Είναι λοιπόν αυτή η γυναίκα ενός τύπου, ο οποίος βρίσκεται διαρκώς στο
νοσοκομείο με κρίσεις.
Τη μία πέφτει σε κώμα, την άλλη γίνεται καλύτερα, κ.ο.κ.
Παρόλα αυτά, αυτή ήταν στο πλευρό του κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό.
Σε μια στιγμή, και εκεί που καθόταν και τον κοίταζε που ξάπλωνε στο κρεβάτι του
νοσοκομείου, αυτός ανοίγει λίγο τα μάτια του και της ψιθυρίζει με βαρύ τόνο:
"Ξέρεις κάτι; Ήσουν πάντα στο πλευρό μου σε όλες μου τις δύσκολες στιγμές......
Όταν απολύθηκα από τη δουλειά μου, ήσουν εκεί να με παρηγορήσεις, όταν η
επιχείρησή μου απέτυχε, ήσουν εκεί να με υποστηρίξεις, όταν με πυροβόλησαν στο
δάσος, ήσουν εκεί, όταν χάσαμε το σπίτι, ήσουν πάντα μαζί μου.... Τώρα που η υγεία
μου κλονίστηκε, είσαι
συνεχώς στο πλευρό μου... Λοιπόν ξέρεις κάτι;
"Τι αγάπη μου;" τον ρωτάει εμφανώς συγκινημένη η γυναίκα του.
"Τελικά είσαι και πολύ γρουσούζα!!"
Στο συνεργείο αυτοκινήτων:
Δεν μπόρεσα να σας φτιάξω τα φρένα γι αυτό σας δυνάμωσα την κόρνα.
Ενας τύπος σε ένα ταξί θέλει να πει κάτι στον ταξιτζή. Όπως είναι από πίσω του
λοιπόν, κάνει λίγο μπροστά και τον χτυπάει ευγενικά στον ώμο με τα δάχτυλα . Ο
ταξιτζής τρελαίνεται !
Χάνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου, πέφτει πάνω σε ένα
σκουπιδοτενεκέ, ανεβαίνει στο πεζοδρόμιο, περνάει ξυστά από μία γριούλα, και
σταματάει λίγα εκατοστά μπροστά από μία βιτρίνα σε ένα μαγαζί.
Γυρίζει στον πελάτη έξαλλος και του λέει:
" Είσαι τρελός ; Κόντεψα να πάθω καρδιακή προσβολή ! "
" Μα κύριε, απλά σας ακούμπησα λίγο στον ώμο για να σας μιλήσω!"
" Ναι, ξέρετε, δίκιο έχετε, αλλά είναι η πρώτη μέρα που δουλεύω ταξιτζής. Τα
τελευταία
εικοσιπέντε χρόνια οδηγούσα νεκροφόρα!"
Σ' ένα κατάστημα που νοικιάζει βιντεοκασέτες.
Πελάτης: Γειά σας, θα ήθελα παρακαλώ την κασέτα με τα γκόλ του ΠΑΟΚ στο
Champions League.
Πωλητής: Ναι, ναι βέβαια. Προχωρείστε στο βάθος στα επιστημονικής φαντασίας..
*********************************************************
Ο ξενιτεμένος στην Αμερική γιος, γράφει στη μαμά του:
"Μαμά, επιτέλους αποκτήσαμε παιδί. Αλλά η γυναίκα μου δεν έχει γάλα και
αναγκαστήκαμε να δίνουμε στο μωρό γάλα από μια μαύρη αγελάδα, με αποτέλεσμα
κάθε μέρα που περνάει το παιδί μας όλο και μαυρίζει".
Και η μητέρα του απαντάει:
"Γιόκα μου, κι εγώ δεν είχα γάλα όταν γεννήθηκες εσύ, κι αναγκαστήκαμε να σου
δίνουμε γάλα από την κατσίκα.Αλλά όπως καταλαβαίνω τα κέρατα τώρα τα
βγάζεις..."
Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου