Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Πάντες δε βοήσωμεν, εία…

«εμβάλλω τοίνυν πυρ, ελελεύ…»

Ελεύθερη μετάφραση: “να καεί, να καεί το μπ___ η Βουλή”


Συνέχεια...

Επί τέλους κάποιος να μιλήσει και για ένα άλλο κατεστημένο


Πανεπιστήμια: η άλλη κρίση

Του Γιάννη Βαρουφάκη


Όταν διάβασα τον Σταύρο Θεοδωράκη να γράφει κριτικά για το σινάφι του, ένιωσα ότι αξίζει να κάνω ένα διάλειμμα, αφήνοντας για λίγο την οικονομική κρίση, και να καταπιαστώ με μια πιο προσωπική κρίση. Με σκέψεις που προκάλεσαν οι τελευταίες καταλήψεις του περασμένου Δεκέμβρη στο πανεπιστήμιο.


Κάποια στιγμή, μετά από μία κατάληψη, έγραψα θυμωμένος ένα άρθρο (βλ. Καθημερινή, 4 Δεκεμβρίου) στο οποίο περιέγραφα τον φόβο των φοιτητών μου την στιγμή που «εξωσχολικά» στοιχεία, με καλυμμένα τα πρόσωπα, εισέβαλαν στο κτήριο της Νομικής Σχολής εν ώρα μαθήματος. Μερικές μέρες αργότερα, και μετά την δημοσίευση του άρθρου εκείνου, το έργο επαναλήφθηκε (στις 10 Δεκεμβρίου για την ακρίβεια). Ίδια ώρα, ίδια αίθουσα, ίδιος αχός από τις σκάλες, φωνές, καλυμμένα πρόσωπα, ανησυχία στο αμφιθέατρο. Οι εισβολείς πρώτα κατέστρεψαν τα τραπεζάκια των παρατάξεων απ’ έξω και μετά άνοιξαν την πόρτα και μπήκαν στο αμφιθέατρο. Όταν τους ζήτησα να αφήσουν τους φοιτητές να βγουν θίχτηκαν: «Δεν είμαστε τρομοκράτες» μου απάντησαν και, παρά την φορτισμένη ατμόσφαιρα, μας άφησαν να φύγουμε αβίαστα.

Βγήκαμε στον χειμωνιάτικο αέρα και σκορπίσαμε όπως και την προηγούμενη φορά. Η διαφορά είναι ότι εκείνη την φορά, αντίθετα με την προηγούμενη, το κυρίαρχο συναίσθημά μου δεν ήταν ο θυμός. Όχι επειδή είχα συνηθίσει την βία. Αυτή δεν συνηθίζεται. Αλλά επειδή το συναίσθημα που με κυρίευσε ήταν εντελώς διαφορετικό. Ήταν η ντροπή!

Για χρόνια τώρα οι συνάδελφοί μου κι εγώ εξευτελιζόμασταν από τις φοιτητικές παρατάξεις που έχουν στήσει τα τραπεζάκια τους ακριβώς έξω από τις αίθουσες διδασκαλίας με τρόπο που καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη, και επικίνδυνη, την είσοδο και την έξοδο στα αμφιθέατρα. Τα στερεοφωνικά τους μας εξανάγκαζαν να κάνουμε μάθημα φωνάζοντας για να ακουστούμε πάνω από την μουσική τους. Οι συνεχείς εκκλήσεις μας να ησυχάσουν, να απομακρύνουν τα τραπεζάκια από τις πόρτες των αμφιθεάτρων (ώστε σε περίπτωση κινδύνου να μην θρηνήσουμε θύματα), προκαλούσαν την θυμηδία των "υπευθύνων". Σιγά-σιγά αποδεχθήκαμε αυτή την βία και συμμορφωθήκαμε στις επιταγές τους.
Καταλαβαίνετε λοιπόν την ντροπή μου όταν, εξερχόμενος από το αμφιθέατρο με τους φοιτητές μου υπό την επίβλεψη των κουκουλοφόρων, ένιωσα ταυτόχρονα απέχθεια αλλά και αγαλλίαση βλέποντας αυτά τα τραπεζάκια, και ιδίως το στερεοφωνικό που με εξευτέλιζε τόσο καιρό, να κείνται στο πάτωμα. Κομμάτια.


Πιο δίπλα σε έναν τοίχο, οι βίαιοι καταληψίες είχαν γράψει κι ένα σύνθημα που με έκανε να γελάσω: "Όταν κλέβει ένας καθηγητής το ονομάζουν Κλοπή. Όταν όμως κλέβουν πολλοί το ονομάζουν Έρευνα." Αφού γέλασα συνοφρυώθηκα σκεφτόμενος ότι αυτή η μεγάλη αλήθεια είναι αδύνατον να συζητηθεί στην Γενική μας Συνέλευση...

Στο δρόμο για το σπίτι μία σκέψη τριγυρνούσε στο μυαλό μου: αυτό που εγώ έπρεπε να έχω πετύχει, ως πανεπιστημιακός, δηλαδή την εξασφάλιση ελάχιστων συνθηκών για την διεξαγωγή του μαθήματος με περιορισμό των παρατάξεων, το πέτυχαν τελικά οι κουκουλοφόροι δια της βίας. Έστω και για μερικές μέρες, μέχρις ότου οι δυνάστες μας επέστρεψαν με νέα τραπεζάκια, νέο απαστράπτον στερεοφωνικό, και βεβαίως την ίδια νοοτροπία.
Ντρέπομαι που το εξομολογούμαι. Από τότε που ήρθα στην Ελλάδα έχω μπει κι εγώ στην λογική της συμμόρφωσης προς τας υποδείξεις της "άλλης" βίας – της βίας που προέρχεται από τους «νόμιμους» φορείς της: Τους επαγγελματίες συνδικαλιστές, τους συναδέλφους που ιδιωτικοποιούν το πανεπιστήμιο εκ των έσω στο όνομα της έρευνας και των προγραμμάτων (ο πιο χυδαίος συνδυασμός των αρνητικών του δημοσίου με τα αρνητικά της αγοράς), την πλειοψηφία των φοιτητών που, με τη πίεση των οικογενειών τους, επιμένουν να μετατρέψουν το πανεπιστήμιο σε εξεταστικό κέντρο.


Παραμένω ταγμένος στην πάταξη της βίας αλλά πρέπει να το παραδεχτώ: Μπορεί να καταδικάζουμε την βία των κουκουλοφόρων, αλλά εμείς οι καθωσπρέπει νομιμόφρονες δεν κουνάμε ούτε το μικρό μας δακτυλάκι εναντίον της καλυμμένης βίας που εκφράζεται νόμιμα στο πανεπιστήμιο όλη την ημέρα, κάθε μέρα.

Έξι μήνες μετά, τα τραπεζάκια είναι πάντα εκεί. Οι επαγγελματίες συνδικαλιστές διαμεσολαβούν μεταξύ δασκάλων και φοιτητών, εκλέγουν Προέδρους Τμημάτων, Κοσμήτορες και Πρυτάνεις, απαιτούν να εξετάζονται τα μαθήματα 3 φορές το χρόνο, λες και είναι ρουλέτα και κάποια στιγμή θα κάτσει η μπίλια. Γενικά, η γενικευμένη απαξίωση συνεχίζεται. Κι εμείς στις αποφοιτήσεις των φοιτητών μας, στις συνελεύσεις των οργάνων μας, στις συνεντεύξεις μας στα ΜΜΕ βγάζουμε τους ίδιους δεκάρικους λόγους, περί πανεπιστημιακών αρχών και αξιών...

Αλήθεια, λέτε αυτή η οικονομική κρίση, που μάλλον θα τα αλλάξει όλα, να αλλάξει και εμάς τους δειλούς πανεπιστημιακούς; Προς το παρόν δεν βλέπω πώς θα γίνει κάτι τέτοιο αλλά δεν παύω να το ελπίζω.

Πηγή: http://www.protagon.gr

Συνέχεια...

Η «παράγκα» της ΟΝΑΣ, μαγείρεψε τα αποτελέσματα …

… του τουρνουά ποδοσφαίρου!

Απέκλεισε όλες τις ομάδες που φορούσαν φανέλες
έστω και με απόχρωση του … κόκκινου!



Την Κυριακή στις 8 το βράδυ, στο γήπεδο 5x5 που βρίσκεται
στο Άλσος Βέικου στο Γαλάτσι, θα αναμετρηθούν
παρουσία εισαγγελέα και 5 διμοιριών ΜΑΤ,

στον ΤΕΛΙΚΟ του τουρνουά Συλλόγων της Ο.ΝΑ.Σ.,
η ΚΟΡΩΝΟΣ με τον ΔΑΝΑΚΟ.

*Το ενδεχόμενο να χάσουν και οι δύο παίζεται στο … παράνομο 1/100

Συνέχεια...

Ο Καλαβρύτων & Αιγιαλείας Αμβρόσιος


άραγε ασχολείται καμιά φορά και με θρησκευτικά ζητήματα ή μόνο με τη «δεξιά του Κυρίου»

Γράφει λοιπόν αυτός ο «άγιος» άνθρωπος με αφορμή δήθεν μια επιστολή που έλαβε, η οποία σημειωτέον κυκλοφορεί στο διαδίκτυο καιρό τώρα..

