Στην εντατική του … ΩΝΑΣΕΙΟΥ

Καταφέραμε να μάθουμε
σχεδόν όλους
τους υποψηφίους
στις αυριανές εκλογές της ΟΝΑΣ.



Κρατούμενο 1ο:
Τσάμπα πήγε το διάγγελμα του κ. Αντώνη Χωριανόπουλου, αφού τελικά ΔΕΝ αποχωρεί και ξαναείναι υποψήφιος…
Κρατούμενο 2ο:
Το δίδυμο Καλαϊτζή – Καραπάτη καλά κρατεί…
Κρατούμενο 3ο:
Ρυθμιστές αλλά και αουτσάιντερ οι Βερνίκος, Στρούβαλης, Ιάκωβος και … Χωριανόπουλος Αντώνης.
Κρατούμενο 4ο:
Στις εκλογές "συμμετέχει" και ο … Δήμαρχος Μαράκης!!!

ΑΠΟΡΙΑ: Ο Σύλλογος Κορωνίδας δεν φαίνεται να συμμετέχει. Γιατί άραγε εξέλεξαν αντιπροσώπους; Μήπως καταστατικά είναι έκθετοι;

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Ο.ΝΑ.Σ ΕΙΝΑΙ:


Βερνίκος Κώστας
Βερνίκος Νίκος
Γιακουμής Ιάκωβος
Γρατσία-Χατζούδη Σοφία
Δέτση Δανέτα
Δημητροκάλλης Βασίλης
Δημητροκάλλης Γιώργος
Δρυς Δημήτρης
Καλαϊτζής Μανώλης
Κονδύλης Σταύρος
Λιαδάκης
Μαϊτός Νίκος
Μάρκου Σοφία
Παπακωνσταντής
Σαχάς Απόστολος
Σκυλάκης Θαλής
Σοφικίτης Δημήτρης
Στρούβαλης Στέλιος
Τσάφου-Στεφάτου Κατερίνα
Χερουβήμ
Χωριανόπουλος Αντώνης

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Οικονομία και Ποδόσφαιρο

Αιφνιδιασμένοι, τσάμπα μάγκες ,άβουλοι και μοιραίοι


Μπήκαμε πια στην τελική ευθεία και περιμένουμε το λογαριασμό. Εμείς οι έντονα πολιτικοποιημένοι παριστάναμε πως αγνοούσαμε στοιχειώδη ζητήματα της οικονομίας και της πολιτικής.

Είχαμε και το χτύπημα στην πλάτη του κόμματος αφέντη και ο ωχαδερφισμός απέχτησε εθνική ταυτότητα.

Ζητήματα όπως ανάπτυξη, απασχόληση, αποτελεσματικότητα, επιχειρηματικότητα, επενδύσεις, η διεθνής ανταγωνιστικότητα, και αγορές, αντιμετωπίζονται ως άγνωστοι όροι και εν πάση περιπτώσει ως ευτελείς αξίες που δεν ταιριάζουν στην υπερηφάνεια του αδούλωτου Έλληνα.

Ο καλός θεός της Ελλάδας και οι πολύξερες κομματικές ηγεσίες θα έβαζαν το χέρι τους και έτσι:


- Ως ποίμνιο περιμένουμε τη μετά θάνατο σωτηρία,

- Ως υπερήφανος λαός ελπίζουμε σε κάποια απροσδιόριστη εξωτερική σωτηρία,

- Ως εργαζόμενοι επαναπαυόμαστε στο καθαρτικό σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και

- Ως κοινωνία θα δικαιωθούμε γιατί έτσι είναι το πεπρωμένο του έθνους

Περιέργως στο ποδόσφαιρο λειτουργούμε τελείως διαφορετικά, γνωρίζουμε με ακρίβεια τους όρους του παιχνιδιού, του ανταγωνισμού και αποτελεσματικότητας της εργασίας και απαιτούμε λήψη σκληρών μέτρων. Μέτρα που θα τα ζήλευαν οι πιο σκληροί καπιταλιστές.

Στον Ολυμπιακό θεωρείται επιτυχία η μονοπρόσωπη ευθύνη, ο αυταρχισμός ( αποτελεσματικότητα ).
Στον πολυμετοχικό ΠΑΟ ανησυχεί το φαινόμενο να μην υπάρχει συμπόρευση των μετόχων και άρα έλλειψη αποτελεσματικότητας.
Στην ΑΕΚ οι οπαδοί καταγγέλλουν ως αμέτοχους τους μετόχους και περιμένουν τον χρηματοδότη και σωτήρα από την Αμερική ( ξένη βοήθεια )

Από κοινού οι οπαδοί όλων των ομάδων ενστερνίζονται τις πιο απάνθρωπες εργοδοτικές λογικές όπως:

- Όποιος παίχτης δεν δουλεύει σκληρά και δεν είναι υπάκουος
- Όποιος παίχτης δεν βάζει το ατομικό του συμφέρον κάτω από το συλλογικό
- Όποιος θέλει να έχει δική του άποψη
- Όποιος παραβιάζει τις εντολές του προϊσταμένου ( προπονητή )
Πρέπει είναι να θεωρείται φυσιολογική και αναγκαία η απόλυσή του και ακόμα χειρότερο η διαπόμπευσή του.
Επί πλέον κανένας ξένος, οποιουδήποτε χρώματος, δεν ενοχλεί κανένα και ακόμα οι διευθυντές ( προπονητές ) επιδιώκεται να είναι ξένοι ( τι ξενομανία κι αυτή ).

Αν δεν αφυπνιστούμε και συνεχίζουμε να ζούμε με τις αντιφάσεις μας είναι βέβαιο πως ο λογαριασμός θα είναι πάντα φουσκωμένος θα τον πληρώσουμε ακριβά σαν λαός και σαν χώρα και δεν έχει σημασία αν οι κομματικοί καθοδηγητές θα συνεχίζουν να υπάρχουν πίσω από τα ηχομονωμένα γραφεία τους.

Αυτοί θα συνεχίζουν να υπάρχουν όσο εμείς θα το παίζουμε:

- δήθεν αιφνιδιασμένοι,
- τσάμπα μάγκες,
- άβουλοι και μοιραίοι

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Εφτά τραγούδια θα σου πω…

Η μαγεία του αριθμού εφτά

Κατά τους Πυθαγόρειους
ο αριθμός επτά είναι « αμήτωρ»
μια και δεν είναι γινόμενο παραγόντων.

Είναι επίσης το σύμβολο της τελειότητας
γιατί είναι το άθροισμα του τρία (3)
και του τέσσερα (4) που εκφράζουν τα δύο τέλεια σχήματα ,το ισόπλευρο τρίγωνο και το τετράγωνο.


Τα 7 θαύματα του κόσμου

Οι 7 πληγές του Φαραώ

Οι 7 σοφοί της αρχαιότητας

Οι 7 Άγιοι

Οι 7 μέρες της εβδομάδας

Οι 7 αρετές

Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα

Τα 7 ιερά μυστήρια

Οι 7 σάλπιγγες της αποκάλυψης

Οι 7 σφραγίδες του αρχάγγελου

Τα 7 «αίτια» του Αριστοτέλη

Τα 7 χρώματα της ίριδας

Οι 7 φθόγγοι της μουσικής

Τα 7 φωνήεντα

Τα 7 άστρα της Μεγάλης Άρκτου

Η επτάχορδη λύρα του θεού Απόλλωνα

Η επτάφωτη λυχνία του Ναού του Σολομώντα
------------------------------------
Τα 7 χρόνια της… χούντας

Η θύρα 7 του Ολυμπιακού

Οι 7 θανάσιμες… πεθερές

Οι 7 νάνοι

Το … Εφταπύργι στη Θεσσαλονίκη

7 νομά σ’ ένα δωμά..

(κλικ στα υπογραμμισμένα)


Στη μακρινή αρχαιότητα αποδιδόταν μεγάλη σημασία στους αριθμούς.

Δεν υπήρχε λαός που να μην είχε κάποιο είδος φιλοσοφίας ή παράδοσης, και να μην έδινε μεγάλη σπουδαιότητα στους αριθμούς, όσον αφορά την εφαρμογή τους στα θρησκευτικά έθιμα, στην καθιέρωση των εορτών, των συμβόλων, των δογμάτων, ακόμα και στη γεωμετρική κατανομή των αυτοκρατοριών.
Το μυστηριώδες αριθμητικό σύστημα του Πυθαγόρα φαίνεται ότι δεν ήταν κάτι εντελώς καινούργιο όταν εμφανίστηκε το 600 π.Χ.

Το αποκρυφιστικό νόημα των διαφόρων αριθμητικών ψηφίων και των συνδυασμών τους αποτελούσε μέρος των διαλογισμών των σοφών κάθε λαού, και δεν είναι μακριά η ημέρα κατά την οποία η σημερινή σκεπτικιστική και άπιστη Δύση, υποχρεωμένη από την αιώνια κυκλική επιστροφή των γεγονότων, θα πρέπει να παραδεχτεί ότι σ’ αυτή την κανονική περιοδικότητα των εκ νέου επανερχόμενων συμβάντων, υπάρχει κάτι περισσότερο από μια τυφλή τύχη ή σύμπτωση.
Ήδη οι Δυτικοί «σοφοί» μας άρχισαν να το παρατηρούν.

Τώρα τελευταία, άνοιξαν τ’ αυτιά τους και άρχισαν να ασχολούνται με κύκλους, αριθμούς και όλα αυτά που μέχρι πριν λίγα χρόνια είχαν ρίζες στη λήθη, στα παλιά δωμάτια της μνήμης, με σκοπό να μην τα ξεκλειδώσουν ποτέ, παρά μόνο για να κοροϊδέψουν τις αλλόκοτες και παράδοξες προκαταλήψεις των «αντιεπιστημονικών» προγόνων τους.
Σαν μια τέτοια καινοτομία, η παλιά γερμανική εφημερίδα ‘DIE GEGENWART’ έχει ένα σοβαρό και σωστό άρθρο για «τη σημασία του αριθμού 7», το οποίο παρουσιάζει στους αναγνώστες της ως «Πολιτιστικό – ιστορικό Δοκίμιο». Αφού αναφέρουμε μερικά αποσπάσματα από το άρθρο αυτό, ίσως προσθέσουμε κάτι σ’ αυτό.

Ο συγγραφέας του λέει:
«Ο αριθμός 7 θεωρούταν ιερός όχι μόνο απ’ όλα τα αναπτυγμένα έθνη της αρχαιότητας και της Ανατολής, αλλά έχαιρε μεγάλο σεβασμό και στα νεότερα έθνη της Δύσης. Η αστρονομική προέλευση αυτού του αριθμού προσδιορίζεται πέρα από κάθε αμφιβολία.
Ο άνθρωπος, αισθανόμενος τον εαυτό του νοητικά αδύναμο, εξαρτήθηκε από τις ουράνιες δυνάμεις και παντού και πάντοτε υπέτασσε τη γη στον ουρανό. Έτσι, τα μεγαλύτερα και φωτεινότερα ουράνια σώματα έγιναν γι’ αυτόν οι σπουδαιότερες και οι ανώτερες δυνάμεις. Τέτοια σώματα ήταν οι πλανήτες, τους οποίους ολόκληρη η αρχαιότητα αριθμούσε σε επτά.
Με την πάροδο του χρόνου μεταμορφώθηκαν σε επτά θεότητες. Οι Αιγύπτιοι είχαν επτά πρώτους και ανώτερους θεούς, οι Φοίνικες επτά Κάβειρους, οι Πέρσες τα επτά ιερά άλογα του Μίθρα, οι Πάρσοι επτά αγγέλους σε αντίθεση με επτά δαίμονες, και επτά ουράνιες κατοικίες σε αντιστοιχία με επτά κατώτερες περιοχές. Για να παρουσιάσουν καθαρότερα αυτή την ιδέα σε συγκεκριμένη μορφή, οι επτά θεοί συχνά απεικονιζόταν σαν μια επτακέφαλη θεότητα. Ολόκληρος ο ουρανός υποτασσόταν στους επτά πλανήτες, και έτσι σ’ όλα σχεδόν τα θρησκευτικά συστήματα βρίσκουμε επτά ουρανούς»

Ας δούμε τώρα μερικές εφαρμογές του αριθμού 7:

Η δοξασία στις Sapta Loka (επτά περιοχές) της βραχμανικής θρησκείας έχει παραμείνει πιστή στην αρχαϊκή φιλοσοφία, και ποιος ξέρει αν η ίδια ιδέα δεν προέρχεται από την Αρυαβάρτα, αυτή την κοιτίδα όλων των φιλοσοφιών και μητέρα όλων των μεταγενέστερων θρησκειών. Το αιγυπτιακό δόγμα της «μετεμψύχωσης», ή μετανάστευσης της ψυχής δίδασκε ότι υπήρχαν επτά καταστάσεις εξαγνισμού και προοδευτικής τελειοποίησης. Οι Βουδιστές όμως, δεν πήραν από την Αίγυπτο αλλά από τους Αρίους σοφούς της Ινδίας, την ιδέα για τα επτά στάδια προοδευτικής ανάπτυξης της ασώματης ψυχής, που παριστάνονται αλληγορικά στους ναούς τους με τα επτά πατώματα και τα ομπρελοειδή σκέπαστρα, τα οποία σταδιακά μειώνονται όσο πλησιάζουν την κορυφή της παγόδας. Στη μυστηριώδη λατρεία του Μίθρα υπήρχαν επτά πύλες, επτά βωμοί, επτά μυστήρια. Οι ιερείς πολλών ανατολικών εθνών υποδιαιρούνταν σε επτά βαθμούς, επτά σκαλιά οδηγούσαν στους βωμούς, ενώ στους ναούς έκαιγαν κεριά σε επτάφωτα κηροπήγια. Μερικές από τις τεκτονικές Στοές έχουν μέχρι σήμερα επτά και δεκατέσσερα σκαλιά.

Οι επτά πλανητικές σφαίρες χρησίμευαν επίσης σαν πρότυπο για διαιρέσεις κρατών και οργανισμών. Η Κίνα π.χ. ήταν χωρισμένη σε επτά επαρχίες και αρχαία Περσία σε επτά σατραπείες. Σύμφωνα με τον αραβικό θρύλο, επτά άγγελοι δροσίζουν τον ήλιο με πάγο και χιόνι για να μην κάνει στάχτη τη γη, ενώ επτά χιλιάδες άγγελοι φυσούν και βάζουν σε κίνηση τον ήλιο κάθε πρωί. Τα δύο παλαιότερα ποτάμια – ο Γάγγης και ο Νείλος – έχουν το καθένα από επτά εκβολές. Η Ανατολή είχε στην αρχαιότητα επτά μεγάλα ποτάμια: το Νείλο, τον Τίγρη, τον Ευφράτη, τον Όξο (Amu Darya), τον Ιαξάρτη (Syr Darya), τον Άραξο και τον Ινδό. Είχε επίσης επτά περίφημους θησαυρούς, επτά πόλεις γεμάτες χρυσό, επτά θαύματα του κόσμου κλπ. Ο αριθμός 7 παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην αρχιτεκτονική των ναών και των ανακτόρων. Η περίφημη παγόδα του Churingham περιβάλλεται από επτά τετράγωνα τείχη, ζωγραφισμένη με επτά διαφορετικά χρώματα ενώ στη μέση κάθε τείχους υπάρχει μια επταόροφη πυραμίδα. Το ίδιο υπήρχε και στην προκατακλυσμιαία εποχή στο ναό του Μπορσίπα – τώρα Birs Nimrud – που είχε επτά βάθρα που συμβόλιζαν τους επτά ομόκεντρους κύκλους των επτά σφαιρών, και το καθένα ήταν κτισμένο από τούβλα και μέταλλα τέτοια που να ανταποκρίνονται στα χρώματα του κυβερνώντος πλανήτη της σφαίρας που συμβόλιζε.

Μας λένε πως όλα αυτά είναι απομεινάρια του «παγανισμού», ίχνη προκαταλήψεων των παλιών λαών τα οποία, όπως οι κουκουβάγιες και οι νυχτερίδες σε σκοτεινή υπόγεια σπηλιά, πέταξαν μακριά για να μην ξαναγυρίσουν ποτέ πια μπροστά στο λαμπρό φως του χριστιανισμού. Αλλά αυτή είναι μια δήλωση που πολύ εύκολα ανασκευάζεται.
Ο συγγραφέας τού παραπάνω άρθρου της γερμανικής εφημερίδας, έχει συλλέξει εκατοντάδες περιπτώσεις για να δείξει ότι όχι μόνο οι παλαιοί χριστιανοί, αλλά ακόμα και οι σημερινοί έχουν διατηρήσει τον αριθμό 7 τόσο ιερό όσο και πριν, και μπορούν να βρεθούν χιλιάδες περιπτώσεις που να το αποδεικνύουν. Ας αρχίσουμε με τον αστρονομικό και το θρησκευτικό υπολογισμό των Ρωμαίων παγανιστών, που διαιρούσαν την εβδομάδα σε επτά ημέρες και θεωρούσαν την έβδομη ημέρα ως την πιο ιερή, αφιερωμένη στον Ήλιο ή τον Δία. Αν μας πουν όλα τα χριστιανικά έθνη ότι δεν έχουν πάρει από τους Ρωμαίους παγανιστές την Κυριακή τους, την ημέρα του Κυρίου, αλλά από τους Εβραίους θεϊστές, τότε γιατί δεν τηρείται το Σάββατο ως ημέρα του Κυρίου αντί της Κυριακής, ή της ημέρας του Ήλιου;

Στο Ινδικό έπος «Ραμαγιάνα» αναφέρονται επτά αυλές στις κατοικίες των Ινδών βασιλέων, ενώ επτά πύλες γενικά οδηγούσαν στους περίφημους ναούς και στις πόλεις της αρχαίας Ινδίας. Από πού όμως οι Frieslanders ή Έπαρχοι της χριστιανικής εποχής είχαν προσκολληθεί στον αριθμό επτά όταν διαιρούσαν τις επαρχίες και επέμεναν να πληρώνουν επτά φένιχ ως φόρο; Η Αγία Ρωμαϊκή και Χριστιανική αυτοκρατορία είχε επτά Εκλέκτορες. Οι δε Ούγγροι, μετανάστευσαν κάτω από την αρχηγία επτά Δουκών και ίδρυσαν επτά πόλεις που τώρα ονομάζονται Τρανσυλβανία.

Αν η παγανιστική Ρώμη χτίστηκε πάνω σε επτά λόφους, η Κωνσταντινούπολη είχε επτά ονόματα:Βυζάντιο, Αντωνία, Νέα Ρώμη, Πόλη του Κωνσταντίνου, Αυτή που χωρίζει τα Μέρη του Κόσμου, Πόλη με τους Επτά Λόφους και Πόλη με τους επτά Πύργους. Από τους Μωαμεθανούς πολιορκήθηκε επτά φορές, και αλώθηκε μετά από επτά εβδομάδες από τον έβδομο Σουλτάνο των Οσμανιδών.

Για τους Ανατολικούς λαούς, οι επτά πλανητικές σφαίρες αντιπροσωπεύονται από τους επτά κρίκους που φορούν οι γυναίκες στα επτά μέρη του σώματος – κεφάλι, λαιμό, χέρια, πόδια, αυτιά, μύτη και γύρω από τη μέση. Αυτοί οι επτά κρίκοι ή κύκλοι προσφέρονται μέχρι σήμερα από τους γαμπρούς της Ανατολής στις νύφες τους. Στα περσικά τραγούδια, η ομορφιά της γυναίκας αποτελείται από επτά θέλγητρα.

Οι επτά πλανήτες διατηρούν πάντα την ίδια απόσταση μεταξύ τους και περιστρέφονται στην ίδια τροχιά. Έτσι, μ’ αυτή την κίνηση μάς προβάλλεται η ιδέα της αρμονίας του Σύμπαντος. Μ’ αυτή την έννοια, ο αριθμός 7 έγινε ιδιαίτερα ιερός και ακόμα διατηρεί τη σπουδαιότητά του για τους αστρολόγους. Οι Πυθαγόρειοι θεωρούσαν τον αριθμό αυτό ως εικόνα και πρότυπο της θείας τάξης και της αρμονίας στη Φύση. Ήταν ο αριθμός που περιλάμβανε δύο φορές τον ιερό αριθμό τρία ή την τριάδα, στην οποία προστίθεται το ένα ή η θεία μονάδα. Όπως η αρμονία της Φύσης ηχεί στο πληκτρολόγιο του διαστήματος ανάμεσα στους επτά πλανήτες, έτσι και η αρμονία του ήχου που ακούγεται, λαμβάνει χώρα σε χαμηλότερο επίπεδο με τη μουσική κλίμακα των επτά τόνων. Από εκεί προέρχονται οι επτά αυλοί στη σύριγγα του θεού Πάνα (ή της Φύσης) των οποίων, το σταδιακά σημειούμενο μέγεθος απεικονίζει την απόσταση μεταξύ των πλανητών. Το ίδιο συμβαίνει και με την επτάχορδη λύρα του Απόλλωνα.

Αποτελούμενος από την ένωση του αριθμού τρία (σύμβολο της θείας τριάδας σε όλους τους λαούς, χριστιανικούς και παγανιστικούς) και του τέσσερα (σύμβολο των κοσμικών δυνάμεων ή στοιχείων), ο αριθμός 7 δείχνει συμβολικά την ένωση της θεότητας με το σύμπαν. Αυτή η Πυθαγόρεια ιδέα εφαρμόστηκε από τους χριστιανούς – κυρίως στο Μεσαίωνα – οι οποίοι χρησιμοποίησαν ευρέως τον αριθμό αυτό στο συμβολισμό της ιερής αρχιτεκτονικής τους. Έτσι, για παράδειγμα, ο περίφημος καθεδρικός ναός της Κολωνίας και η Εκκλησία των Δομινικανών στο Ρέγκενσμπουργκ αναπτύσσουν αυτό τον αριθμό και στις μικρότερες ακόμη αρχιτεκτονικές τους λεπτομέρειες. Ο μυστικιστικός αριθμός 7 δεν είχε μικρότερη σημασία στον κόσμο της διανόησης και της φιλοσοφίας. Η Ελλάδα είχε επτά σοφούς, και η εκπαίδευση των αγοριών στην αρχαία Σπάρτη άρχιζε στα επτά τους χρόνια,όπως και στην αρχαία Περσία. Είχε επτά ελεύθερες τέχνες – γραμματική, ρητορική, διαλεκτική, αριθμητική, γεωμετρία, μουσική, αστρονομία, όπως και ο χριστιανικός Μεσαίωνας.

Στο Μεσαίωνα ένας όρκος έπρεπε να δοθεί μπροστά σε επτά μάρτυρες και αυτός προς τον οποίο δινόταν, ραντιζόταν επτά φορές με αίμα. Οι λιτανείες γύρω από τους ναούς γινόταν επτά φορές και οι πιστοί έπρεπε να γονατίσουν επτά φορές πριν προφέρουν ευχή. Οι Μωαμεθανοί προσκυνητές γυρίζουν γύρω από την ιερή πέτρα Καάμπα, επτά φορές. Τα ιερά σκεύη κατασκευάζονται από χρυσό και ασήμι που έχουν εξαγνιστεί επτά φορές.

Η τοποθεσία των παλαιών γερμανικών «δικαστηρίων» οριζόταν από επτά δένδρα, κάτω από τα οποία κάθονταν επτά δικαστές που απαιτούσαν επτά μάρτυρες. Απειλούσαν τον ένοχο με επταπλή τιμωρία, ενώ απαιτούσαν επταπλό εξαγνισμό για την επταπλή ανταμοιβή που υπόσχονταν στον ενάρετο. Όλοι γνωρίζουν τη μεγάλη σπουδαιότητα που δίνουν στη Δύση στον έβδομο γιο ενός έβδομου γιου. Στη Γερμανία, ο βασιλιάς και αυτοκράτορας δεν μπορεί να αρνηθεί να βαφτίσει έναν έβδομο γιο, ακόμα κι αν είναι γιος ζητιάνου. Στην Ανατολή, όταν συμφιλιώνονται ύστερα από φιλονικία ή όταν υπογράφουν συνθήκη ειρήνης, οι αρχηγοί ανταλλάσσουν επτά ή σαράντα εννιά (επτά φορές επτά) δώρα.

Αν προσπαθήσουμε να αναφέρουμε όλα τα πράγματα που περιλαμβάνονται σ’ αυτό το μυστηριώδη αριθμό, θα χρειαστούμε μια ολόκληρη βιβλιοθήκη. Ας τελειώσουμε λοιπόν αναφέροντας λίγα μόνο ακόμη: Οι θρυλικοί πόλεμοι διαρκούσαν επτά χρόνια, επτά μήνες και επτά ημέρες. Οι μαχόμενοι ήρωες ήταν επτά, ή εβδομήντα ή επτακόσιοι, ή επτά χιλιάδες. Οι πριγκίπισσες στα παραμύθια έμεναν επτά χρόνια μαγεμένες και οι μπότες του περίφημου γάτου δρασκέλιζαν επτά λεύγες. Στις χριστιανικές θρησκείες – Ρωμαιοκαθολικών και Ορθόδοξων – το παιδί δεν είναι υπεύθυνο για κανένα έγκλημα μέχρι τα επτά του χρόνια, και αυτή είναι η κατάλληλη ηλικία για να πάει να εξομολογηθεί, κλπ.

Αν οι Ινδουιστές σκεφτούν τον Μανού τους και θυμηθούν το περιεχόμενο των παλιών στίχων των Σάστρας, θα βρουν δίχως αμφιβολία, την προέλευση όλου αυτού του συμβολισμού. Πουθενά αλλού ο αριθμός 7 δεν είχε τόσο κυρίαρχη θέση όσο στους παλιούς Αρίους της Ινδίας. Δεν έχουμε παρά να σκεφτούμε τους επτά σοφούς Ρίσις, τους επτά κόσμους, τις επτά ιερές πόλεις, τα επτά ιερά νησιά, τις επτά ιερές θάλασσες, τα επτά ιερά βουνά, τις επτά ερήμους, τα επτά ιερά δένδρα κλπ, για να δούμε τη δυνατότητα της υπόθεσης. Τόσο οι Άριοι όσο και οι Βραχμάνοι της Ινδίας δεν δανείστηκαν ποτέ τίποτε και ήταν υπερβολικά περήφανοι και αποκλειστικοί γι’ αυτό.

Αυτό λοιπόν είναι το μυστήριο και η ιερότητα του αριθμού 7.

Έλενα Μπλαβάτσκυ
(Περιοδικό “The Theosophist”,)

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Αύριο η Ο.ΝΑ.Σ έχει (με το συμπάθιο) … εκλογές

... θα ‘ναι παλιόκαιρος την ώρα που ψηφίζουνε,
έχω και ένα κακό προαίσθημα …

Κάτι μας λέει ότι θα γίνει του … Ροβεσπιέρου (!!!)

Αγαπητοί φίλοι,
αντιπρόσωποι των Συλλόγων που αύριο θα ψηφίσετε.
Κάτι που δεν μπορείτε να φτιάξετε, κάτι που άλλοι αγωνίστηκαν και επένδυσαν όνειρα σ’ αυτό, εσείς ΔΕΝ έχετε δικαίωμα να το χαλάσετε. Αρκετά...

Λάβαμε …

Ιακωβ-ιν- ος

«Φύση με κλίση στην εξτρεμιστική πολιτική και εξουδετέρωση των αντιπάλων. Φανατικός θιασώτης της χρήσεως παντός μέσου για την επίτευξη των πολιτικών στόχων του». ( τα λεξικά)

Σκαλί τον Απεραθίτικο Σύλλογο και σκάλα , φαντασιώνεται την ΟΝΑΣ που τη βλέπει να ακουμπά στο κατώφλι της Βουλής. Πρόθυμοι βαστάζοι την κρατούν γερά. Παθιάζεται καθώς θωρεί το ύψος της κι ακάθεκτος «τραβά την ανηφόρα». Μα ήδη λαχανιάζει . Ρίξτε μια ψήφο ρε παιδιά …!

Κακόρυακας.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Μήπως πέρασε άλλη μια μέρα δίχως σκοπό ;

Και αύριο και μεθαύριο και κάθε μέρα πρέπει να είναι

Παγκόσμια Ημέρα
για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Η Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. στις 20 Νοεμβρίου 1989 και κυρώθηκε από τη χώρα μας με το Νόμο 2101/1992 κατοχυρώνει βασικές αρχές και δεσμεύει τις Κυβερνήσεις να εντείνουν τις προσπάθειές τους για μια φιλική για το παιδί κοινωνία.

ΑΠΟΡΙΑ: τηρείται άραγε η σύμβαση;

• 8,8 εκατ. παιδιά στον κόσμο πεθαίνουν κάθε χρόνο από πείνα και ασθένειες.

• Σχεδόν 200 εκατ. παιδιά είναι καχεκτικά εξαιτίας χρόνιου υποσιτισμού.

• 101 εκατ. παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο.

• Πάνω από μισό δισ. παιδιά ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο τη μέρα.

• 1,2 εκατ. παιδιά κάθε χρόνο πέφτουν θύματα παράνομης εμπορίας και διακίνησης.

• 150 εκατ. παιδιά 5 - 14 ετών εμπλέκονται στην παιδική εργασία.

Απόσπασμα από ανακοίνωση της UNICEF με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Μέρα του Παιδιού.

Η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού αναφέρει:

• Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.
• Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.
• Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.
• Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης.
• Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.
• Δικαιούμαι να μάθω τί είναι καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.
• Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.
• Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.
• Δικαιούμαι να ζήσω σε μια κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.
• Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. Έναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά.
(Πηγή UNICEF)

Ενημερωθείτε και ΕΔΩ

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Έκτακτα τοπικά καιρικά και … οικονομικά φαινόμενα

• Και το όνομα αυτού Βασίλης Μπρακουμάτσος. Ο νέος Περιφερειάρχης μας αν δεν το ξέρετε. Δεν είναι εύκολο το όνομά του, όπως του προηγούμενου, αλλά θα το συνηθίσουμε, πού θα πάει…

• Αρκάς, από την πατρίδα του Ρέππα, αν αυτό σας λέει κάτι.

• Δικηγόρος, γέννημα-θρέμμα του ΠΑΣΟΚ και άστε τους άλλους να μιλούν με τη γλώσσα των βιογραφικών. Εδώ πρέπει να σκουντήσουμε το ΕΣΠΑ.(ξέρεις από …ΕΣΠΑ;) και ξέχνα αυτούς που λένε ότι ώσπου οι νέοι περιφερειακοί…Πραίτορες να μάθουν τη δουλειά θα χαθεί πολύτιμος χρόνος, πιθανόν και κονδύλια.

• Οι περιφερειάρχες που επελέγησαν με καθυστέρηση σχεδόν δύο μηνών είναι όλοι κομματικά στελέχη.

• Στελέχη από τις οργανώσεις του ΠAΣOΚ έστελναν μηνύματα στα κεντρικά ότι πρόκειται για την πλήρη απαξίωση μιας διαδικασίας την οποία ο Γ. Παπανδρέου χαρακτήρισε πρωτοποριακή και την υπερασπίστηκε με θέρμη.

• Όσοι περνούσαν τις πόρτες της Ιπποκράτους όπου βρίσκονται τα γραφεία του ΠAΣOΚ-γράφει ΤΟ ΒΗΜΑ- άκουγαν διάφορα στελέχη να απευθύνονται σε συντρόφους τους με τη φράση «γεια σου,σύντροφε περιφερειάρχη!».

• Πληθαίνουν οι φωνές εκείνων που ζητούν να δώσει στη δημοσιότητα ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ι. Ραγκούσης τα βιογραφικά όσων κατέθεσαν αιτήσεις για τις συγκεκριμένες θέσεις.

• Ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί αν οι νυν γενικοί γραμματείς Περιφερειών θα έχουν τη δυνατότητα να θέσουν υποψηφιότητα στις εκλογές για τις περιφέρειες ή αν θα μετατραπούν σε γενικούς διευθυντές Περιφερειών, με αυξημένες αρμοδιότητες στην κατανομή του ΕΣΠΑ, απομειώνοντας τις εξουσίες του αιρετού περιφερειάρχη και αποκτώντας ουσιαστικά τον πρώτο λόγο στους νομούς.

• Ο Ρήγας πάντως να κοιμάται ήσυχος. Δεν κινδυνεύει από Τριπολιτσιώτη. Από Ρουμελιώτη, τι να σας πω, με προβληματίζει.

• Με τα μελανότερα χρώματα περιέγραφε ο συμπατριώτης Γιάννης Πιτταράς την Πέμπτη το βράδυ, στο δελτίο ειδήσεων του Alpha, την υποδοχή που έκαναν οι εταίροι στον Έλληνα πρωθυπουργό στη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες.

• Αναφέρθηκε στο πρωτοσέλιδο της Liberation με το αρχαίο άγαλμα και τον υπέρτιτλο «Κι αν η Ελλάδα φαλιρίσει» και στο μήνυμα της Αγκελα Μέρκελ να σοβαρευτούμε γιατί τα δικά μας λάθη και οι παραλείψεις επηρεάζουν όλους μας λόγω ευρώ, ενώ παντού ακουγόταν η λέξη Greece Greece Greece.

• Έχουμε πέραση.

• Τη Δευτέρα θα μας πάρει…μέτρα ο ΓΑΠ.

• Εγώ πάντως αρχίζω να έχω…ωτίτιδα.

• Ο νέος αντι-Κόκκινος είναι το ίδιο φαφλατάς, όπως τον ακούσαμε στον «Μεσόγειος» από τη…χιονισμένη Αρκαδία. Σαν τα χιόνια που λένε και στο χωριό μου… Αφού μάλιστα θα έχει σπίτι του την Ερμούπολη, όπως είπε, και εμείς δεν θα τον βλέπουμε σαν μουσαφίρη….

• Θα έχει πλάκα αυτό το δίδυμο, δεδομένου ότι ο Κόκκινος δεν εγκαταλείπει τις φιλοδοξίες του στο νομό, εκτός αν του κόψει τα φτερά ο Σαμαράς.

• ΤΕΔΚ σήμερα στην Αθήνα. Πού αλλού αφού ο νομός παρουσιάζει αυτό το ακτοπλοϊκό χάλι, σε σημείο που να εμφανίζονται και αποσχιστικές τάσεις. Στην Αθήνα και ο Μπρακουμάτσος, πως τον λένε. Κάποιοι τον είδαν αλα μπρατσέτα με τον Μαράκη, αλλά μάλλον έκαναν λάθος. Με τον Δεκαβάλλα, το φίλο και παλιό συμφοιτητή του ήταν.

• Αλήθεια το νησιωτικό παρατηρητήριο που κουβεντιάζουν, θα έχει τίποτα ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις από τις…καλοκαιρινές παραλίες των νησιών μας; Διαφορετικά τι νόημα έχει;

• Νέα παρτίδα 1500 εμβολίων έφθασε στο Νοσοκομείο Νάξου. Τώρα που ο Καραμπάτσος είναι υπεύθυνος της Πανδημικής Επιτροπής γίνεται να ξαναεμβολιαστώ; Τι λες γιατρέ Καπίρη;

• Οι μαθητές πάντως κάνουν εικόνισμα τον Λάζαρο Θεόφιλο. Το ένα μετά το άλλο κλείνει τα σχολεία. Σαν τον Άγιο Βασίλη τον βλέπουν. Αυτοί θα τον θυμηθούν άμα μεγαλώσουν να τον ψηφίσουν;

• Φεύγει από πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου ο Δ. Φραγκίσκος. Τέλος του μήνα τελειώνει η θητεία του. Μήπως πάει κατά κει ο Α. Χωριανόπουλος; Έτσι, για να πικάρει αυτούς που τον πολέμησαν στο απολλωνιάτικο …μέτωπο.

• Η αποχώρησή του από την ΟΝΑΣ συνοδεύτηκε με ένα διάγγελμα αντάξιο της ιστορικής στιγμής.

• Αυτή τη φορά δεν έχει Βρούτση. Είχε το θάρρος να… μαστιγώσει τον Πάγκαλο, χωρίς ο τελευταίος να του απαντήσει. Πού ξανακούστηκε; Άσε το Ρήγα να τον κατηγορεί για εφοριακά ρουσφέτια και stage διορισμούς. Γίνονται αυτά τα πράγματα;

• Κάτι έπιασε το αυτί μου ότι η ομάδα του «Ναξιακού Βήματος» προωθεί άνθρωπό της για τη διοίκηση του Νοσοκομείου Νάξου. Όχι γαλόνια δεν έχει φορέσει…

• Πάει και η Θεολογίτου …Σε λίγο το Νομαρχιακό Συμβούλιο θα «παίζει» με παγκίτες. Και ο Μπάϊλας δεν είναι Ζίκο να ξεπερνά τα εμπόδια.

• Μακαρόνια, ρύζι και φέτα μοιράζει ο Σύλλογος Πολυτέκνων Νάξου στα μέλη του. Μόνο αυτοί πεινάνε; Στη…λόρδα έχει πέσει πολύς κόσμος.

• Έχω μια απορία: Η φέτα ναξιώτικη είναι; Όσο βέβαια κα τα άλλα προϊόντα.

• Ξέρετε πού γίνεται η διανομή; Στις…ελβετικές κατοικίες.(Άλπεις κόντευε να γράψω). Χαίρετε.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

εικόνα από τη βροχερή Νάξο...

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Την «άλλη άποψη» δεν την αλλάζουμε με τίποτα…

H επιστήμη δεν είναι θρησκευτική πίστη.

Το ότι λέει και ξαναλέει η τηλεόραση
ότι αλλάζει το κλίμα,

δεν σημαίνει ότι λέει αλήθεια

Μας πουλάνε μπαρούφες για «άλλους» λόγους:

1. Να αυξήσουν φόρους
2. Να αυξήσουν τιμολόγια ρεύματος
3. Να πουλήσουν σαβούρες
4. Να χαρίσουν καθρεφτάκια και χάντρες στους πρόθυμους ιθαγενείς

Μια πρόσκαιρη απάτη. Να την προλάβουμε πριν μας βάλουν χέρι. Όταν μας βάλουν χέρι, θα φύγουν και θα πάνε να βρούνε άλλα κορόιδα.

Το ότι σας το λέω εγώ ότι είναι απάτη, δεν είναι απόδειξη ότι εγώ έχω δίκιο.

Ενημερωθείτε.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Τελικά δεν κλέψαμε του Όθωνα τη… σέλα

Ήταν το επτασφράγιστο μυστικό μου.

Πίστευα πως την είχα ανακαλύψει αλλά πριν λίγο διαπίστωσα ότι μαζί με το γραφείο του Καποδίστρια, βρίσκεται στο Αρχοντικό του Δημητρίου Τσώκρη, μια διώροφη πετρόκτιστη οικία του 1829, από τα παλιότερα και καλύτερα νεοκλασικά του Άργους.

Μια μικρή αλλά συνηθισμένη λεπτομέρεια.

Το μνημείο κηρύχθηκε διατηρητέο το 1965, αλλά ήδη είχε αρχίσει να … πουλιέται σε οικόπεδα ο μεγάλος κήπος. Σήμερα έχει ανάγκη από επισκευή και συντήρηση…

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Χάρις Αλεξίου, Πάντα γι άλλους μιλάμε

«…Πάντα γι άλλους μιλάμε
Πάντα γι άλλα μιλάμε
Πάντα γι άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε
Πάντα γι άλλα μιλάμε
Πάντα γι άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε


Μεγάλωσα θα πει να κάνεις το παπί
Να ζεις στην απουσία
Να γίνεις εξουσία
Να μάθεις να γελάς
Και να παραφυλάς
Να παίρνεις αποφάσεις
Να απαγορεύεται να χάσεις…»

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Επειδή δεν το λέμε…

…δε σημαίνει ότι δεν το ξέρουμε.

Δυστυχώς επτωχεύσαμεν

…και αν έχετε κανένα χωραφάκι
μην το υποτιμήσετε
διότι τα δύσκολα έρχονται…

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1893: Η Ελλάδα κηρύσσει πτώχευση. Ο Χαρίλαος Τρικούπης δηλώνει στη Βουλή: «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν».

1963: Ο Γιώργος Σεφέρης βραβεύεται με Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Στη Τζια ο πρώτος υπόγειος βιολογικός

Λύσεις υπάρχουν,
Ιδέες και βούληση όμως;

Όπως διαβάζουμε στο kykladesnews η χωροθέτηση συγκροτημάτων βιολογικού καθαρισμού αποτελεί πολλές φορές ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα, καθώς έχει να αντιμετωπίσει τη σθεναρή άρνηση των κατοίκων να δεχθούν ένα τέτοιο έργο, και τις αντίστοιχες επιπτώσεις του, δίπλα στα σπίτια ή τις περιουσίες τους.
Οι οσμές που πολλές φορές υπάρχουν ακόμα και στα πιο σύγχρονα συστήματα δημιουργούν ένα δύσκολο περιβάλλον συγκατοίκησης μεταξύ των μονάδων επεξεργασίας και των γειτονικών οικισμών.

Ιδιαίτερα στην περίπτωση των νησιών, όπου η γη είναι περιορισμένη, η αξία της υψηλή και με ανταγωνιστικές χρήσεις όπως ο τουρισμός, η εγκατάσταση μονάδων βιολογικού καθαρισμού είναι πάντα ένα θέμα υψηλής αντιπαράθεσης μεταξύ των αρχών και των κατοίκων.

Βέβαια, αυτά ισχύουν στις περιπτώσεις όπου οι μονάδες κατασκευάζονται με συμβατικό τρόπο, στην επιφάνεια του εδάφους.

Στην περίπτωση του νησιού της Κέας, ο βιολογικός καθαρισμός του νησιού πρόκειται να κατασκευαστεί υπόγεια, ακριβώς στην είσοδο του νησιού, λίγα μέτρα από τον οικισμό της Κορρησίας. Η σχετική έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Εργαστηρίου Μεταλλευτικής Τεχνολογίας και Περιβαλλοντικής Μεταλλευτικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και χρηματοδοτήθηκε από το Δήμο Κέας. Σύμφωνα με αυτή, δίνεται ένα οριστικό τέλος στην προσωρινή «φιλοξενία» του υφιστάμενου συγκροτήματος βιολογικού καθαρισμού που λειτουργεί κοντά στην πλαζ Γιαλισκαρίου.

Σύμφωνα με τη μελέτη, δημιουργείται ένα ειδικά διαμορφωμένο κτηριακό συγκρότημα, έκτασης 1000 m2, περίπου στο χώρο ενός εγκαταλειμμένου λατομείου , στο οποίο θα τοποθετηθεί ο βιολογικός καθαρισμός. Στη συνέχεια, θα πραγματοποιηθεί πλήρης αποκατάσταση του λατομείου, το οποίο σήμερα αποτελεί χαίνουσα πληγή, ακριβώς στην είσοδο του λιμανιού. «Το βασικό πλεονέκτημα της συγκεκριμένης λύσης είναι η εκμηδένιση πρακτικά, των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού, καθώς δημιουργείται μια υπόγεια, αθέατη υποδομή, χωρίς προβλήματα θορύβου και χωρίς εκπομπές οσμών στο περιβάλλον. Ταυτόχρονα, λύνεται το πρόβλημα της περιβαλλοντικής πληγής από το παλιό λατομείο στην περιοχή του λιμανιού.

Με αυτόν τον τρόπο, με μια κίνηση, δίνεται μια ριζική λύση σε δύο μεγάλα προβλήματα του νησιού», μας λέει ο Καθητής Ε.Μ.Π. κ. Δ. Καλιαμπάκος, Δ/ντής του Εργαστηρίου Μεταλευτικής Τεχνολογίας και Περιβαλλοντικής Μεταλλευτικής και Επιστημονικός Υπεύθυνος του Έργου, και συνεχίζει: «Ήταν μια μεγάλη πρόκληση για μας να μπορέσουμε να δώσουμε μια σύγχρονη λύση στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που προέκυπταν τόσο από το βιολογικό καθαρισμό, όσο και από το λατομείο. Το πετύχαμε, και μάλιστα αυτή η από κοινού αντιμετώπιση οδηγεί σε σημαντική μείωση του κόστους του έργου.»

Σύμφωνα με τον κ. Α. Μπενάρδο, Λέκτορα στη Σχολή Μηχ. Μεταλλείων Μεταλλουργών του Ε.Μ.Π., «τέτοιες υπόγειες λύσεις, είτε πρόκειται για λύσεις όπως αυτή στην περίπτωση της Κέας, όπου η κατασκευή επανεπιχώνεται, είτε για εξ’ ολοκλήρου εκσκαφή του συγκροτήματος μέσα σε βράχο, είναι μια διαδεδομένη πρακτική στο εξωτερικό, ιδιαίτερα σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή όπου χρειάζεται να υπάρχει αυξημένη περιβαλλοντική προστασία. Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις στις Σκανδιναβικές χώρες όπου σχεδόν το σύνολο των έργων βιολογικού καθαρισμού που πραγματοποιούνται τοποθετούνται υπόγεια. Ακόμα όμως και σε χώρες όπως η Ταιβάν ή το Χονγκ Κονγκ έχουν δημιουργηθεί υπόγεια συγκροτήματα βιολογικών καθαρισμών, μέσα στον αστικό ιστό, με αποτέλεσμα τη δραστική άρση των επιπτώσεων τους, αλλά και τη δημιουργία χρήσεων αναψυχής και ψυχαγωγίας στο επιφανειακό τμήμα τους. Για την περίπτωση που εξετάσαμε στην Κέα, η λύση της επανεπίχωσης ήταν η καλύτερη. Δημιουργείται εύκολα το κτηριακό κέλυφος, και με την αποκατάσταση του χώρου που θα γίνει παράλληλα, θα δημιουργηθεί ένα νέο τοπίο, με το συγκρότημα του βιολογικού καθαρισμού να βρίσκεται αθέατο και περιβαλλοντικά «εξουδετερωμένο» μέσα του.»

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του ερευνητικού προγράμματος του Ε.Μ.Π., το συνολικό κόστος των έργων δημιουργίας του κτηριακού κελύφους, της επιχωμάτωσης και της μετέπειτα αποκατάστασης του επιφανειακού χώρου εκτιμάται σε 800 χιλιάδες ευρώ περίπου. Ο Δήμος Κέας προτίθεται σύντομα να πραγματοποιήσει όλες τις ενέργειες για την γρήγορη υλοποίηση του έργου, που θα δώσει ανάσα σε ένα μεγάλο τμήμα του νησιού.

Ο Δήμαρχος Κέας κ. Ν. Δεμένεγας (φωτο) αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η Δημοτική Αρχή έχει κάνει όλες τις ενέργειες για να λυθεί το θέμα του βιολογικού καθαρισμού της Κορρησίας, της Ιουλίδας και του Βουρκαρίου. Είχαμε δεσμευτεί για την γρήγορη διευθέτηση του προβλήματος και τη μεταφορά των εγκαταστάσεων που σήμερα βρίσκονται στο Γιαλισκάρι σε μια μόνιμη θέση. Η πρόταση της υπογειοποίησης του βιολογικού καθαρισμού δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα. Ο Δήμος διοργάνωσε σχετική ημερίδα στην οποία και παρουσιάστηκε η πρόταση του Πολυτεχνείου και οι κάτοικοι υποδέχτηκαν τη λύση με ανακούφιση. Εμείς είμαστε αποφασισμένοι να την προχωρήσουμε άμεσα. Ελπίζουμε να μη «σκαλώσει» σε γραφειοκρατικές δυσκολίες, που κάθε καινούργια ιδέα αντιμετωπίζει. »

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Ανελέητος ο πόλεμος των διαδόχων…

… του Θεόδωρου Τούντα

Το ΒΑΘΥ ΠΑΣΟΚ του Γαλατσίου πνίγεται σε ΡΗΧΑ ΝΕΡΑ και ο κόσμος αντί για σωσίβιο παροτρύνει τους μονομάχους να συνεχίσουν μέχρι τελικού ευτελισμού, με εμπνευσμένα συνθήματα όπως :

«θα ξαναχάσετε απ’ τον Τσίρο, σίγουρα ναι…» κ. α.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Ο «Απόλλων» των Special Οlympics

Τη μασκότ «Απόλλων», η οποία θα αποτελέσει το σύμβολο των Special Οlympics, παρουσίασε η πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής των Αγώνων κυρία Γιάννα Δεσποτοπούλου.

ΑΠΟΡΙΑ: Περιοχές με πολλές στερήσεις αλλά πολύ περισσότερα φυσικά χαρίσματα και έχουν το όνομα «Απόλλων» ή «Απόλλωνας» συμμετέχουν ή έπρεπε να συμμετέχουν στους Special Οlympics;

Επειδή μας το ζητήσατε…

Apollonas by night..

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Που έχεις για καμάρι σου…

Περίπατος με μισή ομάδα.

Χωρίς Τόρο, Στολτίδη, Ντιόγκο, Λεντέσμα, Ζεβλάκωφ, Ζαϊρί και τόοοοσα άλλα παιδιά…

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Μετά το γνωστό… Κουτούπωμα…

…οι αρεστοί γίνανε άριστοι!!!

Ο Βασίλης Μπρακουμάτσος
Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου.

Ο 24ωρος Γενικός Γραμματέας Κουτούπης, προσγείωσε στο …σωστό διάδρομο, τους σχοινοβάτες και αιθεροβάμονες νεωτεριστές του ΠΑΣΟΚ.

Παράβρασε όμως η σούπα και από το πολύ «μαγείρεμα» το μενού βγήκε πολύ άνοστο και οι … αποκλειστικές πληροφορίες μας απλά …τσίκνισαν!

Από τους 13 νέους Περιφερειάρχες, οι 7 ήταν υποψήφιοι βουλευτές και οι υπόλοιποι εκλεκτά δείγματα του κομματικού σωλήνα…

Οι νέοι περιφερειάρχες: Οι 7 γυναίκες

-Ηλίας Λιακόπουλος στην Αττική

-Φώτης Χατζημιχάλης στην Πελοπόννησο

-Σοφία Θεολογήτου στο Βόρειο Αιγαίο

-Κώστας Μπρακουμάτσος στο Νότιο Αιγαίο

-Θανάσης Καρούτσος στην Κρήτη

-Θεοδώρα Κόκλα στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη

-Μαρία Λιονή στην Κεντρική Μακεδονία

-Γιώργος Κύρκος στην Δυτική Μακεδονία

-Δήμητρα Γεωργακοπούλου στην Ήπειρο

-Πόπη Γερακούδη στην Θεσσαλία

-Βάσω Αλεξανδρίδου στα Ιόνια νησιά

-Τάσος Αποστολόπουλος στην Δυτική Ελλάδα

-Κατερίνα Διαμαντοπούλου στην Στερεά Ελλάδα




Στο νέο «πολύ στεριανό» Περιφερειάρχη, ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδος στα άγνωστα και άγρια νερά του Αιγαίου…
Όσο για το βιογραφικό του δεν μπορούμε να πούμε πως μας συγκίνησε…


Όνομα: ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Επώνυμο: ΜΠΡΑΚΟΥΜΑΤΣΟΣ
Όνομα Πατρός: ΗΛΙΑΣ
Ημ/νια Γέννησης: 06/03/1958
Υπηκοότητα: ΕΛΛΗΝΙΚΗ
Διεύθυνση: ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ 24, ΤΡΙΠΟΛΗΣ, 22100, ΤΡΙΠΟΛΗ, ΕΛΛΑΔΑ
Email: bbrak@hol.gr
Τηλέφωνο: 2710242425
Κινητό: 6977466490
Ιστοσελίδα:

Εκπαίδευση:
Αριστούχος μαθητής του 1ου Δημόσιου Γυμνασίου Τρίπολης . Πέτυχα τέταρτος και σπούδασα στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης στη Νομική Σχολή της οποίας είμαι πτυχιούχος.

Επαγγελματική Δραστηριότητα:
Ασκώ το επάγγελμα του Δικηγόρου Παρ΄Αρείω Πάγω στην Τρίπολη από το έτος 1989 με επαγγελματική στέγη στην οδό Δεληγιάννη 6α και κατά κύριο χειρισμό υποθέσεις διοικητικών και εργατικών διαφορών στο Πρωτοδικείο Τρίπολης και στο Διοικητικό Εφετείο Τρίπολης .

Κατά την πολυετή μου Δικηγορία με πραγματική ενεργή ,ευδόκιμη και κατά κύριο και βιοποριστικό επάγγελμα ΔΙΚΗΓΟΡΙΑ έχω ενασχόληση πολυετή :

1. Σαν ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ για 5 ΧΡΟΝΙΑ από το έτος 1993 μέχρι το έτος 1998 .Κατά την πενταετή θητεία μου με απόλυτη επιτυχία χειρίστηκα δεκάδες υποθέσεις του Ελληνικού Δημοσίου είτε ως ενάγοντος η εναγομένου είτε απαλλοτριώσεις, είτε προσφυγές της ακυρωτικής διαδικασίας .

2. Λόγω της παραπάνω εμπειρίας και ενασχόλησης ,μου ανατέθηκαν σοβαρές διοικητικές υποθέσεις την ίδια περίοδο αλλά και αργότερα από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τρίπολης , και τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου Αντ. Ματσίγγο ο οποίος μάλιστα μου πρότεινε να αναλάβω αποκλειστικά Νομικός Σύμβουλος στην Περιφέρεια αλλά τότε το αρνήθηκα λόγω φόρτου εργασίας στο γραφείο μου .

Έχω υπηρετήσει ως Δημοτικός Σύμβουλος Τρίπολης και Νομικός για 4 χρόνια 1995-1998 μέλος της επιτροπής του άρθρου 18 Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων με ομόφωνη απόφαση της ΤΕΔΚ ΑΡΚΑΔΙΑΣ για τον έλεγχο των αποφάσεων Κοινοτικών και Δημοτικών Συμβουλίων.

Κοινωνική Δραστηριότητα:
Με την εγγραφή μου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Νομική Σχολή, το έτος 1977 αμέσως έγινα μέλος της ΠΑΣΠ και της Σπουδάζουσας στην Κομοτηνή . Με την επιστροφή μου στην Τρίπολη και την άσκηση του επαγγέλματος μου ως Δικηγόρου εκλέχτηκα μέλος της γραμματείας της Τ.Ο Δήμου Τρίπολης .
Το έτος 2004 μετά την ήττα στις εκλογές , θεώρησα υποχρέωση μου να στηρίξω την προσπάθεια και το κάλεσμα του Προέδρου Γιώργου Παπανδρέου στα πέτρινα χρόνια και εκλέχτηκα ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΣΟΚ ΑΡΚΑΔΙΑΣ το 2005 .
Το 2008 για τους ίδιους παραπάνω λόγους αλλά και την προτροπή συντρόφων από την Αρκαδία εκλέχτηκα μέλος της ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΣΟΚ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ και με την ψηφοφορία για την εκλογή Γραμματέα εκλέχτηκα ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΣΟΚ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ και είμαι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου σύμφωνα με το καταστατικό του Κινήματος.
Έχω εκλεγεί για δύο τετραετίες ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ στον Δήμο Τρίπολης με τους συνδυασμούς των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ.

Την χρονική Περίοδο 2000-2002 διετέλεσα ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΡΙΠΟΛΗΣ . Την προηγούμενη δε περίοδο 1999-2000 διετέλεσα Αντιπρόεδρος αυτού .
Την χρονική Περίοδο Επίσης 2000 -2002 διετέλεσα ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΥ ΤΡΙΠΟΛΗΣ. Η παραπάνω επιτροπή συστήθηκε με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Τρίπολης συμμετείχαν μέλη αυτού , εκπρόσωποι του ΤΕΕ , συλλόγου Εμπόρων , Συλλόγου μηχανικών , για την επεξεργασία ,εισήγηση και πρόταση στο Δημοτικό Συμβούλιο Τρίπολης θεμάτων επέκτασης του σχεδίου πόλης, χωροταξικού σχεδιασμού, ΓΠΣ, κυκλοφοριακού Τρίπολης , Διαχείρισης απορριμμάτων , χώρων πρασίνου και περιαστικών δασών. οι εισηγήσεις της παραπάνω επιτροπής έγιναν δεκτές οι περισσότερες ομόφωνα .

Διετέλεσα για δύο συνεχείς θητείες μέλος του Δ.Σ του ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΡΙΠΟΛΗΣ.

Είμαι Πρόεδρος της επιτροπής του ΝΠΔΔ Άλσους Αγίου Γεωργίου Τρίπολης . Το παραπάνω ΝΠΔΔ είναι σε συνάφεια με τον Δικηγορικό Σύλλογο Τρίπολης, ομάδα δηλαδή Δικηγόρων και πολιτών και φροντίζει ξωραΐζει 200 στρέμματα δάσους με πεύκα.Η φροντίδα του δάσους γίνεται με τον προσωπικό μας εθελοντισμό . Αυτή περιλαμβάνει καθαρισμό , δενδροφυτεύσεις κλπ και όχι μόνο στο παραπάνω δάσος που είναι ιδιοκτησίας του Νομικού Προσώπου που αναφέρθηκε, αλλά επεκτείνεται σε όλα τα περιαστικά άλση του Δήμου Τρίπολης . Τα τελευταία 10 χρόνια έχουμε ανανεώσει πλήρως τον υπάρχοντα πευκώνα ,πριν 20 χρόνια δε όταν ξεκινήσαμε την προσπάθεια θεωρηθήκαμε γραφικοί από τους συμπολίτες μας στην ενασχόληση μας με το περιβάλλον , αλλά τώρα δικαιωθήκαμε και θεσμικά με την δημιουργία Υπουργείου Περιβάλλοντος .
Έχω διατελέσει μέλοος του Δ.Σ Παναρκαδικού Νος. Τρίπολης

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

εμβόλια δεν έφτασαν ποτέ στην Αμοργό‏...

Zητούν από τους 500 κατοίκους να ταξιδεύσουν – έξι ώρες με το πλοίο – στη Νάξο για να προστατευθούν!

Αλλά…

"Το Νοσοκομείο Νάξου ενημερώνει ότι αναστέλλεται ο εμβολιασμός του πληθυσμού λόγω εξαντλήσεως των εμβολίων. Με την παραλαβή νέων εμβολίων θα υπάρξει νέα ανακοίνωση."

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Τα προβλήματα της Νάξου και του Αιγαίου στις Βρυξέλλες

Ο ήλιος και η θάλασσα δεν αρκούν για να εξασφαλίσουν την ποιότητα ζωής των νησιωτών, όπως φαίνεται από τις εργασίες μαθητών που βραβεύθηκαν από την Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού στο πλαίσιο του προγράμματος «Αειφόρο Αιγαίο», γράφει η Ιωάννα Φωτιάδη στη σημερινή «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ».

Με οπτικοακουστικό υλικό και προσωπικές μαρτυρίες οι μαθητές της Νάξου, των Λειψών, της Σκύρου, της Καλύμνου και της Κω παρουσίασαν τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες τις δύο όψεις του «νομίσματος» της καθημερινότητας στα νησιά της χώρας μας.

Μνημεία υπό κατάρρευση

Λίγο προτού ξεκινήσει η Σύνοδος της Κοπεγχάγης, οι έφηβοι, προσκεκλημένοι του ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Κρίτωνα Αρσένη, συζήτησαν μαζί του και του μετέφεραν το μήνυμά τους προς τους συμμετέχοντες στη Σύνοδο.
«Τα προβλήματα είναι λίγο-πολύ κοινά», λέει η κα Αγγελική Κίκου, γεωγράφος - περιβαλλοντολόγος και υπεύθυνη για το πρόγραμμα «Αειφόρο Αιγαίο». «Η ρύπανση, η αυθαίρετη δόμηση, η έλλειψη ορθής διαχείρισης των απορριμμάτων, τα ξεχασμένα μονοπάτια, ο ευτροφισμός των υδάτων, η υπεραλίευση με όλες τις επιπτώσεις της απασχολούν έντονα τους εφήβους».
«Εχουμε πολλά μνημεία που βρίσκονται υπό κατάρρευση», επισημαίνουν η Αννα, η Ιουλία και η Φαίη από τη Νάξο, «θα μπορούσαν να είναι το καμάρι του τόπου μας, προς το παρόν, όμως, είναι το όνειδος». Οταν οι ουρανοί ανοίγουν, οι κάτοικοι της Καλύμνου... κρύβονται. «Δεν έχουμε αποχετευτικό σύστημα, έτσι όλοι οι δρόμοι του νησιού πλημμυρίζουν», εξήγησαν ο Μανώλης, η Πόπη και η Κατερίνα. «Το ενδεχόμενο κατασκευής πυρηνικού σταθμού στην Τουρκία μάς έχει θορυβήσει», υπογράμμισαν η Ισιδώρα, ο Νικόλας και η Βασιλική από τους Λειψούς.

Χωρίς εκπαιδευτικούς

«Είμαστε αντίθετοι στην τοποθέτηση 200 ανεμογεννητριών στο μικρό μας νησί», υποστηρίζουν ο Σταμάτης και η Ιφιγένεια από τη Σκύρο, «ενδημούν πολλά προστατευόμενα είδη που κινδυνεύουν από τους έλικες της ανεμογεννήτριας». Και οι υδροβιότοποι έχουν επιβαρυνθεί πολύ από την ανθρωπογενή δραστηριότητα. «Οι Αλυκές είναι γεμάτες σκουπίδια», τονίζουν η Αννα, ο Σκεύος και ο Κωνσταντίνος από την Κω.

Τα παιδιά των νησιωτικών περιοχών αντιμετωπίζουν επιπρόσθετες δυσκολίες. «Είναι πια Δεκέμβριος και δεν έχω κάνει Χημεία», καταγγέλλει η Ισιδώρα από τους Λειψούς, που πηγαίνει Β΄ Λυκείου και έχει επιλέξει Θετική Κατεύθυνση. Εκπαιδευτικοί και γιατροί είναι είδος προς εξαφάνιση στους Λειψούς. «Στην τάξη που κάνουμε μάθημα συνυπάρχουμε με ποντίκια», λέει με αγανάκτηση ο Μανώλης από την Κάλυμνο, που μαζί με τους συμμαθητές του έζησε μια «οδύσσεια» μέχρι να φτάσει στις Βρυξέλλες, λόγω της προβληματικής συγκοινωνίας του νησιού.

Οι έφηβοι, όμως, δεν αναλίσκονται σε παράπονα. Προτείνουν και λύσεις, ώστε η ανάπτυξη στο Αιγαίο να είναι πράγματι αειφόρος. «Θέλουμε τουρίστες που να ενδιαφέρονται για τον πολιτισμό μας και να θέλουν να τον γνωρίσουν: να συμμετέχουν στην περισυλλογή των ελιών, στο πάτημα των σταφυλιών», οραματίζονται οι μαθητές των Λειψών.

«Όλα θα αλλάξουν…»

«Το νησί μας είναι χάρη στη μορφολογία του ο παράδεισος του ορειβάτη», σημειώνει η Καλύμνια «αποστολή», «και έχουμε πια το δικό μας μουσείο, όπου εκτίθεται η Κόρη της Καλύμνου. Προσκαλούμε τους επισκέπτες που εκτιμούν τέτοιους θησαυρούς». Τα 16χρονα παιδιά παρά τις αντιξοότητες αισιοδοξούν. «Όλα θα αλλάξουν, καλύτερα θα γίνουν, είναι στο χέρι μας ψυχές και ουρανός», τραγούδησαν οι μαθητές της Νάξου.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Επειδή όλα μετριούνται με το μέτρο και την ποσότητα, γιατί έτσι μπορεί να αναπαράγεται το σύστημα της εκμετάλλευσης, το αποτέλεσμα είναι να χάνονται οι ανθρώπινες αξίες και η απλή λογική.

Ας απολαύσουμε μια άλλη διάσταση αξιών.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Θα δεχτούμε και άλλες επιθέσεις

Χθες δέχθηκε η Ελλάδα ένα δεύτερο κύμα επιθέσεων από διεθνή τρομοκρατικά οικονομικά κέντρα.

Ούτε λίγο ούτε πολύ επιχείρησαν να μας πείσουν πως η διεθνής πτώση των χρηματιστήριων και της ισοτιμίας δολαρίου ήταν αποτέλεσμα της οικονομικής κατάστασης στη χώρα μας!!!

Θέλουν να μας πείσουν πως έχουμε τέτοια δύναμη που η οικονομία μας θα παρασύρει τελικά ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία;

Επειδή θα ζήσουμε και άλλα παρόμοια σενάρια, εμείς σας είχαμε έγκαιρα ενημερώσει για τους στόχους των επιθέσεων.

Ας το ξαναθυμηθούμε Τι μας λέτε ρε Γερμανο-Μπαρόζοι …

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Εθνική γιορτή στην Ελλάδα

Σήμερα γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα κατά της διαφθοράς.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

"Για ποια επανάσταση μιλάμε;"

Επειδή τις μέρες αυτές, ένεκα συγκυρίας, μπαίνουν στο «μπλέντερ» της πολιτικής, κράτος, κοινωνία, αριστερά, ιδεολογία, εξέγερση και τάξη, η «Φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας» μπορεί να μας ξαναθυμίσει και να ξεδιαλύνει μερικές συγχύσεις.


«…..Το να πεθαίνουν της πείνας οι άνθρωποι στις Ινδίες, ενώ στην Αμερική και στην Ευρώπη οι κυβερνήσεις βάζουν πρόστιμα στους γεωργούς που παράγουν «υπερβολικά» -είναι μια μακάβρια φάρσα, είναι ένα γκραν γκινιόλ, όπου τα πτώματα και ο πόνος είναι πραγματικά. Δεν είναι τραγωδία, δεν υπάρχει σ΄αυτό τίποτα το αναπόφευκτο. Και αν η ανθρωπότητα εξαφανισθεί μια μέρα κάτω από τις υδρογονοβόμβες, αρνούμαι να το ονομάσω αυτό τραγωδία, το ονομάζω μαλακία….»

Ανακάλυψα την παρακάτω ανάρτηση και κρίνω πως αξίζει να τη μοιραστούμε

Μεγάλωσα σ΄ένα περιβάλλον βασιλοχουντικό –γονείς, παππούδες, θείοι –ένα περιβάλλον όπου ο τρόμος όριζε την ιδεολογία. Τον αδερφό της γιαγιάς μου τον είχαν πιάσει οι γερμανοτσολιάδες στην κατοχή να γράφει συνθήματα σε τοίχους, τον έβαλαν λοιπόν να σκάψει ένα λάκκο, μετά τον εκτέλεσαν και τον έθαψαν επιτόπου –«έσκαψε το λάκκο του», για να το πω απλά –ήτανε 16 χρονών όταν τον σκότωσαν.

Από τότε βασίλευε ο τρόμος, παρέα με τους Βασιλιάδες και τους Συνταγματάρχες. Μόνο που ο τρόμος είναι τυφλός, έτσι το σόι μου κατηγορούσε τους κομμουνιστές για τα δεινά του κι όχι τους πραγματικούς δολοφόνους. Ο αντικομμουνισμός τους αυτός μπολιάστηκε και σε μένα.Πέμπτη Δημοτικού, η ανία με οδήγησε στο να αγοράσω την «Αναφορά στο Γκρέκο» του Καζαντζάκη. Εκεί μέσα σκόνταψα στο εικονοστάσι του συγγραφέα –«Οδυσσέας, Χριστός, Λένιν». Κάποια έκρηξη στο κεφάλι μου, κάτι κακό μου είχε κάνει αυτός ο Καζαντζάκης –παγίδα, παγίδα....

Πριν τελειώσω το Δημοτικό είχα φροντίσει να διαβάσω όλα τα βιβλία του –θυμάμαι οτι αποφάσισα τότε, πως δεν χρειαζόταν να διαβάσω τίποτα άλλο στη ζωή μου. Ο αντικομμουνισμός μου ψυχορραγούσε, αλλά δεν έλεγε να ψοφήσει.
Στην Πρώτη Γυμνασίου έπεσε στα χέρια μου εκείνο το βιβλίο του Τζέιμς Τζολ για τους Αναρχικούς. Λύτρωση! Επειδή ανακάλυπτα οτι υπήρχαν κι άλλοι που τα λέγανε πολύ ωραία και δεν ήταν κομμουνιστές! Λάτρεψα τους Αναρχικούς, έψαξα τα βήματά τους από τις απαρχές της κυνικής και της στωικής φιλοσοφίας μέχρι τον Ισπανικό Εμφύλιο –έμοιαζαν πολύ όμορφα όλα αυτά.Έτσι έφτασα στην Πάντειο, προσπαθώντας να δείχνω σίγουρος και ιδεολογικά αλεξίσφαιρος. Δεν ήμουν! Επειδή ο ολοκληρωτισμός της Πανσπουδαστικής δικαιολογούσε μεν τον υφέρποντα αντικομμουνισμό μου, αλλά εκεί μέσα ανακάλυψα πως τίποτα δεν είναι στεγανό, τίποτα δεν είναι αμιγές.Πρώτη φορά άκουσα γι΄αυτόν από τον Δημήτρη τον Τσαούση –εκείνο τον καταπληκτικό καθηγητή κοινωνιολογίας που ήξερε πως ν΄αφήνει τη συντηρητική ιδεολογία του έξω από τα αμφιθέατρα.

Μιλούσε για τον Κορνήλιο Καστοριάδη με την ευλάβεια χριστιανού που είδε τον Βούδα να αιωρείται μπροστά του!Στο Δεύτερο έτος είχαμε τον Βέλτσο. Μας κούναγε τη «Φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας» τσιρίζοντας: «Αυτό το βιβλίο πάρτε το με οποιονδήποτε τρόπο. Δανειστείτε το, αγοράστε το, κλέψτε το!» Έτσι ακριβώς έκανα. Όταν κάτι φύτουλες στρίμωξαν το Βέλτσο, μετά το τέλος του μαθήματος, σούφρωσα τη «Φαντασιακή θέσμιση» -εκείνη την εποχή ήμουνα κάπως στενάχωρος, από πλευράς χρημάτων.Το κλεμμένο αντίτυπο της «Φαντασιακής θέσμισης», κάποιος το έκλεψε κι από μένα –έτσι πάνε αυτά. Αναγκάστηκα λοιπόν να το αγοράσω –τι άλλο να ‘κανα; Διαβάζοντάς το δεν ανακάλυψα την απάντηση για «Τη ζωή, το σύμπαν και
τα πάντα». Έμαθα όμως να κοιτάζω. Όχι να βλέπω –να κοιτάζω!

Και το κεφάλαιο του βιβλίου που ακολουθεί παρακάτω είναι αυτό που καθάρισε τα μάτια μου από τις χρόνιες παθήσεις –μετά την ανάγνωσή του όλα έδειχναν διαφορετικά τριγύρω. Αν πρόκειται να συνεχίσεις το διάβασμα –κάντο αργά, άσε την κάθε φράση να αναπνεύσει μέσα σου –σκέψου το καλά. Επειδή, μετά απ΄ αυτό, τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο:
Οι υποκειμενικές ρίζες του επαναστατικού προτάγματος

Ακούμε καμιά φορά να λένε: Αυτή η ιδέα μιας άλλης κοινωνίας παρουσιάζεται μεν σαν ένα πρόταγμα δεν είναι όμως στην πραγματικότητα παρά προβολή πόθων ανομολόγητων, αμφίεση κινήτρων που παραμένουν κρυμμένα γι΄αυτούς που εμφορούνται από αυτά.

Δεν χρησιμεύει παρά σαν όχημα που μεταφέρει τη θέληση εξουσίας των μεν, την άρνηση της αρχής της πραγματικότητας των δε, το φάντασμά τους ενός κόσμου χωρίς συγκρούσεις, όπου όλοι θα είναι συμφιλιωμένοι με όλους και καθένας με τον εαυτό του, μια παιδική ονειροπόληση που θάθελε να καταργήσει την τραγική πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης, μια φυγή που επιτρέπει να ζει κανείς ταυτόχρονα σε δυο κόσμους, μια φανταστική αντιστάθμιση.
Όταν η συζήτηση παίρνει τέτοια μορφή, πρέπει πρώτα να υπενθυμίσει κανείς οτι όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Κανείς δεν μπορεί να βεβαιώσει πως ότι λέει δεν έχει σχέση με ασυνείδητους πόθους ή με κίνητρα που ούτε ο ίδιος ομολογεί στον εαυτό του.

Κι όταν ακούμε «ψυχαναλυτές» μιας ορισμένης τάσης να χαρακτηρίζουν νευρωτικούς χοντρικά όλους τους επαναστάτες, δεν μπορούμε παρά να χαρούμε που δεν έχουμε την «υγεία» τους των Σουπερμάρκετ. Και δεν θα ήταν πολύ δύσκολο να ξεσκεπάσουμε τον ασυνείδητο μηχανισμό του κομφορμισμού τους. Γενικότερα, αυτός που πιστεύει οτι ανακαλύπτει σαν ρίζα του επαναστατικού προτάγματος τον ένα ή τον άλλο ασυνείδητο πόθο, πρέπει ταυτόχρονα ν΄αναρωτηθεί ποιο είναι το κίνητρο της δικής του κριτικής και σε ποιο βαθμό δεν αποτελεί εκλογίκευση.
Για μας πάντως αυτή η αναστροφή πολύ λίγο ενδιαφέρον παρουσιάζει. Το ζήτημα πράγματι υπάρχει και, ακόμα και κανείς άλλος να μην το έθετε, αυτός που μιλάει για επανάσταση πρέπει να το θέσει ο ίδιος στον εαυτό του. Ας αποφασίσουν οι άλλοι σε πόσο βαθμό διαύγειας οι θέσεις τους τούς δεσμεύουν για λογαριασμό τους.


Ένας επαναστάτης δεν μπορεί να θέτει όρια στη δική του επιθυμία διαύγειας. Ούτε μπορεί να αρνείται το πρόβλημα λέγοντας: αυτό που μετράει δεν είναι τα ασυνείδητα κίνητρα, αλλά η σημασία και η αντικειμενική αξία των ιδεών και των πράξεων. Η νεύρωση του Ροβεσπιέρου ή του Μπωντλαίρ υπήρξαν πιο γόνιμες για την ανθρωπότητα απ΄την «υγεία» του τάδε μαγαζάτορα της εποχής.


