Θα επιχειρήσουμε μια πρώτη και σε γενικές γραμμές προσέγγιση του ασφαλιστικού ζητήματος στην Ελλάδα. Θα επανέλθουμε αλλά ας ξεκινήσουμε από τα βασικά χαρακτηριστικά του.Η μελέτη για ένα βιώσιμο μακροπρόθεσμα ασφαλιστικό σύστημα πρέπει να βασίζεται:
- Στους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης
- Στο δημογραφικό
- Στα επίπεδα απασχόλησης
- Στην αξιοποίηση των αποθεματικών του
- Στα επίπεδα του πληθωρισμού
- Στις λειτουργικές δαπάνες και τέλος
- Στις εισροές και παροχές
Όταν τα δεδομένα, είτε είναι απροσδιόριστα είτε είναι αρνητικά, γίνεται φανερό πως ούτε με χαοτικές εξισώσεις δεν μπορεί να δοθεί αξιόπιστη λύση.
Με αρνητικούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης και με αυξανόμενη ανεργία η προοπτική συσκοτίζεται.
Όταν η μέση Ελληνική οικογένεια σήμερα είναι τετραμελής, σημαίνει ότι στο μέλλον θα εργάζονται τα δυο παιδιά ( αν έχουν εργασία ), για να πληρώνουν τις συντάξεις των γονιών τους και φυσικά δεν συζητάμε για δημιουργία αποθεματικού για το μέλλον.
Η αναγκαία σχέση ανάμεσα σε εργαζόμενους και συνταξιούχους από το επιστημονικά αποδεκτή σχέση 4:1 τείνει στο 1:1
Αυτό μπορεί να αποκατασταθεί μόνο με την αύξηση της παραγωγής και της απασχόλησης και την αύξηση του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, πράγμα που θα εξισορροπηθεί με την ένταξη στο σύστημα ξένου εργατικού δυναμικού.
Ήδη στην Ευρώπη υπολογίζεται πως για τη στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος θα απαιτηθεί στις επόμενες δεκαετίες να ενταχθούν στο σύστημα 180 εκατ.
ξένοι εργαζόμενοι.
Στην Ελλάδα τα ταμεία δεν έχουν αποθεματικά. Δεν είναι του παρόντος να ασχοληθούμε, αλλά είναι και γνωστό που πήγαν ή μάλλον που χάθηκαν. Το δεδομένο πάντως είναι ότι αποθεματικά δεν υπάρχουν. Το τραγικό όμως είναι άλλο και αφορά την αξιοποίηση των αποθεματικών.
Στην Ευρώπη από την αξιοποίηση των αποθεματικών των ταμείων καλύπτεται το 25-30% της δαπάνης των συντάξεων. Κάνουν το αυτονόητο, αναθέτουν σε επενδυτικούς οίκους τη διαχείριση των αποθεματικών τους.
Μη μας διαφεύγει το γεγονός πως από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων γίνονται οι μεγαλύτερες επενδύσεις στα διεθνή χρηματιστήρια και φυσικά στη χώρα μας.
Τώρα αν στην Ελλάδα αναθεματίζεται κάθε προσπάθεια αξιοποίησης των αποθεματικών, είναι θέμα που αφορά μάλλον τον ψυχολόγο της αριστερής μας πολιτικής συνείδησης ( αν λέγεται αριστερή ) και καθόλου την οικονομική πράξη αυτή καθεαυτή.
Είναι φανερό πως οι λύσεις για το ασφαλιστικό δεν είναι εύκολες αλλά αυτό δεν πρέπει να μας οδηγεί στην εύκολη επιλογή της μη λύσης, που περιέργως υιοθετείται από την αριστερά. Κάτω τα χέρια από το ασφαλιστικό, στην πραγματικότητα σημαίνει να το αφήσουμε όπως έχει.
Προς το παρόν δεν επιχειρούμε να κάνουμε προτάσεις, άλλωστε ποιοι είμαστε εμείς, πλην όμως δεν μπορεί η κοινωνία να επαναπαύεται και να αυτοϊκανοποιείται από το ένδοξο, αγωνιστικό και ηρωικό παρελθόν της και να κλείνει τα μάτια στο μέλλον.
Αναρτήσεις
8 σχόλια:
Γράφεις:
“Στην Ελλάδα τα ταμεία δεν έχουν αποθεματικά. Δεν είναι του παρόντος να ασχοληθούμε, αλλά είναι και γνωστό που πήγαν ή μάλλον που χάθηκαν. Το δεδομένο πάντως είναι ότι αποθεματικά δεν υπάρχουν…”
Γιατί δεν είναι του παρόντος;
Αν παραβλέψουμε αυτή την παράμετρο πρέπει να μας εκτελέσουν σαν τους 6 στο Γουδί.
Ποιοι τα έφαγαν;
Μήπως η άφεση αμαρτιών ανοίξει την όρεξη για νέο φαγοπότι; ή μήπως οι κρατούντες είναι αμέτοχοι για το κατάντημα.
Απορώ πραγματικά με τη νεοφιλελεύθερη τοποθέτησή σας.
Αν το στοιχειώδες κοινωνικό δικαίωμα του κόπου μας το βλέπετε σαν προϊόν τζόγου και συνάρτηση των ρυθμών της οικονομικής ανάπτυξης, (ποιάς ανάπτυξης;) κρίμα.
Τα αστρονομικά κέρδη των βιομηχάνων και των τραπεζών τα διαβάσατε;
Σας θυμίζω ότι ο αρμόδιος υφυπουργός μέχρι πριν τις εκλογές ήταν μόνιμος προσκεκλημένος στα κανάλια και υποστήριζε ότι τα αποθεματικά των ταμείων, μας εξασφαλίζουν για τα επόμενα 30 χρόνια.
Πότε έλεγε την αλήθεια;
Σχετικά με την αριστερά που δεν κάθεται στο ίδιο τραπέζι με τον πρόεδρο του ΣΕΒ, πολύ καλά κάνει και η συνεπής στάση της δεν πρέπει να απασχολήσει κανένα ψυχολόγο αριστερής συνείδησης.
Εσείς πρέπει να ανακτήσετε την αυτοεκτίμησή σας και να διαγράψετε αυτή την απαράδεκτη τοποθέτηση για ένα θέμα που απαιτεί πολιτική ευαισθησία και υπευθυνότητα.
Και πάλι κρίμα.
έπρεπε να σκάβεις μέχρι τη δύση του ήλιου για να ακτιμήσεις το ένδοξο, αγωνιστικό και ηρωικό παρελθόν
Τςςςς ρε αποθεματικέ
Λύθηκε η απορία μου.
Φταίει η κοινωνία που αναπαύεται και αυτοϊκανοποιείται.
Αυτοϊκανοποίηση σημαίνει…
Οϊ οϊ μάνα μου
Τελικά είδατε που είχα δίκιο όταν έλεγα πως απλά είστε μετριόφρωνες;
Κατά τα φαινόμενα είστε ΚΑΙ ειδικοί περί τα ασφαλιστικά.
ΚΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ
Ο πρώτος πως το εννοεί με τα αποθεματικά. Ωραία τα φάγανε, να τους κρεμάσουμε συμφωνώ. Το θέμα είναι τα λεφτά που θα βρεθούν αφού δεν υπάρχουν πια. Και δε νομίζω η παρηγοριά να τους κρεμάσουμε θα μας χορταίνει αμα δεν παίρνουμε συντάξεις. Επειδή κατ’αλαβα ότι παίζει και κουμουνιστής δεν πρέπει να τα μπερδεύει, και κρέμασμα αλλά και λύση, αυτό είναι το σωστό.
«Πόσην αλήθεια σηκώνει, πόσην αλήθεια αποτολμάει ένα πνεύμα; Αυτό έγινε για μένα, ολοένα και πιο πολύ, το αληθινό μέτρο των αξιών. Η πλάνη δεν είναι τύφλωση, η πλάνη είναι ανανδρία. Στη γνώση, κάθε κατάκτηση, κάθε βήμα εμπρός προέρχεται από το θάρρος, από τη σκληρότητα απέναντι στον εαυτό μας, από την εντιμότητα απέναντι στον εαυτό μας.»
Nietzsche
"Η πλάνη δεν είναι τύφλωση, η πλάνη είναι ανανδρία"
Αφιερώνεται στου φανατικούς κομματικούς μια και δεν το αφιέρωσε ο προηγούμενος που ήταν ευγενής.
Δημοσίευση σχολίου