Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο τότε βουλευτής και υφυπουργός Μίκης Πρωτοπαπαδάκης συμβούλευε και παρότρυνε τους συμπατριώτες του Ναξιώτες να επιδοθούν στην καλλιέργεια αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών, για παραγωγική αξιοποίηση και ενίσχυση του εισοδήματός τους.
Τότε όλοι, πολίτες και Τύπος, τον περιγελούσαν. Αργότερα άρχισε σε άλλα μέρη της χώρας η εφαρμογή αυτής της ιδέας. Η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ δημοσίευσε το προηγούμενο Σάββατο μια ενδιαφέρουσα έρευνα του ΠΕΤΡΟΥ ΣΤΕΦΑΝΗ, με τίτλο «Ντόπιες γεύσεις με άρωμα» και αξίζει να την προσέξουμε.
«Εδώ πάνω, στις βουνοπλαγιές της Χαλκιδικής, φύονται αμέτρητα είδη βοτάνων και αρωματικών φυτών. Με τη γυναίκα μου και τα δυο παιδιά μου, συλλέγουμε και πωλούμε γύρω στα πενήντα: από τον κράταιγο και το ταραξάκον μέχρι το αγαπημένο μου φλισκούνι, μία από τις έντεκα ελληνικές μέντες, που έχει απίθανο άρωμα και τονωτικές ιδιότητες».
Είναι ο μοναδικός επαγγελματίας συλλέκτης βοτάνων στον Ταξιάρχη, το χωριό που φημίζεται και για τα χριστουγεννιάτικα έλατά του. Λίγο πριν ασχοληθεί και φέτος και ο ίδιος με την κοπή και πώλησή τους, ο 55χρονος αγρότης κ. Νίκος Παπακωνσταντίνου κάνει οικογενειακή του υπόθεση και άλλους εκλεκτούς θησαυρούς της φύσης: με τη σύζυγό του Άννα, τον Κωνσταντίνο και τη Στέλλα, τα παιδιά τους, συλλέγουν με τον παραδοσιακό τρόπο, ένα ένα με το χέρι, και τυποποιούν στη βιοτεχνία αφεψημάτων («Χολομών») που διατηρούν ντόπια αρωματικά φυτά και βότανα.
Ειδικά την άνοιξη, οργώνουν βήμα βήμα τον Χολομώντα, τα 1.164 μέτρα του ορεινού όγκου της Χαλκιδικής, για να τα εντοπίσουν. «Εδώ και είκοσι χρόνια, είναι η εποχική δραστηριότητά μας.
Τώρα, μάλιστα, ξεκινάμε σιγά σιγά και δικές μας καλλιέργειες, σε ιδιόκτητα χωράφια, σε περίπου 35 στρέμματα. Ήδη βάλαμε και μεταφυτεύουμε μελισσόχορτο, φασκόμηλο, δεντρολίβανο, λεβάντα κι άλλα βότανα, που προμηθευτήκαμε από φυτώρια βιολογικών φυτών. Η πλειονότητα, ωστόσο, της παραγωγής μας είναι οι ποσότητες που εμείς οι ίδιοι συγκεντρώνουμε επί ώρες εκεί έξω, στην ύπαιθρο. Με ειδική άδεια από το Δασαρχείο Πολυγύρου, αλλά και από τη Δασοπονική Σχολή του ΑΠΘ- καθώς οι εκτάσεις εδώ είναι πειραματικός αγρός του-, συλλέγουμε προς διάθεση μερικά από τα καλύτερα φαρμακευτικά φυτά», λέει στα «ΝΕΑ».
Βοτανολογία. Με δάσκαλό του στα μονοπάτια της τοπικής γης τον γεωπόνο- βοτανολόγο Παύλο Χαριστό, μυήθηκε στα νιάτα του στην παραδοσιακή βοτανολογία. Η επιδότηση από ευρωπαϊκό πρόγραμμα (Leader) τού έδωσε και την απαραίτητη ώθηση, ώστε να ασχοληθεί και επαγγελματικά με το... μυρωδάτο αυτό αντικείμενο.
«Σήμερα λειτουργούμε τη δική μας μονάδα επεξεργασίας βοτάνων: μετά τη συγκομιδή, πρέπει να τα καθαρίσεις, ορισμένα θέλουν και πλύσιμο, κατόπιν στέγνωμα στο στεγνωτήριο και φυσική αποξήρανση- η διαδικασία είναι μεγάλη, μέχρι να τα πουλήσεις τελικά, ανάλογα με το είδος και την ποσότητα, μπορεί και να περάσουν αρκετές ημέρες», λέει ο κ. Παπακωνσταντίνου.
Αμοργιανά μου βότανα. Στις Κυκλάδες, οι ντόπιοι επιμένουν να κυνηγούν τις φυτικές αρωματικές προκλήσεις, ώστε να προσδίδουν έξτρα γεύσεις στο τραπέζι τους. Δεκάδες φαρμακευτικά αρωματικά φυτά και βότανα, ανάμεσα στα συνολικά 600 είδη της πλούσιας τοπικής χλωρίδας, αναζητά συστηματικά στην Αμοργό ο 51χρονος νευροφυσιολόγος κ. Βαγγέλης Βασσάλος.
Από κοινού με τη σύζυγό του, Ελένη Τανούλη, λειτουργούν εδώ και μία τριετία ιδιόκτητη μονάδα (Ιάματα) συλλογής κι επεξεργασίας, με έδρα τη Λαγκάδα. «Τέσσερα πέντε άτομα, ντόπιοι, αλλά και ξένοι συλλέκτες, βγαίνουμε έξω στα χωράφια, ανάλογα και με την εποχή, για τη συγκομιδή τους. Είναι δύσκολη δουλειά, καθώς θέλει περπάτημα σ΄ όλο το νησί.
Για την ακρίβεια, πρέπει να ξέρεις ποια είδη φύονται σε κάθε περιοχή: φασκόμηλο, π.χ., θα βρεις κυρίως στο βορειοανατολικό τμήμα, στην Αιγιάλη, την αψιθιά θα τη συναντήσεις στα Θολάρια», εξηγεί ο κ. Β. Βασσάλος.
Συνέχεια...
Απόκρυψη...
.png)
Αναρτήσεις
.png){kind=link}