Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

Εμείς τι να πούμε;


Πως γίνεται να έχουμε συρρίκνωση της οικονομίας, αύξηση ανεργίας, μειώσεις μισθών και κυκλοφορία χρήματος και παράλληλα να έχουμε αύξηση του πληθωρισμού;

Η αύξηση του ΦΠΑ δεν δικαιολογεί πληθωρισμό 6%.


Πως γίνεται, αφού το χρήμα δεν αντιπροσωπεύει αξία αλλά χρέος, το χρέος να θεωρείται ως βασικός συντελεστής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος;

Την πολιτική απάντηση την έχει δώσει ο πάπας του νεοφιλελευθερισμού Φρήτμαν πριν από 30 χρόνια που έλεγε, για να δικαιολογήσει την ανάγκη ήττας της εργατικής τάξης, «και εάν δεν υπήρχε κρίση έπρεπε να την εφεύρουμε».

Ζητούμε όμως πειστικές απαντήσεις από τους οικονομολογούντες επιστήμονες.

Συνέχεια...

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Προς ανώνυμους υβριστές…


Δε διστάζουμε να το πούμε καθαρά στους ανώνυμους υβριστές, που εκ του ασφαλούς θίγουν επωνύμους.

Είστε η αποθέωση του ανθρωπάκου, του χυδαίου,
του κομπλεξικού, εκείνου που η πνευματική τροφή του είναι οι ανθρώπινες σάρκες.

Ζητούμε συγγνώμη εξ ονόματος των επωνύμων και αν συνεχιστεί αυτό το φαινόμενο, θα αναγκαστούμε εμείς οι ίδιοι να προσφύγουμε στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος.

Ζητούμε ακόμα από τους φίλους μας να απομονώσουν και περιφρονήσουν όλους αυτούς που προσβάλουν τον άνθρωπο και τον πολιτισμό μας.

Αν η Νάξος συντηρεί και ανέχεται τέτοιους ανθρώπους….

Συνέχεια...

Τι να κάνουμε;


Μας γράφει φίλος αναγνώστης, με δόση χιούμορ και ειρωνείας, αλλά μάλλον και με σοβαρό προβληματισμό, για το θεμελιώδες πολιτικό ερώτημα που απασχολεί κάθε σκεπτόμενο πολίτη, τι να κάνουμε.

Είναι γεγονός πως η επανάσταση και τα τσιτάτα πουλιούνται ανεύθυνα, καθημερινά ακόμα και από πλανόδιους πωλητές με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια γενικευμένη απαξίωση για σοβαρά ζητήματα.

«Στέκομαι απέναντι στο κέντρο υγείας και διαβάζω, θέλω δε θέλω, το πανό της Αυτόνομης Πρωτοβουλίας Νάξου που γράφει:

«Καμιά συναίνεση καμιά ανακωχή
γενική απεργία διαρκείας»

Εγώ είμαι ολίγον γεωργός, ολίγον οικοδόμος, ο γιός μου είναι ιδιωτικός υπάλληλος στην Αθήνα και η κόρη μου σπουδάζει στην Πάτρα.

Δηλαδή τι πρέπει να κάνω;»

Συνέχεια...

"Πολιτική - μικροπολιτική και "πολιτικοί""


"Τα αδύνατα δυνατά κάνουν κάποιοι στα Δωδεκάνησα για να επιβάλλουν τον Νομάρχη Γιάννη Μαχαιρίδη ως υποψήφιο Περιφερειάρχη του ΠΑΣΟΚ στο Νότιο Αιγαίο .
Η πρεμούρα είναι τέτοια, που στήνουν γέφυρες με τους Κυκλαδίτες,... υποσχόμενοι στους πάντες τα πάντα.

Στο παιγνίδι και κάποια "καλόπαιδα" από του Μαξίμου, που τρόμαξαν όταν είδαν τον ΓΑΠ να συζητά ιδιαιτέρως (στο προ μηνός ταξίδι του στη Ρόδο) για τουλάχιστον 1 ώρα με τον Τάσο Αλιφέρη τον γνωστό Δήμαρχο Τήλου. Το θεώρησαν ως δακτυλίδι επιλογής.

Οι δυστυχείς την καμαρίλα που αποπνέουν, θεωρούν ότι την κουβαλάνε και οι άλλοι.Ο λόγος της συνάντησης αποκαλύφθηκε (εκ των πραγμάτων), όταν πριν μιά βδομάδα ο Αλιφέρης (και με άλλους νησιώτες Δημάρχους) βρέθηκε στις Βρυξέλλες για να προωθήσει την σύσταση και δημιουργία μιας ενιαίας νησιωτικής Ευρωπαικής περιφέρειας.Μιας Περιφέρειας, που θα αντλεί κονδύλια για την ανάπτυξη των νησιών(ιδιαίτερα των μικρότερων) απευθείας απο τις Βρυξέλλες (μετά το 2013, όταν θα έχουν πλέον τελειώσει και το ΕΣΠΑ. και τα Πλαίσια Στήριξης).
Συμπέρασματα ;
1. Άλλοι κάνουν πολιτική με εθνικά μάλιστα χαρακτηριστικά και συνέπειες...και άλλοι παραμένουν εδώ και χρόνια στη σφαίρα της μικροπολιτικής.
2. Ο ΓΑΠ, με όλα τα λάθη και παραλείψεις του βλέπει και μακριά και μετά το 2013. Όποτε απαιτηθεί, βρίσκει τους κατάλληλους ανθρώπους για να τους εμπιστευθεί την υλοποίηση σοβαρών πολιτικών.
3. Είναι γνωστό 'οτι αν ο ΓΑΠ θελήσει, (γιατί αυτός θα πάρει την τελική απόφαση για όλους τους υποψήφιους Περιφερειάρχες, όπως έκανε και με τους Ευρωβουλευτές) δεν θα υπολογίσει "εισηγήσεις" κατευθυνόμενες ούτε των ομάδων του περιβάλλοντος του, ούτε των τοπικών μικροσυμφερόντων. Θα αφουγκραστεί την τοπική κοινωνία και η επιλογή του θα είναι πολιτική."

http://troktiko.blogspot.com/2010/07/blog-post_6811.html

Συνέχεια...