«Έλαβα και δημοσιεύω αμέσως το παρακάτω κείμενο.. Μοιάζει σαν εφιάλτης! Και τα μισά αν είναι αλήθεια, ζήτω που καήκαμε! Αλλά το σενάριο, που παρατίθεται στη συνέχεια, δεν φαίνεται να είναι και τόσο φανταστικό. Αν κάποιος το παρακάτω κείμενο μελετήσει στοχαστικά, θα διαπιστώσει ότι δεν φαίνεται και τόσο φανταστικό.»

Ο Γιωργος Παπανδρέου ήρθε στην εξουσία με προφανείς εντολές.
Να αφελληνίσει και να διαμελίσει το Ελληνικό κράτος σύμφωνα με τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης.
Οι τρεις τομείς μέσω των οποίων θα γίνει αυτός ο διαμελισμός είναι:
1. ιθαγένεια στους μετανάστες
2. προώθηση της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας
3. υλοποίηση του Καλλικράτη
Και τα τρία αυτά έγιναν με τέτοια προτεραιότητα και τόσο άγρια σπουδή που ακόμα και οι αδαείς καταλαβαίνουν πλέον τους απώτερους σκοπούς που υπηρετούν τα ανδρείκελα.

Ο Καλλικράτης θα είναι η ταφόπλακα, που μόλις τεθεί πάνω στο πτώμα της Ελλάδας, οι Παπανδρεϊκοί θα εγκαταλείψουν τη διακυβέρνηση και ίσως και την Ελλάδα και θα πάνε να ζήσουν ήρεμα και πλούσια στο Μαϊάμι !


…Τι θα κάνει η επόμενη κυβέρνηση που θα έλθει όταν οι Παπανδρεϊκοί θα έχουν ολοκληρώσει το έργο τους; Διότι είναι σίγουρο ότι μόλις ολκληρώσουν το έργο τους με τον Καλλικράτη δεν θα μπορούν πια να μείνουν στην εξουσία.
Τι θα κάνει τότε ο λαός; Θα ακολουθήσει την Παπαρήγα και τον Τσίπρα για να υλοποιήσουν τα σενάρια "made in USA" ή θα αναδειχθεί κάποιος νέος ηγέτης μέσα από τα συντρίμια που άφησαν οι προηγούμενοι ηγέτες;



http://mkka.blogspot.com/

Συνέχεια...

Ο Richard M. Stallman για την ελεύθερη διακίνηση λογισμικού

Ο Richard Matthew Stallman είναι προγραμματιστής λογισμικού και ακτιβιστής υπέρ της ελεύθερης διακίνησης του.

Το 1983 ανακοίνωσε το σχέδιο για την ανάπτυξη του ελεύθερου λειτουργικού συστήματος GNU, και έκτοτε είναι ο επικεφαλής του όλου εγχειρήματος.

Copyright vs. Community [Greek Subtitles] from Zeitgeist Greece on Vimeo.


Απο τα μέσα της δεκαετίας του 1990, έχει αφιερώσει τον περισσότερο χρόνο του στην πολιτική υπεράσπιση για το ελεύθερο λογισμικό, διαδίδοντας τις ιδέες του κινήματος καθώς και κάνοντας εκστρατεία κατά των δύο πατεντών λογισμικού και την επικίνδυνη επέκταση των νόμων περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Ο Stallman πρωτοστάτησε στην ιδέα της «άδειας αντιγραφής» –μιας μεθόδου κατασκευής προγράμματος ή άλλης εργασίας δωρεάν- απαιτώντας παράλληλα όλες οι τροποποιημένες ή επόμενες εκδόσεις του να είναι και αυτές ελεύθερα διαθέσιμες, ενώ είναι ο κύριος δημιουργός του GNU General Public License, της πιο ευρέως χρησιμοποιούμενης άδειας χρήσης ελεύθερου λογισμικού.


Στο βίντεο αυτό παρακολουθούμε την ομιλία του «Πνευματικά Δικαιώματα εναντίον Κοινότητας» (Copyright vs Community) που δόθηκε στην Σουηδία τον Μάιο του 2007.

Ο υποτιτλισμός στα ελληνικά έγινε από το χρήστη του Tvxs 8anasis και πρωτοδημοσιεύτηκε στο kepik.gr

Συνέχεια...

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Καρέ του άσσου με ΡΗΓΑ!

Και αφεντικό πλέον ο Μαράκης …

«… Με παθιάζουν οι εκλογικές αναμετρήσεις…
Η μετακίνηση με ένα ταχύπλοο, με ένα φουσκωτό για τις ανάγκες του προεκλογικού αγώνα, μου ανεβάζουν την αδρεναλίνη…»

Φρεσκότατες, ζεστές, δηλώσεις του Παναγιώτη Ρήγα στον «ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ»

Αν προσθέσουμε ότι ήταν από τους ελάχιστους που υπέγραψε υπόμνημα των Δημάρχων των Δωδεκανήσων – που τους είχε «στείλει» ο Ραγκούσης – με αίτημα να μεταφερθεί η έδρα της αποκεντρωμένης αιρετής διοίκησης στη … Ρόδο!!!

… συν το κρατούμενο ότι ο Χαράλαμπος Κόκκινος είναι σκληρός αντίπαλος …

Όλα δείχνουν τον Γερμάνο Καπίρη στη ΒΟΥΛΗ, τον Παναγιώτη Ρήγα στην ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ, το Γιάννη Μπαρδάνη στο ΙΑΤΡΕΙΟ του και το Νίκο Μαράκη να ΤΡΙΒΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ!!!

Συνέχεια...

Θέματα και απαντήσεις


Ουσιαστικά

ολοκληρώθηκαν

οι πρώτες μετά ΔΝΤ

πανελλήνιες εξετάσεις

καλά αποτελέσματα παιδιά !


ΛΑΤΙΝΙΚΑ θεωρητικής κατ/σης ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΧΗΜΕΙΑ θετικής κατ/σης ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ τεχν/κης κατ/σης ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Συνέχεια...

Στο «χορό» των κινητοποιήσεων κατά των μέτρων λιτότητας και η Δανία


Σε διαδηλώσεις καλεί το μεγαλύτερο εργατικό συνδικάτο της Δανίας κατά των μέτρων λιτότητας που ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα η κυβέρνηση της χώρας.


Βρε πως τα φέρνει η ζωή.

Η Ελλάδα ήθελε να γίνει η Δανία του Νότου και τελικά η Δανία θα γίνει η Ελλάδα του Βορά;

Συνέχεια...

ΑΠΕ: το νομοσχέδιο ψηφίστηκε στην Ολομέλεια

Το νομοσχέδιο για την «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και άλλες διατάξεις σε θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Περιβάλλοντος», ψηφίστηκε στο σύνολο του κατά πλειοψηφία από την Ολομέλεια της Βουλής.


Προβλέπει σε γενικές γραμμές.


Για τους πολίτες

- Ενισχύεται η συμμετοχή των πολιτών στα άμεσα οφέλη των ΑΠΕ, με απευθείας απόδοση στους πολίτες μέρος των εσόδων.

- Ενισχύονται οι μικρές εγκαταστάσεις ΑΠΕ, δίνοντας τη δυνατότητα στον πολίτη που το επιθυμεί να έχει με απλές διαδικασίες και οικονομικά οφέλη, μία μονάδα ΑΠΕ στο σπίτι του.

- Εκπονείται άμεσα Στρατηγικός Σχεδιασμός Διασυνδέσεων νησιών, παύοντας τη λειτουργία σταθμών ακριβών και ρυπογόνων πετρελαϊκών καυσίμων και εκμηδενίζοντας την τοπική ρύπανση σε νησιά που σήμερα φιλοξενούν τοπικές πετρελαϊκές μονάδες.
-
Για τους επενδυτές


- Απλοποιείται η διαδικασία έκδοσης της άδειας παραγωγής έργων ΑΠΕ.

Συγχωνεύονται, σε μία ενιαία, οι διαδικασίες Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης (ΠΠΕΑ) και Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Ε.Π.Ο.), και περιορίζεται η διάρκεια της σε 8-10 μήνες (από 3 χρόνια σήμερα).


- Αναβαθμίζεται ο ρόλος της ΡΑΕ και περιορίζεται η διάρκεια της σχετικής αδειοδοτικής διαδικασίας, σε 2 μήνες (από 10-12 μήνες).

- Δίνονται περισσότερα κίνητρα για την υλοποίηση έργων ΑΠΕ που δεν θα ενταχθούν σε κάποιο πρόγραμμα επιδότησης, ώστε να αποφευχθούν καθυστερήσεις.

- Μπαίνουν αυστηρές προθεσμίες στη διοίκηση.

- Η τιμολόγηση γίνεται περισσότερο ορθολογική, εξασφαλίζοντας τη βιωσιμότητα των επενδύσεων, δίχως κατασπατάληση πόρων.

- Επιτρέπεται, βάσει ειδικών διατάξεων για τη μείωση των επιπτώσεων, η εγκατάσταση ΑΠΕ στη γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας (ΓΓΥΠ), δίνοντας προτεραιότητα στους κατ’ επαγγέλματος αγρότες.

Με αυτό τον τρόπο οι ΑΠΕ θα αποτελέσουν συμπληρωματικό εισόδημα για τους αγρότες.


Για τη χώρα


- Με τον καθορισμό του εθνικού δεσμευτικού στόχου 20% για τη συμμετοχή των ΑΠΕ στην κάλυψη της τελικής κατανάλωσης ενέργειας το 2020 και 40% για τον ηλεκτρισμό προστατεύεται το περιβάλλον και η Ελλάδα ανταποκρίνεται πλήρως στις διεθνείς υποχρεώσεις της και στις δεσμεύσεις της με βάση την κοινοτική οδηγία.

- Συστήνεται Αυτοτελής Υπηρεσία Εξυπηρέτησης Επενδυτών για έργα ΑΠΕ στα πρότυπα «φορέα μιας στάσης» (one- stop- shop).

- Ο ηλεκτρικός χώρος δεσμεύεται μόνο για ώριμα έργα μετά την ΕΠΟ και έτσι παύει η δέσμευση ηλεκτρικού χώρου μόνο στα χαρτιά.

- Ενισχύεται η οικονομία, η ανάπτυξη και η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας από τις επενδύσεις που θα προκύψουν στον τομέα των ΑΠΕ.

- Για την προώθηση και ανάπτυξη θαλάσσιων αιολικών πάρκων, τη διαδικασία στρατηγικού σχεδιασμού και αδειοδότησης αναλαμβάνει η πολιτεία, ώστε να αντιμετωπισθούν τα μεγάλα διαδικαστικά εμπόδια στη θάλασσα.

Τα αδειοδοτικά ώριμα έργα παραχωρούνται για υλοποίηση από ιδιώτες.

http://www.econews.gr/2010/05/27/nomosxedio-ape-passed-vouli/

Συνέχεια...

Η αισιόδοξη πλευρά της χρεοκοπίας

του Γιάνη Βαρουφάκη


Για μέρες τώρα βαραίνουμε τις ψυχές μας με μια μόνιμη αγωνία: Θα χρεοκοπήσει το κράτος μας; Ε, λοιπόν, ήρθε η ώρα να αγκαλιάσουμε αυτό που φοβόμαστε.

Αν οι φίλοι μας οι Γερμανοί δεν έχουν πρόβλημα να χρεοκοπήσουμε, καιρός είναι να το κάνουμε. Χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Όχι ως διαπραγματευτική μπλόφα και ούτε μόνο γιατί το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να χρεοκοπήσουμε σε ένα χρόνο (βλ. το προηγούμενο άρθρο μου Το Πρώτο Τάνγκο στην Ευρωζώνη) αλλά επειδή ήρθε η ώρα να στρέψουμε το βλέμμα στην αισιόδοξη πλευρά της χρεοκοπίας.


Υπάρχει τέτοια πλευρά; Και βέβαια υπάρχει। Σε σχέση με χώρες όπως η γνωστή τρόικα Πορτογαλία, Ισπανία και Ιρλανδία, αλλά και η Βρετανία και το Βέλγιο, το σύνολο του χρέους μας (δημοσίου και ιδιωτικού) είναι το μικρότερο.

Πως αυτό; Επειδή οι έλληνες, ως άτομα αλλά και ως ιδιωτικός τομέας, χρωστάμε πολύ λιγότερα εκείνων. Ακόμα και οι αντιπαθέστατες τράπεζές μας έχουν ένα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα:

Πάνω από 150 δις πραγματικών καταθέσεων! Μιλάμε για άνω του μισού ΑΕΠ σε καταθέσεις, κάτι για το οποίο οι περισσότεροι εταίροι μας θα σκότωναν να το έχουν, που λέει ο λόγος.

Αν μάλιστα προσθέσετε και όλα τα χρήματα ελλήνων που βρίσκονται στο εξωτερικό, θα δείτε ότι οι έλληνες δεν είμαστε και τόσο φτωχοί κατά μέσον όρο, κι ας έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρώπη (με εξαίρεση την Λεττονία).


Ως πολίτες είμαστε ελάχιστα χρεωμένοι σε σχέση με πολλούς από τους επικριτές μας στις Λόνδρες, στα Παρίσια και στις Νέες Υόρκες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είμαστε λευκές περιστερές. Για δεκαετίες φορτώναμε το δημόσιο με τόσο μεγάλο χρέος που το βλέπουμε πλέον να βουλιάζει μπροστά στα μάτια μας.


Εδώ όμως που φτάσαμε, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Ακόμα και να αποφασίσουμε σύσσωμοι (ΣΕΒ και ΓΣΕΕ, γιάπηδες και στελέχη του ΠΑΜΕ, αστοί των βορείων προαστίων και αναρχικοί της Πλατείας Εξαρχείων) να δώσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε στο κράτος, δεν αρκεί.

Αν μάλιστα το παρακάνουμε στην αλληλεγγύη προς το δημόσιο, η 'γενναιοδωρία' μας αυτή θα στεγνώσει την κυκλική ροή του πλούτου από το οποίο εξαρτάται το δημόσιο για τα έσοδά του το 2011, το 2012 κ.ο.κ.

Ποια είναι λοιπόν τα χαρμόσυνα νέα;

Ότι μια πτώχευση θα αποδειχθεί σχετικά ανώδυνη. Ο λόγος διττός: Πρώτον, δεν είμαστε κατά μέσον όρο ούτε οι φτωχότεροι ούτε οι πιο υπερχρεωμένοι. Δεύτερον, όσον αφορά τα χρέη του δημοσίου, αυτά βαραίνουν εμάς, ως άτομα, πολύ λιγότερο από όσο βαραίνουν τους ξένους.

Κάντε την σύγκριση με την Ιαπωνία, το χρέος της οποίας ανήκει σε Ιάπωνες σε ποσοστό 95%. Αν το Ιαπωνικό κράτος αναγκαστεί στην πτώχευση, η καταστροφή της χώρας θα είναι ολική. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για εμάς, καθώς μας ανήκει (δηλαδή στις δικές μας τράπεζες) μόνο το 25% του δημόσιου χρέους μας.

Έτσι λοιπόν, δεδομένου ότι η πτώχευση του δημοσίου διαγράφεται ως αναπόφευκτη (εκτός αν πανικοβληθούν οι εταίροι μας αρκετά και το συνδράμουν για χρόνια πολλά, οπότε έχει καλώς), το κόστος της στάσης πληρωμών δεν θα το υποστούμε μόνοι μας.


Μα αν το δημόσιο κηρύξει στάση πληρωμών, τι θα γίνει την επόμενη μέρα; Πως θα ξανα-δανειστεί; Πράγματι, το κράτος θα στριμωχθεί. Για κάμποσο καιρό το δημόσιο θα πρέπει απλώς να ξοδεύει όσα μαζεύει από φόρους.

Και γιατί είναι κακό αυτό; Να μάθει επί τέλους, αφού θα έχει ανακουφιστεί από το νταλκά των τοκοχρεολυσίων, να ζει με αυτά που εισπράττει. Π.χ. να καταγγείλει όλες τις εξοπλιστικές συμβάσεις, να συμπιέσει τους ανώτερους μισθούς (τον δικό μου συμπεριλαμβανομένου) τόσο που να καλύπτει τις δαπάνες του από τους φόρους που εισπράττει κλπ.


Οι τράπεζές μας; Θα υποφέρουν, είναι αλήθεια - δεδομένου ότι ακόμα και το 25% του δημόσιου χρέους που διαθέτουν θα παγώσει. Ναι, αλλά μην ξεχνάμε ότι το έχουν ήδη διαθέσει στην ΕΚΤ ως ενέχυρο για ζεστό χρήμα που έχουν ήδη πάρει. Και ότι έχουν πρόσβαση στις τεράστιες, κατά κεφαλήν, αποταμιεύσεις μας.


Για να μην προσθέσω ότι απολαμβάνουν εγκληματικά υψηλά ποσοστά κέρδους τόσα χρόνια. Όπως το κράτος μας, έτσι κι αυτές να μάθουν να ζουν λιτά και με σύνεση όπως κάνουν χρόνια τώρα οι εργαζόμενοι των 700 ευρώ.


Επί πλέον, ο αποκλεισμός του κράτους μας από τις χρηματαγορές δεν θα διαρκέσει πολύ. Αν κηρύξει στάση πληρωμών, και ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του, δεν θα περάσει πολύ καιρός που παλιοί δανειστές θα αποδεχθούν νέους όρους αποπληρωμής ενός ποσοστού των περασμένων δανεικών και νέοι υποψήφιοι δανειστές (μπορεί και οι ίδιοι με τους παλιούς) θα σχηματίσουν ουρά έξω από το Υπουργείο Οικονομίας να το δανείσουν!

Βλέπετε, το χρέος μας θα έχει μειωθεί τόσο που θα αποτελούμε εξαιρετική επένδυση. Έτσι είναι το κεφάλαιο - όταν οσφραίνεται ένα επικερδές deal δεν σέβεται ούτε τον εαυτό του.

Σε τελική ανάλυση, είναι λάθος μας να φοβόμαστε τόσο πολύ την στάση πληρωμών του ελληνικού δημοσίου. Άλλοι πρέπει να φοβούνται μια τέτοια εξέλιξη περισσότερο από εμάς:


• η κυβέρνηση της κας Μέρκελ η οποία θα πρέπει να διασώσει τις Γερμανικές τράπεζες που θα κλονιστούν από μια δική μας στάση πληρωμών


• η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που θα πρέπει να δει τι θα κάνει με μία χώρα-μέλος την οποία δεν μπορεί να αποβάλει από την ΕΕ αλλά η οποία τελεί υπό πτώχευση


• οι κυβερνήσεις όλων των άλλων χωρών (πλην ίσως της Ολλανδίας και της Αυστρίας) που θα τρέμουν για το ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος των αγορών (των οποίων η όρεξη θα έχει ανοίξει από την 'επιτυχημένη' επίθεση στο χρέος της Ελλάδας)


• οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας (χωρών με συνολικό χρέος πάνω από 400%)


• όλοι όσοι έχουν επενδύσει στο ευρώ, είτε σε περιουσιακά στοιχεία είτε ως μέσο συναλλαγής.


Στάση πληρωμών λοιπόν!
Τώρα!
Με χαμόγελο και αισιοδοξία!


(Και ξέρετε ποιο είναι το ωραίο; Ότι αν πειθόμασταν να απελευθερωθούμε από τον φόβο της πτώχευσης, οι φίλοι μας οι Γερμανοί θα έσπευδαν την ίδια στιγμή να την αποσοβήσουν...)



*Ο Γιάνης Βαρουφάκης διδάσκει οικονομική θεωρία και πολιτική οικονομία στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/05/blog-post_5363.html#more

Συνέχεια...

Κ. Τσουκαλάς: Επί ξύλου κρεμάμενο το πολιτικό σύστημα

Τη δυνατότητα αποφασιστικής πολιτικής παρέμβασης στο διεθνές οικονομικό σύστημα προτάσσει ο καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ως απάντηση στη σημερινή πολυδιάστατη κρίση.


Μιλώντας στο tvxs.gr, κάνει λόγο για «αύξουσα αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος» και χαρακτηρίζει απρόβλεπτες τις αλλαγές οι οποίες ενδεχομένως θα ακολουθήσουν. Διαβάστε επίσης: Ν.Αλιβιζάτος:«Έρχονται βαθύτερες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα».

Είπε:
Ολόκληρο το σύστημα αντιπροσώπευσης βρίσκεται «επί ξύλου κρεμάμενο»।

Το μείζον δεν είναι η διαφθορά αλλά η έλλειψη πολιτικής εναλλακτικής.
Πρέπει να επιβληθούν περιορισμοί στη διεθνή κίνηση των κεφαλαίων.
Ο κοινωνικός κίνδυνος έγκειται στην επιλογή ακροδεξιών λύσεων.
Δεν υπάρχει χώρος για νέα πολιτικά σχήματα στην Ελλάδα.
Οι όποιες αλλαγές δεν μπορούν να προβλεφθούν.
Δυστυχώς, είμαι απαισιόδοξος.

Δεδομένη η πολιτική κρίση

Κατ’ ομολογία και των κύριων πρεσβευτών του, το σημερινό πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε αδιέξοδο, γεγονός το οποίο έχει να κάνει «με την τρέχουσα κρίση, με την απρόβλεπτη εξέλιξη των πραγμάτων, με την υποβάθμιση ζωής, με τις απειλούμενες περαιτέρω υποβαθμίσεις και καταστροφές και με το γεγονός ότι η οποιαδήποτε πολιτική ελπίδα υπήρχε στον ορίζοντα μέχρι προ ολίγου φαίνεται να εξανεμίζεται».

Σύμφωνα με τον κ. Τσουκαλά, «βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής κατά το οποίο για πρώτη φορά, και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, η αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και η αναξιοπιστία όλων των παραδοσιακών κομμάτων και συμμαχιών που διεκδικούσαν την εξουσία δεν είναι δυνατό παρά να υφίστανται καίρια πλήγματα.

Eκείνο που έχει μεγάλη σημασία είναι ότι αυτή τη στιγμή τα κόμματα εξουσίας συγκλίνουν σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα το οποίο -είτε φταίνε είτε δεν φταίνε, είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν- οδηγεί προς μία μονοδιάστατη κατεύθυνση.


Η αποδοκιμασία αυτής της κατεύθυνσης από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, αναμφίβολα, οδηγεί στην αποσταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς ο οποίος δεν βλέπει πως ολόκληρο το σύστημα αντιπροσώπευσης της κοινής γνώμης βρίσκεται «επί ξύλου κρεμάμενο».

Δεν είναι, όμως, καθόλου βέβαιο ότι οι εξελίξεις θα είναι τέτοιες ώστε να οδηγούν στη διάλυση του πολιτικού συστήματος ή στην αντικατάστασή του από άλλα πολιτικά μορφώματα. Αυτά είναι πάντοτε απρόβλεπτα γεγονότα, τα οποία δεν μπορούν να προδικαστούν στη βάση κοινωνιολογικών ή συγκυριακών παρατηρήσεων.


Πάντως, θα ήταν κατά τη γνώμη μου πολύ αφελές, να συναγάγουμε ότι θα εμφανιστούν -στο άμεσο μέλλον τουλάχιστον- νέα πολιτικά σχήματα. Διότι δεν υπάρχει χώρος για νέα πολιτικά σχήματα. Χώρος θα υπήρχε, υπό την προϋπόθεση μιας άλλης, νέας, εναλλακτικής μορφής προτάσεων, λύσεων και προσδοκιών».


Η κρίση επιφυλάσσει κινδύνους

Ο κ. Τσουκαλάς αναφέρθηκε σε ενδεχόμενες απευκταίες προοπτικές: «Σε περίπτωση εξακολούθησης ή εμβάθυνσης της κρίσης, και περαιτέρω κατολίσθησης του ανθρώπινου βιοτικού επιπέδου, ο κίνδυνος είναι μήπως ακολουθηθούν ακροδεξιές λύσεις.

Ο κόσμος που βρίσκεται σε απόγνωση ενδέχεται είτε να πάει προς την αναρχία και τη βία, το οποίο είναι μια λογική δυνατότητα αυτή τη στιγμή, είτε να στραφεί προς ακροδεξιές καταστάσεις. Αυτό δεν το έχουμε δει ακόμα, αλλά βρισκόμαστε στην αρχή. Τα φαινόμενα τα οποία εκδηλώνονται σήμερα έχουν αρχίσει εδώ και 1,5 χρόνο».

Οι θεσμοί, μάλλον, θα βελτιωθούν αλλά δεν αρκεί


Το τελευταίο διάστημα γίνεται εντονότερη η δημόσια συζήτηση γύρω από την ποιότητα των θεσμών, κυρίως, ως προς τη λογοδοσία των πολιτικών παραγόντων (βλ. ευθύνη υπουργών, βουλευτική ασυλία, «πόθεν έσχες» βουλευτών κ.ο.κ.): «Δεν πιστεύω ότι είναι θέματα «ηθικής τάξης» ή διαφθοράς ή αδιαφάνειας στα οποία οφείλεται η σημερινή κατάσταση.

Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα παγκόσμιο φαινόμενο πια. Σε όλη την Ευρώπη η αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος αρχίζει να δέχεται παρόμοια πλήγματα. Νομίζω ότι θα γίνουν αλλαγές σε αυτά τα θέματα, έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πολύ καιρό, αλλά επαναλαμβάνω: δεν πιστεύω ότι η διαφθορά είναι το μείζον πρόβλημα.

Η διαφθορά είναι αν θέλετε η κορυφή του παγόβουνου, κάτι που υπάρχει και σε άλλες χώρες. Είναι προφανές ότι η υφέρπουσα ατιμωρησία και ασυδοσία ενισχύουν όλες τις μορφές αποπολιτικοποίησης ή τις μορφές της βίαιης ή λιγότερο βίαιης απόρριψης του πολιτικού συστήματος.

Αυτά, όμως, όσο αναγκαίο και αν είναι να αντιμετωπιστούν, δεν αλλάζουν τίποτα ως προς τις προοπτικές του πολιτικού συστήματος αυτού καθεαυτού. Δεν πιστεύω, δηλαδή, ότι η οποιαδήποτε κάθαρση λύνει το βασικό πρόβλημα το οποίο είναι η απουσία παρεμβατικής πολιτικής στην οικονομία. Από τη στιγμή που δεν μπορούν να το κάνουν αυτό οι πολιτικοί, είτε είναι τίμιοι είτε λιγότερο τίμιοι, είτε φαίνονται τίμιοι είτε δεν φαίνονται τίμιοι, είναι αδύνατον να αναλάβουν την αντιπροσωπευτική πολιτική ευθύνη τους».


Σημείο – κλειδί ο παρεμβατισμός στην οικονομία


Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών εκφράζει την εκτίμηση ότι «καταρρέει το δεδομένο των 2 ή 3 εναλλακτικών λύσεων για την πολιτική εξουσία», καθώς «περίπου όλες οι παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις αναγκάζονται να συνταχθούν σε ένα ενιαίο πλαίσιο». Από εκεί και πέρα, «έχει μικρή σημασία αν το ένα κόμμα υπερψηφίζει τα μέτρα και το άλλο τα καταψηφίζει.


Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι δεν διαφαίνεται στο πλαίσιο των παραδοσιακών κομμάτων και δυνάμεων εξουσίας μια άλλη εναλλακτική λύση. Αυτή η έλλειψη εναλλακτικής λύσης, αυτή η έλλειψη αν θέλετε ελπίδας, αυτή η αγωνία ότι τα παιδιά μας θα ζήσουν πολύ χειρότερα απ’ ότι ζούσαμε εμείς και πως δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή άμεση ελπίδα ανάκαμψης μιας μαζικής καταναλωτικής κοινωνίας στην οποία όλος ο κόσμος είχε πιστέψει. Αυτό και μόνο δείχνει ότι η κρίση αντιπροσώπευσης δεν μπορεί παρά να είναι βαθύτατη».


Όπως αναφέρει ο κ. Τσουκαλάς, «αν προσφέρει κάτι η σημερινή κρίση σε ευρωπαϊκό επίπεδο πια είναι ότι καταδεικνύει τον περιορισμό της δυνατότητας των κρατών, άρα και της πολιτικής, να παρεμβαίνουν αποφασιστικά στην οικονομία.

Η παγκοσμιοποίηση συνεπάγεται ότι είναι εξαιρετικά πιο δύσκολο να παρέμβει κανείς στο εσωτερικό μιας χώρας, διότι όλες οι μεγάλες αποφάσεις λαμβάνονται πια σε υπερατλαντικό επίπεδο από τις μεγάλες οικονομικές δυνάμεις. Και όχι μόνο. Οι εξελίξεις δρομολογούνται από την επιστήμη, την τεχνολογία κ.λπ, τομείς οι οποίοι κινούνται ανεξάρτητα και σε πείσμα όλων των πολιτικών δυνάμεων και όλων των πολιτικών εκπροσωπήσεων.

Εδώ βρίσκεται, πιστεύω, το μακροπρόθεσμο ερώτημα: θα αναδειχθούν εναλλακτικές λύσεις και προοπτικές; Όνειρα; Προσδοκίες; Προτάγματα; Αυτό δεν φαίνεται τώρα».
Το μέλλον του πολιτικού συστήματος και της Ελλάδας γενικότερα θα κριθεί, σύμφωνα με τον κ. Τσουκαλά, σε παγκόσμιο επίπεδο:


«Το μείζον ερώτημα είναι αν θα βρεθούν τρόποι, πράγμα πολύ δύσκολο, να ανακάμψει η παρεμβατική δυνατότητα των πολιτικών εξουσιών εν γένει και να υπάρξουν φραγμοί - περιορισμοί, που θα είναι κανονιστικοί, νομικοί αλλά και καταπιεστικοί ενάντια στην ελεύθερη κίνηση όλων των κεφαλαίων παγκοσμίως. Τότε υπάρχει η πιθανότητα να εμφανιστούν νέα προτάγματα, νέες αλτερνατίβες, νέες μορφές παρέμβασης στην οικονομία και νέες μορφές πολιτικών και κοινωνικών αφετηριών.


Το εγχείρημα, ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο. Μην ξεχνάμε ότι κάθε μέρα διακινούνται περισσότερα από 3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Πρόκειται για ένα ποσό 30 φορές μεγαλύτερο από αυτό το οποίο υποτίθεται θα δώσει στην Ελλάδα η Ευρώπη για βοήθεια. Σήμερα, τα δημόσια οικονομικά όλων των χωρών απειλούνται από αυτή τη σπέκουλα (κερδοσκοπία).


Επομένως, είναι υποχρεωμένοι (οι πολιτικοί) να βρουν τρόπους να παγιώσουν την πολιτική τους εξουσία και να αλλάξουν τρόπους εκπροσώπησης και διακυβέρνησης για να μετασχηματίσουν τα πολιτικά τους προτάγματα με τρόπο πιο ανεξάρτητο. Αν δεν το κάνουν αυτό, τότε βρισκόμαστε στην απαρχή μιας κατρακύλας η οποία δεν ξέρουμε πού μπορεί να καταλήξει. Είμαι, δυστυχώς, απαισιόδοξος».

Συνέχεια...

Με 160 ΝΑΙ ψηφίστηκε ο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»


Όμως ποιοι θα τον εφαρμόσουν;



Αυτοί που ανέδειξαν το μεγαλείο του «Καποδίστρια» ή οι ίδιοι που μεγαλούργησαν με το προηγούμενο αυτοδιοικητικό σύστημα;


Οι επιλογές μας είναι πολλές.
Η εξής μία:

“Είναι προτιμότερο να βρεθεί κανένας ανάμεσα σε κόρακες, παρά σε κόλακες, γιατί οι πρώτοι καταστρέφουν το σώμα του πεθαμένου, ενώ οι δεύτεροι την ψυχή του ζωντανού.”

Αντισθένης

Συνέχεια...

Μην τσιμπάτε …


Ο Μαντέλης στις μίζες, είναι ο … Βαζαίος της φοροδιαφυγής!
Αυτά είναι για την εκτόνωση των ανυποψίαστων.
Είναι ψάρεμα στα ρηχά …
Τα μεγάλα ψάρια αρμενίζουν στο πέλαγο…

Συνέχεια...

Η επιστροφή στο χωριό χαρίζει μακροζωία


Στο χωριό εντάξει ..
με τη Χώρα τι γίνεται;

Διαβάζουμε το κείμενο του ΓΙΑΝΝΗ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ στο σημερινό ΒΗΜΑ και παρόλο που παρουσιάζονται τα προβλήματα της υπαίθρου εξωραϊσμένα ή αποσιωπώνται, εν τούτοις διακρίνουμε ή θέλουμε να διακρίνουμε(καλοκαίρι πλησιάζει…) αλήθειες:

Ρυθμοί αργοί, σχεδόν νωχελικοί, αλλά και πιο ανθρώπινοι. Κοντά στη φύση, στον καθαρό αέρα και στις έννοιες της συλλογικότητας ή της κοινότητας, που επιβιώνουν ακόμη.

Μια νέα αρχή στην Περιφέρεια, αλλά και ένα παράθυρο στη μακροζωία, όπως αναφέρουν όλο και συχνότερα επιστημονικές έρευνες. Γεγονός πάντως είναι ότι στην Ελλάδα όλο και περισσότεροι όχι μόνο σκέφτονται τη διαμονή και την εργασιακή αποκατάσταση στην Περιφέρεια, αλλά λαμβάνουν τη σχετική γενναία απόφαση και αγκαλιάζουν την άλλοτε παρατημένη και εγκαταλειμμένη ύπαιθρο χώρα.

Τον δρόμο της επιστροφής στην ελληνική περιφέρεια ακολουθούν τα τελευταία χρόνια και πολλοί κάτοικοι της Αθήνας. Ξεκινώντας τη λειτουργία ενός ξενώνα στα Ζαγοροχώρια. και συγκεκριμένα στο χωριό Άνω Πεδινά, ο 45χρονος επιχειρηματίας κ. Γιάννης Αυλωνίτης έριξε μαύρη πέτρα πίσω του και εγκατέλειψε την Αθήνα. «Ήταν όνειρο ζωής να ζήσω στην επαρχία. Πίστευα και πιστεύω ότι μου ταιριάζουν περισσότερο οι ρυθμοί της» λέει. Στο ηπειρώτικο χωριό ζει και δραστηριοποιείται τα τελευταία τριάμισι χρόνια. Νωρίτερα, όταν εργαζόταν ως εμπορικός αντιπρόσωπος, «το πρώτο μέλημά μου ήταν να ταξιδεύω στην Περιφέρεια με κάθε ευκαιρία, ακόμη και με διάφορες προφάσεις, αν ήταν εφικτό».



Η γιαγιά στο ορεινό καφενείο, απόδειξη ζωτικότητας Την καθημερινότητά του τη χαρακτηρίζει «απλώς, υπέροχη». «Όταν φιλοξενούμε κόσμο στον ξενώνα, θα ξυπνήσω για να προετοιμάσουμε το πρωινό. Όταν έχω ελεύθερο χρόνο, θα πιω τον καφέ μου με θέα το οροπέδιο των Πεδινών.

Θα διαβάσω τα βιβλία μου, θα παρακολουθήσω τα σεμινάρια μαγειρικής ή τις εκδρομές για αναζήτηση μανιταριών που κάνει ο τοπικός πολιτιστικός σύλλογος, θα συμμετάσχω στις πεζοπορικές εκδρομές και στο ράφτινγκ στον Βοϊδομάτη, στον Αώο και στον Άραχθο». Το αντίστοιχο 24ωρο στην Αθήνα τού θυμίζει «έναν εφιάλτη που τέλειωσε». «Ξύπνημα στις 8, μία ώρα μέσα στο αυτοκίνητο να πάω στο γραφείο και μία να γυρίσω, πρωινός καφές στο πόδι, ωράριο ως αργά το απόγευμα και ύπνο με την τηλεόραση ανοιχτή και το νανούρισμα των σίριαλ στον καναπέ» περιγράφει ο κ. Αυλωνίτης.

«Οι ρυθμοί ζωής στην ύπαιθρο είναι σαφώς και αντικειμενικά καλύτεροι, πιο κοντά στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων» επισημαίνει η κλινική ψυχολόγος κυρία Μίνα Χριστοπούλου, υπογραμμίζοντας ότι «η εξοικονόμηση χρόνου στις μετακινήσεις, η αύξηση του ελεύθερου χρόνου, η άμεση επαφή με τη φύση, η συρρίκνωση του κόστους ζωής, καθώς οι οικονομικές απαιτήσεις είναι λιγότερες και μικρότερες, εξασφαλίζουν ηρεμία, ευφορία και θετικότερη αντιμετώπιση της ζωής».

«Η μακροζωία είναι στοιχείο, θα έλεγα, συνυφασμένο με τη ζωή στην ύπαιθρο. Τόσα χρόνια, υπηρετώντας σε διάφορα νησιά- την Πάτμο, την Κάλυμνο, τους Λειψούς τώρα-, διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλοί υπερήλικοι που διατηρούν καλή υγεία και κυρίως αυτοεξυπηρετούνται άρτια. Πού αλλού να αποδοθεί αυτό παρά στα οφέλη των ρυθμών ζωής της επαρχίας;» τονίζει από την πλευρά του ο γιατρός, παθολόγος την ειδικότητα, κ. Γιώργος Τσουκαλάς. Έχοντας ζήσει περίπου μία δεκαετία στην Αθήνα, ο κ. Τσουκαλάς δεν συνήθισε ποτέ «τους εξοντωτικούς, απάνθρωπους ρυθμούς ζωής. Μόλις αποφοίτησα από την Ιατρική Σχολή και πήρα, αργότερα, την ειδικότητα, δεν το σκέφτηκα στιγμή. Έφυγα. Πρώτα στην Πάτμο και μετά σε άλλα νησιά των Δωδεκανήσων, στις Κυκλάδες και τώρα στους Λειψούς». Ο κ. Τσουκαλάς εντοπίζει τις πιο σημαντικές, ποιοτικές διαφορές της ζωής στην ύπαιθρο από τη ζωή στην Αθήνα «στον περισσότερο ελεύθερο χρόνο και στη δυνατότητα να ρυθμίσεις τη ζωή σου σαν να βρίσκεσαι μονίμως σε διακοπές. Εξάλλου και τα όποια προβλήματα με τις κακοκαιρίες του χειμώνα και τους αποκλεισμούς μόνο προσωρινά είναι. Η ζωή ξαναμπαίνει σύντομα στους ρυθμούς της και πάντα υπάρχει η δυνατότητα για μια καλή τονωτική και αναζωογονητική βουτιά στη θάλασσα» καταλήγει.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Δύο ως τέσσερα επιπλέον χρόνια ζωής
Σ το Ηνωμένο Βασίλειο η... έξοδος προς τα αγροκτήματα και τις κωμοπόλεις της υπαίθρου κέντρισε το ενδιαφέρον της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας από την πλευρά του οφέλους για τη δημόσια και ατομική υγεία. Τα αποτελέσματα υπήρξαν αποκαλυπτικά. Σε ένα βάθος εξαετίας (2001-2007) διαπιστώθηκε ότι οι κάτοικοι στην αγγλική ύπαιθρο, αλλά και όσοι επέλεγαν στο μεσοδιάστημα να εγκαταλείψουν τα μεγάλα αστικά κέντρα, είχαν αυξήσει το προσδόκιμο ζωής τους από δύο ως τέσσερα χρόνια, ενώ και η ποιότητα ζωής τους συνολικά είχε βελτιωθεί από οικονομική και κοινωνική σκοπιά.

Περισσότερος ελεύθερος και διαθέσιμος χρόνος για δημιουργικές δραστηριότητες, για την οικογένεια και για το φιλικό περιβάλλον, ευκαιρίες για χόμπι που άπτονται της ζωής κοντά στη φύση, σύσφιγξη των κοινωνικών επαφών και σχέσεων, επαρκέστερη οικονομική κάλυψη των προσωπικών και οικογενειακών αναγκών είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που συνέβαλαν στην αποβολή του όποιου άγχους, στη βελτίωση της διατροφής και στην αύξηση της σωματικής άσκησης, θεμελιωδών παραγόντων για τη διατήρηση της καλής υγείας και για την επίτευξη μακροημέρευσης.

Συνέχεια...

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

«ποταμός» ο Μανώλης Μανωλάς …

Μπορεί να διαφωνούμε οριζόντια, κάθετα και όπως αλλιώς θέλετε με τις πολιτικές μέχρι και τις … αισθητικές επιλογές του Μανώλη Μανωλά, αλλά δεν μπορούμε να μην του αναγνωρίσουμε
ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Έχει κάνει αισθητή την παρουσία του και τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα του Λιμενικού Ταμείου Νάξου από τότε που ανέλαβε …

Σήμερα «κτύπησε» και μίλησε για όλους και για όλα στη «Ραδιοφωνία Κυκλάδων».

Μεταξύ πολλών άλλων είπε ότι:

“…είμαστε για γέλια και για κλάματα…”
“…έχω δει έργα μου να γίνονται.
Το Αιολικό πάρκο έφερε τα πρώτα έσοδα στην Κόρωνο…”

Το σπουδαιότερο όμως ήταν η ενεργοποίησή του για το
ΚΟΜΒΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΝΑΞΟΥ !

Προτείνει με κάποιες συνοπτικές διαδικασίες να χωροθετηθεί άμεσα και επανέλαβε την προσωπική του άποψη – πρόταση ότι καταλληλότερο σημείο είναι η περιοχή της ΦΑΜΕΡΩΜΕΝΗΣ !

Συνέχεια...

Καίγεται η χωματερή του Φιλωτιού!

Μεγάλη πυρκαγιά εκδηλώθηκε χτες στις 6 το απόγευμα στη χωματερή του Φιλωτιού.
Γρήγορα η πυρκαγιά πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις με αποτέλεσμα να μην μπορεί να επέμβει ούτε η πυροσβεστική.
Η μεγάλη φωτιά συνεχίζει και αυτή τη στιγμή και η κατάσταση στην ατμόσφαιρα είναι αφόρητη.

Τα αίτια της πυρκαγιάς ερευνώνται ενώ είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί αρκετός καιρός για να αποκατασταθεί η ζημιά και να λειτουργήσει ξανά η χωματερή.

*θυμίζουμε ότι πριν μια βδομάδα κάηκε η χωματερή της Απειράνθου.

Συνέχεια...

ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ: Από πρόεδρος της βουλής επέλεξε το ρόλο του τοπικού κομματάρχη!!!


«…Ο κ. Πετσάλνικος , εμφανώς εκνευρισμένος, μετέφερε στον κ. Ραγκούση παράκληση του Δήμου Μακεδνών, στην ιδιαίτερη πατρίδα του και εκλογική του περιφέρεια, την Καστοριά, να μείνει εκτός των συνενώσεων.

Επίσης, αναφέρθηκε και στην περίπτωση του Δήμου Δοξάτου Δράμας, ο οποίος επέστρεψε το βραβείο Αριστείας που τού είχε παραδώσει το ελληνικό κράτος πριν από 60 χρόνια, διαμαρτυρόμενος για τον «Καλλικράτη»…»

Έλεος πια με το μικροκομματισμό και λαϊκισμό.

Συνέχεια...

Α. Παπαρήγα: Να καταργηθούν τα χρυσόβουλα


«…Θα μπορούσαν όλα τα κόμματα να συμφωνήσουν, ή τουλάχιστον εμείς να συμφωνούσαμε, αν η κυβέρνηση έφερνε ένα νόμο που έλεγε ότι καταργεί όλα αυτά τα περίφημα χρυσόβουλα και ότι γίνεται επιστροφή στο δημόσιο όλων των κτημάτων που κατέχουν μοναστήρια, όχι μόνο το Βατοπαίδιο και άλλα μοναστήρια, που τα κατέχουν με το έτσι θέλω. Να καταργηθούν τα χρυσόβουλα...»


Συμφωνούμε και επαυξάνουμε. Να προσθέσουμε, όπως το έχουμε ξαναγράψει, να καταργηθούν εκτός από τα χρυσόβουλα και τα φιρμάνια

Συνέχεια...

Να ματώσουμε…

Συνέχεια...

Στίγκλιτς: Το ευρώ θα επιβιώσει -- Οι ΗΠΑ θα περάσουν νέα θύελλα


"Μην κατηγορείτε τους Έλληνες" λέει ο νομπελίστας οικονομολόγος


Το ελληνικό και το ευρωπαϊκό πρόβλημα τέθηκε στο επίκεντρο της συνέντευξης του νομπελίστα καθηγητή οικονομικών κ. Τζόζεφ Στίγκλιτς στο The Economic Times στην Ινδία.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. Στίγκλιτς, τα νοικοκυριά στην Ελλάδα και την Ισπανία υποφέρουν από την απερισκεψία της Wall Street και των κεντρικών τραπεζών, που δεν ήθελαν να βάλουν χέρι στο κάρο με τα μήλα.


«Το ευρώ θα επιβιώσει», όπως προέβλεψε, ωστόσο πρόσθεσε πως το αντίτιμο θα είναι η μεταβλητότητα και η αναταραχή। Αναφερόμενος στην αμερικανική οικονομία ο κ. Στίγκλιτς θεωρεί πως σύντομα οι αμερικανικές αγορές θα βρεθούν να αγωνίζονται μέσα σε ένα νέο γύρο χρεοκοπιών στεγαστικών δανείων και θύελλα.

Αναφορικά με τη δημοσιονομική δίνη στην οποία έχει περιέλθει τόσο η Ελλάδα όσο και η Ευρώπη στο σύνολό της, ανέφερε χαρακτηριστικά:"Είναι καθαρό πως η τρέχουσα προσέγγιση στην Ευρώπη είναι εσφαλμένη. Με αυτή επιχειρείται η επιβολή ακραίων μέτρων λιτότητας. Αυτό όμως θα οδηγήσει σε εξασθένηση της οικονομίας, χαμηλότερα φορολογικά έσοδα και, συνεπώς, η μείωση των ελλειμμάτων θα είναι πολύ μικρότερη από ό,τι αρχικά ελπιζόταν. Είναι το είδος λιτότητας που απέτυχε στην Αργεντινή".


Ενώ συνεχίζει: "Η τρέχουσα προσέγγιση που εστιάζει στη μείωση του δημοσίου ελλείμματος δεν πρόκειται να αποδώσει και θα εξωθήσει τον κόσμο σε μία διπλή ύφεση ή μία παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση. Κατά συνέπεια, η μόνη εναλλακτική λύση είναι κάποιας μορφής αναδιάρθρωση του χρέους.


Είναι φανερό πως εάν υπήρχε εμπιστοσύνη στην Ελλάδα, θα μπορούσε να προχωρήσει σε σταδιακές πληρωμές. Αυτό θα έμοιαζε σε δύο καταστάσεις, αυτές της Αργεντινής και της Βραζιλίας. Η Βραζιλία είχε μία κρίση χρέους, η οποία βοηθήθηκε μέσω της ρευστότητας. Επιπλέον έκανε και μία διαγραφή χρέους.

Μόλις εξέλιπαν οι παραλογισμοί των αγορών, άρχισε να ανακάμπτει και σήμερα κανείς δε σκέφτεται τη Βραζιλία ως έχουσα σοβαρό πρόβλημα χρέους".
"Οι περισσότερες χώρες είναι, νομίζω, στη κατάσταση της Βραζιλίας. Εάν τα επιτόκια κρατηθούν χαμηλά και οι αγορές ηρεμήσουν, τότε δε θα συναντήσουν σημαντικές δυσκολίες".
http://www.news21.gr/content.php?cid=114#c11251

Συνέχεια...

Υπάρχει μια άλλη Ελλάδα

πέραν από τις μίζες, την κακομοιριά, το λαϊκισμό.

Είναι η Ελλάδα των δημιουργών και της γνώσης που επιμελώς αποκρύπτεται και απαξιώνεται από το πολιτικό σύστημα.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ


Συνέχεια...

Μαθηματικά

Μετά τις πανελλήνιες ας χαλαρώσουμε με την ομορφιά των μαθηματικών



1-3 Mathematical "Proof" - Click here for this week’s top video clips

Συνέχεια...

Ανθρωπιά ρεεεεεε….

Νοιώθουμε κι εμείς λίγο στενάχωρα όταν καθημερινά
είμαστε υποχρεωμένοι να σας μεταφέρουμε κακές ειδήσεις.
Να σας μιλάμε για ανίκανους και ανήθικους.
Η χειρότερή μας είναι όταν αναφερόμαστε σε «πολιτικούς»…
Νομίζαμε ότι είχαμε πάθει ανοσία.
Είχαμε αρχίσει να ανησυχούμε για το κατάντημά μας...
Όμως, δεν αλλοτριωθήκαμε τόσο.
Είδαμε το video, Συγκινηθήκαμε.
Υπάρχει ακόμα ανθρωπιά είπαμε. Έστω και σκηνοθετημένη.

Και πήραμε τα πάνω μας…

Δείτε το πολλές φορές με τα παιδιά σας και τους φίλους σας!



Το βρήκαμε και το δανειστήκαμε από το Naxos Fan και από το naxiorama

Συνέχεια...

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Μια διάλεξη που τα σπάει όλα για όλα

Η παρακάτω διάλεξη εξηγεί τι και πως συνέβη στην οικονομία λίγο πολύ σε όλο τον δυτικό κόσμο και τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα। Κρίμα που αυτά τα μυαλά είναι λίγα στον κόσμο.

Capitalism Hits the Fan: A Marxian View from UVC-TV 19 on Vimeo.


Ο RICHARD WOLFF θα είναι αύριο Πέμπτη 27 Μαΐου, 15:30, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (ΑΣΟΕΕ) - "Η κεϋνσιανή αναβίωση: Μια μαρξιστική κριτική" και Παρασκευή 28 Μαΐου, 18:30, Παν/μιο Αθηνών, Ευριπίδου 14 - "Η οικονομική κρίση στις ΗΠΑ και οι διεθνείς επιπτώσεις της".

http://greekrider.blogspot.com/2010/05/blog-post_26.html

Συνέχεια...

Τα επαγγέλματα του μέλλοντος


1. ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΣ


Είναι ο καταρτισμένος ΠΑΠΑΤΖΗΣ. Σταθερή αξία στο χρηματοοικονομικό σύστημα.
Επάγγελμα στεγασμένο και αποδοτικό.


2.ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ

Είναι ο επιστημονικός πληροφοριοδότης. Καμία σχέση με ζηλόφθονες διαδόσεις.

Θέση μόνιμη, ελεύθερο ωράριο, χωρίς κριτήρια ΑΣΕΠ. Το επάγγελμα εντάσσεται στα βαρέα και ανθυγιεινά. Σύνταξη στις 40 ρουφιανιές

Συνέχεια...

Ολοι χρωστούν, κανείς δεν πληρώνει εκτός από το δημόσιο και τον φορολογούμενο


του Γιάννη Βαρουφάκη


Επειδή μας έχουν εντάξει διεθνώς στους χοίρους της Ευρώπης (PIGS: Portugal, Italy, Greece, Spain), παρατηρώ τα χρέη μας δίπλα στα χρέη των άλλων χοιροστασίων του νότου. Και προκύπτουν αρκετές σημαντικές αλήθειες:

Πρώτον, η Ελλάδα δεν είναι το πρόβλημα της Ευρώπης, παρά ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό σύμπτωμα.

Δεύτερον, τα "χοιρινά" χρέη (δηλαδή των κρατών του Ευρωπαϊκού νότου + Ιρλανδίας) δεν είναι παρά η μία όψη του νομίσματος: Η άλλη όψη είναι οι τράπεζες του Βορρά (Γαλλία, Γερμανία και Βρετανία).

Τρίτον, το δημόσιο χρέος και η συσσώρευση χρεών στον ιδιωτικό τομέα είναι συγκοινωνούντα δοχεία। Αν το χρέος είναι τεράστιο, αυτό οφείλεται στο ότι τα κράτη σήκωσαν το βάρος της Κατάρρευσης του 2008, αναλαμβάνοντας σωρηδόν τις ζημίες των τραπεζών. Και τώρα, καλούνται να βρουν τρόπο να τα μειώσουν χωρίς όμως να ζητήσουν, ούτε κατά διάνοια, την συνδρομή των τραπεζών που διέσωσαν.




Τέταρτον, σημειώνω ότι η Γαλλία βασίζει στον ισχυρό τραπεζικό της τομέα την μη υπαγωγή της στο χοιροστάσιό μας. Έναν τομέα όμως που, βρίσκεται στα όρια του νευρικού κλονισμού.

Αυτή λοιπόν είναι η εικόνα. Ένας Ευρωπαϊκός νότος, συν την Ιρλανδία, που χρωστά 3,5 τρις στις τράπεζες, βασικά του Βορρά, και ο οποίος καλείται τώρα να δανειστεί κι άλλα (με σκοπό να μην θιγούν τα συμφέροντα των τραπεζών του Βορρά) σφίγγοντας παράλληλα το ζωνάρι ώστε, κάποια στιγμή, να τα αποπληρώσει. Σφίγγοντας όμως το ζωνάρι, ο Νότος μειώνει την δυνατότητά του να αποπληρώσει τα χρέη αυτά.


Και όσο αυτό γίνεται αντιληπτό στις «αγορές», τόσο περισσότερο κινδυνεύουν οι τράπεζες του Βορρά και πέφτει το ευρώ. Μύλος δηλαδή. Ένας φαύλος κύκλος που όλοι έχουν χρέη και κανείς δεν μπορεί να πληρώσει. Κι όσοι δεν έχουν σημαντικά χρέη (δηλαδή, Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία), πασχίζουν να αποσπάσουν κι άλλα πλεονάσματα από εκείνους που έχουν, μπας και σταματήσουν την δική τους κατρακύλα προς το κόκκινο. Έτσι, σπρώχνουν τους υπόλοιπους πιο βαθειά στον πάτο, υπονομεύοντας και την δική τους θέση.

Συζητώντας αυτά άλλη μια φορά, αναρωτιέται κανείς: Εν μέσω μια τέτοιας κρίσης χρέους, θα ήταν λογικό η Ευρωπαϊκή Ένωση να κάτσει και να σκεφτεί:


(α) Πως θα αυξηθεί συνολικά η πίτα ώστε να αρχίσουν να αποπληρώνονται τα χρέη,

(β) Ότι ίσως είναι απαραίτητο η ιδιωτική και η δημόσια έκφανση του χρέους να συρρικνωθούν παράλληλα (δεδομένου του ότι είναι συγκοινωνούντα δοχεία και οι αμαρτίες του δημοσίου δεν μπορούν να διαχωριστούν και τις αμαρτίες του ιδιωτικού τομέα).

Ως προς το (α), οι ισχυροί της ΕΕ μια χαρά αναγνωρίζουν το θέμα. Απλώς ακόμα δεν έχουν αποφασίσει αν θεωρούν την Ευρωζώνη ως τον βασικό ζωτικό τους χώρο. Όσο η ελίτ της Γερμανίας ελπίζει ότι έχει κι άλλες διεξόδους (π.χ. την Ανατολική Ευρώπη, την Κίνα), ο φαύλος κύκλος θα μαστίζει την Ευρώπη.

Μόνο όταν οι πλεονασματικές χώρες κατανοήσουν ότι οι εναλλακτικοί ζωτικοί χώροι δεν πρόκειται να καλύψουν την ζήτηση που χάθηκε με την κατάρρευση του Αμερικανικού εμπορικού ελλείμματος το 2008, και εκείνης που χάνεται τώρα με την κατάρρευση του Ευρωπαϊκού Νότου, μόνο τότε υπάρχει ελπίδα να αρχίσει η σοβαρή συζήτηση για τον εξορθολογισμό της ζώνης του ευρώ.

Στρεφόμενοι στο ερώτημα (β), εδώ παρατηρείται το άκρον άωτον του κυνισμού: Όταν τα κράτη «συγχωρούν» τα χρέη των μεγάλων επιχειρήσεων σε περίοδο κρίσης, αυτό θεωρείται θεμιτό. Την ίδια ώρα, όποιος αναφέρεται στην περίπτωση αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους (ώστε να μοιραστούν το κόστος της κρίσης τα κράτη με τις τράπεζες) λοιδορείται ως θιασώτης της χρεοκοπίας, ως καταστροφολόγος, ως απαισιόδοξος προφήτης του κακού.

Ακόμα κι όταν η πρόταση δεν αφορά την διαγραφή του δημόσιου χρέους προς τις τράπεζες (που εν πολλοίς προκλήθηκε επειδή τα κράτη τις πριμοδότησαν άγρια το 2008/9) αλλά, π.χ., την επιμήκυνση της αποπληρωμής του, αυτό καταγγέλλεται ως ασέβεια προς τους κανόνες της ηθικής - κάτι σαν την σφαγή ιερών αγελάδων στην Ινδία.

Το καταπληκτικό είναι ότι αυτή η διαπόμπευση της πρότασης για αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους γίνεται από εκείνους που δεν έχουν κανένα πρόβλημα όταν μεγάλες επιχειρήσεις ξεπερνούν τις δικές τους κρίσεις με την μέθοδο του «στρίβειν δια της πτωχεύσεως».


Ερώτηση: Πως νομίζετε ότι ζει και μάλιστα επιστρέφει στην κερδοφορία η General Motors σήμερα; Απάντηση: Έχοντας αρνηθεί να αποπληρώσει ομόλογα (δηλαδή δάνεια) ύψους 81 δις δολαρίων (και με επιπρόσθετα δάνεια 60 δις δολαρίων από το αμερικανικό κράτος). Οι δανειστές της GM θα πρέπει να αρκεστούν σε μετοχές της νέας εταιρείας που δεν ξεπερνούν τα 8 δις. Με άλλα λόγια, η GM ορθοπόδησε μετά από μία αναδιάρθρωση χρέους που ουσιαστικά εξάλειψε πάνω από 70 δις χρέους.

Αλλά δεν χρειάζεται να ταξιδέψουμε στην μακρινή Αμερική του Ομπάμα. Ας μείνουμε στον τόπο μας. Στην αρχή του έτους ο Βρετανικός τύπος βούιξε με την περίπτωση μιας εκ των τριών μεγάλων εταιρειών κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα (βλ. Guardian 31ης Ιανουαρίου, Daily Mail 6ης Μαρτίου, Sunday Times 7ης Μαρτίου, και εν τέλει New York Times 12ης Μαρτίου) η οποία έκανε το εξής: Μετέφερε την έδρα της από το Λουξεμβούργο στο Λονδίνο όπου το καθεστώς πτώχευσης μιας εταιρείας είναι πολύ φιλικό στην υπό πτώχευση εταιρεία και σε μερικές βδομάδες... πτώχευσε. Πριν ακόμα δημοσιοποιηθεί η πτώχευση, και προτού οι δανειστές της μάθουν τι συνέβη, η εταιρεία αγοράστηκε από "άλλη" εταιρεία η οποία, σύμφωνα με τον αγγλικό τύπο, ανήκει στον ίδιο επιχειρηματία! (Το δικαίωμα σε αυτή την πώληση της το εξασφάλισε νόμος που είχε περάσει ο κ. Μπράουν όταν ήταν ακόμα Υπουργός Οικονομικών)


Ενώ λοιπόν οι εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες πελάτες της εταιρείας συνέχιζαν να μιλούν στο κινητό τους χωρίς να πάρουν μυρωδιά το δράμα που εξελισσόταν στο Λονδίνο, η εταιρεία ουσιαστικά "απέβαλε" χρέος περίπου 1,5 δις ευρώ! Όσο και να φώναξαν οι άγγλοι και γάλλοι δανειστές, που από την μία στιγμή στην άλλη έχασαν 1,5 δις ευρώ, κατέληξαν να θυμίζουν φωνές βοώντων εν τη ερήμω.

Δεν θα κρίνω την ηθική διάσταση των κινήσεων τύπου General Motors ή της "ελληνικής" εταιρείας κινητής τηλεφωνίας. Καπιταλισμός είναι αυτός, αυτά γίνονται. Αυτό όμως που είναι εξοργιστικό είναι η παραγραφή ιδιωτικών χρεών να θεωρείται συνηθισμένη και αποδεκτή (ιδίως όταν τα χρέη τα αναλαμβάνει ο φορολογούμενος) ενώ η πρόταση να διαπραγματευτούν τα κράτη το χρέος τους (όχι για να εξαλειφτεί αλλά για να επιμηκυνθεί η αποπληρωμή του και να γίνουν πιο λογικά τα επιτόκια) να θεωρείται καταστροφολογική, ανεδαφική και ηθικά μεμπτή!

http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=2638&reftab=61&t=Όταν-όλοι-χρωστούν-σε-όλους-και-κανείς-δεν-πληρώνει-

Συνέχεια...

Θέματα και απαντήσεις



παιδιά
μία και … καμία
μείνανε

Άντε ν’ αρχίσει το ξεσάλωμα …





ΑΡΧΑΙΑ
θεωρητικής κατ/σης ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
ΦΥΣΙΚΗ Θετικής& τεχν/κης κατ/σης ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Συνέχεια...

Το παραδέχτηκε ο Γιάννης Μπαρδάνης. Γέρασα …

«… θέμα ηθικής τάξης για τον εαυτό μου και για το σύνολο σχεδόν των συνεργατών μου, δεν επιτρέπω …»

Αυτό το «σχεδόν» έσωσε την παρτίδα στη συζήτηση με την Πόπη Αλιμπέρτη για το παρκινγκ στο Δαμαριώνα.

Αφού καταδίκασε την επέμβαση του αντιδημάρχου του κ. Δέτση, «που δεν είχε καμιά δουλειά να επέμβει …», βγήκε στο τηλέφωνο ο κ. Μιχάλης Καλαϊτζής από το Δαμαριώνα και έγινε της … Πόπης! Όχι βέβαια της κ. Αλιμπέρτη.

Και η είδηση: "Είμαι σε φάση που μάλλον θα είμαι έξω από τον πρώτο βαθμό αυτοδιοίκησης και για λόγους υγείας και ηλικίας θα σκεφτώ πολύ για το δεύτερο βαθμό .."

Συνέχεια...

Τελικά «υπονομεύει» ο Ρήγας το Νίκο Μαράκη!

Πριν λίγη ώρα με μάρτυρα την κ. Μπράουν, του ξαναφόρεσε το δαχτυλίδι και τον έχρισε νόμιμο και αποκλειστικό υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ με βάση τις «κομματικές» διαδικασίες στη Νάξο.

Πολύ φοβάμαι ότι,
υπό κανονικές συνθήκες και προϋποθέσεις, η κομματική ευχή, μάλλον
«κατάρα»
είναι …

Συνέχεια...

Αφού το πολιτικό σύστημα υποδηλώνει πως δε φταίει…


άρα φταις εσύ εργαζόμενε πολίτη!!!


Σε ξεζουμίζουν για να εξοφλήσεις εσύ και τα εγγόνια σου ένα τρομακτικό χρέος που σου φόρτωσαν, ενώ ένα μόνο ένα μικρό μέρος του έφτασε σε σένα.
Ουσιαστικά ό όλος υπερδανεισμός οδηγήθηκε για την αναπαραγωγή ενός αρρωστημένου πολιτικού συστήματος και του μεγάλου ντόπιου και ξένου μονοπωλιακού και κρατικοδίαιτου κεφαλαίου.


Σου καταλογίζουν πως ανεύθυνα έχεις υπερδανειστεί, όταν οι ίδιοι και οι Τράπεζες σου πιπίλιζαν μέρα-νύχτα το μυαλό να δανειστείς। Βλέπεις τότε για να κερδίζουν αυτοί, εσύ έπρεπε να δανείζεσαι και να καταναλώνεις.

Τώρα σε κατακεραυνώνουν με στόχο να ενοχοποιηθείς, με βαρύγδουπο και δήθεν επιστημονικό τρόπο, πως καταναλώνεις περισσότερα απ’ όσα παράγεις. Πίσω απ’ όλα αυτά υποκρύπτουν πως το μεροκάματο και ο μισθός σου είναι υψηλά!!!


Τα 600 ευρώ που παίρνεις, αν έχεις δουλειά, προσπαθούν να σε πείσουν πως επιβαρύνουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, λες και οι Γερμανοί με τα 2000 ευρώ είναι τελευταίοι στην ανταγωνιστικότητα!!!

Μήπως δεν έπρεπε να πληρωνόμαστε καθόλου; Θα τόθελαν.

Και δε φτάνουν αυτά

Όλο το πολιτικό σύστημα, με διαφορετικά επίπεδα ευθύνης, διακηρυκτικά δηλώνει παρόν, είναι πάλι δήθεν δίπλα σου και ρίχνει μαύρο δάκρυ για το πρόβλημά σου. Παριστάνουν τον ανίδεο, δεν κατάλαβαν τίποτα όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζουν τη χαβαλετζίδικη πολιτική τους. Για αυτοκριτική ή ακόμα για προτάσεις για το που και πως θα πάμε, ούτε κουβέντα.

Και αφού με τη στάση τους υποδηλώνουν πως δε φταίνε…άρα φταις εσύ!!!

Συνέχεια...