Γεννήθηκες στην Ελλάδα; Έλληνας

Ιθαγένεια στη δεύτερη γενιά μεταναστών και δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές


Δικαίωση σε χιλιάδες μετανάστες δίνει διπλή ρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση. Ψήφος στις δημοτικές εκλογές και ιθαγένεια στη δεύτερη γενιά αποτελούν χρόνια αιτήματα των αλλοδαπών που διαμένουν στην Ελλάδα και θα ικανοποιηθούν τους επόμενους μήνες.

Τη χορήγηση των δικαιωμάτων αυτών σε μετανάστες ανακοίνωσε χθες ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου μιλώντας στο 3ο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και επιβεβαιώνοντας πως θα υπάρξει άμεση υλοποίηση των προεκλογικών εξαγγελιών του κυβερνώντος κόμματος.

«Μπορούμε να κάνουμε όνειρα για το μέλλον»

ΜΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ αντιμετωπίζουν το μέλλον και τις σπουδές τους η 16χρονη Στεφανία και η αδελφή της Μαρί, δεκατριάμισι χρονών. «Σκέφτομαι να σπουδάσω Διοίκηση Οικονομίας», λέει η Στεφανία, μαθήτρια Β΄ Λυκείου.
«Αισθάνθηκα χαρά και αισιοδοξία με τις εξαγγελίες για την ιθαγένεια. Το πρώτο βήμα έγινε. Μας αναγνωρίζουν και μπορούμε να κάνουμε όνειρα για το μέλλον, να προχωρήσουμε τις σπουδές μας». Η αδελφή της Μαρί, μαθήτρια Β΄ Γυμνασίου, προσθέτει: «Είναι μια αρχή που δείχνει ότι μας ακούνε. Σκέπτομαι να σπουδάσω Ιατρική. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρω».
«Για τους φόρους είμαι νόμιμη»
«ΖΩ στην Ελλάδα 27 χρόνια. Εδώ γεννήθηκα, εδώ πήγα σχολείο, εδώ γέννησα το παιδί μου. Άλλη πατρίδα δεν ξέρω, γιατί πατρίδα μου είναι η Ελλάδα. Όμως η χώρα μου με υποχρεώνει κάθε τρεις και λίγο να στήνομαι σε ατελείωτες ώρες για να πάρω την άδεια παραμονής σαν να είμαι ξένη. Θέλω τόσο εγώ όσο και το παιδί μου εδώ να συνεχίσουμε να ζούμε και όχι να αισθανόμαστε κάθε μέρα παράνομοι».
Το μωρό της Ραμπάμπ γεννήθηκε πρόωρα και χρειάζεται αναπνευστική υποστήριξη. Όσο εργαζόταν και είχε ένσημα η νοσηλεία της στο δημόσιο νοσοκομείο καλυπτόταν. Τώρα όμως που είναι άνεργη, όπως λέει, την ενημέρωσαν πως θα πρέπει να πληρώσει ένα μεγάλο ποσό μέσω της Εφορίας. «Για την πληρωμή των φόρων είμαι νόμιμη. Για τη ζωή όμως του παιδιού μου μού φέρονται σαν ξένη».
«Νιώθω σαν φυλακισμένος»
«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ κανονίζουν να πάνε διακοπές στο εξωτερικό και εγώ νιώθω σαν φυλακισμένος. Στην Ελλάδα ήρθα 13 ετών από τη Σαουδική Αραβία. Πήγα γυμνάσιο, λύκειο. Μετά πήγα να σπουδάσω στην Αμερική αλλά ξαναγύρισα εδώ που είναι η πατρίδα μου.

Με τα αδέλφια μου έχουμε ανοίξει επιχειρήσεις εισαγωγών- εξαγωγών, αλλά κάθε δύο χρόνια που πρέπει να ανανεώσω την άδεια παραμονής μου ξανανιώθω ξένος. Στέκομαι στην ουρά με ανθρώπους από το Πακιστάν και το Ιράκ που ήρθαν χθες και δεν γνωρίζουν να λένε καλημέρα. Αλλά για το ελληνικό κράτος εγώ που ζω εδώ 20 χρόνια και πληρώνω φόρους είμαι ένας ξένος. Φέτος πήρα την άδεια παραμονής με καθυστέρηση 7 μηνών, λόγω φόρτου εργασίας, όπως μου εξήγησαν. Για ένα ακόμη καλοκαίρι οι φίλοι μου έφυγαν χωρίς εμένα».

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4544568