Ο Ευρωπαίος ασθενής


του Γιάνη Βαρουφάκη


Φανταστείτε να βρισκόταν βαριά άρρωστος ένας δικός σας άνθρωπος και οι θεράποντες ιατροί να διαφωνούσαν μεταξύ τους έντονα ως προς την διάγνωση και θεραπεία

Κάποιοι να μιλούσαν για καρκίνο και να πρότειναν άμεση ακτινοβολία ενώ κάποιοι άλλοι να επέμεναν ότι πρόκειται για μια μορφή μυασθένειας που απαιτεί πολύ κορτιζόνη.



Μετά από εκτενές ιατρικό συμβούλιο έβγαλαν την εξής ανακοίνωση:


«Με χαρά μας διαπιστώνουμε ότι επήλθε συμφωνία η οποία όμως αφήνει στον καθένα μας πολλούς βαθμούς ελευθερίας. Όσοι από εμάς πιστεύουμε στην θεωρία του καρκίνου θα προχωρήσουμε με την χρήση ακτινοβολίας. Οι υπόλοιποι θα χορηγήσουν κορτιζόνη. Όμως, και εδώ έγκειται η συμφωνία μας, επειδή νοιαζόμαστε για τον ασθενή, υποσχόμαστε εν μία φωνή ότι και οι μεν και οι δε θα περιορίσουμε την έκταση της θεραπευτικής αγωγής - οι μεν θα χρησιμοποιήσουν την μισή ακτινοβολία από εκείνη που θα ήθελαν και οι δε την μισή δόση κορτιζόνης. Η σύγκλισή μας αυτή αντικατοπτρίζει την δέσμευσή μας σε κοινή στάση απέναντι στην ασθένεια.»

Πως θα νιώθατε με το άκουσμά της; Απόγνωση. Σαν την απόγνωση που ένιωσα διαβάζοντας την πρόσφατη ανακοίνωση των G20, η οποία δεν διαφέρει σε τίποτα (ως προς την ουσία) της προηγούμενης παραγράφου. Από την μία, οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Βραζιλία και η Ινδία (δηλαδή οι μόνες χώρες που παράγουν ενεργό ζήτηση για την παγκόσμια οικονομία) είπαν ότι η διεθνής οικονομία απειλείται από την συρρίκνωση των δημοσίων δαπανών. Από την άλλη, οι Ευρωπαίοι (υπό την απολυταρχική κηδεμονία της Γερμανίας, με την νέα συντηρητική κυβέρνηση της Βρετανίας να σιγοντάρει), ο Καναδάς και κάποιες άλλες εξαγωγικές χώρες, αποφάσισαν πως αυτό που χρειάζεται μια παγκόσμια οικονομία στα πρόθυρα της κατάρρευσης είναι το σπρώξιμο προς τον γκρεμό - μια συντονισμένη μείωση κρατικών δαπανών σαν εκείνη που εφάρμοσε το 1929-1932 ο Πρόεδρος Hoover των ΗΠΑ.



Ερώτημα: Γιατί ο κ. Ομπάμα «ενέδωσε» συμφωνώντας ότι αποτελεί πρωταρχικής σημασίας η μείωση του δημόσιου χρέους, όταν γνωρίζουμε ότι γνωρίζει πόσο επικίνδυνα ανόητη είναι η πρόταση των Ευρωπαίων και όταν έχει μαζί του χώρες κλειδιά όπως Κίνα, Ινδία, Βραζιλία;

Απάντηση: Επειδή αντιμετωπίζει στο εσωτερικό των ΗΠΑ την Ρεπουμπλικανική επίθεση, εν όψει εκλογών για το Κογκρέσο, αιχμή της οποίας είναι η κατηγορία ότι η κυβέρνηση Ομπάμα «σφετερίζεται» το μέλλον της χώρας αφήνοντας το δημόσιο χρέος να πολλαπλασιάζεται προς όφελος ξένων οικονομιών όπως της Γερμανίας και της Κίνας. Όπως όμως δήλωσε ο υπουργός του των οικονομικών, ο Tim Geithner, η Αμερικανική κυβέρνηση δεν αλλάζει ρώτα: Κρίνοντας ότι η παγκόσμια οικονομία κρατιέται από μία κλωστή, οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να την στηρίζουν, έστω και μόνες τους.


Με απλά λόγια, η συνάντηση G20 εξέδωσε ένα ανακοινωθέν στερούμενο οποιασδήποτε λογικής και ηθικής βάσης. Αυτό που κρύβει είναι μια πραγματικότητα που λίγο έχει αλλάξει από το 2009: Οι ΗΠΑ, ως επί το πλείστον, και η Κίνα σε μικρότερο βαθμό, συνεχίζουν να σηκώνουν το βάρος της διατήρησης της παγκόσμιας ζήτησης σε επίπεδα τα οποία, προς το παρόν, αποτρέπουν την κατάρρευση του διεθνούς καπιταλισμού. Αυτές οι δύο χώρες θα συνεχίζουν να αυξάνουν τις δημόσιες δαπάνες. Οι ΗΠΑ δανειζόμενες και η Κίνα ξοδεύονταν τις αποταμιεύσεις της. Οι υπόλοιποι, με πρώτους τους Ευρωπαίους, παραμένουν ταγμένοι στις τάξεις των τζαμπατζήδων - δηλαδή αυτών που προσπαθούν να επωφελούνται από την συνεισφορά εκείνων που πράττουν το «σωστό» καταδικάζοντας το σύνολο (δηλαδή την παγκόσμια οικονομία) σε χαμηλότερη απασχόληση, μεγαλύτερη ανασφάλεια, και περισσότερη φτώχεια.



Τον Μάιο που μας πέρασε, η κατάρρευση των σχεδίων της ΕΕ για το πως θα «διασωθεί» η Ελλάδα οδήγησε την ΕΕ σε μια πλήρη ανατροπή των έως τότε δεδομένων. Η αρχιτεκτονική του Μάαστριχτ κατέρρευσε υπό την πίεση της ζωής. Η ΕΚΤ άρχισε να αγοράζει σωρηδόν κρατικά ομόλογα, ανακοινώθηκε ο μηχανισμός στήριξης των €750 δις για τις ελλειμματικές χώρες, και οι πολίτες της Ευρώπης για πρώτη φορά άκουσαν να γίνεται λόγος για νέους υπερεθνικούς θεσμούς άσκησης οικονομικής πολιτικής. Ήταν μια καλή αρχή στον δρόμο προς τον εξορθολογισμό της ευρωζώνης. Ένα πρώτο βήμα θα ήταν μια συνολική διαπραγμάτευση εντός της ΕΕ που θα έθετε τις βάσεις για έναν πραγματικά κοινό οικονομικό σχεδιασμό.


Ένα μήνα και κάτι αργότερα, η Ευρώπη έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα: Πήγε πολλά βήματα πίσω:


1. Ο μηχανισμός στήριξης που στήνεται στο Λουξεμβούργο (ο επονομαζόμενος Special Purpose Vehicle) δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας καθώς (α) ουσιαστικά δημιουργεί ένα νέο τοξικό ομόλογο Ευρωπαϊκής σύλληψης και έκδοσης (την ώρα που η Ευρώπη, υποτίθεται, πνέει μένεα εναντίον των Αμερικανικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που τα σκαρφίστηκαν), και (β) αρνείται πεισματικά να αντιληφθεί ότι το πρόβλημα χρέους έχει δύο πλευρές - εκείνη των κρατών και την άλλη των τραπεζών-ζόμπι.



2. Οι νέοι θεσμοί που συζητιούνται αρνούνται την ανάγκη ενός μηχανισμού ανακύκλωσης των πλεονασμάτων.


3. Ο ρόλος της ΕΕ στην παγκόσμια προσπάθεια αποσόβησης μιας νέας δεκαετίας του 1930 εξακολουθεί να είναι καθαρά παρασιτικός. Τον Απρίλιο του 2009 η κα Μέρκελ ξεκαθάρισε στον Πρόεδρο Ομπάμα στο Παρίσι όπου συναντήθηκαν ότι η Γερμανία δεν θα συμμετάσχει στην τόνωση της παγκόσμιας οικονομίας, αφήνοντάς τον να βγάλει εκείνος το φίδι από την τρύπα. Όπως φάνηκε στο Τορόντο την περασμένη εβδομάδα, η ΕΕ ολόκληρη ενστερνίζεται την επιλογή της Καγκελαρίου για ένα διαχρονικά παρασιτικό ευρωπαϊκό ρόλο.


Η κρίση του 2010, και ιδίως του Μαΐου, έδωσε στην ευρωζώνη μια πρώτης τάξης ευκαιρία να έρθει αντιμέτωπη με την προβληματική της αρχιτεκτονική. Όπως πλέον φαίνεται, η ηγεσία της ευρωζώνης επιλέγει την άρνηση, κάνοντας το καλύτερο δώρο στους εχθρούς της οικονομικής ένωσης, στους ευρωσκεπτικιστές (π.χ. Βρετανούς, ανατολικοευρωπαίους).



Το ευρώ δεν θα αντέξει την πορεία που χάραξε η ευρωπαϊκή μας ηγεσία και την οποία τόσο αυτάρεσκα διατράνωσε στο Τορόντο. Ιδίως αν η Αμερικανική οικονομία μπει σε νέα καθοδική πορεία, κάτι που η παρασιτική στάση της Ευρώπης καθιστά πιο πιθανό. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε να είμαστε σίγουροι ότι οι ΗΠΑ, ιδίως με ένα Ρεπουμπλικανικό Κογκρέσο, θα περιχαρακωθούν περισσότερο στον εαυτό τους (και σε έναν σφικτότερο εναγκαλισμό με την Κίνα) αφήνοντας την Ευρώπη να βολοδέρνεται στα κύματα της στυγνότερης ύφεσης από την δεκαετία του 1930.

Πηγή: http://www.protagon.gr

Συνέχεια...

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Αλλαγές στο Νοσοκομείο

Στη θέση του επιστημονικού διευθυντή στο Νοσοκομείο Νάξου διορίστηκε ο ιατρός Ορθοπαιδικός Βασίλης Ραπτάκης όπως μετέδωσε σήμερα η Ραδιοφωνία Κυκλάδων.

Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες του σταθμού η επίσημη ανακοίνωση αναμένεται αύριο Παρασκευή ή τη Δευτέρα. Να υπενθυμίσουμε πως τη συγκεκριμένη θέση κατείχε επί σειρά ετών ο ιατρός παθολόγος Δημήτρης Βενιέρης.

Συνέχεια...

Αυτοί είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι. Οι άλλοι είμαστε … ΕΜΕΙΣ !

Στις 7 Ιουλίου αρχίζει και επίσημα η προεκλογική περίοδος, αλλά στη Νάξο ο «μίτος της Αριάδνης» μπερδεύτηκε σε «γόρδιο δεσμό»

Μπλέχτηκε στα στενοσόκακα της Χώρας, σε υπόγειες διαδρομές, σε ταχύπλοα και σε εξοχικά διαβούλια...
Όχι μακρινά. Κοντινά, πολύ κοντινά. Άντε μέχρι τη Στελίδα …

Σα να μην υπάρχει άλλη Νάξος …
Σα να μην υπάρχουν οι «Μικρές Κυκλάδες»
Σα να ξεκινούν και να τελειώνουν όλα στα τραπεζοκαθίσματα της παραλίας …

Νισάφι πια!

Μαθαίνουμε ότι ο Γερμανός Καπίρης «κρατά» κλειστά τα χαρτιά του (!!!) και περιμένει τις οριστικές αποφάσεις του κόμματος (sic)…

Μαθαίνουμε ότι «εξέφρασε» τη στήριξή του στο Δήμαρχο Μαράκη ο δημοτικός σύμβουλος της ελάσσονος μειοψηφίας Στάθης Αγγελής….

Μαθαίνουμε ότι «διαβουλεύονται» κρυφά Γρυλλάκης και Μαργαρίτης, αλλά το ξέρουν ακόμα και οι περαστικοί τουρίστες …

Μαθαίνουμε ότι τα κομματικά «όργανα» του ΠΑΣΟΚ στη Νάξο έπαιξαν ένα ρεφρέν για το Νίκο Λεβογιάννη, αλλά ο πρώην βουλευτής προτιμάει να μην μπει καθόλου στο χορό και να συνεχίσει αποκλειστικά σαν φιλόλογος και σαν ιστορικός ερευνητής …

Μαθαίνουμε ότι ο εντολέας Πριμικύριος μοιράζει τα κομμάτια του παζλ που παρήγγειλε, έτσι που να επιβεβαιώνει ότι η μισή αλήθεια είναι ένα ολόκληρο ψέμα …

Μαθαίνουμε ότι ένα φαινόμενο νεκρανάστασης στον πάνω Δήμο, τελικά ήταν οφθαλμαπάτη και ο νεκρός είναι τελείως, μα ΤΕΛΕΙΩΣ νεκρός

Μαθαίνουμε ότι «σπρώχνεται» η δημιουργία μιας κίνησης ΝΕΩΝ που βρίσκει όμως λίγα εμπόδια στην… εμπειρία και ίσως εκδηλωθεί μετά τις εκλογές …

Μαθαίνουμε ότι η λύση στο πρόβλημά μας είναι μία και μοναδική. Να βουλιάξει το νησί από «ματσό» τουρίστες, αρκεί να δώσουμε την ΠΟΡΤΑΡΑ για γάμους, δεξιώσεις και άλλα συναφή happenings …

Μαθαίνουμε και επιτέλους εμπεδώνουμε ότι οι ίδιοι και οι ίδιοι, όλοι βασικοί αίτιοι στο κατάντημα του νησιού, θέλουν να μας πείσουν ότι είναι … ΑΛΛΟΙ !

Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, γιατί οι άλλοι είμαστε … ΕΜΕΙΣ !

Και μια και μιλήσαμε για λογαριασμό.
Μας τον στέλνουν οι … εστιάτορες. Κάντε «κλικ» στην εικόνα και …
Άντε καλό μήνα και καλή χώνεψη.


Συνέχεια...

Καλό μήνα…


… και όσοι μπορέσετε και όπως μπορέσετε,
προετοιμαστείτε να χαρείτε ακόμα και την… προετοιμασία των διακοπών σας.


Θα ακούσετε ότι αυξήθηκε ο ΦΠΑ, θα διαπιστώσετε ότι θα μειωθεί ο μισθός ή η σύνταξή σας, το πάλαι ποτέ «δώρο» θα είναι μια καλοκαιρινή ανάμνηση, όμως μη δώσετε πολύ σημασία.

Καλοκαιρινή μπόρα είναι, μελτεμάκι, πού θα πάει, θα περάσει …
Τα δύσκολα έρχονται μετά. Και θα είναι κακουργήματα σε σχέση με τα πταισματάκια που προαναφέραμε …

Όμως ,
Θα σας δοθεί το Νοέμβριο μια ευκαιρία.
Αν και αυτή τη σπαταλήσετε, τότε το πράγμα αλλάζει.

Τότε πραγματικά θα καταλάβουμε όλοι τι θα πει …
«δεν υπάρχει σάλιο»

Συνέχεια...

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Συνέδριο στη Νάξο, με θέμα: ¨Επαρχεία και Αυτοδιοίκηση – Νέα δεδομένα και προοπτικές¨


ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΕΠΑΡΧΕΙΟ ΝΑΞΟΥ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΙΡΕΤΩΝ ΕΠΑΡΧΩΝ

Με συμμετοχή πολλών εν ενεργεία και πρώην Επάρχων από όλη την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 25, 26 και 27 Ιουνίου Συνέδριο, οι εργασίες του οποίου έλαβαν χώρα στο Δημοτικό Θέατρο Νάξου «Ιάκωβος Καμπανέλλης».
Μετά τους χαιρετισμούς του Επάρχου Νάξου κ. Βασίλη Κορρέ, του Προέδρου του Συνδέσμου Επάρχου Καρπάθου - Κάσου κ. Μιχάλη Ερωτόκριτου, του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Καθολικών Νάξου και παντός Αιγαίου κ. Νικολάου, απονεμήθηκε τιμητική διάκριση από το Σύνδεσμο για την ουσιαστική συμβολή του στη λειτουργία και στην αξιοποίηση των Υπηρεσιών των Επαρχείων των Κυκλάδων ( Άνδρου, Θήρας, Κέας, Μήλου, Νάξου, Πάρου και Τήνου) στο Νομάρχη Κυκλάδων κ. Δημήτρη Μπάϊλα, που κήρυξε και την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου, ανέπτυξαν τις εισηγήσεις τους:

Ο Γενικός Γραμματέας Τουρισμού κ. Γιώργος Πουσσαίος, με θέμα : «Τουρισμός και Περιφερειακή Ανάπτυξη»,
ο Αντινομάρχης Κυκλάδων κ. Λάζαρος Θεόφιλος, με θέμα «Ο θεσμός του Επάρχου και η ιστορική του διαδρομή»,
η Έπαρχος Μήλου κ. Νότα Καλογεράκη, με θέμα «Θεσμός των Επαρχείων: Απολογισμός – Προσφορά- Κοινωνική Αποδοχή»,
ο Σύμβουλος Τ.Ε.Δ.Κ. Νομού Κυκλάδων κ. Γιάννης Τομαής, με θέμα: «Καλλικράτης: Νέα δεδομένα και προοπτικές»,
ο Έπαρχος Κέας – Κύθνου κ. Στέφανος Λέπουρας, με θέμα « Οικονομική κρίση και κοινωνικοί αγώνες»,
ο Μηχανικός Χωροταξίας κ. Βασίλης Δενδρινός, με θέμα: «Νεολαία: Συμμετοχή, Προβληματισμοί και Δυνατότητες».

Ακολούθησε απονομή τιμητικών διακρίσεων από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αιρετών Επάρχων στους: Εφημέριο της Αρχιεπισκοπής Καθολικών Νάξου π. Εμμανουήλ Ρεμούνδο για την κοινωνική του προσφορά και τη συμβολή του στην έρευνα της ιστορίας και του πολιτισμού της Νάξου, με παρουσίαση του βίου και του έργου του από το φιλόλογο κ. Μανώλη Κορρέ. Ιστορικό Μπεν Σλοτ, ερευνητή της ιστορίας των Κυκλάδων, με παρουσίαση του έργου και της προσφοράς του από τον Πρόεδρο του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Νάξου κ. Μανώλη Μανωλά. Πρόεδρο της Κοινότητας Ηρακλειάς κ. Φάνη Γαβαλά για την εικοσαετή θητεία του με παρουσίαση του βίου και του έργου του από τον Αντινομάρχη Κυκλάδων κ. Λάζαρο Θεόφιλο. Δημοσιογράφο, Διευθυντή του περιοδικού ¨ Τ’ Απεράθου¨ κ. Μιχάλη Γρατσία με παρουσίαση του έργου του από τον Έπαρχο Κέας – Κύθνου, Κυκλαδίτη δημοσιογράφο και συγγραφέα κ. Στέφανο Λέπουρα. Την τιμητική διάκριση παρέλαβε ο Πρόεδρος της Ένωσης Κυκλαδικού Τύπου κ. Μανώλης Λιγνός, λόγω απουσίας του τιμώμενου για λόγους υγείας.

Το Σάββατο, 26 Ιουνίου, ανέπτυξαν τις εισηγήσεις τους οι κ.κ.:
Βαγγέλης Διβάρης, Ειδικός Γραμματέας Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με θέμα : «Προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης».
Δημήτρης Σουσούνης, Προϊστάμενος Αρχής Πιστοποίησης ΕΣΠΑ, με θέμα : « Αναπτυξιακά Προγράμματα - Χρηματοδοτήσεις από Ευρωπαϊκή Ένωση».
Μητροπολίτης Παρο-Ναξίας Σεβ. Καλλίνικος, με θέμα: « Η παρουσία και η προσφορά της Τοπικής Εκκλησίας στα κοινωνικά δρώμενα».
Θεόδωρος Τσέκος, Γενικός Γραμματέας Κοινοτικών και άλλων Πόρων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, με θέμα : «Προγράμματα του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου στην Ελλάδα».
Σωτήρης Ζώτος, Υποδιοικητής Β΄ Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Νήσων, με θέμα: « Υγεία και Κυκλάδες».

Ακολούθησε απονομή τιμητικών διακρίσεων από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αιρετών Επάρχων στους: Αρχιμανδρίτη π. Αλέξανδρο Μοστράτο για την κοινωνική του προσφορά, με παρουσίαση του έργου του από τον ιστοριοδίφη κ. Ιάκωβο Καμπανέλλη και το Μητροπολίτη Σεβ. Καλλίνικο. Πρώην Δήμαρχο Νάξου κ. Βασίλη Κόκκοτα για την προσφορά του στην Αυτοδιοίκηση και στη Νάξο, με παρουσίαση του έργου του από τον Έπαρχο Νάξου κ. Βασίλη Κορρέ. Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιάννη Προμπονά για το σπουδαίο επιστημονικό του έργο και τις δράσεις του για τη Νάξο , με παρουσίαση του έργου του από το Δρα φιλόλογο κ. Στέφανο Ψαρρά, ο οποίος παρέλαβε και τη διάκριση, αφού ο τιμηθείς δεν μπόρεσε να παρευρεθεί για λόγους υγείας. Έπαρχο Νάξου κ. Βασίλη Κορρέ για την προσφορά του στα νησιά του Επαρχείου και για τη συμβολή του στην ίδρυση του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αιρετών Επάρχων, με συνοπτική παρουσίαση του έργου του από τον Πρόεδρο του Συνδέσμου και Έπαρχο Καρπάθου – Κάσου κ. Μιχάλη Ερωτόκριτο.

Το Σάββατο, 26 Ιουνίου, το απόγευμα, οι συμμετέχοντες αναχώρησαν για το Κουφονήσι, όπου το βράδυ συμμετείχαν στη «Γιορτή του Ψαρά» που είχε οργανώσει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κουφονησίου, με προσφορά θαλασσινών φαγητών, ψαρόσουπας και άφθονο κρασί. Στην εκδήλωση έπαιξαν μουσικά συγκροτήματα από το Κουφονήσι ( Η Γιωργούλα με τις κόρες της ), ο καπετάν – Γιάννης Σκοπελίτης, Ναξιώτικο και Αντιπαριώτικο συγκρότημα παραδοσιακών οργάνων και χόρεψαν τα χορευτικά του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Νάξου και του Πολιτιστικού Συλλόγου Κουφονησίου. Ο Νομάρχης Κυκλάδων κ. Δημήτρης Μπάϊλας και οι Έπαρχοι συνεχάρησαν τους υπεύθυνους της διοργάνωσης.

Την Κυριακή, 27 Ιουνίου, το απόγευμα, μετά την επιστροφή τους από το Κουφονήσι, τα Μέλη του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αιρετών Επάρχων πραγματοποίησαν τη Γενική Συνέλευσή τους και στη συνέχεια αντάλλαξαν απόψεις και συνόψισαν τα του Συνεδρίου, με συντονιστές τον Πρόεδρο του Συνδέσμου και Έπαρχο Καρπάθου – Κάσου κ. Μιχάλη Ερωτόκριτο και τη Γενική Γραμματέα του Συνδέσμου και Έπαρχο Κυθήρων κ. Χριστίνα Φατσέα.

Οι συμμετέχοντες στο Συνέδριο επισκέφθηκαν τα χωριά Χαλκί, Απείρανθο, Σαγκρί, Ποταμιά και δείπνησαν σε εστιατόρια της περιοχής τους.

Οι Σύνεδροι και οι παρακολουθήσαντες τις εργασίες του Συνεδρίου και των παράλληλων εκδηλώσεων συνεχάρησαν τον αγαπητό σε όλους Έπαρχο Νάξου κ. Βασίλη Κορρέ και τους άξιους Συνεργάτες του στο Επαρχείο κ. και κ. Δέσποινα Μαράκη – Δρύλλη, Βασίλη Προμπονά και Ελένη Σκουμπρή – Πετρά για την άψογη διοργάνωση και την επιτυχημένη διεξαγωγή του Συνεδρίου.

Εμμ. Α. Λιγνός
Πρόεδρος Ένωσης Κυκλαδικού Τύπου

Συνέχεια...

Ο Νίκος Λεβογιάννης δηλώνει παρών;

Με μια ενδιαφέρουσα, εμπεριστατωμένη και άκρως πολιτική παρέμβαση στο ΚΟΡΩΝΙΔΑ ΝΑΞΟΥ, μετά από αρκετό καιρό, αλλά σε κρίσιμο χρονικά σημείο, ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κάνει αισθητή την πολιτική του παρουσία.

Με τίτλο:

“Οι πραγματικοί υπεύθυνοι
για την ακύρωση του νέου λιμανιού της Νάξου”


… επαναφέρει στην επικαιρότητα ένα «καυτό» θέμα και οι λεπτομέρειες ΕΔΩ

Συνέχεια...

και ντράπηκα να ξέρετε…

Τα σχόλια επανειλημμένα μας έχουν απασχολήσει. Μερικές φορές μας έχουν φέρει και σε πολύ δύσκολη θέση.

Τα έχουμε αφήσει εντελώς ελεύθερα και δικαιωνόμαστε γιατί μπορούν να εκφράζονται οι φίλοι μας.

Και ο «ταρζανάκος» αν και δεν τον γνωρίζουμε είναι ΦΙΛΟΣ μας!

Έγραψε:
«… Χθες κάποιος από την αυτόνομη πρωτοβουλία μου είπε. Μόνο εμείς βγαίνουμε στους δρόμους και στοχοποιούμαστε. Kαι ντράπηκα να ξέρετε ,γιατί είχε δίκιο. Εμείς κότες, που κοιτάμε πως θα βγάλουν οι άλλοι τα κάστανα απ την φωτιά!!!! (τα θαυμαστικά δικά μας)

ταρζανακος

Συνέχεια...

"Νεκρή φώκια στην Νάξο"

"Εδώ και 2 μέρες στην παραλία της Πορτάρας (βίντσι) στην Νάξο έχει ξεβράσει το κύμα μια νεκρή φώκια... Δεν έχει ενδιαφερθεί κανείς να την μαζέψει και έχει γίνει "αξιοπερίεργο" για τους τουρίστες που μαζεύονται και την κοιτάζουν..."

Από το troktiko

Συνέχεια...

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Ο παραλογισμός των «προοδευτικών» φορέων: Με καλούσαν να παραβρεθώ σε χωριστές συγκεντρώσεις, ενώ το πρόβλημα είναι κοινό και η εργατική τάξη μία.


Σκεπτόμουνα και σήμερα να κατέβω στην απεργιακή συγκέντρωση, μια και ως εργαζόμενοι δεχόμαστε τη μεγαλύτερη μεταπολεμική επίθεση.

Μ’ έπιασε όμως το πολιτικό παράπονο, γιατί με καλούσαν να παραβρεθώ σε διαφορετικές συγκεντρώσεις ενώ το πρόβλημα είναι κοινό και η εργατική τάξη μία.

Έτσι δεν πήγα πουθενά και είπα να απεργήσω απέναντι στις καταστημένες αριστερές λογικές μου και να γράψω για την απελπισία μου.

Δεν τα ρίχνω στα συστημικά κόμματα με την έννοια ότι κάνουν τη δουλειά τους. Αυτό είναι το εύκολο και το κάνουν όλοι και εκ του ασφαλούς εξαντλούν τη δήθεν επαναστατικότητά τους.

Ακόμα και ο Σαμαράς, για να συσκοτίσει την πραγματικότητα, λέει ότι θα καταγγείλει το μνημόνιο (!!!) και βέβαια δε λέει ότι στοχεύει μετά να γίνει της πουτ…ας.

Τα ρίχνω στους ( εννοείται ) δικούς μας, που είναι τα αριστερά κόμματα και τα συνδικάτα. Έχω απαίτηση από τους δικούς μας και όχι από τους άλλους.

Δυστυχώς τους «δικούς» μας τους διακρίνει πολιτική ατολμία, καιροσκοπισμός, κακομοιριά και ανευθυνότητα.
Έχουν μάθει στα εύκολα και πνίγονται σε μια κουταλιά νερό. Αναμασούν ένα ηρωικό παρελθόν, που συνέβη σε άλλες συνθήκες, για να καλύπτουν τη σημερινή πολιτική ανεπάρκειά τους.

Όλοι αυτοί οι φορείς έχουν μείνει στη λογική των περασμένων «κατακτήσεων», που συνέβαιναν στη φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Τότε δηλαδή, που με μια απλή διαμαρτυρία, το Κεφάλαιο και οι πολιτικοί εκφραστές του δεν είχαν κανένα πρόβλημα να προβαίνουν σε παραχωρήσεις. Είχαν βέβαια και άλλους λόγους πχ να αυξήσουν την κατανάλωση και φυσικά τα κέρδη τους.

Χώρια που πολλά τα παραχωρούσαν και χωρίς να τα ζητήσει κανένας, γιατί έπρεπε να οικοδομηθεί η αναγκαία κοινωνική πυραμίδα της εξουσίας και της νέας τάξης μετά τον εμφύλιο. Το αστικό κράτος πρέπει να έχει και τους αναγκαίους κοινωνικούς συμμάχους.

Φαντάζομαι να έχετε διερωτηθεί γιατί υπάρχουν εργάτες και πολύ περισσότερο άνεργοι και να δηλώνουν δεξιοί!!!

Ο λόγος είναι ότι γεννήθηκαν και έζησαν μέσα στην πυραμίδα των συμμαχιών της εξουσίας. Δεν έχει σημασία αν ήταν πάντα στα κατώτερα επίπεδα, τους ήταν λογικό ότι αφενός έχουν ή προσδοκούν κάποια κοινωνική και οικονομική ασφάλεια και αφετέρου ότι μπορεί να φτάσουν και στα παραπάνω επίπεδα.

Το σύστημα έχει στρατηγική και το τυρί είναι φανερό αλλά η φάκα δυσδιάκριτη.

Ακόμα και οι ασφαλιστικές παροχές ( που τις λέμε καταχτήσεις ) ήταν απλά λευκές επιταγές του συστήματος ( ανώδυνα τις έδινε ), που όταν ήρθε η ώρα της εξαργύρωσης σου λένε ωμά πως δεν έχουν αντίκρισμα και «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος».

Μη μου πει κανείς ότι οι γυναίκες του δημοσίου, είχαν κάνει αγώνες για την 15ετία ( γιατί δεν ίσχυε και στον ιδιωτικό τομέα; ), οι στρατιωτικοί, αστυνομικοί, τραπεζικοί, ΔΕΚΟ κλπ.

Όλες αυτές οι πολιτικές εντάσσονται στη στρατηγική των προνομιακών αστικών συμμαχιών.

Αν εύλογα διερωτηθείτε γιατί τα αριστερά κόμματα δεν έχουν στρατηγική συμμαχιών, όχι με άλλες συγγενείς κοινωνικές τάξεις που είναι αναγκαίο, αλλά ούτε με τους ίδιους τους εργαζόμενους, ομολογώ πως αδυνατώ να απαντήσω με όρους πολιτικής, είναι θέμα ψυχολόγου, κοινωνιολόγου...


Εν πάση περιπτώσει επανέρχομαι στη λογική του συστήματος. Τότε δηλαδή μας τα παραχωρούσαν με κοινωνικούς και πολιτικούς όρους και σήμερα τα παίρνουν πίσω με οικονομικούς όρους.

Και τότε το σύστημα με τη λογική του είχε δίκιο και σήμερα επίσης με την ίδια ταξική λογική έχει δίκιο. ( Εμείς δεν καταλαβαίναμε τίποτα )

Τότε πανηγυρίζαμε για τις καταχτήσεις αλλά δεν σκεφτόμαστε ποιος εγγυάται και ποιος θα πληρώσει γι’ αυτές τις μεταχρονολογημένες επιταγές.

Ιστορικά φαίνεται πως η αριστερά και τα συνδικάτα έχουν ταυτίσει την ύπαρξη και ανάπτυξή τους με την καπιταλιστική ανάπτυξη.

Στη φάση της καπιταλιστικής κρίσης χάνουν την πυξίδα και η αρνητική πορεία τους κινδυνεύει να είναι ταχύτερη από εκείνη του συστήματος που είναι σε κρίση.
Χώρια που η απαξίωση της αριστεράς και των συνδικάτων θα «δικαιώνει» τις αντεργατικές πολιτικές του συστήματος.

Η κατάντια των τελευταίων χρόνων, της διάσπασης του ενιαίου μετώπου των εργαζόμενων, μη μου πει κανείς πως πλήττει το σύστημα και το κατεστημένο.
Απλά αποδυναμώνει την εργατική τάξη.

Η έλλειψη προοδευτικής εναλλακτικής πολιτικής, σε συνδυασμό με τις διασπαστικές και διαλυτικές πρακτικές, τείνει να μας καταστήσει γραφικούς, ακόμα και στα μάτια των ίδιων των εργαζόμενων.

Η σημερινή συμμετοχή μου στην Πανελλαδική (;) απεργία και όχι στις συγκεντρώσεις, είχε το δικό μου νόημα, ως κραυγή πολιτικής απόγνωσης, διαμαρτυρίας και πολιτικής εξομολόγησης στον εαυτό μου, στους φίλους μου και στα αυτονόητα…

Συνέχεια...

Ποιο Νοσοκομείο Νάξου;


Ο ένας ξύνει την πληγή
και ο άλλος την απολυμαίνει με … αλατόνερο!

Επειδή «απαιτήσατε» να πάρουμε θέση στο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί, σε πρώτη φάση σας λέμε ότι με «λογιστικές» και με «συντεχνιακές» πρακτικές και τακτικές ΔΕΝ λύνεται κανένα πρόβλημα …

Ουσιαστικά ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑΞΟΥ υπάρχει μόνο στα χαρτιά.

Δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποβαθμίσει κανείς το έργο του ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ή το έργο που επιτελέστηκε και επιτελείται από το προσωπικό της «λάντζας» και τα λεγόμενα «γιατρουδάκια».

Νοσοκομείο όμως είναι άλλο πράγμα. Και σίγουρα αλλιώς το ονειρευτήκανε μερικοί ρομαντικοί πριν 30 και πάνω χρόνια …
Θα επανέλθουμε …

Συνέχεια...

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Εν αρχή ην η «κομματική πειθαρχία»

Συνέχεια...

Φαντάζεστε να γίνουμε … «Ντορικοί»;

Τα «πιστεύω» και τις αδιαπραγμάτευτες «αρχές» μας, τις έχουμε ξεκαθαρίσει και κουβέντα δε δεχόμαστε. Πολύ φοβόμαστε όμως, ότι θα έλθουμε σε δύσκολη θέση, όταν χρειαστεί να διαλέξουμε μια από τις αποχρώσεις του κόκκινου!

Ροζέ πάντως ή εκρού δε θα γίνουμε ποτέ!

Η Ντόρα, ο Ολυμπιακός και το παιδί του Πειραιά

Η σχέση της κυρίας Μπακογιάννη και του συζύγου της με το νέο αφεντικό της πειραϊκής ομάδας κ. Μαρινάκη δίνει τροφή σε πολιτικά σενάρια.
Μάθετε περισσότερα ΕΔΩ

Συνέχεια...

Η «αποκάλυψη» του ανθρώπου και όχι η καταστροφή του, κάποια στιγμή θα ξανάρθει.


Επειδή στη ζωή δεν υπάρχει μόνο η απλοϊκή πολιτική που γνωρίζουμε και συγκρουόμαστε, σαν κοκόρια στο κοτέτσι ( πλην όμως για σφαγή και κατανάλωση ), αλλά και κάποια άλλη πολιτική που μας κάνει πραγματικά κοκόρια στο κοτέτσι.

Σκέφτομαι, πως τα ζώα δεν τρώνε όλα τα φυτά, ιδιαίτερα κάποια δηλητηριώδη, χωρίς εννοείται να διαθέτουν κάποια γνώση. Εμείς το ερμηνεύουμε ως έμφυτη ικανότητα επιβίωσης και στην καλλίτερη περίπτωση το λέμε ένστικτο.

Τα αποδημητικά πουλιά χαράζουν πορείες όταν αποδημούν, χωρίς καμιά πυξίδα ή άλλο τεχνικό όργανο. Ακόμα και για τα νεογέννητα, που δεν έχουν ξανακάνει τη διαδρομή, το δρομολόγιο είναι το ίδιο. Οι κυνηγοί τα λένε περάσματα και είναι τα ίδια κάθε χρόνο ( ή μάλλον ήτανε ).

Τα χέλια διασχίζουν ωκεανούς, για να πάνε σε συγκεκριμένο τόπο να γεννήσουν και μετά ακολουθούν το ίδιο δρομολόγιο της επιστροφής, χωρίς φυσικά να κάνουν χρήση
GPS ή άλλων οργάνων.

Οι μέλισσες πετούν χιλιόμετρα και επιστρέφουν στην κυψέλη τους, ενώ ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί σε μερικά τετράγωνα ή σε ένα δασύλλιο.

Θα μπορούσα να αναφέρω ατέλειωτα παραδείγματα, μη γνωστικής ερμηνείας για τον άνθρωπο, που η φύση, φυτική και ζωική, λειτουργεί με μια απίθανη τελειότητα.

Αν προσπεράσουμε την απλοϊκή ερμηνεία της «θεϊκής σοφίας του δημιουργού», εύλογα δημιουργούνται ερωτήματα.

Ο άνθρωπος γιατί δεν διαθέτει παρόμοιες ικανότητες;

Μήπως τις είχε και τις έχασε, επειδή κάποιοι του καλλιέργησαν έναν άλλο τρόπο λειτουργίας του μυαλού, με αποτέλεσμα κάποιες άλλες ικανότητες να ατονήσουν;

Τα μαγνητικά πεδία που αντιλαμβάνονται τα ζώα και συμπεριφέρονται ανάλογα, πως και γιατί ο άνθρωπος, «το τέλειo όν» δεν τα αντιλαμβάνεται ; Είναι «τέλειο όν», όπως και όλα τα ζώα, ή μήπως έχασε την τελειότητά του;

Μήπως συμβολικά εκείνος ο άνθρωπος του «πύργου της Βαβέλ», πριν χιλιάδες χρόνια, πλησίαζε την απόλυτη γνώση και θα γινότανε «παντων-κράτωρ» και έπρεπε να καταστραφεί, για να υποταχτεί σε όσους αποκλειστικά θα κρατούσαν τα ιερά μυστικά και δισκοπότηρα της γνώσης;

Άλλωστε τεχνολογικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας, χιλιάδες χρόνια πριν, δεν μπορούν ακόμα και σήμερα να ερμηνευθούν.

Μάλλον στο σημερινό άνθρωπο κάποιοι στέρησαν συνειδητά γνώσεις και ικανότητες που είχαν χιλιάδες χρόνια πριν οι Μάγιας, οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες και άλλοι λαοί.

Η «αποκάλυψη» του ανθρώπου και όχι η καταστροφή του, κάποια στιγμή θα ξανάρθει.

Συνέχεια...

Κουβέντες του καφενείου



Φαγωθήκανε οι γυναίκες να καταχτήσουν την ισότητα. Τώρα με το ασφαλιστικό μπορούν να αισθάνονται υπερήφανες και ισότιμες με τους άνδρες.

Στις 29 Ιουνίου υπάρχει γενική απεργία; Λάθος, απλό μέτρημα παραταξιακών κουκιών σε ξεχωριστές πλάτσες. Μετά τη λήξη της απεργίας θα καταμετρούν και θα μοιράζονται την χαρτούρα, όπως οι βιολιτζήδες μετά το πανηγύρι.

Ο Ρεχάγκελ λένε ανέστησε την απαξιωμένη Εθνική. Δηλαδή οι παίχτες δεν έπαιξαν κανένα ρόλο; Και κάτι άλλο, αν είχαμε Έλληνα προπονητή στις προηγούμενες διοργανώσεις, Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο που αποκλειστήκαμε και φέρναμε τα ίδια αποτελέσματα και μάλιστα με προκλητικά ευνοϊκές κληρώσεις, θα τον κρεμάγαμε;

Το μάθατε;


- Η τρόικα μας ελέγχει όλους,

- το ΠΑΜΕ ελέγχει τα λιμάνια,

- οι καθηγητές συλλαμβάνουν ομήρους τα παιδιά για να τα διαπαιδαγωγήσουν όπως λένε σε κοινωνικές αντιδράσεις,

- ο Μπαρδάνης είναι ακόμα δήμαρχος στο δήμο Δρυμαλίας,

- ο νέος εργαζόμενος και ο συνταξιούχος θα σώσουν την οικονομία

- και κατά τα άλλα όλοι εμείς τα ξέρουμε όλα.

Συνέχεια...

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

ΚΥΡ: Το ΕΣΥ επέτυχε! Ο ασθενής απέθανε...

Συνέχεια...

Η σύγχρονη ιερά εξέταση και η κυρίαρχη γνώση


Υπάρχει εδώ και αιώνες και υλοποιείται μια παγκόσμια στρατηγική για έλεγχο των συνειδήσεων, του τρόπου σκέψης και το περιεχόμενο και ποιότητα της γνώσης κάθε ανθρώπου.
Η θεϊκή τιμωρία, η κομματική πειθαρχία και τιμωρία και ο αποκλεισμός της έρευνας από τα εκπαιδευτικά συστήματα, αποτελούν μερικά μέσα που χρησιμοποιούνται.

Ο πολίτης πρέπει να καταστεί απαθής, απονευρωμένος, υποταχτικός, αφοσιωμένος, εξαρτημένος και εκστασιασμένος απέναντι στον κάθε «συλλογικό διανοούμενο» των συστημάτων εξουσίας θρησκευτικής, κομματικής και επιστημονικής.

Και το πιο σπουδαίο, ενώ συμβαίνουν αυτά, ο πολίτης ωθείται να πιστεύει ότι του προσφέρεται απλόχερα η πληροφορία, η γνώση και η αλήθεια.

Την πρωτογενή δημιουργική δύναμη του ανθρώπου για αμφισβήτηση, αντίθεση και σύνθεση, την υποκαθιστούν με μια γενικευμένη υποταγή που συμπυκνώνεται στο «πίστευε και μη ερεύνα».

Απέναντι στην αλήθεια του δόγματος:

- Η εκκλησία σε καθηλώνει και σε επαναφέρει στην «τάξη» με τη διαδικασία της εξομολόγησης και την απειλή της θεϊκής τιμωρίας.

- Το κόμμα σε ελέγχει με τη διαδικασία της αυτοκριτικής για την τήρηση ς της κεντρικής γραμμής , σαν πρωτοποριακό επαναστατικό χρέος του μέλους.

- Συμπληρωματικά μ’ αυτά έρχεται και το εκπαιδευτικό σύστημα σ’ όλες τις βαθμίδες να σε κατευθύνει σε συγκεκριμένες γνώσεις.

Πρόκειται για την εκσυγχρονιστική πλευρά της ιερής εξέτασης που συνεχίζει με πιο αποτελεσματικούς τρόπους να σε ελέγχει και κατευθύνει.

Παρόλ’αυτά, στον φαινομενικά αμετάβλητο κόσμο, ο άνθρωπος πάντα έσπαγε τους φραγμούς των αρχόντων και ιερατείων και απελευθέρωνε γνώση, τεχνολογία και πολιτισμό.

Όχι όλοι, αλλά όσοι αναζητούν την αλήθεια.

Συνέχεια...