Διότι η επανάσταση, έτσι που τη συλλαμβάνουμε, αρνείται ακριβώς αυτή την απλή παραδοχή του διχασμού ανάμεσα σε κίνητρο και αποτέλεσμα. Θα ήταν τότε αδύνατη στην πραγματικότητα και ασυνάρτητη στο νόημά της, εάν στηριζόταν σε ασυνείδητες προθέσεις χωρίς σχέση με το διαρθρωμένο περιεχόμενό της –το μόνο που θα μπορούσε σ΄αυτή την περίπτωση να κάνει, θα ήταν μια επανέκδοση για μια ακόμη φορά της προηγούμενης ιστορίας, αιχμάλωτη καθώς θα ήταν από κίνητρα σκοτεινά που με τον καιρό θα επέβαλλαν το δικό τους τέλος και τη δική τους λογική.
Η γέννηση καινούργιων κινήτρων και καινούργιων συμπεριφορών, που είναι απαραίτητες για να οδηγηθεί το επαναστατικό πρόταγμα στο τέρμα του, πρέπει να εξεταστούν στην κλίμακα των μαζών, γιατί μόνο αυτές μπορούν να πραγματοποιήσουν μια καινούργια κοινωνία. Όμως αυτή η έρευνα μπορεί να γίνει πιο εύκολη, αν προσπαθήσουμε πρώτα να δούμε τι μπορεί να είναι η επιθυμία και τα κίνητρα ενός επαναστάτη.

Ότι μπορούμε να πούμε πάνω σ΄αυτό είναι, εξ΄ορισμού, κατ΄εξοχήν υποκειμενικό. Είναι, επίσης εξ΄ορισμού, εκτεθειμένο σε όλες τις ερμηνείες που θάθελε κανείς. Αν μπορούσε να βοηθήσει κάποιον να δει καθαρότερα μέσα σ΄ένα άλλο ανθρώπινο ον (έστω και μέσα στις αυταπάτες και στις πλάνες του) και μ΄αυτό τον τρόπο μέσα στον ίδιο του τον εαυτό, δεν θα ήταν ανώφελο να ειπωθεί.Έχω την επιθυμία, και αισθάνομαι την ανάγκη, για να ζήσω, μιας άλλης κοινωνίας από αυτή που με περιβάλλει. Όπως η μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων, μπορώ να ζήσω μέσα σ΄αυτήν και να τα βγάζω πέρα –εν πάση περιπτώσει ζω ήδη μέσα σ΄αυτή την κοινωνία.

Όσο κριτικά κι αν προσπαθήσω να κοιτάξω τον εαυτό μου, ούτε η ικανότητα προσαρμογής μου, ούτε η αφομοίωση της πραγματικότητας από μέρους μου, δεν μου φαίνονται κατώτερες από τον κοινωνιολογικό μέσο όρο. Δεν ζητώ την αθανασία, την πανταχού παρουσία, την παντογνωσία. Δεν ζητώ η κοινωνία να «μου δώσει την ευτυχία» -ξέρω οτι η ευτυχία δεν είναι μια μερίδα που μοιράζεται με το δελτίο στη Δημαρχεία ή στο εργατικό Συμβούλιο της γειτονιάς, και ξέρω πως, αν αυτό το πράγμα υπάρχει, μόνο εγώ μπορώ να το πραγματοποιήσω για τον εαυτό μου, στα μέτρα μου, όπως μου συνέβη και όπως, κατά πάσα πιθανότητα, θα μου συμβεί και πάλι.

Αλλά μέσα στη ζωή, έτσι όπως είναι φτιαγμένη για μένα και τους άλλους, σκοντάφτω πάνω σε πλήθος από απαράδεκτα πράγματα, λέω πως δεν είναι μοιραία και πως εξαρτώνται από την οργάνωση της κοινωνίας. Επιθυμώ πρώτα κι ζητώ, η δουλειά μου να έχει νόημα, να μπορώ να εγκρίνω αυτό για το οποίο χρησιμεύει και τον τρόπο με τον οποίο γίνεται, να μου επιτρέπει να ξοδεύομαι πραγματικά και να χρησιμοποιώ τις δυνατότητές μου και ταυτόχρονα να εμπλουτίζομαι και να αναπτύσσομαι.

Και λέω οτι αυτό το πράγμα είναι δυνατό, με μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας, για μένα και για τους άλλους. Λέω οτι ήδη θα ήταν μια βασική αλλαγή σ΄αυτή την κατεύθυνση αν μ΄άφηναν ν΄αποφασίζω, μαζί με τους άλλους, τι έχω να κάνω, και με τους συντρόφους μου στη δουλειά, πώς να το κάνω.Επιθυμώ να μπορώ, μαζί με τους άλλους να μαθαίνω τι γίνεται μέσα στην κοινωνία, να ελέγχω την έκταση και την ποιότητα της πληροφόρησης που μου δίνεται. Ζητώ να μπορώ να συμμετέχω άμεσα σε όλες τις κοινωνικές αποφάσεις που μπορεί να επηρεάζουν την ύπαρξή μου ή τη γενική πορεία του κόσμου όπου ζω. Δεν δέχομαι η τύχη μου ν’αποφασίζεται μέρα με τη μέρα από ανθρώπους που τα σχέδιά τους μου είναι εχθρικά ή απλώς άγνωστα και για τους οποίους δεν είμαστε, εγώ και όλοι οι άλλοι, παρά νούμερα σ΄ένα σχέδιο ή πιόνια σε μια σκακιέρα, και τελικά η ζωή μου και ο θάνατός μου να βρίσκονται στα χέρια ανθρώπων που ξέρω πως είναι αναγκαστικά τυφλοί.
Ξέρω πάρα πολύ καλά πως η πραγματοποίηση μιας άλλης κοινωνικής οργάνωσης, και η ζωή της, δεν θα είναι καθόλου απλές, πως σε κάθε βήμα τους θα συναντήσουν δύσκολα προβλήματα. Αλλά προτιμώ να καταπιάνομαι με πραγματικά προβλήματα, παρά με τις συνέπειες του παραληρήματος του Ντε Γκωλ, τις κομπίνες του Τζόνσον ή τις μηχανορραφίες του Κρούτσεφ. Κι αν έστω, εγώ και οι άλλοι, συναντούσαμε την αποτυχία σ΄αυτό τον δρόμο, προτιμώ την αποτυχία σε μια προσπάθεια που έχει ένα νόημα, παρά μια κατάσταση που μένει πριν ακόμα κι απ΄την αποτυχία ή τη μη αποτυχία, που μένει γελοία.
Επιθυμώ να μπορώ να συναντώ τον άλλον σαν ένα ον όμοιο με μένα και απόλυτα διαφορετικό, όχι σαν ένα νούμερο, ούτε σαν ένα βάτραχο σκαρφαλωμένο σ΄ένα άλλο σκαλοπάτι (αδιάφορο αν κατώτερο ή ανώτερο) της ιεραρχίας των εισοδημάτων και των εξουσιών.


Επιθυμώ να μπορώ να τον βλέπω, και να μπορεί να με δει, σαν ένα άλλο ανθρώπινο ον, οι σχέσεις μας να μην αποτελούν πεδίο που να εκφράζεται η επιθετικότητα, ο συναγωνισμός μας να παραμένει μέσα στα όρια του παιχνιδιού, οι συγκρούσεις μας στο μέτρο που δεν μπορούν να λυθούν ή να ξεπεραστούν, ν΄αφορούν πραγματικά προβλήματα και εκβάσεις, να σέρνουν μαζί τους όσο το δυνατό λιγότερο ασυνείδητο, να είναι φορτισμένες όσο το δυνατό λιγότερο από φανταστικά στοιχεία.


Επιθυμώ ο άλλος να είναι ελεύθερος, γιατί η ελευθερία μου αρχίζει εκεί όπου αρχίζει η ελευθερία του άλλου και γιατί, μόνος μου, δεν μπορώ να είμαι, στην καλύτερη περίπτωση, παρά «ενάρετος εν δυστυχία». Δεν υπολογίζω οτι οι άνθρωποι θα μεταμορφωθούν σε αγγέλους, ούτε πως οι ψυχές τους θα γίνουν καθάριες σαν τις βουνίσιες λίμνες –που άλλωστε ανέκαθεν μου προξενούσαν βαθιά πλήξη. Ξέρω όμως πόσο η σημερινή κουλτούρα βαθαίνει και οξύνει τη δυσκολία τους να υπάρχουν, και να συνυπάρχουν με τους άλλους, και βλέπω πως πολλαπλασιάζει στο άπειρο τα εμπόδια στην ελευθερία τους.
Ξέρω, βέβαια, πως αυτός μου ο πόθος δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σήμερα –κι ούτε θα πραγματοποιηθεί ολοκληρωτικά ενόσω ζω, ακόμη κι αν η επανάσταση γινόταν αύριο. Ξέρω οτι θα ζήσουν μια μέρα άνθρωποι που γι΄αυτούς ούτε η ανάμνηση των προβλημάτων που μπορεί σήμερα να μας προξενούν το μεγαλύτερο άγχος δεν θα υπάρχει. Αυτή είναι η μοίρα μου που πρέπει να επωμισθώ, και που επωμίζομαι. Αλλά αυτό δεν πρέπει να με οδηγήσει ούτε στην απελπισία ούτε στον κατατονικό μηρυκασμό. Έχοντας αυτό τον πόθο, που είναι δικός μου, δεν μπορεί παρά να εργάζομαι για την πραγματοποίησή του.

Και ήδη με την εκλογή που κάνω του κυρίου ενδιαφέροντος της ζωής μου, μέσα στη δουλειά που του αφιερώνω, για μένα γεμάτη νόημα (ακόμα κι αν συναντώ, και αποδέχομαι, τη μερική αποτυχία, τις αναβολές, τις παρακαμπτήριες, τα καθήκοντα που δεν έχουν νόημα από μόνα τους), με τη συμμετοχή σε μια κοινότητα επαναστατών που επιχειρεί να ξεπεράσει τις αντικειμενοποιημένες και ξενωμένες σχέσεις της κοινωνίας όπου ζούμε –είμαι σε θέση να πραγματοποιώ μερικά αυτό τον πόθο.

Αν είχα γεννηθεί σε μια κομμουνιστική κοινωνία, ίσως η ευτυχία να μου ήταν πιο εύκολη –δεν το ξέρω κι ούτε μπορώ να κάνω τίποτα σχετικά μ΄αυτό. Δεν θα καθίσω μ΄αυτό το πρόσχημα να περνώ τον ελεύθερο χρόνο μου παρακολουθώντας τηλεόραση, ή διαβάζοντας αστυνομικά μυθιστορήματα.Μήπως αυτή μου η στάση σημαίνει άρνηση της αρχής της πραγματικότητας; Αλλά ποιο είναι το περιεχόμενο αυτής της αρχής; Είναι οτι πρέπει να εργαζόμαστε –ή μήπως οτι πρέπει αναγκαία η εργασία να μην έχει νόημα, να γίνεται κάτω από συνθήκες εκμετάλλευσης, ν΄αντιφάσκει με τους στόχους για τους οποίους υποτίθεται οτι γίνεται;

Αυτή η αρχή ισχύει μ΄αυτή τη μορφή για ένα εισοδηματία; Ισχύει μήπως, μ΄αυτή τη μορφή, για τους ιθαγενείς των νησιών Τρομπριάντ ή Σαμόα; Ισχύει, ακόμα και σήμερα, για τους ψαράδες ενός μεσογειακού χωριού; Ως ποιο σημείο η αρχή της πραγματικότητας εκφράζει τη φύση και που αρχίζει να εκφράζει την κοινωνία; Ως ποιο σημείο εκφράζει την κοινωνία ως κοινωνία και από ποιο σημείο μια τάδε ιστορική μορφή της κοινωνίας;

Γιατί όχι τη δουλοπαροικία, τις γαλέρες, τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως; Πού μια φιλοσοφία θα έπαιρνε το δικαίωμα να μου πει: σ΄αυτό το συγκεκριμένο χιλιοστόμετρο των υπαρχόντων θεσμών, θα σας δείξω το σύνορο μεταξύ του φαινομένου και της ουσίας, μεταξύ των παροδικών ιστορικών μορφών και του αιωνίου είναι του κοινωνικού;
Αποδέχομαι την αρχή της πραγματικότητας, γιατί αποδέχομαι την ανάγκη της εργασίας (καθόσον άλλωστε είναι πραγματική, γιατί ολοένα γίνεται λιγότερο προφανής) και την ανάγκη της κοινωνικής οργάνωσης της εργασίας. Δεν αποδέχομαι όμως την επίκληση μιας ψεύτικης ψυχανάλυσης και μιας ψεύτικης μεταφυσικής, που εισάγει στη συγκεκριμένη συζήτηση των ιστορικών δυνατοτήτων αυθαίρετες βεβαιώσεις πάνω σε αδυνατότητες για τις οποίες δεν ξέρει τίποτα.
Είναι τάχα η επιθυμία μου παιδική; Μα ακριβώς η παιδική κατάσταση είναι οτι η ζωή μάς είναι δοσμένη, και οτι ο Νόμος μάς είναι δοσμένος. Στην παιδική κατάσταση η ζωή μάς δίνεται για τίποτα –και ο Νόμος μάς δίνεται χωρίς τίποτα άλλο, και χωρίς δυνατότητα συζήτησης.

Αυτό που θέλω είναι εντελώς το αντίθετο: να φτιάχνω εγώ τη ζωή μου και να δίνω ζωή, ει δυνατόν, εν πάση περιπτώσει να δίνω για τη ζωή μου. Ο Νόμος να μη μου δίνεται απλώς αλλά να τον δίνω κι εγώ συγχρόνως στον εαυτό μου. Αυτός που διαρκώς βρίσκεται σε παιδική κατάσταση είναι ο κομφορμιστής ή ο απολιτικός: γιατί αποδέχεται τον Νόμο ασυζητητί και δεν επιθυμεί να συμμετέχει στη διαμόρφωσή του. Εκείνος που ζει μέσα στην κοινωνία χωρίς καμιά θέληση που ν΄αφορά τον Νόμο, χωρίς πολιτική θέληση, απλώς αντικαθιστά τον ιδιωτικό πατέρα με τον ανώνυμο πατέρα.

Η παιδική κατάσταση είναι, πρώτα, να δέχεσαι χωρίς να δίνεις και, μετά, να κάνεις ή να υπάρχεις για να δέχεσαι. Αυτό που θέλω είναι, αρχινώντας, μια δίκαιη ανταλλαγή, και στη συνέχεια το ξεπέρασμα της ανταλλαγής. Η παιδική κατάσταση είναι η δυϊκή σχέση, το φάντασμα της συγχώνευσης –και μ΄αυτή την έννοια, η σημερινή κοινωνία παιδικοποιεί διαρκώς τους πάντες με τη συγχώνευση που πραγματοποιεί στο φαντασιακό με απραγματικές οντότητες: τους αρχηγούς, τα έθνη, τους κοσμοναύτες ή τις βεντέτες.

Αυτό που θέλω είναι η κοινωνία να πάψει πια να είναι μια οικογένεια, ψεύτικη επί πλέον μέχρι γελοίου, για ν΄αποκτήσει την αληθινή της διάσταση ως κοινωνίας, ως δικτύου σχέσεων μεταξύ αυτονόμων ενηλίκων.
Νάναι τάχα η επιθυμία μου επιθυμία εξουσίας; Μα αυτό που θέλω είναι η κατάργηση της εξουσίας με τη σημερινή της έννοια, είναι η εξουσία όλων. Η σημερινή εξουσία σημαίνει οτι οι άλλοι είναι πράγματα, κι αυτό που θέλω είναι τελείως το αντίθετο. Αυτός που οι άλλοι τού είναι πράγματα είναι ο ίδιος πράγμα, και δεν θέλω να είμαι πράγμα ούτε για μένα ούτε για τους άλλους. Δεν θέλω οι άλλοι να είναι πράγματα, δεν θάξερα τι να τους κάνω.

Αν μπορώ να υπάρχω για τους άλλους, και οι άλλοι να μ΄αναγνωρίζουν, δεν θέλω αυτό να γίνεται σε συνάρτηση με την κατοχή ενός πράγματος που είναι έξω από μένα –της εξουσίας, ούτε να υπάρχω γι΄αυτούς μέσα στο φαντασιακό. Η αναγνώριση που απορρέει από τον άλλο δεν ισχύει για μένα παρά στον βαθμό που τον αναγνωρίζω εγώ ο ίδιος.

Υπάρχει ο κίνδυνος να τα ξεχάσω όλα αυτά αν κάποτε τα γεγονότα με οδηγούσαν κοντά στην «εξουσία»; Μου φαίνεται περισσότερο κι από απίθανο: αν συνέβαινε αυτό, δεν θα ήταν παρά μια χαμένη μάχη, και όχι το τέλος του πολέμου –και θάπρεπε να ρυθμίζω τη ζωή μου πάνω στην υπόθεση οτι μπορεί μια μέρα να ξαναμωραθώ;Κυνηγώ τάχα τη χίμαιρα να θέλω να εξαλείψω την τραγική πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης; Μου φαίνεται μάλλον πως θέλω να εξαλείψω απ΄αυτήν το μελόδραμα, την ψεύτικη τραγωδία –αυτήν όπου η καταστροφή επέρχεται χωρίς αναγκαιότητα, όπου όλα θα συνέβαιναν διαφορετικά, αν μονάχα τα πρόσωπα ήξεραν ή έκαναν αυτό ή εκείνο.


Το να πεθαίνουν της πείνας οι άνθρωποι στις Ινδίες, ενώ στην Αμερική και στην Ευρώπη οι κυβερνήσεις βάζουν πρόστιμα στους γεωργούς που παράγουν «υπερβολικά» -είναι μια μακάβρια φάρσα, είναι ένα γκραν γκινιόλ, όπου τα πτώματα και ο πόνος είναι πραγματικά.

Δεν είναι τραγωδία, δεν υπάρχει σ΄αυτό τίποτα το αναπόφευκτο. Και αν η ανθρωπότητα εξαφανισθεί μια μέρα κάτω από τις υδρογονοβόμβες, αρνούμαι να το ονομάσω αυτό τραγωδία, το ονομάζω μαλακία. Θέλω την κατάργηση του Παλιάτσου και της μεταμόρφωσης των ανθρώπων σε νευρόσπαστα από άλλα νευρόσπαστα που τους «κυβερνούν».

Όταν ένας νευρωτικός επαναλαμβάνει για εικοστή φορά την ίδια συμπεριφορά αποτυχίας, αναπαράγοντας για τον εαυτό του και για τους δικούς του τον ίδιο τύπο δυστυχίας, το να τον βοηθήσεις να το ξεπεράσει αυτό, σημαίνει να εξαλείψεις από τη ζωή του τη χονδροειδή φάρσα, όχι την τραγωδία: σημαίνει να του επιτρέψεις ν’αντικρίσει επί τέλους τα πραγματικά προβλήματα της ζωής του και ότι τραγικό μπορεί να περιέχουν, που η νεύρωσή του είχε για λειτουργία εν μέρει να εκφράζει και κυρίως να καλύπτει.
Όταν, μετά από ένα μεγάλο ταξίδι στη Δύση, ένας μαθητής του Βούδα ήλθε να τον πληροφορήσει πώς θαυμαστά πράγματα, όργανα, φάρμακα, μέθοδοι σκέψης, θεσμοί, είχαν μεταμορφώσει τη ζωή των ανθρώπων από την εποχή που ο Δάσκαλος αποσύρθηκε στα υψηλά οροπέδια, αυτόν τον σταμάτησε μετά τις πρώτες λέξεις.


Εξαφάνισαν μήπως τη θλίψη, την αρρώστια, τα γηρατειά και τον θάνατο; ρώτησε. Όχι, απάντησε ο μαθητής. Ε, λοιπόν, τότε θα μπορούσαν να καθίσουν ήσυχα στ΄αυγά τους, σκέφτηκε ο Δάσκαλος. Και ξαναβυθίστηκε στην περισυλλογή του, χωρίς καν να κάνει τον κόπο να δείξει στον μαθητή του οτι είχε πάψει να τον ακούει.
http://themotorcycleboy.blogspot.com/

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Πέρασαν 29 ολόκληρα χρόνια χωρίς το John…

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Δεν τους ξεπλένουν οι μπλε και πράσινοι κόκκοι…

Φόρεσε τα καλά του το ΠΑΣΟΚ Κυκλάδων για να υποδεχτεί τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Πάγκαλο, ο οποίος επισκέφτηκε τη Σύρο, σαν εκπρόσωπος της κυβέρνησης στις εορταστικές εκδηλώσεις για τη μνήμη του πολιούχου της πόλης Αγίου Νικολάου.

Ρήγας και Παπαμανώλης έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας, όμως…

Βαρύς κι ασήκωτος, ως συνήθως, ο κ. Πάγκαλος στην καθιερωμένη συνέντευξη τύπου, καθόρισε τις τρεις σημαντικότερες κινήσεις της Κυβέρνησης...

1.Την κατάργηση του εκλογικού συστήματος το οποίο είναι μήτρα αναπαραγωγής της φαυλότητας στη πολιτική ζωή.

2.Την οριστική ταφόπλακα στην μέθοδο της βαθμιαίας διείσδυσης στο δημόσιο.

3.Την διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας.

… αλλά έδωσε και τροφή στον «ζωσμένο τ’ άρματα» Γιάννη Βρούτση να συνεχίσει τον … ανένδοτο, που εδώ και ένα μήνα έχει ξεκινήσει…

«ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ.
ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΑ ΓΥΡΙΣΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΟ ΝΕΩΡΙΟ»

Ο Βουλευτής Κυκλάδων Γ. Βρούτσης, πραγματοποίησε σειρά επισκέψεων στα νησιά της Τήνου (Πέμπτη και Παρασκευή 3-4 Δεκεμβρίου) και της Σύρου (Σάββατο και Κυριακή 5-6 Δεκεμβρίου), συμμετέχοντας στις εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμή της Αγ. Βαρβάρας στην Τήνο και του Αγίου Νικολάου, πολιούχου της Σύρου αντίστοιχα.

Στην διάρκεια της επίσκεψης του στη Σύρο, ο κ. Βρούτσης απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με την πρώτη επίσημη επίσκεψη της κυβέρνησης δια του Αντιπροέδρου της, κ. Πάγκαλου και τα όσα είπε, προχώρησε στην ακόλουθη δήλωση:
«Για άλλη μια χρονιά πραγματοποιούνται στην πρωτεύουσα του νομού μας, με μεγάλη επιτυχία, οι θρησκευτικές εκδηλώσεις προς τιμή του πολιούχου του νησιού Αγ. Νικολάου. Όμως, η εκπροσώπηση της κυβέρνησης δια του Αντιπροέδρου της κ. Πάγκαλου δε νομίζω ότι τίμησε, ως όφειλε, τον πολιτικό μας πολιτισμό και την πολιτική γενικότερα. Η συνέντευξη που παραχώρησε στα τοπικά ΜΜΕ, παρουσία των παραγωγικών φορέων του νησιού, υπήρξε προσβλητική για εκείνους που την είδαν και την παρακολούθησαν. Ο αυταρχισμός και η απολυτότητα των θέσεων του κ. Πάγκαλου, παρέπεμψαν σε φύλαρχο που απευθύνεται στους υπηκόους του.

Εμείς, δεν είμαστε πολίτες β΄ κατηγορίας όπως το ύφος και το στυλ του κ. Πάγκαλου μας θέλει. Χωρίς να μας πει τίποτα το συγκεκριμένο για τις Κυκλάδες, χωρίς να εκπέμψει κάποιο νέο μήνυμα για την προοπτική των νησιών μας και διαθέτοντας ύφος υπέρμετρα υπεροπτικό, προσπάθησε να μας πείσει, μεταξύ άλλων, ότι η επιστροφή στον αντιπραγματισμό, “δηλαδή η παραγωγή του ρεύματος από ιδιωτική ανεμογεννήτρια να ανταλλάσσεται με αυγά και κότες από τους γείτονες”, αποτελεί μια σύγχρονη αντίληψη για το κράτος.

Επιπλέον, ο Αντιπρόεδρος κ. Πάγκαλος που βρέθηκε στο νησί της Σύρου εκπροσωπώντας την κυβέρνηση για πρώτη φορά μετά τις εθνικές εκλογές, δεν πραγματοποίησε, ως όφειλε, επίσκεψη στο ΝΕΩΡΙΟ, τη μεγαλύτερη παραγωγική μονάδα του Αιγαίου που μας κάνει όλους υπερήφανους. Η σύγκριση είναι πλέον εμφανής, αφού πάντα στο παρελθόν η επίσκεψη κυβερνητικών στελεχών στο νησί συνοδευόταν με επίσκεψη στο ΝΕΩΡΙΟ. Η συνειδητή αυτή στάση εκ μέρους της κυβέρνησης πιθανόν να αποκαλύπτει ξεκάθαρα τις προθέσεις της, για την προοπτική και το μέλλον του ΝΕΩΡΙΟΥ.

Όπως, όμως έχω δηλώσει και προεκλογικά θα συνεχίσω να παρακολουθώ από κοντά μαζί με τους εργαζόμενους την εξέλιξη του προγράμματος κατασκευής πολεμικών πλοίων, που η Ν.Δ. συνειδητά χρηματοδότησε μέσα στο πλαίσιο της νησιωτικής της πολιτικής. Μια πολιτική που ουσιαστικά εξασφάλισε μετά από πολλά χρόνια απασχόληση σε εκατοντάδες συμπατριώτες μας και επανέφερε το ναυπηγείο του ΝΕΩΡΙΟΥ στη θέση που του αξίζει».

Η φωτογραφία είναι από το syrostoday

Συνέχεια...

Απόκρυψη...