Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

Το ζητούμενο για την Αριστερά σήμερα δεν είναι αν …<< οι άγγελοι είναι γένους αρσενικού ή θηλυκού !!!!>>


Ένα μαύρο σύννεφο απλώνεται σ όλο τον κόσμο, έγραφε στο κομμουνιστικό μανιφέστο ο Μάρξ. Έτσι θα άρχιζε αν το έγραφε και σήμερα σε συνθήκες παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής κρίσης που βιώνει όλος ο κόσμος και για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η διαχρονική αξία του Μαρξισμού.
Παράλληλα όμως ένα πιο μαύρο σύννεφο πλανάται πάνω από την Αριστερά και Κομμουνιστικά κόμματα, αποτέλεσμα της ιδεολογικής και πολιτικής κρίσης που τα μαστίζει και τα οδηγεί σε μια ατέλειωτη εσωστρέφεια και τα αποκόπτει από την κοινωνία και τους εργαζόμενους στο όνομα των οποίων εννοείται δρουν. Μιλάμε για αποκοπή με την έννοια ότι στην Ελλάδα και στην Ευρώπη απουσιάζει ο πολιτικός λόγος και η δράση της Αριστεράς με αποτέλεσμα να περιορίζεται σε μονοψήφια εκλογικά ποσοστά.

Δύο εκδοχές μπορεί να συμβαίνουν, ή να δεχθούμε πως η ανάπτυξη της αριστεράς συμβαδίζει με την καπιταλιστική ανάπτυξη και άρα η κρίση και πτώση της είναι συνεπακόλουθο της καπιταλιστικής κρίσης, ή ότι αδυνατεί να ερμηνεύσει τα φαινόμενα των καπιταλιστικών κρίσεων και να ανταποκριθεί στις ανάγκες των κοινωνιών και αντικειμενικά αυτοτοποθετείται στο περιθώριο της πολιτικής.
Προφανώς ισχύει το δεύτερο και γίνεται ακόμα πιο φανερό από την ολοκληρωτική απουσία επιρροής στη διανόηση, τις τέχνες και στα κινήματα της νεολαίας που αποτελούσαν τον προνομιακό της χώρο. Έχουμε συνολικά μια αριστερά αφοπλισμένη και πολιτικά και πολιτισμικά.
Άποψη μου είναι πως η όποια πρόοδος ή θα έχει τη σφραγίδα της Αριστεράς ή απλά δεν θα είναι πρόοδος. Αυτό βέβαια τη χρεώνει με αυξημένες ευθύνες και δεν δείχνει ότι είναι διατεθειμένη να τις αναλάβει προς το παρόν.
Πρέπει να απαντήσει αξιόπιστα και όχι με αφορισμούς η Αριστερά., γιατί σήμερα, σε συνθήκες πολιτικής και οικονομικής κρίσης, έπαψε να αποτελεί την ελπίδα και το μέλλον για μια ανθρώπινη κοινωνία. Η επίκληση του ταξικού εχθρού αποτελεί εύκολη δικαιολογία για τον απλό λόγο πως ταξικός εχθρός πάντα θα υπάρχει.
Το τελευταίο διάστημα έγιναν τα συνέδρια του ΣΥΝ και του ΚΚΕ και η κοινωνία δεν κατάλαβε με τι ακριβώς ασχολήθηκαν σε σχέση με τα πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουμε. Ακούσαμε ότι στον ΣΥΝ συγκρούστηκαν για τη λίστα του ευρωψηφοδέλτιου και στο ΚΚΕ για την ορθότητα των αποφάσεων του συνέδριου του ΚΚΣΕ στη Μόσχα το 1956 περί του Σταλινισμού.
Δυστυχώς θύμισαν βυζαντινή σύναξη καλογέρων όταν ενώ οι Τούρκοι έμπαιναν στην Πόλη εκείνοι συζητούσαν για το αν οι άγγελοι είναι γένους αρσενικού ή θηλυκού!!!!

Η κοινωνία, οι εργαζόμενοι και η νεολαία περιμένουν την Αριστερά, εκείνη τους σκέφτεται;

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Λέγεται και γράφεις και εσύ οτι την παραμονή της Άλωσης οι Βυζαντινοί λογομαχούσαν για το φύλο των αγγέλων. ΟΥΔΕΝ ΨΕΥΔΕΣΤΕΡΟ. Πουθενά, σε καμία ιστορική πηγή της εποχής δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Μόνο στο "Το '21 και η αλήθεια" του Σκαρίμπα (που άλλωστε δεν ήταν ιστορικός, αλλά λογοτέχνης) αναφέρεται, δίχως καμία τεκμηρίωση ή έστω πηγή αναφοράς. Πουθενά αλλού, σε κανένα κείμενο του 15ου αιώνα. Αντίθετα απ’ ό,τι νομίζεται, οι Βυζαντινοί λόγιοι δεν ασχολούνταν μέρα-νύχτα με δογματικά και θεολογικά προβλήματα.

Ανώνυμος είπε...

Δε ξέρω αν είσαι κομμουνιστής ή αριστερός(πολύ πλαδαρή
λέξη), αλλά το κομμουνιστικό μανιφέστο(communist manifesto) του Karl Marx και του Friedrich Engels άρχιζε με τη φράση "ένα φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη" και δεν περιέχει τις φράσεις που αναφέρεις. Ας δούμε κάποιες...σύγχρονες θέσεις του κομμουνιστικού μανιφέστου του 1872:
"Η σύγχρονη αστική κοινωνία που πρόβαλε από την καταστροφή της φεουδαρχικής κοινωνίας δεν κατάργησε τις ταξικές αντιθέσεις, έβαλε μονάχα στη θέση των παλιών νέες τάξεις, νέους όρους καταπίεσης, νέες μορφές πάλης".
"Οι πρώην μεσαίες τάξεις, οι μικροί βιομήχανοι, έμποροι και εισοδηματίες, οι βιοτέχνες και αγρότες, όλες αυτές οι τάξεις κατρακυλούν στο προλεταριάτο, από τη μια γιατί το μικρό τους κεφάλαιο δεν φτάνει για την επιχείρηση της μεγάλης βιομηχανίας και υποκύπτει στο συναγωνισμό με τους μεγαλύτερους καπιταλιστές, κι από την άλλη, γιατί νέοι τρόποι παραγωγής υποβιβάζουν τη σημασία της επαγγελματικής τους δεξιοτεχνίας. Έτσι το προλεταριάτο στρατολογείται από όλες τις τάξεις του πληθυσμού".
"Πριν απ' όλα, η αστική τάξη παράγει τους ίδιους τους νεκροθάφτες της. Η πτώση της και η νίκη του προλεταριάτου είναι το ίδιο αναπόφευκτα".

Ανώνυμος είπε...

Ο κ. διαχειριστής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αριστερά αδυνατεί να ερμηνεύσει τα φαινόμενα των καπιταλιστικών κρίσεων και να ανταποκριθεί στις ανάγκες των κοινωνιών και αντικειμενικά αυτοτοποθετείται στο περιθώριο της πολιτικής.
Πιστεύω ότι και τα δύο κόμματα βρίσκονται εντός των ορίων, αν αμβλύνουμε λίγο τα περιθώρια προς τα… δεξιά.
Το ΚΚΕ με αναμφισβήτητη πολιτική εμπειρία προβάλει με συνέπεια την ανυπακοή και την αντεπίθεση, θέσεις Μαρξιστικά “στηριγμένες”.
Το γεγονός ότι η συνεπής ως προς τις αρχές του θέσεις, δεν βρίσκουν ανταπόκριση στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, είναι κάτι που θέλει πολύ συζήτηση.
Το ανησυχητικό για το ΚΚΕ είναι ότι έχει ελαττωθεί η επιρροή του σε χώρους, που παλαιότερα ήταν κυρίαρχο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας πολιτικός σχηματισμός που σίγουρα θα απασχολήσει τον ιστορικό του μέλλοντος. Επενδύει στις επικοινωνιακές αδυναμίες του ΚΚΕ, στο ριζοσπαστικοποιημένο τμήμα του ΠΑΣΟΚ και στην.. απαξίωση της πολιτικής, ιδιαίτερα από τη μετέωρη νέα γενιά.
Το «φαινόμενο» Τσίπρα που στην αρχή τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα, δείχνει να μην αποτελεί τελικά αποτελεσματική λύση στην πάλη των… τάσεων.
Έχει γραφτεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τη βαλβίδα εκτόνωσης του ευρύτερου αριστερού χώρου, αλλά και του μαζικού κινήματος. Και αυτό θέλει πολύ συζήτηση.
Γεγονός τέλος είναι ότι σε πρακτική αλλά και ιδεολογική βάση δείχνει να απέχει πολύ περισσότερο από το ΚΚΕ, παρά από το ΠΑΣΟΚ. Όμως επειδή στα συγκοινωνούντα δοχεία η ροή μερικές φορές είναι ανεξέλεγκτη ή εξαρτάται από τις υπάρχουσες συνθήκες και προϋποθέσεις, βάλτε στο σκληρό σας το ενδεχόμενο, χρονικά όχι πολύ μακριά, να έχουμε ένα καθαρά ΔΕΞΙΟ σχήμα, ένα ΚΕΝΤΡΩΟ, ένα ευρύτερο ΣΥΡΙΖΑ (με τμήμα του ΠΑΣΟΚ)και διαφορετική ονομασία στο χώρο της ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και το ΚΚΕ. Σ’ αυτή την περίπτωση ρυθμιστές θα είναι τα με τα σημερινά δεδομένα λεγόμενα μικρά κόμματα, τα οποία δεν εκπροσωπούνται κοινοβουλευτικά.

ftanei_pia είπε...

1. "Το τελευταίο διάστημα έγιναν τα συνέδρια του ΣΥΝ και του ΚΚΕ και η κοινωνία δεν κατάλαβε με τι ακριβώς ασχολήθηκαν".
-Καλά από άλλο πλανήτη ήρθες; Δεν έχεις πάρει ακόμα είδηση, πως η κοινωνία "καταλαβαίνει" ότι τα κωλοκάναλα της παρουσιάζουν;
Τι φταίει ο ΣΥΝ π.χ. αν συζητήσεις 2 ημερών, έγιναν "εμφύλιοι", "μαχαιρώματα" και δεν συμαζεύεται; Ή μήπως προτείνεις να "συλλάβει" τα τηλεοπτικά παπαγαλάκια ομήρους και να τους ανταλλάξει μέχρις ότου σχοληθούν με το ΣΥΝ ;

2. "Ακούσαμε ότι στον ΣΥΝ συγκρούστηκαν για τη λίστα του ευρωψηφοδέλτιου"...

-Από τα κανάλια το ακούσατε; Και έτσι ενημερώνεστε;
Μήπως θα έπρεπε ή να πάτε στο χώρο του συνεδρίου, ή έστω να διαβάζατε την Αυγή, ή το site του ΣΥΝ όπου υπήρχαν ώρες από τις προτάσεις του ΣΥΝ, που ...δεν ακούσατε.
Τελικά, η ενημέρωση φίλε μου είναι μεγάλο πράγμα,ώστε να μην γίνεται ή στο πόδι, ή στο καθόλου και για λόγους που εσύ μόνο ξέρεις να γράφεις ότι σου κατέβει, για ένα κόμμα που τουλάχιστον παρουσίασε πρόγραμμα 385 σελίδων;
Ούτε αυτό το έμαθες, από ...τα κανάλια....
Με συγχωρείς, αλλά πάλι φταίει ο ΣΥΝ.

kyr είπε...

Ξεχνάτε όλοι την πολύ σημαντική Πρωτοβουλία της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς με την συμμετοχή πάνω από 10 οργανώσεων, από ολόκληρο το φάσμα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και τα μετωπικά σχήματα ΜΕΡΑ και ΕΝΑΝΤΙΑ.
Αυτή η προσπάθεια δεν είναι μια ελληνική πρωτοβουλία ή εγχείρημα αλλά στηρίζεται σε μια ευρύτερη προσπάθεια των "υγειών" δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην ευρώπη και τον κόσμο, να εκφράσει -και μπορεί- έναν ενιαίο μαρξιστικό λόγο. Το παράδειγμα του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος στην Γαλλία είναι χαρακτηριστικό.
Η τεράστια συγκέντρωση στο Σπόρτινγκ στις 31 Γενάρη αλλά και στην Θεσσαλονίκη και όπου ακολουθεί σε πάνω από 30 σημεία σε όλη την Ελλάδα, έχει επιφέρει θεαματικά αποτελέσματα που θα γίνουν ορατά το επόμενο χρονικό διάστημα.
Μην περιμένετε "αριστερές" λύσεις από τις ρεφορμιστικές υπάρχουσες δυνάμεις τις αριστεράς. Ένα φάντασμα πράγματι πλανάται πάνω από την Ευρώπη, την Ελλάδα αλλά και ολόκληρο τον κόσμο,αυτό της ανεργίας, της φτώχειας της εξαθλίωσης των εργαζόμενων. Δεν ξέρω αν αυτή η κρίση θα μας οδηγήσει στο να ξαναρχίσουμε όλοι μαζί να μιλάμε για την ανατροπή του καπιταλισμού μέσα από την αφύπνιση της εργατικής τάξης, αλλά αν αυτό συμβεί, δεν θα είναι μέσα από τις υπάρχουσες ρεφορμιστικές δυνάμεις της αριστεράς (για την Ελλάδα βλ. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ) αλλά από την φρεσκάδα της ελπίδας που γεννιέται μέσα από την προοπτική της συνύπαρξης ολόκληρης της αληθινής συγκρουσιακής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

kyr είπε...

