Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

Δεξιά, Αριστερά…γνώση και ιδεοληψίες


Δεν είναι και τόσο εύκολο να οριοθετήσει κάποιος το περιεχόμενο και το χαραχτήρα μιας πολιτικής για να καταλήξει με βεβαιότητα αν πρόκειται για δεξιά ή αριστερή πολιτική.
Π.χ. το κατώτερο εγγυημένο εισόδημα είναι δεξιά ή αριστερή πρόταση; Κι όμως το έχει προτείνει ο πάπας του νεοφιλελευθερισμού Φρήτμαν!
Η Αγορά ή ο Κρατισμός αφορούν δεξιές ή αριστερές πολιτικές; Οι υπέρμαχοι της Αγοράς οδηγούνται στις συνθήκες κρίσης στον Κρατισμό και οι κρατικιστές ανακάλυψαν αργά την Αγορά.
Πάρα πέρα η προσωπική στάση και τα χαρακτηριστικά του δεξιού ή του αριστερού πολίτη ποια είναι;
Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στην ιδεοληψία και τη γνώση; Έχω ξαναγράψει:
<< Μπορεί να φανταστεί κανείς τι μπορεί να σημαίνει επανάπαυση στην κεκτημένη γνώση και αφορισμό της αμφισβήτησης και του καινούργιου; Η ανθρωπότητα θα ήταν ακόμα:
· Στο γεωκεντρικό και όχι στο ηλιακό σύστημα.
· Στην αλχημεία και όχι στη χημεία
· Στην τιμωρία του θεού και όχι στους φυσικούς νόμους
Πρέπει παράλληλα να κατανοήσουμε πως τα πράγματα δεν μπορεί να οριστούν με απόλυτους όρους αλλά μόνο σε σχέση με άλλα, όλα είναι αλληλοεξαρτούμενα.
Οι αμετάβλητοι παράδεισοι του Αριστοτέλη και το στατικό σύμπαν του Νεύτωνα δεν υπάρχουν πια. Τα πάντα κινούνται και μεταβάλλονται, από το απειροελάχιστο άτομο μέχρι ολόκληρο το σύμπαν.>>

Κι αν η Δεξιά είναι η συντήρηση, η Αριστερά και οι Αριστεροί πώς τοποθετούνται απέναντι στην αμφισβήτηση και το καινούριο, ιδιαίτερα όταν αυτά δεν επιβεβαιώνουν το δόγμα; << Αν τα γεγονότα δεν ταιριάζουν με τη θεωρία αλλάζουμε ή παραβλέπουμε τα γεγονότα; >>
Νομίζω πως έχει ενδιαφέρον μια κοινωνιολογική ανάρτηση στο blog
http://vapsomalliades.blogspot.com/2008/12/blog-post.html
που σχετίζεται με το θέμα μας.
<<..Οι αριστεροί συνάνθρωποί μας, στην πλειοψηφία τους, δηλώνουν με τον τρόπο τους – το γνωρίζουμε όλοι – ιδιαιτέρως σοβαροί. Πρόκειται, βεβαίως, για μια αυτοαναφορική, ναρκισσιστική προσέγγιση, αφού, τις περισσότερες φορές, τυγχάνουν απλώς σοβαροφανείς. Σοβαροφανείς, πομπώδεις και με πολιτική σκέψη μονόπαντη και απολύτως αφελή. Τυγχάνουν και ιδεοληπτικοί. Αλλά ιδεοληπτικοί είναι, grosso modo, στον έναν ή τον άλλον βαθμό, όλοι οι ιδεολογικοί χώροι: Η Αριστερά (σοσιαλιστική και κομμουνιστική) με την πίστη της στην αγαθή φύση του ανθρώπου και την ισότητα, Η συντηρητική Δεξιά με την πατριδοκαπηλία, την προγονοπληξία και τη θρησκοληψία, Η φιλελεύθερη Δεξιά με την φετιχιστική αντιμετώπιση της ελευθερίας και την (θρησκευτικού τύπου) εμμονή της στην κυριαρχία και τους αυτοματισμούς της αγοράς κλπ. κλπ. Οι αριστεροί είναι full «ιδεολόγοι», πιστεύοντας ότι τοιουτοτρόπως, ηθικώς και διανοητικώς, υπερτερούν των υπολοίπων, χωρίς να τους περνά ούτε στιγμή απ’ το μυαλό ότι η ιδεολογία υποδηλώνει πνευματική οκνηρία, ετοιματζίδικη σκέψη – ότι αποτελεί «ψευδή συνείδηση». Οι αριστεροί υιοθετούν και μια προσέγγιση μανιχαϊστική: πάντα υπάρχουν, ευδιάκριτα, καλοί και κακοί. Οι πρώτοι είναι πάντοτε οι αριστεροί˙ οι δεύτεροι είναι πάντοτε όλοι οι «Άλλοι» – διεφθαρμένοι ή πεπλανημένοι. Κατ’ αυτή την έννοια, η αριστερή προσέγγιση ομοιάζει εντυπωσιακά με την θρησκευτική…>>
Αυτά τα λίγα σαν έναυσμα προβληματισμού και μην περιμένετε ετοιματζίδικες απαντήσεις ….εδώ ακόμα και η εκκλησία έχει καταδικάσει τουλάχιστον στα λόγια το <<πίστευε και μη ερεύνα>>

Δεν υπάρχουν σχόλια: