατικοδίαιτοι νταβατζήδες (βλ. Παναγόπουλο - Παπασπύρο) που προωθούν σύσσωμοι την ταξική συνεργασία. Στην προοπτική μιας πολιτικής καριέρας, είναι πρόθυμοι να ξεπουλήσουν τα πάντα, θέτοντας στην υπηρεσία του αστικού πολιτικού συστήματος τόσο τους φανερούς, όσο και τους κρυφούς μηχανισμούς χειραγώγησης των εργαζομένων. Οσο για την επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούν αυτοί οι «κύριοι» για να «αντισταθούν» στα βίαια και αντικοινωνικά βάρβαρα μέτρα, που ανατρέπουν τις κατακτήσεις μιας ζωής, θα τους υπενθυμίσουμε πως σκυλί που γαυγίζει δε δαγκώνει, και ειδικά όταν είναι χορτάτο. Γλύφει απλά το χέρι που το ταΐζει".

("Ελευθεροτυπία": ανακοίνωση οργάνωσης για την ανάληψη της ευθύνης αποστολής της βόμβας κατά Χρυσοχοΐδη).

Ανώνυμος είπε...

Για τον παραπάνω σχολιαστή αυτά τα καθάρματα πρέπει να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους για να σωθεί ο τόπος. Το πρόβλημα είναι και αυτό μας λυπεί είναι ότι αρνούνται την εξουσία και δεν βλέπω με ποιο άλλο τρόπο εκτός από το έγκλημα και τη βία μπορούν να την ασκήσουν. Κρίμα να μην αξιοποιούνται τέτοιες ψευdοεπαναστατικές πολιτικές φονιάδων οργάνων του παρακράτους και του υποκόσμου.

Ανώνυμος είπε...

ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΣΥΜΠΥΚΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΥΝ ΣΕ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ. ΠΟΣΟ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΧΑΜΠΑΡΙ.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ, ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΗ ΝΑΞΟ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΣΑΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΡΙΟΥΣ , ΝΑ ΜΗ ΠΩ ΚΑΜΙΑ ΠΙΟ ΒΑΡΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ;

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με το δεύτερο, η Παπαρήγα με τον Παπανδρέου είχαν πολιτικό λόγο, οι άλλοι άστα να πάνε.
Εκείνος ο Tσίπρας πια, δεν του λέει κανένας πιο παληός ότι δε μιλά σε φοιτητικό αμφιθέατρο;

Ανώνυμος είπε...

Το ποντικάκι είμαστε εμείς; Μια χαψά θα μας κάνουνε.

Ανώνυμος είπε...

Τι είναι το ασφαλιστικό; Ένα μπαλάκι που το παίζουν οι αντιπολιτεύσεις και οι συνδικαλιστές. Αν η σχέση ασφαλισμένων- συνταξιούχων τείνει στο 1:1 σημαίνει ένας εργαζόμενος πληρώνει τη σύνταξη ενός συνταξιούχου. Αφαιρέστε τα μισά που πάνε για την υγεία και των δύο, τι μένει για τη σύνταξη; Προσθέστε μετά και τα 360 ευρώ που δίνει το κράτος και τέρμα.
Αυτή είναι η αλήθεια και τα κλάματα και οι παληκαρισμοί είναι για όσους το παίζουν ή είναι χαζοί. Μπράβο α-νάξιε για τη ψύχραιμη ανάλυσή σου.
Επειδή εμένα με ενδιαφέρουν οι αναλύσεις σου, ελπίζω και πολλούς άλλους, προτείνω να ανοίξετε το κεφάλαιο, Τι περιεχόμενο θα είχε σήμερα ο σοσιαλισμός ή ο κομμουνισμός ή όπως αλλιώς πέστε τα.

Ανώνυμος είπε...

Αθήνα, 9 Ιουλίου 2010
Διανύουμε ήδη τον 8ο μήνα από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς βρισκόμαστε διαρκώς μπροστά σε νέα αρνητικά δεδομένα για τη χώρα.
Η κατάσταση της οικονομίας και η υιοθέτηση των μέτρων από την Κυβέρνηση οδηγούν την ελληνική οικογένεια σε απόγνωση. Ο πληθωρισμός εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη, οι αυξήσεις σε βασικά είδη κατανάλωσης και σε υπηρεσίες συνεχίζονται. Βιώνουμε μία σκληρή πολιτική μονόπλευρης λιτότητας, μία γενικευμένη επίθεση ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων, ενάντια στην μικρομεσαία επιχείρηση.
Η ανεξέλεγκτη ακρίβεια στην αγορά, δημιουργεί δυσβάσταχτη καθημερινότητα για τα νοικοκυριά, τους εμπόρους, τους καταστηματάρχες, τον αγροτικό κόσμο και τους συνταξιούχους.
Εντείνονται συνεχώς οι κοινωνικές ανισότητες. Η πλειοψηφία των πολιτών οδηγείται στην ανασφάλεια, ο εμπορικός και επιχειρηματικός κόσμος οδηγείται σε αδιέξοδο, οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι, υφιστάμενοι την αδυναμία της κυβέρνησης να δώσει λύση στα προβλήματά τους. Προωθείται με γοργούς ρυθμούς η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους.
Με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο η κυβέρνηση βάζει βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. Αυξάνει τα όρια ηλικίας για την συνταξιοδότηση, μειώνει τις συντάξεις και τα δικαιώματα των ασφαλισμένων. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση αδιαφορώντας για την υποχρέωση της πολιτείας να εγγυάται την αλληλεγγύη των γενεών δημιουργεί αβεβαιότητα για την ασφαλιστική κάλυψη των νεότερων γενεών. Υπονομεύεται ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας του Ασφαλιστικού Συστήματος και οδηγούνται οι πολίτες στην απόγνωση.
Η κυβέρνηση αγνοεί επιδεικτικά τις αντιδράσεις των εργαζομένων και τη δυσφορία των πολιτών. Ο κοινωνικός διάλογος, η δημόσια διαβούλευση, η διαρκής επιδίωξη της συναίνεσης των ενδιαφερομένων φορέων, απαξιώνονται. Κυριαρχούν αδιαφάνεια και παρασκήνιο.
Αυτή η πολιτική αδυνατεί να εγγυηθεί την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική αλληλεγγύη, την οικονομική ανάπτυξη, δε μπορεί να εγγυηθεί το δημόσιο συμφέρον και να διαγράψει ένα ελπιδοφόρο αύριο για τους νέους ανθρώπους. Η κυβέρνηση με τις συντηρητικές επιλογές της στο Ασφαλιστικό χαράζει μόνη της την κόκκινη γραμμή απέναντι στην κοινωνία και υποβαθμίζει τη ποιότητα ζωής των πολιτών. Η εξαθλίωση του λαού δεν συνιστά σωτηρία της χώρας αλλά διάλυση και δημιουργία θυμάτων για εκμετάλλευση.
Οι ευθύνες είναι τεράστιες όπως προειδοποιήσαμε πολλές φορές.
Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αντέξει αυτές τις ρυθμίσεις και οι μόνοι που δεν το καταλαβαίνουν είναι όσοι συμφωνούν και εισηγούνται αυτές τις πολιτικές. Με διατεταγμένες πολιτικές η κοινωνία δεν ανασυγκροτείται αλλά αποσυντίθεται και εκρήγνυται.
Κάποιοι οδηγούν το ΠΑΣΟΚ στην απαξίωση και καλλιεργούν συνθήκες κοινωνικής έκρηξης.
Κάποιοι δεν έμαθαν από την υπόθεση «Γιαννίτση» και επανέρχονται με ακόμα σκληρότερες επιλογές.
Το Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο μαζί με τις αλλαγές στις εργασιακές ρυθμίσεις χτυπούν κατά μέτωπο τα δημοκρατικά κεκτημένα εκατομμυρίων Ελλήνων.
Σε αντίθεση με την εικόνα που προσπαθούν να κατασκευάσουν ορισμένοι, τα κεκτημένα δεν είναι δώρα. Είναι στοιχειώδη ανταλλάγματα που παραχωρήθηκαν στους εργαζόμενους ως μελλοντικές ανταμοιβές για τις θυσίες που έκαναν τόσα χρόνια στο βωμό της εθνικής αναπτυξιακής προσπάθειας.
Το γεγονός ότι κάποιοι ιδιοποιήθηκαν το μόχθο των Ελλήνων δεν σημαίνει ότι τη ζημιά πρέπει να την πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι.
Για μια Σοσιαλιστική κυβέρνηση δεν υπάρχουν μονόδρομοι.
Υπάρχουν επιλογές.
Δεν υπάρχουν διλήμματα.
Υπάρχουν αποφάσεις.
Δεν πρέπει κανείς να λησμονεί ότι η χώρα λέγεται Ελλάδα και ανήκει στους Έλληνες.
Η «Αριστερή Πρωτοβουλία» προειδοποιεί ότι ο δρόμος που επέλεξε η Κυβέρνηση είναι ο δρόμος της ήττας, της κοινωνικής απαξίωσης και της πολιτικής απομόνωσης.
Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν και δεν θέλουν να είναι συνένοχοι σε αυτή την πορεία, που σπέρνει φτώχεια και απελπισία. Το μέλλον δεν χτίζεται με στραγγαλισμό του παρόντος.
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΑΣΟΚ

Ανώνυμος είπε...

Τι θα πει αριστερή πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ, ποιοι είναι, ένα ονοματάκι να υπογράφει τουλάχιστο; Για να μη βάζουν το πιο πιθανό είναι ναι είναι κρατικοδίαιτοι ή απ αυτούς που δεν πήραν καμιά θεσούλα.

Ανώνυμος είπε...

ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΥΤΗ Η ΟΜΑΔΟΥΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΕΞΙΟΙ