Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους


Υπάρχει προοδευτική πολιτική <<κατά δήλωση>>;
Είδαμε πάλι χθες, μέρα ενότητας και δράσης του εργατικού κινήματος, την πολύχρωμη πολυδιάσπαση και τα ξεπερασμένα μικρομάγαζα, που, ας μη μας διαφεύγει, οι λόγοι της δεν είναι συνδικαλιστικοί αλλά κομματικοί.
Οι χαρακτηρισμοί <<εργατοπατέρες>> καλλιεργούνται για να υποκρύψουν την ευθύνη των κομματικών γραφειοκρατών. Στο όνομα της κομματικής καθαρότητας βλέπουμε ότι κανένα προοδευτικό κόμμα δεν συνεργάζεται με κανένα άλλο. Αποτέλεσμα είναι να κυριαρχούν οι αντίπαλες συντηρητικές πολιτικές ανενόχλητα και άνευ αντιπάλου και αγώνα. Κι όμως όλοι κατά δήλωσή τους θεωρούνται προοδευτικοί κι ας στηρίζουν με την πρακτική τους στην ουσία αυτό για το οποίο παλεύουν.
Η πολιτική δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται από λογικές και πρακτικές θρησκευτικών αιρέσεων γιατί καταλήγουν <<η εκκλησία νάναι καλά και δεν μας ενδιαφέρει ο λαός και η επίλυση των προβλημάτων του>>.
Κανένας δεν μπορεί να θεωρείται προοδευτικός κατά δήλωσή του. Οι προοδευτικοί κρίνονται στην πολιτική πρακτική και στο βαθμό που η πολιτική δράση τους δίνει λύσεις προοδευτικές.

Συνέχεια...

Και αύριο είναι πρωτομαγιά..


Αφιερωμένο σε όσους δεν είδαν την πρωτομαγιά σαν τριήμερο απόδρασης από τη μίζερη καθημερινότητά τους …

Συνέχεια...

Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

και λιμάνι... και κομβικό...


Χάρτης του ΠΕΧΩΔΕ από τη χθεσινή παρουσίαση του Χωροταξικού Σχεδίου για τον Τουρισμό από τον κ. Σουφλιά.
Για τη Νάξο, προβλέπεται λιμάνι, εκεί που είναι το σημερινό (;), και το σημαντικότερο, η Νάξος μετατρέπεται σε κέντρο-κόμβο, μαζί με τη Σύρο από τις Κυκλάδες…

Συνέχεια...

1η Μάη 2009




Επιλέξαμε ασπρόμαυρο φόντο για να σηματοδοτήσουμε το σκοτεινό μέλλον των εργαζόμενων.
Δεν επιλέξαμε χρώματα ως διαμαρτυρία απέναντι στην πολυχρωμία της πολυδιάσπασης του Εργατικού Κινήματος.
Σύντροφοι ανακαλύψτε και εμπλουτίστε το πολιτικό λεξιλόγιό σας με τη λέξη ΕΝΟΤΗΤΑ.

Συνέχεια...

Καβάλα παν’ στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε, αλλά το χρήμα Γιάννη μας, ξανάπεσε στον κάμπο….


Δεν ταιριάζει, ε;
Θα το κάνουμε εμείς να ταιριάζει…

Όταν λοιπόν ο κ. Βρούτσης έτρεχε από επιτάφιο σε επιτάφιο και από Τροπαιοφόρο Γεώργιο σε όποιο ξωκλήσι ήταν φρεσκοασπρισμένο, οι συνάδελφοί του , του κάμπου,έκαναν άλλου είδους ολονυκτίες και “χτύπησαν” ξανά.

Θυμάστε που είχαμε γράψει για εκείνα τα 500 εκατομμύρια ευρώ των αγροτών που η Νάξος έμεινε απ’ έξω…
Το ίδιο περίπου έργο ξαναπαίχτηκε πάλι επιλεκτικά, τη Μεγάλη Τρίτη.
Αλλά όταν εμείς έχουμε το μυαλό μας στο τροπάριο της Κασσιανής, οι άλλοι απολαμβάνουν το.. « Κύριε ελέησον » …

Το τροπάριο, συγνώμη το σενάριο έχει ως εξής :

Με μία εγκύκλιο-έκπληξη που... υπογράφει ο Υφυπουργός, προβλέπεται η παροχή εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου σε 10 νομούς της χώρας ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα παρέχει εγγύηση για τα δάνεια - ληξιπρόθεσμα και μη- που δεν μπορούν να αποπληρώσουν οι επιχειρήσεις. Ειδικότερα προβλέπεται η παροχή εγγύησης στις τράπεζες και σε ποσοστό 80%. Επιπλέον το υπουργείο οικονομικών επισημαίνει ότι η εγγύηση του δημοσίου θα παρέχεται μέχρι του ποσού των 15 εκατ. ευρώ ανά επιχείρηση.

Πρακτικά: μετά από αίτηση της ενδιαφερόμενη επιχείρησης το δημόσιο θα παρέχει εγγύηση για δάνεια που έχουν χορηγηθεί για πάγιες εγκαταστάσεις και κεφάλαια κίνησης σε: βιοτεχνικές, βιομηχανικές, μεταλλευτικές, ξενοδοχειακές και κτηνοτροφικές επιχειρήσεις βιοτεχνικού και βιομηχανικού τύπου.

Οι επιχειρήσεις αυτές οφείλουν να που είναι εγκατεστημένες και λειτουργούν, ανεξάρτητα από την έδρα της επιχείρησης, στους νομούς της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, Πιερίας, Γρεβενών, Τρικάλων, Καρδίτσας και τους Δήμους Ενιππέα, Ναρθακίου, Πολυδάμαντα και Φαρσάλων του Νομού Λάρισας.

Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις για να επωφεληθούν από το μέτρο πρέπει να έχουν κάνει έναρξη εργασιών στις προαναφερόμενες περιοχές μέχρι και την 31.12.2008.

Πρόβλεψη υπάρχει και για το υπόλοιπο 20% της οφειλής που δεν καλύπτεται από την εγγύηση του Δημοσίου και σύμφωνα με την απόφαση θα αποτελέσει ένα νέο δάνειο, δεκαετούς διάρκειας, το οποίο θα εξοφληθεί σε ίσες εξαμηνιαίες τοκοχρεωλυτικές δόσεις με πρώτη καταβλητέα την 31.12.2010 και τελευταία την 30.06.2019. Οι τόκοι της περιόδου χάριτος κεφαλαιοποιούνται την 30.06.2010.

Σημειώνεται ότι το ύψος της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου δεν δύναται να υπερβαίνει το 80% των υφιστάμενων μέχρι 31.12.2008 ληξιπρόθεσμων και μη οφειλών από δάνεια για πάγιες εγκαταστάσεις και για κεφάλαια κίνησης προς πιστωτικά ιδρύματα. Το ανώτατο όριο παροχής της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου για κάθε επιχείρηση για την τελευταία πενταετία δεν θα υπερβαίνει το ποσό των €20.000.000,00.

Ως επιτόκιο ορίζεται το εκάστοτε ισχύον επιτόκιο της αγοράς για την κατηγορία της δανειοδότησης για την οποία παρέχεται η εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Όσες επιχειρήσεις απασχολούν προσωπικό υποχρεούνται να διατηρήσουν τις υφιστάμενες θέσεις εργασίας μέχρι την αποπληρωμή του δανείου

Το αρμόδιο Συμβούλιο Διαχείρισης και Αξιολόγησης της εγγυητικής ευθύνης του Ελληνικού Δημοσίου μπορεί να εξετάζει και την παροχή της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, σε ποσοστό 80%, και για τα τυχόν νέα κεφάλαια κίνησης που θα απαιτηθούν κατ’ ανώτατο ύψος μέχρι 35% του μέσου κύκλου εργασιών της επιχείρησης των τριών τελευταίων ετών. Σε περίπτωση που η επιχείρηση έχει κάνει έναρξη εργασιών εντός της τελευταίας τριετίας, θα λαμβάνεται υπόψη το 35% του μέσου κύκλου εργασιών κατ’ αναλογία του χρόνου λειτουργίας αυτής. Σε περίπτωση που η επιχείρηση παρουσιάζει κύκλο εργασιών εντός του έτους 2008, θα λαμβάνεται υπόψη το 35% του κύκλου αυτού.

Τα συγκεκριμένα δάνεια για νέα κεφάλαια κίνησης είναι επταετούς διάρκειας, συμπεριλαμβανομένης και της περιόδου χάριτος, εξοφλούμενα σε ισόποσες εξαμηνιαίες τοκοχρεωλυτικές δόσεις, με περίοδο χάριτος έως 31.12.2010. Η πρώτη δόση θα καταβληθεί την 30.06.2011 και η τελευταία την 30.06.2016. Οι τόκοι της περιόδου χάριτος βαρύνουν τις επιχειρήσεις.

Αυτό που κάνει εντύπωση με την πρώτη ανάγνωση είναι φυσικά η επιλογή των νομών. Εκτός του νομού Τρικάλων στη λίστα περιλαμβάνονται και άλλοι κοντινοί νομοί, αλλά και συγκεκριμένοι δήμοι του Νομού Λάρισας, ιδιαίτερης πατρίδας του συμμετέχοντος στην Τρόικα του οικονομικού σχεδιασμού και Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργου Σουφλιά.

Εντύπωση επίσης προκαλεί το γεγονός ότι η απόφαση έχει ημερομηνία 14 Απριλίου, ημέρα Τρίτη και μάλιστα Μεγάλη Τρίτη. Επιπλέον, έκτοτε έχουν παρέλθει σχεδόν 15 ημέρες και κανένα μέλος του οικονομικού επιτελείου ή της Κυβέρνησης δεν έχει διαφημίσει το συγκεκριμένο μέτρο όπως έχει κάνει με όλα τα υπόλοιπα και ενώ βάλλεται από την αντιπολίτευση για απραξία απέναντι στην κρίση.

Κύκλοι του ΥΠΟΙΟ πάντως απαντώντας στο εύλογο ερώτημα για το πώς έγινε η επιλογή των νομών απάντησαν ότι η συγκεκριμένη περιοχή αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα ενώ μερικοί ακόμη νομοί που ενδέχεται να έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά δεν περιελήφθησαν καθώς οι επιτελείς του υπουργείου δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν τις διαδικασίες αλλά θα ληφθεί μέριμνα γι’ αυτούς σε επόμενη απόφαση.

Η φωτογραφία είναι από το ΝΑΞΙΟ
Η είδηση είναι από το apneargr

Συνέχεια...

Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ


Η ΓΣΕΕ καταγγέλλει την κυβερνητική απόφαση που υλοποίησε χθες η διοίκηση του ΟΑΕΔ να υφαρπάξει όλα τα αποθεματικά του ΛΑΕΚ (Λογαριασμός Αλληλεγγύης) και να τα μεταφέρει στον ενιαίο λογαριασμό του ΟΑΕΔ!Κατά τη ΓΣΕΕ, η πρωτοφανής αυτή απόφαση που αγγίζει τα όρια της υπεξαίρεσης των χρημάτων του ΛΑΕΚ (εργαζομένων και εργοδοτών) πάρθηκε με την οριακή πλειοψηφία 8-7! Με διαφωνία όλων των κοινωνικών φορέων και με τις ψήφους των διορισμένων κυβερνητικών μελών.Οι γενναιόδωρες κυβερνητικές εξαγγελίες των προηγούμενων ημερών- παρατηρεί η ΓΣΕΕ- δεν μπορούσαν ούτε κατ΄ ελάχιστο να υποστηριχθούν οικονομικά (20.000 προσλήψεις στους ΟΤΑ), γι΄ αυτό επιλέχθηκε η μεθοδολογία υποκλοπής των χρημάτων του ΛΑΕΚ που προορίζονται για πολύ συγκεκριμένους και σαφείς στόχους (προς όφελος των ανέργων και των εργαζομένων), και όχι για ρουσφετολογικές προσλήψεις.

Συνέχεια...

H «εργατική επανάσταση της Αργεντινής»

Ο Καρλ Μαρξ είχε προτρέψει τους εργαζομένους να σπάσουν τις αλυσίδες τους. Μεταφορικά. Στην Αργεντινή, μετά τη χρεοκοπία στην οποία οδήγησε τη χώρα ο νεοφιλελευθερισμός του προέδρου Μένεμ το 2001, οι εργαζόμενοι το κάνουν κυριολεκτικά. Σπάζουν τις αλυσίδες και τα λουκέτα, ανάβουν τα φώτα και ξαναβάζουν μπροστά τις επιχειρήσεις που εγκατέλειψαν οι ιδιοκτήτες τους φυγαδεύοντας τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό.

Το ξενοδοχείο. πολυτελείας «Μπάουεν», στο Μπουένος Άιρες, έχει γίνει το σύμβολο του αγώνα τους. Από τότε που το έκλεισαν οι ιδιοκτήτες του, το 2003, τελεί υπό κατάληψη κι έχει γίνει μια επικερδής επιχείρηση που απασχολεί 150 εργαζομένους. Είκοσι όροφοι από χάλυβα και ατσάλι υποδέχονται χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο. Δύσκολα μπορεί να πιστέψει κανείς πως αυτός ο αστραφτερός ναός της φιλοξενίας είναι κατειλημμένος και λειτουργεί υπό τη διεύθυνση μιας ομάδας εργαζομένων που έχουν κηρυχθεί παράνομοι. Όμως στο Μπουένος Άιρες αυτό δεν είναι κάτι σπάνιο. Περισσότερες από 200 επιχειρήσεις απασχολούν συνολικά 12.000 εργαζομένους, που τις κατέλαβαν όταν οι ιδιοκτήτες τους προσπάθησαν να τους εκβιάσουν βάζοντας λουκέτο.

Οι ιδιοκτήτες κατηγορούν τους εργαζομένους για διακεκριμένη κλοπή. Όμως αυτοί επιμένουν ότι απλώς ασκούν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους στην εργασία. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Γκάρντιαν», ανάμεσα στα εργοστάσια που έχουν καταληφθεί και διευθύνονται από τους εργαζομένους που τα δουλεύουν, ξεχωρίζουν η Ενιαία Συνεργατική Δέρματος, η Ενιαία Ναυπηγοεπικευαστική, τα Σφαγεία Γιαγκουάνε, τα Τρόφιμα Γκέλκο και η Συνεργατική Χαλυβουργία Βιέιτες.

Κανείς δεν πίστευε, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, πως αυτοί οι τολμηροί εργαζόμενοι θα τα έβγαζαν πέρα. «Δεν ξέραμε πώς θα τα καταφέρναμε χωρίς αφεντικά, αλλά τελικά αποδείξαμε πως μπορούμε να πάμε μπροστά», λέει ο Αντριέν Σεράνο, που εργαζόταν 25 χρόνια στη σοκολατοποιία Αρουφάτ, όταν ο ιδιοκτήτης της την εγκατέλειψε τον Ιανουάριο. Όταν μάλιστα τους έκοψε το ρεύμα, οι εργαζόμενοι δανείστηκαν από έναν γείτονα. Μπόρεσαν όμως να ανταποκριθούν στη ζήτηση και σήμερα κερδίζουν όσα τους επιτρέπουν να διατηρήσουν τη δουλειά τους. «Δεν είμαστε κλέφτες», λέει ο Σεράνο. «Το μόνο που θέλουμε είναι να έχουμε δουλειά».

Η άποψη των παλιών αφεντικών και των δικαστικών αρχών είναι φυσικά διαφορετική. Έτσι κι αλλιώς ήταν αναπόφευκτο να βρεθούν αυτοί οι εργαζόμενοι αντιμέτωποι με το σύστημα. Όμως είναι δύσκολο να πει κανείς ποιος είναι ο κλέφτης και ποιος ο νοικοκύρης, αφού οι εργαζόμενοι μάταια περιμένουν ακόμη να πάρουν τους μισθούς που τους χρωστούν τα παλιά αφεντικά τους- όπως το ίδιο μάταια περιμένει και η κυβέρνηση να πάρει τους χρωστούμενους φόρους.

Σήμερα που η οικονομική κρίση ξαναχτυπάει την Αργεντινή, γράφει ο δημοσιογράφος Ανίλ Μούντρα, παρατηρείται ένα νέο κύμα καταλήψεων. Το τελευταίο τετράμηνο έχουν καταληφθεί περισσότερα εργοστάσια από όσα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, από αυτό το συνεταιριστικό κίνημα των εργαζομένων που η εφημερίδα «Γκάρντιαν» χαρακτηρίζει «εργατική επανάσταση της Αργεντινής».

Ρούσσος Βρανάς
http://orfni.blogspot.com/2009/04/h.html

Συνέχεια...

Με αφορμή την ψηφοφορία του ΣΚΑΙ για τους μεγάλους Έλληνες.

Πότε οι ψηφοφορίες δεν υπηρετούν αξίες και τη Δημοκρατία
Η διαδικασία μιας ψηφοφορίας, από μόνη της και ως συστατικό της Δημοκρατίας, φαίνεται να φανερώνει ειλικρινείς στόχους και αντικειμενικότητα. Κι όμως δεν είναι πάντα έτσι. Υπάρχουν περιπτώσεις που υποκρύπτουν άλλες σκοπιμότητες έως και ολοκληρωτικές αντιλήψεις.
Μπορεί π.χ. να γίνει ψηφοφορία, ως δήθεν δημοκρατική διαδικασία, για θέματα όπως:
-Αν ο άνθρωπος πρέπει να τρώει και να κοιμάται
-Αν μια μπάλα είναι καλλίτερη από ένα μήλο
-Αν το Α ή Β χρώμα είναι ομορφότερο
-Αν η γη κινείται
-Αν αγαπώ τα παιδιά μου
-Αν Η2Ο κάνει νερό
Συνολικά δεν μπορεί να μπαίνουν σε ψηφοφορία ζητήματα αξιών, ατομικών δικαιωμάτων, αισθητικής, ιστορίας, συναισθημάτων, αναγκών και διαφορετικών πραγμάτων.
Στις περιπτώσεις αυτές οι ψηφοφορίες αποτελούν άλλοθι άλλων σκοπιμοτήτων.
Ιδού ένα πρόσφατο παράδειγμα από την ψηφοφορία του ΣΚΑΙ για τους μεγάλους Έλληνες. Μετά τον Σωκράτη και Αριστοτέλη και μπροστά από τον Πλάτωνα και Περικλή συμπεριλαμβάνεται και ο Καραμανλής!!! Το ίδιο θα γράφαμε και για οποιονδήποτε πολιτικό για να μην θεωρηθεί πως έχουμε κομματική εμπάθεια.
Κι αν δηλαδή μερικοί νεοέλληνες ψηφίσουν κομματικά, διόλου απίθανο, μπορούμε να φανταστούμε τι σημαίνει!!!! Αλλά και αν έρθει 10ος θα σημαίνει πως αμέσως μετά την ιστορία του κόσμου και της Ελλάδας έπεται ο Καραμανλής !!!!
Οι εμπνευστές της ψηφοφορίας προσβάλλουν την ιστορία, εμάς και τον Καραμανλή…..

Συνέχεια...

Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Αξίζει, να μη χάσουμε την πολιτική


Στις σημερινές συνθήκες της ισοπέδωσης των αξιών, της γενικευμένης απόρριψης και απαξίωσης των κοινωνικών δικαιωμάτων, της περιθωριοποίησης της νέας γενιάς και γενικά της συσκότισης κάθε προοπτικής και του μέλλοντος, εμείς επιμένουμε στην πολιτική.
Δεν δίνουμε προτεραιότητα στα σκάνδαλα, όχι γιατί δεν είναι σοβαρά, αλλά γιατί δεν θα παίξουμε στο παιχνίδι του αποπροσανατολισμού από την πολιτική.
Φροντίζουμε να αποδεικνύουμε με τις αναρτήσεις μας ότι δεν μας ενδιαφέρει ούτε η μικροπολιτική ούτε η παραπολιτική.
Είμαστε κριτικοί απέναντι σε κάθε εξουσία, στηρίζουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς και τα κόμματα και δεν παίζουμε το παιχνίδι της ισοπέδωσης. Δεν είναι ίδιοι όλοι. Υπάρχουν δυνάμεις σε όλα τα κόμματα που αγωνιούν για μια σοβαρή πολιτική, που ανεξάρτητα από την όποια πολιτική συμφωνία ή διαφωνία με τις θέσεις τους, δίνουν ακόμα την ελπίδα της πολιτικής. Άλλωστε η διαφορετικότητα είναι το οξυγόνο της πολιτικής.
Απέναντι σε μια γενικευμένη συσκότιση της πολιτικής, που καλλιεργούν τα παπαγαλάκια των εξουσιών και των ΜΜΕ που υπηρετούν
, εμείς θα συνεχίσουμε όσο μπορούμε υπεύθυνα και με σοβαρότητα και φυσικά ανάλογα με τις δυνατότητες μας, να υπηρετούμε την πολιτική και τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Συνέχεια...

Κατέρρευσαν και ο σοσιαλισμός και ο καπιταλισμός


Ο σοσιαλισμός κατέληξε σε φιάσκο, ο καπιταλισμός κάηκε, τι μέλλει γενέσθαι;
Αυτό το ερώτημα βάζει με άρθρο του στην εφημερίδα Guardian ο γνωστός ιστορικός και αναλυτής, Ερίκ Χομπσμπάουμ. «Προς το παρόν -σημειώνει- δεν μάθαμε να σκεφτόμαστε στο πνεύμα του 21ου αιώνα. Και δεν θα είναι και τόσο εύκολο για να μάθουμε από όσο φαίνεται. Οι βασικές πολιτικο-οικονομικές ιδέες του προηγούμενου αιώνα χάθηκαν στις συμπαγείς αντιθέσεις της ιστορίας».
Κατά τον Χομπσμπάουμ, δεν έχει κανένα νόημα πλέον να προσπαθούμε να κατανοήσουμε τη σύγχρονη βιομηχανική οικονομία στο πνεύμα της αντιπαράθεσης δύο συστημάτων που το ένα αποκλείει το άλλο. Τον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό. Κι’ αυτό, γιατί και τα δύο συστήματα κατέρρευσαν. «Το μέλλον βρίσκεται στη μικτή οικονομία», υπογραμμίζει. Και προσθέτει ότι πάνω σε αυτό το μοντέλο και το πώς πρέπει να είναι, πρέπει να σπάσουν το κεφάλι τους όλοι οι θεωρητικοί, ιδιαίτερα όμως οι αριστεροί.

«Κανένας δεν σκέφτεται για επιστροφή στο σοβιετικό μοντέλο του σοσιαλισμού, αφού αποδείχθηκε ότι η οικονομία του είναι αναποτελεσματική. Βεβαίως, δεν πρέπει να διαγράψουμε τις θεαματικές επιτυχίες που σημείωσε αυτό το μοντέλο στον κοινωνικό και τον εκπαιδευτικό τομείς». Ωστόσο, από τη στιγμή που κατέρρευσε η ΕΣΣΔ δεν υπάρχει πολιτική πλευρά που να χαρακτηρίζει τον καπιταλισμό ως ακατάλληλο. Η επιστροφή στη οικονομία μικτού τύπου θα είναι δύσκολη. Πρώτον, επειδή κανείς δεν ξέρει πως θα βγούμε από την κρίση. Και δεύτερον, επειδή πολιτικοί και κυβερνήσεις εξακολουθούν να θεοποιούν τον ιδιωτικό τομέα.
«Αμφιβάλω εάν η υψηλοί ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης και ο ανταγωνισμός των οικονομικών δομών είναι απαραίτητα σε κάθε χώρα, σε οποιεσδήποτε συνθήκες», γράφει. Πρέπει να επιστρέψουμε στην πεποίθηση ότι η οικονομική ανάπτυξη και η ευημερία, είναι μόνον το μέσον για την ανάπτυξη του επιπέδου ζωής των ανθρώπων.
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2009/apr/10/financial-crisis-capitalism-socialism-alternatives
http://www.antinews.gr/?p=6022

Συνέχεια...

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

Το Αιγαίο δεν ανήκει πλέον στα ψάρια…


Η υπεραλίευση είναι μια από τις βασικές αιτίες για την εξαφάνιση αλιευτικών αποθεμάτων.


Η αλιευτική βιομηχανία της Ευρωπαϊκής Ένωσης- γράφουν οι Times και αναδημοσιεύει το «Βήμα»- βρίσκεται ένα βήμα πριν από την αυτοκτονία. Είναι ορατός πλέον ο κίνδυνος της εξαφάνισης για διάφορα είδη ψαριών ύστερα από 25 χρόνια αποτυχημένων πολιτικών, διαπιστώνει απερίφραστα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Οι αξιωματούχοι της Κομισιόν αναγνωρίζουν την ύπαρξη πέντε αποτυχημένων πολιτικών-«κλειδιών» στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) και ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν ολοκληρωτικά την ιδέα του κεντρικού σχεδιασμού για την αλιεία. Εγκαινίασαν ήδη περίοδο έρευνας και αναζήτησης για μια εναλλακτική λύση και υποστηρίζουν ότι μεγάλο μέρος της ευθύνης για τον καθορισμό της πολιτικής στην αλιεία πρέπει να επιστρέψει στα ίδια τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Η μία από τις πέντε πολιτικές«κλειδιά» που διαπιστώνεται τώρα ότι απέτυχε- και εκτιμάται ότι οδήγησε σχεδόν στην εξαφάνιση των αποθεμάτων μπακαλιάρου, γαλαζόπτερου τόνου και αντσούγιας- είναι ο υπερβολικός αριθμός αλιευτικών σκαφών, «πρόβλημα με βαθιές ρίζες» κατά την ΕΕ.
Μέλη οικολογικών οργανώσεων ζητούν μείωση ως και κατά 40% των 90.000
αλιευτικών σκαφών των κρατώνμελών της ΕΕ.
Η ομολογία αποτυχίας της ΕΕ για την αλιευτική πολιτική ικανοποίησε σε γενικές γραμμές την αλιευτική βιομηχανία. Η Κομισιόν ανακοίνωσε ότι το 88% των αποθεμάτων ψαριών (διαφόρων ειδών) στην ΕΕ έχει μειωθεί λόγω της υπεραλίευσης, ποσοστό υπερτριπλάσιο του 25% που ισχύει παγκοσμίως.

«Οι περισσότεροι στόλοι αλιευτικών σκαφών της Ευρώπης είτε καταγράφουν ζημιές είτε λειτουργούν με πολύ χαμηλά κέρδη»δήλωσε ο επίτροπος Αλιείας της ΕΕ Τζόε Μποργκ.

«Διαπιστώνεται χρόνιο πρόβλημα υπερπληθώρας σκαφών»συνέχισε ο επίτροπος και υποστήριξε ότι ο περιορισμός των στόλων κατά 2% ή 3% κάθε χρόνο είναι ατελέσφορο μέτρο εφόσον η μείωση αντισταθμίζεται και με το παραπάνω από τη δυνατότητα των αλιευτικών να αλιεύουν κάθε χρόνο περισσότερα ψάρια. «Οι στόλοι έχουν τη δυνατότητα να ψαρεύουν πολύ περισσότερο κάθε χρόνο»σημειώνει ο κ. Μποργκ στην Πράσινη Εκθεση συμπερασμάτων που έδωσε στη δημοσιότητα.

«Φταίνε οι υπουργοί»

Στις σελίδες της Πράσινης Εκθεσης οι υπουργοί των κρατών-μελών της ΕΕ υποδεικνύονται ως υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση. Ως γνωστόν συναντώνται τον Δεκέμβριο κάθε χρόνου για να ορίσουν τις ποσοστώσεις για κάθε είδος ψαριού που θα ισχύσουν την επόμενη χρονιά, και κάθε χρόνο παραβιάζουν τους περιορισμούς που προτείνουν οι ειδικοί επιστήμονες. Οι ειδικοί, για παράδειγμα, είχαν ζητήσει να διακοπεί το ψάρεμα του μπακαλιάρου στη Βόρεια Θάλασσα για να αυξηθεί ο αριθμός των ψαριών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πέρυσι το 93% του μπακαλιάρου αλιεύθηκε σε ηλικία μικρότερη από την ηλικία αναπαραγωγής. Ωστόσο η ποσόστωση που ορίστηκε για εφέτος ήταν μεγαλύτερη από την περυσινή, ύστερα από την πίεση που άσκησαν τα κράτη-μέλη.

«Η συνεχιζόμενη πολιτική και οικονομική πίεση οδήγησε τη βιομηχανία και τα κράτη-μέλη σε συνεχή αιτήματα για παραχωρήσεις, εξαιρέσεις και ειδικές ρυθμίσεις»αναφέρει η Πράσινη Εκθεση της ΕΕ.

Πολλοί ψαράδες λαμβάνουν επιδοτήσεις για να μη διακόψουν εντελώς το επάγγελμα. Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα αποτελούν οι ψαράδες που δραστηριοποιούνταν στους ψαρότοπους της αντσούγιας. Η αλιεία αντσούγιας διεκόπη αφού κρίθηκε αναγκαίο να κλείσουν οι ψαρότοποι για να προστατευθεί το είδος, που κινδύνευε με εξαφάνιση.

«Οι ευρωπαίοι πολίτες πληρώνουν σχεδόν δύο φορές τα ψάρια που καταναλώνουν: μία φορά στο κατάστημα και άλλη μία μέσω της φορολόγησης του εισοδήματός τους»αναφέρει η Εκθεση και εννοεί σαφώς τα χρήματα από τους φόρους των ευρωπαίων πολιτών που δίδονται ως επιδοτήσεις στον τομέα της αλιείας. Ενας από τους πιο έμπειρους αξιωματούχους της Κομισιόν στον τομέα της αλιείας δήλωσε με νόημα:

«Ο αλιευτικός κλάδος ψαρεύει περισσότερο απ΄ όσο πρέπει, και αν θέλετε, αυτοκτονεί»...

Επικροτούν οι οικολόγοι
Οικολογικές οργανώσεις ζήτησαν να εξαιρεθούν οι πολιτικοί από τις διαδικασίες για τον καθορισμό των ποσοστώσεων.

«Ο γαλαζόπτερος τόνος απειλείται με εξαφάνιση»ανέφερε η Τζούλι Κέιτορ, της οργάνωσης Οceana για την προστασία του θαλάσσιου πλούτου.

«Δεν γίνεται να συνεχίσουμε να ψαρεύουμε ένα ένα τα είδη της οικολογικής αλυσίδας ώσπου να φτάσουμε στα χρυσόψαρα» πρόσθεσε.

«Η μεταρρύθμιση είναι απολύτως αναγκαία και η Κοινή Αλιευτική Πολιτική έχει αποτύχει απ΄ όποια πλευρά κι αν εξετάσει κανείς το ζήτημα» δήλωσε οΜπέρτι Αρμστρονγκ , διευθύνων σύμβουλος της Ομοσπονδίας Ψαράδων της Σκωτίας. ΟΡίτσαρντ Λόκχιντ, αρμόδιος υπουργός για την αλιευτική πολιτική της χώρας, σημείωσε:

«Οι καταλληλότεροι για την προστασία των αλιευτικών αποθεμάτων είναι αυτοί που ενδιαφέρονται περισσότερο γι΄ αυτά.
Επομένως αποτελεί θεμελιώδες λάθος να αποφασίζουν κράτη-μέλη που δεν βρέχονται καν από θάλασσα για τη διαχείριση των ψαρότοπων της Σκωτίας».

Τέλος η επικεφαλής του προγράμματος του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF) που αφορά την προστασία των θαλασσών της Ευρώπης Ααρον Μακ Λάφλινδιαπίστωσε ότι«η Κομισιόν παρήγαγε μια αξιοθαύμαστα ειλικρινή κριτική της δυσλειτουργικής πολιτικής της για την αλιεία».

© Τhe Τimes, 2009 Η Ελλάδα έχει τα περισσότερα αλιευτικά σκάφη στην Ευρώπη των «27»
Η Ισπανία έχει τον μεγαλύτερο στόλο αλιευτικών με βάση τη χωρητικότητα. Ωστόσο διαθέτει σημαντικά λιγότερα σκάφη (συνολικά 11.350) σε σχέση με τα 17.350 αλιευτικά σκάφη που διαθέτει η Ελλάδα, η οποία βρίσκεται στην κορυφή της κατάταξης στην Ευρώπη των «27» με βάση τον αριθμό των αλιευτικών. Ακολουθεί η Ιταλία με 13.700 σκάφη, ενώ η Γαλλία, η οποία παραδοσιακά βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του μετώπου υπέρ της αλιευτικής βιομηχανίας και εναντίον των περιορισμών της ΕΕ, έχει 8.000 σκάφη. Σύμφωνα με επίσημη έρευνα που διεξήχθη το 2007, η Βρετανία διαθέτει 6.763 αλιευτικά σκάφη ενώ δέκα χρόνια νωρίτερα υπήρχαν 8.458. Η διαβούλευση για το ζήτημα θα συνεχιστεί ως το τέλος του έτους. Την επόμενη χρονιά θα εκπονηθούν οι σχετικές μελέτες και οι τελικές αποφάσεις δεν θα ληφθούν πριν από το 2011 ή ακόμη και το 2012.

Συνέχεια...

Όλο το Αιγαίο ένα απέραντο φρενοκομείο…


Με συγκίνηση και υπερηφάνεια σας ανακοινώνουμε ότι σήμερα πραγματοποιήσαμε την πρώτη μας
“πολιτική υιοθεσία”.

Εντάξαμε στην οικογένειά μας, την υποψήφια της Νέας Δημοκρατίας στην Α’ εκλογική περιφέρεια της Θεσσαλονίκης κ. Λιάνα Γούτα!


Με ένα απλό «κλικ» στην εικόνα μπορείτε να διαβάσετε τις απόψεις της, τις οποίες μετά βδελυγμίας αποκηρύσσουμε και δεν τις σχολιάζουμε.
Η “πολιτική υιοθεσία” έγινε για ένα και μόνο λόγο.
Να επαναφέρουμε την κατά τα άλλα συμπαθέστατη Λιάνα, στην από ‘δω, στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, δηλαδή στην πραγματικότητα.
Από ‘δω που το ξημέρωμα δεν το βλέπουμε με τα μάτια του …Βαρδάρη, αλλά το βλέπουμε σαν την ραδιενέργεια να λειτουργεί προσθετικά στο καθημερινό μας βάσανο.

Την είδηση δανειστήκαμε από τον naxios

Συνέχεια...

Κυριακή 26 Απριλίου 2009