Ξεχνάτε όλοι την πολύ σημαντική Πρωτοβουλία της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς με την συμμετοχή πάνω από 10 οργανώσεων, από ολόκληρο το φάσμα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και τα μετωπικά σχήματα ΜΕΡΑ και ΕΝΑΝΤΙΑ.
Αυτή η προσπάθεια δεν είναι μια ελληνική πρωτοβουλία ή εγχείρημα αλλά στηρίζεται σε μια ευρύτερη προσπάθεια των "υγειών" δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην ευρώπη και τον κόσμο, να εκφράσει -και μπορεί- έναν ενιαίο μαρξιστικό λόγο. Το παράδειγμα του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος στην Γαλλία είναι χαρακτηριστικό.
Η τεράστια συγκέντρωση στο Σπόρτινγκ στις 31 Γενάρη αλλά και στην Θεσσαλονίκη και όπου ακολουθεί σε πάνω από 30 σημεία σε όλη την Ελλάδα, έχει επιφέρει θεαματικά αποτελέσματα που θα γίνουν ορατά το επόμενο χρονικό διάστημα.
Μην περιμένετε "αριστερές" λύσεις από τις ρεφορμιστικές υπάρχουσες δυνάμεις τις αριστεράς. Ένα φάντασμα πράγματι πλανάται πάνω από την Ευρώπη, την Ελλάδα αλλά και ολόκληρο τον κόσμο,αυτό της ανεργίας, της φτώχειας της εξαθλίωσης των εργαζόμενων. Δεν ξέρω αν αυτή η κρίση θα μας οδηγήσει στο να ξαναρχίσουμε όλοι μαζί να μιλάμε για την ανατροπή του καπιταλισμού μέσα από την αφύπνιση της εργατικής τάξης, αλλά αν αυτό συμβεί, δεν θα είναι μέσα από τις υπάρχουσες ρεφορμιστικές δυνάμεις της αριστεράς (για την Ελλάδα βλ. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ) αλλά από την φρεσκάδα της ελπίδας που γεννιέται μέσα από την προοπτική της συνύπαρξης ολόκληρης της αληθινής συγκρουσιακής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

kyr είπε...

Ξεχνάτε όλοι την πολύ σημαντική Πρωτοβουλία της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς με την συμμετοχή πάνω από 10 οργανώσεων, από ολόκληρο το φάσμα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και τα μετωπικά σχήματα ΜΕΡΑ και ΕΝΑΝΤΙΑ.
Αυτή η προσπάθεια δεν είναι μια ελληνική πρωτοβουλία ή εγχείρημα αλλά στηρίζεται σε μια ευρύτερη προσπάθεια των "υγειών" δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην ευρώπη και τον κόσμο, να εκφράσει -και μπορεί- έναν ενιαίο μαρξιστικό λόγο. Το παράδειγμα του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος στην Γαλλία είναι χαρακτηριστικό.
Η τεράστια συγκέντρωση στο Σπόρτινγκ στις 31 Γενάρη αλλά και στην Θεσσαλονίκη και όπου ακολουθεί σε πάνω από 30 σημεία σε όλη την Ελλάδα, έχει επιφέρει θεαματικά αποτελέσματα που θα γίνουν ορατά το επόμενο χρονικό διάστημα.
Μην περιμένετε "αριστερές" λύσεις από τις ρεφορμιστικές υπάρχουσες δυνάμεις τις αριστεράς. Ένα φάντασμα πράγματι πλανάται πάνω από την Ευρώπη, την Ελλάδα αλλά και ολόκληρο τον κόσμο,αυτό της ανεργίας, της φτώχειας της εξαθλίωσης των εργαζόμενων. Δεν ξέρω αν αυτή η κρίση θα μας οδηγήσει στο να ξαναρχίσουμε όλοι μαζί να μιλάμε για την ανατροπή του καπιταλισμού μέσα από την αφύπνιση της εργατικής τάξης, αλλά αν αυτό συμβεί, δεν θα είναι μέσα από τις υπάρχουσες ρεφορμιστικές δυνάμεις της αριστεράς (για την Ελλάδα βλ. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ) αλλά από την φρεσκάδα της ελπίδας που γεννιέται μέσα από την προοπτική της συνύπαρξης ολόκληρης της αληθινής συγκρουσιακής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.