Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Η κατάρα της Μέρκελ …

…. θα μας κυνηγάει παντού.

Ο γνωστός
και μη εξαιρετέος Ότο
με το πλήρωμα που επέλεξε,
φουντάρισαν το …
«πειρατικό»
.


Δεν πειράζει,
θα ξεσπάσουμε

στην Αργεντινή !!!

Συνέχεια...

ας ταξιδέψουμε έστω και νοερά στο Αιγαίο …

"ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ".

Η εκπομπή της ΕΤ3, "ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΡΩΜΕΝΑ" επισκέπτεται την Κυριακή στις 12.30, τον Κινίδαρο.


Αργότερα,στις 4 το απόγευμα, θα προβληθεί από την ΕΤ1 η ταινία-ντοκιμαντέρ της Δ.Ε.ΠΟ.Τ.Α.Θ. με τίτλο ¨Σαντορίνη, το θαύμα της δημιουργίας¨, διάρκειας 56 λεπτών.
Πρόκειται για μια μοναδική, ολοκληρωμένη και εξαιρετικής ποιότητας προσπάθεια παρουσίασης της Σαντορίνης και του πολιτισμού της.

Συνέχεια...

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Προεκλογικός πυρετός το Σαββατοκύριακο …

Νάξος ανταπόκριση:

Στελέχη των Τοπικών Οργανώσεων του ΠΑΣΟΚ στη Νάξο είχαν χθες συνάντηση με τους Νίκο Μαράκη και Θανάση Γρυλλάκη, σε μια προσπάθεια να υπάρξει συνεργασία ανάμεσα στις δύο πλευρές. Μπορεί να μην υπήρξε θετικό αποτέλεσμα, ωστόσο, δεν αποκλείεται εντός των προσεχών ημερών να έχουμε σοβαρές εξελίξεις στα δημοτικά της Νάξου.

Σε νέα κατεύθυνση κινούνται οι Ενεργοί Πολίτες.

Μετά την άρνηση του Νίκου Μαράκη στην πρόταση για ενιαίο ψηφοδέλτιο, έχουν προτείνει να γίνει συνάντηση ανάμεσα στον Μανώλη Μαργαρίτη και το Θανάση Γρυλλάκη σε συνεργασία με τους Ενεργούς Πολίτες, αλλά και με τις αριστερές δυνάμεις της Νάξου να καταρτίσουν κοινό ψηφοδέλτιο. Αυτό αποκάλυψε στη Ραδιοφωνία Κυκλάδων το μέλος της ομάδας Ενεργών Πολιτών Μανώλης Λυκουρόπουλος.

Συνέχεια...

Όταν ξυπνήσουν από τον «ύπνο του δικαίου» …

… εκεί στα ορεινά,
τότε θα καταλάβουν πόσο «ανώδυνη»
ήταν η κατοχή το 1940!


Τότε θα καταλάβουν ότι οι … «πεδινοί» δεν αστειεύονται …

Ο θεωρητικά και πρακτικά ανύπαρκτος Δήμαρχος Γιάννης Μπαρδάνης άφησε ένα ευλογημένο, παραγωγικό και σχετικά παρθένο τόπο στη μοίρα του. Τώρα στο απόβραδο της θητείας του αρκείται στη μονότονη δήλωση:

“…Εγώ έχω τη συνείδησή μου ήσυχη, και όποιος έχει στοιχεία για οτιδήποτε να τα πάει στον εισαγγελέα …”

Σήμερα είχαμε εξελίξεις
Ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος και π. αντιδήμαρχος Δρυμαλίας Μανώλης Δέτσης φιλοξενήθηκε το πρωί στη Ραδιοφωνία Κυκλάδων.
Όπως είπε, οι διαφωνίες με τη σημερινή δημοτική αρχή ξεκίνησαν από την αρχή της θητείας της και κορυφώθηκαν την περίοδο 2009-2010 όταν ανέλαβε καθήκοντα αντιδημάρχου.
Κατήγγειλε τη δημοτική αρχή ότι εξαιτίας τοπικιστικών συγκρούσεων έχασε χρηματοδοτήσεις και δεν εκτελέστηκαν σημαντικά έργα στα χωριά. Επίσης, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος στις επόμενες δημοτικές εκλογές σε κάποιον από τους συνδυασμούς που θα δημιουργηθούν.

Συνέχεια...

Μουντιάλ 2010: αρχίζει το ματς …

… με μια διαφορετική αλλά ενδιαφέρουσα προσέγγιση.

Αρχίζει, σήμερα, στη Νότια Αφρική το Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου.


Και το ερώτημα που τίθεται εν μέσω της οικονομικής κρίσης έχει σχέση με τις συλλογικές επενδύσεις και τις προσδοκίες που εκφράζει και συμβολίζει η έκβαση ενός ποδοσφαιρικού παιχνιδιού.

Πως μπορεί να δώσει, άραγε, χαρά σ’ έναν άνεργο νέο ή ένα φτωχό το ποδόσφαιρο;

Η απάντηση στο ερώτημα παραπέμπει στην ιστορία του αθλήματος.

Γιατί το ποδόσφαιρο αποτέλεσε χαρακτηριστικό στοιχείο της εργατικής ταυτότητας και κουλτούρας• προνομιακός χώρος επιβεβαίωσης των συλλογικών ταυτοτήτων, των εθνικών νομιμοποιήσεων και διεκδικήσεων, των τοπικών και εθνικών ανταγωνισμών.

Γιατί το παιχνίδι αυτό είχε ανέκαθεν μία κινητοποιητική και αποδεικτική ικανότητα καθώς σ’ αυτό αντανακλάται ο κοινωνικός ή ο εθνικός ανταγωνισμός αλλά και η αμφισβήτηση των κοινωνικών ιεραρχιών και των συσχετισμών δύναμης.

Στην Αγγλία οι ποδοσφαιρικές ομάδες ήταν βασικό σημείο της εργατικής ταυτότητας.
Οι σπουδαστές στο Τορίνο, μεταξύ αυτών και ο Ανιέλι, όταν ίδρυσαν τη Γιουβέντους είχαν ως έμβλημά της το «Σοβαρότητα, απλότητα, εγκράτεια», δίνοντας ουσιαστικά την εικόνα ενός βιομηχανικού σχεδίου, όπως εξάλλου ήταν και το « You ’ll never walk alone» της Λίβερπουλ. Οι σπουδαστές στην Βαρκελώνη θα ιδρύσουν την «Μπάρτσα» η οποία θα καταστεί η σημαία των εθνοτικών διεκδικήσεων των Καταλανών κ. ο. κ.

Τελικά, ποια είναι η λειτουργία του ποδοσφαίρου;

Είναι ιδεολογία και λαϊκή θρησκεία; «όπιο του λαού»; ή απλώς κατοπτρίζει την κοινωνία; Μπορούμε να ισχυρισθούμε, σήμερα, ότι το ποδόσφαιρο καταλαμβάνει το συμβολικό χώρο που εκκενώθηκε από την πολιτική ή τις μεγάλες θρησκείες; Ότι είναι η μόνη παραμυθία στον χαοτικό κόσμο μας;

Κατά την άποψη του Κριστιάν Μπρομπερζέ το ποδόσφαιρο «δεν είναι ούτε όπιο του λαού ούτε νοσταλγία μήτε αρχαϊκή εξανάσταση μήτε ταξική πρακτική... (αλλά) είναι η πολεμική συνύπαρξη αντιθετικών οπτικών», ένα είδος οικουμενικής αναφοράς, ένα από τα σπάνια στοιχεία μιας αρσενικής κουλτούρας, η οποία διαπερνά τις διάφορες περιοχές, τα έθνη, τις γενιές και υπό μία έννοια αποτελεί τον καθρέφτη της κοινωνίας.

Άλλοι όμως διακρίνουν τους ποδοσφαιριστές από τους θεατές, το παιχνίδι που παίζεται στο γήπεδο από το «δράμα» που λαμβάνει χώρα στις κερκίδες. «Οι αθλητές αγωνίζονται παίζοντας, ενώ οι θεατές αγωνίζονται στα σοβαρά» διατείνεται ο Ουμπέρτο Έκο.

Αλλά γιατί, άραγε, να παίρνουμε στα σοβαρά ένα παιγνίδι;

Γιατί το θέαμα μας διεγείρει. Μάλιστα, φωνάζοντας και χειρονομώντας ασκούμαστε σωματικά και ψυχικά, εκτονωνόμαστε, μόνο που αυτή η εκτόνωση δεν οδηγεί όπως στους αθλητές σε μια νέα σχέση με το σώμα μας, δηλαδή στον έλεγχο και στην αυτοσυγκράτηση, αλλά στη χειραγώγησή του, στην instrumentum regni. Η δική μας συμμετοχή στο παιγνίδι γίνεται στο... μιλητό, που τροφοδοτείται από τον Τύπο και την Τηλεόραση.

Η αθλητική φλυαρία αυτού του είδους έχει όλα τα χαρακτηριστικά της πολιτικής συζήτησης και μερικές φορές είναι το υποκατάστατό της. Στις χρονικές περιόδους, μάλιστα, που η πολιτική απαξιώνεται, τότε η ποδοσφαιρική και γενικότερα η αθλητική φλυαρία γίνεται και η ίδια πολιτική συζήτηση.

ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

Συνέχεια...

Στα όρια του καύσωνα το πολιτικό θερμόμετρο …

Συντριπτικό προβάδισμα έχει ο Γιάννης Μαχαιρίδης, στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων της Δωδεκανήσου για τη θέση του Περιφερειάρχη σε σχέση με τον Παναγιώτη Ρήγα.

Θυμίζουμε ότι η πληθυσμιακή αναλογία Κυκλάδες/Δωδεκάνησα είναι περίπου 1:4 !


Μανώλης Μαργαρίτης: «Oι προτάσεις που κατάθεσε στην τελευταία συνεδρίαση του νομαρχιακού συμβουλίου η έπαρχος Μήλου κ. Παναγιώτα Καλογεράκη για την επίλυση του προβλήματος που δημιουργήθηκε από την κατάργηση της χορηγίας των 89 φαρμάκων υψηλούς κόστους από τα ιδιωτικά φαρμακεία, ήταν ανέφικτες και ζητούσαν να δοθεί λύση με παράτυπες μεθόδους.»
Κατηγόρησε την κ. Καλογέρακη ότι έφερε το θέμα στο νομαρχιακό συμβούλιο για να εξυπηρετήσει την προεκλογική της πελατεία, αγνοώντας τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Κυκλάδων και μην έχοντας την παραμικρή γνώση του αντικειμένου

Συνέχεια...

Οι συνδαιτυμόνες του … «μυστικού δείπνου»

… που τελικά μόνο προβολείς δεν είχε!

Νάξος ανταπόκριση:

«Γερμανός Καπίρης πολιτευτής ΠΑΣΟΚ στις Κυκλάδες και πρωτοκλασάτο μέλος της ομάδας Γρυλλάκη.

Δημοτικοί σύμβουλοι Βενιέρη: Λεγάκης Στάθης, Καπίρης Κώστας (μηχανικός)

Υποψήφιοι που ήταν με τον Βενιέρη: Τοτόμης Πρωτονοτάριος (που αποχώρησε από το Δημοτικό Συμβούλιο και τον έχει ανακοινώσει ο Μαργαρίτης υποψήφιό του)

Μαμουζέλος Γιάννης: Ήταν υποψήφιος του Βενιέρη στις προηγούμενες εκλογές μετά ήταν στην ομάδα ενεργών πολιτών από την οποία αποχώρησε αλλά ταυτίζεται απόλυτα με την ιδεολογία της. Του αρέσει πάρα πολύ ο Δημητροκάλης και του κάνει για αρχηγός επίσης. θαυμάζει τον Γερμανό Καπίρη αλλά και το Γρυλλάκη και τρέφει ιδιαίτερη όμως συμπάθεια στο Μανώλη Μαργαρίτη ο οποίος μάλιστα πριν λίγες μέρες τον είχε ανακοινώσει μεταξύ των στενών του συνεργατών!!!! (Χωρίς πλάκα όλα αυτά τα είπε ο ίδιος σε συνέντευξη την προηγούμενη Δευτέρα)

Φρατζέσκος Στέφανος: Μέχρι πριν λίγες μέρες πρόεδρος της Τ.Ο ΝΔ Νάξου(ο οποίος ήταν και στην εκδήλωση της ανακοίνωση της υποψηφιότητας Γρυλλάκη)

Γιάννης Λεγάκης


Ανδριανή Ξενάκη: Ήταν υποψήφια στο συνδυασμό Βενιέρη και η
Όλγα Τρέμη της Νάξου ….η κ.Ρούλα Μπράουν.

Οι πληροφορίες μας για το επιδόρπιο δεν είναι διασταυρωμένες …»

Συνέχεια...

Όταν ο «ΡΗΓΑΣ» γίνεται το 7 καρό της πρέφας …

Τους τιμούμε όλους.
Αναγνωρίζουμε ότι είναι οι ικανότεροι…

Όμως, αν αυτό που μας καταγγέλθηκε αληθεύει,( κρατάμε μια στοιχειώδη επιφύλαξη διότι δεν ξέρουμε από … συγγένειες), αύριο το πρωί ΔΥΟ από τα μέλη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου για χίλιους και έναν λόγους πρέπει να ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ!
Ο ένας λόγω … αίματος και ο άλλος διότι έχει πολύ δουλειά στο … λιμάνι.
Αναφερόμαστε στους κ.κ. Μαράκη Εμμανουήλ και Καπίρη Σταμάτη.

Όπως κυκλοφορεί στους διαδρόμους του Νοσοκομείου Νάξου η νέα Διοίκηση φέρει τη σφραγίδα του Παναγιώτη Ρήγα και θυμίζει σε όσους το ξέχασαν, ποιός είναι αφεντικό στο νησί. Η δεοντολογία, και κάποιες ηθικοπολιτικές αναστολές, προσωρινά … αναστέλλονται!

Συνέχεια...

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

Η αυλή της Μητρόπολης, το πεζοδρόμιο της παραλίας, θα μείνουν ανεκμετάλλευτα;

Συνέχεια...

Ίσως το περιβάλλον δεν είναι όπως το βλέπουμε

Επειδή πρέπει να ψαχνόμαστε στο τι μπορεί να συμβαίνει γύρω μας και πέραν από τα spreads, για μας αλλά χωρίς εμάς, προτείνουμε στο βαρομετρικά χαμηλό περιβάλλον κι αυτά.

Συνέχεια...

Νομισματοκοπείο η Ελλάς


Αυτές τις μέρες γίναμε μάρτυρες ενός φαινομένου κλασικού Ελληνικού χωριού.
Λέω χωριού με την έννοια πως σε ένα χωριό όλοι οι κάτοικοι είναι μεταξύ τους είτε συγγενείς είτε γνωστοί.

Οι μισοί λοιπόν Έλληνες παρουσιάστηκαν να έχουν συγγενή ή γνωστό που να δουλεύει στο νομισματοκοπείο και να μαθαίνουν δήθεν από πρώτο χέρι πως κόβονται νυχθημερόν Δραχμές.

Κατά τα άλλα είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων της γνώσης και της κριτικής σκέψης!!!

Συνέχεια...

Και τώρα τι;


Του Γιάνη Βαρουφάκη


Καλή η ανάλυση του πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Ωραία η συζήτηση για τα αίτια της (εντός και εκτός των τειχών) κρίσης. Τώρα όμως ήρθε η ώρα (μου λέτε πολλοί) για συγκεκριμένες προτάσεις. Για απαντήσεις στο ερώτημα: Τι πρέπει να κάνουμε;

Επειδή στον καιρό της γενικευμένης ανασφάλειας και του ελλοχεύοντος πανικού πρέπει να μετράμε την κάθε λέξη μας προσεκτικά, πριν απαντήσω το εύλογο ερώτημα, θα ξεκινήσω με δύο καθαρές δηλώσεις-θέσεις που δεν αφήνουν περιθώριο παρεξήγησης:

Πρώτον, πρέπει να ξεχάσουμε τα περί αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ.

Δεύτερον, πρέπει να σταματήσει αμέσως η κινδυνολογία για δέσμευση καταθέσεων από τις τράπεζες, κατάρρευση του δημοσίου, εκλογές κλπ.

Ως προς το πρώτο, η Ελλάδα έχει κάνει αμέτρητες θυσίες για να βρίσκεται στο ευρώ. Η περίοδος 1994-2000 ήταν γεμάτη από επιτυχίες (πρώτη φορά που πραγματικά μειώθηκε το χρέος, πέραν των στατιστικών τρικ που όντως χρησιμοποιήθηκαν) αλλά και από θυσίες μιας μεγάλης μερίδας συμπολιτών μας, των ασθενέστερων, οι οποίοι βάσταξαν στους ώμους τους την υπόθεση του ευρώ μέσα από συστηματική υποχώρηση της πραγματικής αγοραστικής τους δύναμης.

Ακόμα, στρατιές ολόκληρες μεταναστών εργάστηκαν σκληρά για να μειωθούν τα μοναδιαία κόστη και να καταφέρουμε να μπούμε στο ευρώ. Αργότερα, από το 2000 έως σήμερα, οι ίδιοι λίγο πολύ άνθρωποι σηκώνουν το βάρος της σιγοκαίουσας ύφεσης (που τώρα πλέον είναι καλπάζουσα) η οποία σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην αδυναμία της χώρας μας να υποτιμήσει το νόμισμά της. Αν αποχωρήσουμε από το ευρώ, όλες αυτές οι θυσίες θα πάνε χαμένες μαζί με όλα τα οφέλη από την είσοδό μας σε αυτό.
Τέλος λοιπόν στις ανοησίες για εθελοντική μας έξοδο από το ευρώ. Αν μπορούσαμε να επιστρέψουμε στο 1996, τότε θα είχε ενδιαφέρον να κάναμε, τότε, το 1996, μια σοβαρή συζήτηση για το αν θα έπρεπε ή όχι να μπούμε στο ευρώ. (Και να είστε σίγουροι ότι θα ήμουν αντίθετος.) Τώρα είναι αργά. Σε περίπτωση ηρωικής εξόδου από το ευρώ και (α) θα απολέσουμε τα οφέλη από την είσοδό μας στην ευρωζώνη και (β) τα κόστη και οι θυσίες που έχουν καταβληθεί δεν θα επιστραφούν ποτέ σε εκείνους που τα κατέβαλαν.

Συμπερασματικά, στο ευρώ θα μείνουμε, και πρέπει να μείνουμε, εκτός αν διαλυθεί η ευρωζώνη. Κανείς δεν μπορεί να μας ωθήσει εκτός αυτής (ό,τι κι αν λένε) και θα ήταν αυτοκτονικό να εξέλθουμε μόνοι μας. Αυτό συνεπάγεται την δεύτερη "δήλωση" παραπάνω: Δεν θα υπάρξει καμία δέσμευση καταθέσεων. Εφόσον παραμένουμε στο ευρώ, και βεβαίως στην Ευρωζώνη, ο έλληνας πολίτης έχει πλήρη νομική προστασία από κάτι τέτοιο.



Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ποτέ δεν θα επιτρέψει σε κράτος μέλος να προβεί σε κατάσχεση, δέσμευση ή περιορισμό καταθέσεων. Όσο για τα περί κατάρρευσης κάποιων τραπεζών, αυτό θα ήταν δυνατόν (αλλά όχι αναγκαστικά και πιθανό) σε περίπτωση μονομερούς κήρυξης στάσης πληρωμών (και εφόσον η ΕΚΤ δεν τις ενίσχυε). Όμως αυτό το σενάριο είναι πλέον εκτός πραγματικότητας σήμερα, με δεδομένο το πακέτο ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΖ από το οποίο δανειζόμαστε. Οπότε ας μην αναλώνουμε ενέργεια άσκοπα και ας μην κινδυνολογούμε. Οι τράπεζες δεν καταρρέουν, τουλάχιστον όχι πριν την εκπνοή του πακέτου στήριξης ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΖ.
Έχοντας ξεκαθαρίσει τα παραπάνω, έρχομαι στην πάγια θέση που καταθέτω ξανά και ξανά από τις αυτές σελίδες:

Η έξοδος της χώρας από την σημερινή κρίση αποπληθωρισμού-χρέους δεν θα επιτευχθεί στην βάση της ισχύουσας συμφωνίας μας με ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΖ. Καμία τομή στην δημόσια διοίκηση, καμία επιτυχία στην πάταξη της φοροδιαφυγής, καμία μείωση του 'λίπους' και της διαφθοράς, όσο απαραίτητες κι αν είναι, δεν μπορούν να αναστρέψουν την δυναμική που έχει το δημόσιο χρέος εν καιρώ ύφεσης (της τάξης του -5%) και συνεχούς μείωσης της ενεργούς ζήτησης (που, κακά τα ψέματα, θα χειροτερεύσει στους επόμενους μήνες καθώς θα γίνεται όλο και πιο αισθητός στην αγορά ο αντίκτυπος της συρρίκνωσης μισθών και συντάξεων, αλλά και της κουτοπόνηρης τάσης του δημοσίου να καθυστερεί την καταβολή των χρεών του στους ιδιώτες).

Όσοι λοιπόν φοβόμαστε μια μονομερή στάση πληρωμών (και όλοι την φοβόμαστε), ας σκεφτούμε πόσο καταστροφικό θα ήταν να συμβεί το 2012-13 (τότε που υποτίθεται ότι πρέπει να ξαναβγούμε στις αγορές για δανεισμό) όταν το πακέτο των €110 δισ. θα έχει εξαντληθεί, μαζί με την πολιτική βούληση των εταίρων μας στην Ευρώπη για περαιτέρω "βοήθεια", και με μια πιθανότατη εμβάθυνση της διεθνούς κρίσης στον ορίζοντα. Θα βρεθούμε σε απείρως δυσχερέστερη κατάσταση από ότι σήμερα. Με €450 δισ. χρέος, μικρότερη πίτα από την οποία να το αποπληρώσουμε, και καμία στήριξη από έξω. Είναι απαραίτητο να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αποφύγουμε αυτή την καταστροφική εξέλιξη.
Έρχομαι λοιπόν στο φλέγον ερώτημα: Τι πρέπει να κάνουμε σήμερα;
Πρέπει να δρομολογήσουμε, με δική μας πρωτοβουλία, μια συντεταγμένη τριμερή διαπραγμάτευση μεταξύ (α) της Ελληνικής κυβέρνησης, (β) της τρόικας ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΖ, και (γ) των μεγάλων Ευρωπαϊκών τραπεζών (συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών, αλλά όχι των hedge funds) που κατέχουν την πλειονότητα των ομολόγων μας. Στόχος της διαπραγμάτευσης αυτής: η επίτευξη βιώσιμης συμφωνίας που θα είναι ωφέλιμη και για τα τρία μέρη της και η οποία θα περιλαμβάνει:

1. Συμφωνία επιμήκυνσης των πληρωμών μας προς τις Ευρωπαϊκές Τράπεζες (και προς την τρόικα ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΖ όσον αφορά τα ποσά που δανειζόμαστε από το προβλεπόμενο κονδύλι των €110 δις), παράλληλη μείωση των τόκων που θα καταβάλουμε σε αυτούς (που να μην ξεπερνούν από εδώ και στο εξής το επίπεδο Euribor ή Libor), και άμεση ενίσχυση των Ευρωπαϊκών τραπεζών από το πακέτο των €110 δις του ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΖ.

Με άλλα λόγια, από την μία οι τράπεζες να μειώσουν τις απαιτήσεις τους από το Ελληνικό κράτος, χωρίς να χάσουν το κεφάλαιό τους (και εισπράττοντας τόκους σαν αυτούς που θα εισέπρατταν αν είχαν δανείσει τα ίδια ποσά η μία στην άλλη), ενώ παράλληλα η τρόικα ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΖ, εάν χρειαστεί, να τις ενισχύσει άμεσα .


Αντί λοιπόν να μας δίνει εμάς χρήματα (με επιτόκια διπλάσια και τριπλάσια από εκείνα που εκείνοι πληρώνουν) για να τα δίνουμε στις Ευρωπαϊκές τράπεζες (οι οποίες έχουν λαμβάνειν από εμάς τόκους δυσθεώρητους σε σχέση με αυτούς που λαμβάνουν από άλλους θεσμικούς δανειστές), να μας βοηθήσει η τρόικα να αποπληρώσουμε μέρος του χρέους μας ενισχύοντας άμεσα τις τράπεζες, και χρησιμοποιώντας την πειθώ της ώστε να αποδεχθούν καλύτερους όρους, χωρίς ούτε αυτές να οδηγηθούν σε κατάρρευση αλλά ούτε και εμείς σε στάση πληρωμών.

2. Συμφωνία ελαχιστοποίησης του δανεισμού της Ελλάδας από το κονδύλι των €110 του ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΖ μέσω συμφωνίας για την δραστική μείωση του δημόσιου ελλείμματος (βλ. συμφωνία επόμενης παραγράφου), κάτι που θα είναι ευκολότερο καθώς ο δικός μας προϋπολογισμός θα έχει ανακουφιστεί από ένα ικανό μέρος του χρέους και των τόκων (βλ. την συμφωνία της προηγούμενης παραγράφου).
3. Συμφωνία για

(α) την περαιτέρω μείωση δημόσιων μη παραγωγικών κρατικών δαπανών (π.χ. άμεση περικοπή όλων των εξοπλιστικών προγραμμάτων, μείωση στους 150 του αριθμού των βουλευτών - συμβολικό αλλά σημαντικό -, κατάργηση οργανισμών άνευ ουσίας, μετατροπή σε έντοκα ομόλογα μέρους των υπερβολικών οφειλών του δημοσίου σε φαρμακοβιομηχανίες και άλλους προμηθευτές του ΕΣΥ), και

(β) την αναδιανομή του κονδυλίου μισθών, χωρίς καμία μείωση του συνολικού ποσού της συνολικής μισθοδοσίας (που απλά και μόνο επιταχύνει την ύφεση), έτσι ώστε να αυξάνονται οι μισθοί των αποδοτικών δημοσίων υπαλλήλων, με αντίστοιχη μείωση των θέσεων που δεν αποδίδουν.

Μια τέτοια διαπραγμάτευση θα ήταν το φιλί της ζωής για την Ευρωζώνη στο σύνολό της και μοναδική έξοδος κινδύνου για την χώρα μας. Θα έδινε στην ΕΕ την δυνατότητα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα στο σύνολό του. Να βάλει στο ίδιο τραπέζι τράπεζες-ζόμπι (βλ. το προηγούμενο άρθρο μου), καταχρεωμένες κυβερνήσεις, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και τις πλεονασματικές χώρες (Γερμανία, Ολλανδία κλπ) με σκοπό, επί τέλους, να βγούμε όλοι μαζί μπροστά από τις δυσμενείς εξελίξεις, να τις προλάβουμε, να τις αποφύγουμε.

Μια τέτοια διαπραγμάτευση θα έφερνε πάλι την λογική στο προσκήνιο και θα έδινε το πιο αποφασιστικό μάθημα στους καιροσκόπους. Θα έδινε ώθηση σε μία νέα ευρωπαϊκή διακυβέρνηση με εξορθολογισμό (α) του τραπεζικού συστήματος (το οποίο αν θέλει την άμεση ενίσχυση που προτείνω θα πρέπει να απομακρυνθεί από τις έως τώρα καιροσκοπικές πρακτικές του), (β) των ανόητων κρατών όπως του δικού μας, και (γ) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία πρέπει, επί τέλους, να αναλάβει την ευθύνη της διαχείρισης της συνολικής ζήτησης και του συνολικού (ιδιωτικού και δημόσιου) χρέους στην ΕΕ - όπως κάνει η Washington για όλες τις πολιτείες της δικής της νομισματικής ένωσης.

Μια τέτοια διαπραγμάτευση θα αποτελούσε την αρχή για την νέα αρχιτεκτονική της ΕΕ και ένα φρένο στην πορεία αποδόμησής της, στην οποία μας καταδικάζει η ανόητη εμμονή στο διττό δόγμα (α) των απανταχού ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και (β) του ταμπού που μας απαγορεύει ακόμα και την συζήτηση για την ανακατανομή των βαρών μεταξύ του ευρωπαϊκού δημοσίου και των ευρωπαϊκών τραπεζών

Θα μου πείτε: Για να γίνει μια τέτοια διαπραγμάτευση, πρέπει να προσέλθουν στο τραπέζι και τα άλλα μέρη. Συμφωνώ. Θεωρώ όμως ότι αυτό είναι κάτι πάνω από εφικτό.


Οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες δεν θα είχαν αντίρρηση για μια τέτοια συνολική αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος που είναι, βασικά, δικό τους πρόβλημα. Προτιμούν μια τέτοια διαπραγμάτευση, εφόσον μάλιστα θα υπάρχει η προοπτική να βοηθηθούν από την τρόικα ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΖ, παρά να ζουν καθημερινά με τον φόβο της κατάρρευσης.

Το ΔΝΤ θα πέταγε την σκούφια του. Είμαι απόλυτα σίγουρος, και εξ ιδίας πείρας, ότι τα στελέχη του θα καλοέβλεπαν μια τέτοια εξέλιξη καθώς φοβούνται ιδιαίτερα την προοπτική να αποτύχει η προσπάθεια αναβάθμισης του ΔΝΤ μέσα από το σημερινό αναξιόπιστο πακέτο στήριξης των υπερχρεωμένων κρατών της ευρωζώνης.

Μένει η ΕΕ και η ΕΚΤ. Οι δύο αυτοί πόλοι είναι όντως διχασμένοι και κάποιοι (με μάλλον Γερμανική προφορά) θα αντιστέκονταν στην ιδέα. Όμως, μια ελληνική κυβέρνηση αποφασισμένη και αποφασιστική μπορεί να τους πείσει [με την βοήθεια του ΔΝΤ, των Ευρωπαϊκών Τραπεζών, των χωρών του Νότου (συν την Γαλλία) και, βεβαίως, υπό την πίεση των αγορών] ότι μια τέτοια διαπραγμάτευση είναι όχι μόνο εφικτή και αλλά και επιθυμητή. Ακόμα και για την Γερμανία!


http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=2811&reftab=37&t=Και-τώρα-τι;

Συνέχεια...

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

Συνέχεια...

ΕΔΩ ΚΥΚΛΑΔΕΣ …

Για μία ακόμη φορά, το κεντρικό κράτος γύρισε την πλάτη του στα νησιά.

89 (!) φάρμακα υψηλού κόστους, δε θα χορηγούνται από τα ιδιωτικά φαρμακεία, αλλά από τα φαρμακεία των Νοσοκομείων. Αυτό σημαίνει ότι οι κάτοικοι των υπολοίπων νησιών πλην της Νάξου και της Σύρου δε θα έχουν τη δυνατότητα χορηγίας των φαρμάκων από τις υγειονομικές τους μονάδες και τα ιδιωτικά φαρμακεία.

Διαμαρτυρία για το συγκεκριμένο θέμα προς τα συναρμόδια υπουργεία, έστειλε το νομαρχιακό συμβούλιο Κυκλάδων.

Ανοιχτός στην υποψηφιότητα Περιφερειάρχη στο Νότιο Αιγαίο δήλωσε ο επικεφαλής της Συν-Κυκλαδικής Πρωτοβουλίας, νομαρχιακός σύμβουλος Νίκος Συρμαλένιος. Σε συνέντευξη που έδωσε χθες το πρωί στη Ραδιοφωνία Κυκλάδων, είπε ότι μέχρι τα μέσα Ιουλίου θα έχει γίνει η τελική επιλογή του υποψηφίου.

Αναφερόμενος στις τελευταίες αρνητικές εξελίξεις στο Συνασπισμό, εξέφρασε την στήριξή του στο πρόσωπο του προέδρου του κόμματος Αλέξη Τσίπρα, σημειώνοντας ότι "τόσο εγώ όσο και άλλα στελέχη, θα δώσουμε αγώνα για την ενότητα της παράταξης". Υποστήριξε επίσης πως οι διαφορές της ανανεωτικής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ με τη σημερινή ηγεσία του κόμματος δεν είναι μεγάλες, αλλά υπάρχει ένα ψυχολογικό χάσμα ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Συνέχεια...

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

"Μυστικός δείπνος" σε ... Café

Μυστικός δείπνος στο café bar του π. προέδρου του Λιμενικού Ταμείου Νάξου Γιάννη Δημητροκάλλη πραγματοποιήθηκε, στον οποίον συμμετείχαν εκτός από τον ίδιο, δημοτικοί σύμβουλοι του Νίκου Βενιέρη, στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και άνθρωποι οι οποίοι έχουν δηλώσει ότι θα θέσουν υποψηφιότητα με το Μανώλη Μαργαρίτη.

Αντικείμενο της συζήτησης ήταν οι εξελίξεις στα δημοτικά της Νάξου...

Συνέχεια...

Μαράκης: ΕΓΩ και οι … άλλοι!

Εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε το πρωί στη Ραδιοφωνία Κυκλάδων ο δήμαρχος Νάξου Νίκος Μαράκης ο οποίος μεταξύ άλλων είπε:

Για την υποψηφιότητά του: Προχωράει κανονικά και θεωρεί δεδομένο ότι θα πάρει στήριξη από το ΠΑΣΟΚ. Χαρακτήρισε μάλιστα «υποκριτές» αυτούς οι οποίοι έχουν συγκεκριμένη πολιτική ταυτότητα και το παίζουν δήθεν ανεξάρτητοι στις δημοτικές εκλογές.


Για το Θανάση Γρυλλακη: Επιβεβαίωσε ότι γίνονται διεργασίες για συναντηθούν προκειμένου να συζητήσουν το ενδεχόμενο συνεργασίας. Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Μαράκης ξεκαθάρισε ότι επικεφαλής του ψηφοδελτίου θα είναι εκείνος και δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί κάτι διαφορετικό. Προέβλεψε πάντως ότι στο τέλος, θα υπάρξει συνεργασία ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Για την θητεία του: Την χαρακτήρισε απόλυτα ικανοποιητική, τονίζοντας ότι επί των ημερών του εκπονήθηκαν πληθώρα μελετών που θα μετουσιωθούν σε έργα την επόμενη τετραετία.

Για το λιμάνι: Είπε ότι ολοκληρώνεται η προσπάθεια δημοπράτησης της μελέτης που προβλέπει την εκτέλεση έργων βελτίωσης στον υπάρχοντα λιμένα. Πρόσθεσε επίσης, ότι ο μεγάλος στόχος είναι η χωροθέτηση νέου μεγαλύτερου λιμανιού σε άλλο σημείο του νησιού.

Για τον ΧΥΤΑ: Υποστήριξε ότι υπάρχει μια συλλογική ευθύνη όλων όσων διοικούν (Δήμοι-Νομαρχία) αλλά και της τοπικής κοινωνίας για τη μεγάλη καθυστέρηση που παρουσιάζεται. Ο κ. Μαράκης εξέφρασε την ελπίδα του για μελλοντική κατασκευή Κέντρου Διαχείρισης Αποβλήτων στη Νάξο.

Για τις Μικρές Κυκλάδες: Είπε ότι θα ωφεληθούν από τον Καλλικράτη, σημειώνοντας ότι κάθε νησί θα έχει δικό του προϋπολογισμό, αλλά και αντιδήμαρχο που θα έχει δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου στα δημοτικά συμβούλια.

Συνέχεια...

ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ Γ. ΒΡΟΥΤΣΗ ΣΕ ΜΥΚΟΝΟ, ΠΑΡΟ, ΑΝΤΙΠΑΡΟ, ΝΑΞΟ

Συνέχεια...

Άρχισε η «διαβούλευση» και τα … δύσκολα



Λέει το ΠΑΣΟΚ:


“Όσοι επιλεγούν, θα πρέπει να διαθέτουν το ήθος για να διαχειριστούν με δημοκρατικότητα, εντιμότητα και διαφάνεια τις τοπικές υποθέσεις, τη γνώση για να τις σχεδιάσουν και να τις υλοποιήσουν αποτελεσματικά και τη δυνατότητα να κινητοποιήσουν όλες τις ζωντανές δυνάμεις των τοπικών κοινωνιών. Απευθυνόμαστε στα μέλη και στους φίλους του ΠΑΣΟΚ, καθώς και σε όλους τους πολίτες, που θέλουν να είναι υποψήφιοι ή να προτείνουν άλλη υποψηφιότητα, για να πάρουν μέρος στη διαδικασία αυτή, με τη βεβαιότητα ότι στο ΠΑΣΟΚ είμαστε αποφασισμένοι να αναδείξουμε τους καλύτερους.”

Συνέχεια...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΑΘΙΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Με έκπληξη διαβάσαμε ανώνυμα σχόλια στο Διαδυκτιακό τόπο "Α-Νάξιος" ότι ο Απεραθίτικος Σύλλογος θα υποστηρίξει στις προσεχείς Δημοτικές εκλογές στο Δήμο Νάξου ,συγκεκριμένους Απεραθίτες υποψήφιους Δημοτικούς Σύμβούλους.

Το Δ.Σ του Απεραθίτικου Συλλόγου διαψεύδει κατηγορηματικά την πληροφορία αυτή ως κατασκευασμένη, ψευδή και κακόβουλη.

Καταγγέλει τους ΄΄κατασκευαστές΄΄ ως κακόβουλους που επιχειρουν να αποδόσουν στο Δ.Σ του Απεραθίτικου Συλλόγου προθέσεις επηρεασμού των Απεραθιτών με προφανή σκοπό την υπονόμευση της συνοχής του Δ.Σ και των μελών του Συλλόγου.

Δηλώνει κατηγορηματικά ότι οι πολιτικές αντιλήψεις, οι δραστηριότητες και οι επιδιώξεις που αναπτύσσουν,στο πλαίσιο του Συνταγματικά κατοχειρωμένου Δημοκρατικού μας πολιτεύματος, όλα τα μέλη του Συλλόγου είναι απόλυτα σεβαστές και το Δ.Σ του Συλλόγου κρατάει ίσες αποστάσεις από όλους.

Οι επίδοξοι ανώνυμοι υπονομευτές του Συλλόγου μας ματαιοπονούν. Το Δ.Σ του Απεραθίτικου Συλλόγου εκρφάζεται πάντοτε και μόνο μέσα από τις αποφάσεις του, που λαμβάνονται σύμφωνα με τις προβλεπόμενες από το καταστατικό του διαδικασίες.

Το Διοικητικο Συμβούλιο


blog: προφανώς καμία σχέση δεν έχουμε με οποιοδήποτε ανώνυμο σχόλιο.

Συνέχεια...

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ 2035

Συνέχεια...

Νερό-δηλητήριο σε όλη την Ελλάδα


Τοξικά βαρέα μέταλλα σε πόσιμο νερό, ποτάμια, λίμνες και υπόγεια ύδατα, σε συγκεντρώσεις που υπερβαίνουν κατά πολύ τα ανώτατα επιτρεπτά όρια που έχει θέσει η Ε.Ε. ή σε τιμές δυνητικά επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία, ανιχνεύονται σε πολλές περιοχές της χώρας.

Επιστήμονες εκφράζουν φόβους ότι νερό «δηλητήριο» σε Αττική, Βοιωτία, Εύβοια, Πτολεμαΐδα, νησιά Β. Αιγαίου, Πηνειό και αλλού επηρεάζει την αγροτική παραγωγή και θεωρούν επιτακτική την ανάγκη δειγματοληψιών, κυρίως σε τρόφιμα-στόχους όπως οι βολβοί, προκειμένου να διερευνηθούν ενδεχόμενοι κίνδυνοι από την κατανάλωσή τους.

Ερευνα που διενήργησε διεπιστημονική επιτροπή από το Γεωπονικό και το Πανεπιστήμιο Αθηνών για λογαριασμό του ΕΦΕΤ και παραδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2009 στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, φέρνει στο φως αποκαλυπτικά ευρήματα:Διαβάστε περισσότερα: http://mystikos-planitis.blogspot.com/2010/06/blog-post_6853.html#ixzz0qIU3mw1J

Συνέχεια...

«πνιγήκαμε» στις offshore και ξεχάσαμε …

… ότι χτες ήταν η «Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών»

Αλλά πώς να μην το ξεχάσουμε.
Μήπως νοιαζόμαστε για τις παραλίες που κάνουν μπάνιο τα παιδιά μας;


Συνέχεια...

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Μας ταξίδεψε η αρχόντισσα του Αιγαίου …

«η αγάπη ‘ναι καρφίτσα
κι αγκυλώνει τα κορίτσα…»

Η Ειρήνη Κονιτοπούλου και η Άννα Σαρρή μας κράτησαν δυο ώρες στην τηλεόραση…
(μόνο ο «θρύλος» μπορούσε να το καταφέρει)

Απλά, ανεπιτήδευτα, με γνησιότητα και αυθεντικότητα, με «χρώμα» που το σεβάστηκε και ο χρόνος …

Γυρίσαμε πολλά χρόνια πίσω.
Αν προσπαθήσουμε να περιγράψουμε μερικές στιγμές από τότε πολύ φοβόμαστε ότι πολύ λίγοι θα μας καταλάβουν …

Αξίζει να διαβάσετε…
Το πανηγύρι Κωνσταντίνου και Ελένης στη Κωμιακή Νάξου
1ο ΜΕΡΟΣ 2ο ΜΕΡΟΣ

Συνέχεια...

Και αργεί να βραδιάσει …









Σταχυολογήσαμε μερικούς τίτλους από τη ροή ειδήσεων του «troktiko».

Σε μια ώρα συμβαίνουν τόσα πολλά…

Δεν συμπεριλάβαμε Βατοπέδι, Siemens, Άκη και λοιπούς συγγενείς, κουμπάρους και μπατζανάκηδες για να μη σας κοπεί τελείως η όρεξη …

Συνέχεια...

Ψάχνουν υποψήφιους συμβούλους με το … τουφέκι!


Ξεμείνανε και από γυναίκες!


«καταζητούνται» τουλάχιστον 150 (!!!) για να καλύψουν τις ανάγκες των … ψηφοδελτίων.

Νάξος ανταπόκριση

Πολύ συζητήθηκε χτες το όνομα του Γιάννη Δημητροκάλλη για το ενιαίο ψηφοδέλτιο …

Ενώ ο Παναγιώτης Ρήγας επιμένει ότι ΠΑΣΟΚ = Μαράκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΖΕΥΣ και στη Ραδιοφωνία Κυκλάδων ο Γερμανός Καπίρης εξέφρασε την στήριξή του στο πρόσωπο του Θανάση Γρυλλάκη για το Δήμο Νάξου. Επίσης είπε, ότι δε θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η στήριξη του ΠΑΣΟΚ στο νυν δήμαρχο Νίκο Μαράκη. Κάνοντας και την απαιτούμενη κριτική στη σημερινή δημοτική αρχή, υποστήριξε ότι στην τετραετία που ολοκληρώνεται δεν υπήρξε έργο, συμπληρώνοντας χαρακτηριστικά: "όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, είναι για γέλια". Φειδωλός ήταν για το θέμα της ανάληψης βουλευτικών καθηκόντων, καθώς σε περίπτωση που ο Παναγιώτης Ρήγας είναι υποψήφιος Περιφερειάρχης, θα πάρει τη θέση του στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Επίσης, προανήγγειλε την έλευση έξι με επτά γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων για το Νοσοκομείο Νάξου.

Ενιαίο ψηφοδέλτιο για το Δήμο Νάξου πρότεινε μιλώντας στη Ραδιοφωνία Κυκλάδων ο Γιάννης Μαμουζέλος. Πάντως, σε περίπτωση πάντως που δεν επιτευχθεί αυτό το δύσκολο εγχείρημα, ο κ. Μαμουζέλος διευκρίνισε ότι το πιθανότερο είναι να θέσει υποψηφιότητα με το συνδυασμό του Μανώλη Μαργαρίτη, αφήνοντας ωστόσο ανοιχτό το ενδεχόμενο να συμπορευτεί με το Θανάση Γρυλλάκη.

Πρόταση συγκεκριμένου προσώπου ώστε να τεθεί επικεφαλής στο ενιαίο ψηφοδέλτιο του Δήμου Νάξου, αναμένεται να καταθέσει η ομάδα των Ενεργών Πολιτών το προσεχές διάστημα, όπως έκανε γνωστό το Μανώλης Λυκουρόπουλος.

Συνέχεια...

Στο έλεος των Ζόμπι


του Γιάνη Βαρουφάκη


Δημοσιογράφος: Κύριε αστυνόμε, κινούνται αργά; Αστυνόμος: Ναι, είναι νεκρά. Είναι σε οικτρή κατάσταση. Αλλά αν δεν κάνουμε κάτι θα μας αφανίσουν (*)


(*) Από την ταινία Η Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών, του George Romero (1968)

Το πρόβλημα της Ευρώπης είναι οι τράπεζές της। Τράπεζες που δεν ζουν πια αλλά και που δεν πεθαίνουν. Τράπεζες ζόμπι που κινδυνεύουν να παρασύρουν όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα μαζί τους. Νεκροζώντανες τράπεζες που η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) πασχίζει να αναστήσει με άσκοπες ανθρωποθυσίες (λέγε με συνταξιούχο στον καιρό του πακέτου στήριξης) και ξόρκια (σαν τα σημερινά ανέκδοτα περί ισοσκελισμένων κρατικών προϋπολογισμών με τα οποία προσπαθούν να εξευμενίσουν τις αγορές).

Αυτή ήταν και η ουσία του πακέτου στήριξης, δήθεν, του ελληνικού δημοσίου το οποίο υπογράψαμε με το ΔΝΤ και την ΕΕ. Όποιος πείστηκε, τότε, ότι επρόκειτο για προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας, παρακαλώ να το ξανασκεφτεί. Για ένα πακέτο στήριξης των ευρωπαϊκών τραπεζών επρόκειτο.


Αυτό, από μόνο του, δεν είναι κακό. Αν είχε ελπίδες να πετύχει ως τέτοιο, να το συζητούσαμε. Δεν έχει όμως. Δανείζοντας το ελληνικό κράτος (και μεθαύριο το Πορτογαλικό, το Ισπανικό κλπ) για να μεταφέρει τα δανεικά στις τράπεζες, απλώς μεταθέτει το πρόβλημα στο μέλλον, ενισχύοντάς το μάλιστα. Αν η ΕΕ συνεχίσει έτσι, θα αφανιστούμε όλοι: Έλληνες και Γερμανοί, Πορτογάλοι και Ολλανδοί, δίκαιοι και άδικοι.


Πριν το 2008 οι τράπεζες, αρχικά στις ΗΠΑ αλλά κατόπιν και στην Ευρώπη (ακόμα και στην συντηρητική Ελβετία) έκαναν κάτι το πραγματικά εκπληκτικό. Δημιούργησαν ποταμούς ιδιωτικού χρήματος και το έριξαν στην αγορά.

Το όνειρο του καθενός μας, να έχουμε ένα ιδιωτικό ATM στο σπίτι μας που να γεννά χρήματα χωρίς να χρεωνόμαστε, οι τράπεζες το έκαναν πραγματικότητα!
Π;vς; Δάνεισαν στον κ. Μπάμπη χρήματα για να αγοράσει ένα σπίτι. Μετά πήραν κομματάκια χαρτί πάνω στα οποία κατέγραψαν περίπλοκα στοιχήματα π.χ. "ο κάτοχος αυτού του χαρτιού δικαιούται να πάρει €1000 από τον κ. Μπάμπη την τάδε του μηνός, εκτός αν στο μεταξύ ο δείκτης Nikkei του Τόκυο αυξηθεί κατά 2% περισσότερο του Hang Seng του Χονγκ Κονγκ οπότε θα πάρει €1100 από την κα Τούλα, η οποία..., εκτός βέβαια αν..." Κατόπιν πούλησαν αυτά τα χαρτιά σε μια περίοδο που επενδυτές έψαχναν σαν τρελοί να αγοράσουν κάτι που θα τους έδινε μεγαλύτερο επιτόκιο από το χαμηλό επιτόκιο της αγοράς.


Σε μια περίοδο που ήταν σχεδόν σίγουρο ότι και ο κ. Μπάμπης θα πλήρωνε και ο δείκτης Nikkei θα ανέβαινε, οι τιμές αυτών των χαρτιών ενισχύονταν. Τότε, οι θεσμικοί αγοραστές (με τα πολλά χρήματα, συνήθως άλλων) έκαναν κάτι φοβερό:

Αγόραζαν όχι μόνο αυτά τα χαρτιά αλλά και το δικαίωμα/υποχρέωση να αγοράσουν στο μέλλον πολύ περισσότερα στην σημερινή τιμή. Όσο η τιμή ανέβαινε, πλούτιζαν εκθετικά (με το ρίσκο και του αντίθετου όμως - το οποίο κάποια στιγμή...).
Βλέποντάς τους να πλουτίζουν, οι τράπεζες που δεν εξέδιδαν αυτά τα χαρτάκια (παράγωγα λέγονται) ζήλεψαν. Χρησιμοποίησαν τα χρήματα των πελατών τους και άρχισαν να αγοράζουν τέτοια χαρτάκια μανιωδώς.


Μέχρι που δεν έμεινε χώρος στα χρηματοκιβώτιά τους για τίποτα άλλο. Όσο κρατούσαν τα πανηγύρια και οι χοροί, τα περιουσιακά τους στοιχεία φάνταζαν καταπληκτικά. Όσο για τις ανάγκες τους σε ρευστό, κανένα πρόβλημα. Τα επιτόκια ήταν τόσο χαμηλά, δεδομένης της τεράστιας ποσότητας (δημόσιου και ιδιωτικού) χρήματος που όταν η μία τράπεζα δεν είχε ρευστό, της δάνειζε η άλλη φτηνά, άμεσα και εύκολα.

Παρατηρήσατε την ειρωνεία; Τραπεζίτες που όπου στέκονταν και όπου βρισκόντουσαν διακήρυτταν την σημασία της δημοσιονομικής πειθαρχίας του κράτους, που έβγαζαν πύρινους λόγους εναντίον του τυπώματος «πληθωριστικού» χρήματος από τα κράτη, που κινδυνολογούσαν ότι η οικονομία δεν θα αντέξει αν οι εργαζόμενοι πάρουν αύξηση πάνω από τον πληθωρισμό, οι ίδιοι κύριοι έκοβαν τόνους ιδιωτικού χρήματος με το οποίο χρηματοδοτούσαν λογιών-λογιών πυραμίδες - και, βέβαια, μισθούς και μπόνους (για πάρτι τους) που θα έκαναν ακόμα και τον Μίδα να κοκκινίσει.

Μέχρι που η φούσκα έσκασε. Πώς; Όταν η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ ανέβασε λίγο τα επιτόκια, ο κ. Μπάμπης κάποια στιγμή δεν μπόρεσε να πληρώσει τα €1000 του στεγαστικού του που έλεγε το χαρτάκι ότι είχε λαμβάνειν ο κάτοχός του. Έτσι όσοι είχαν τέτοια χαρτάκια άρχισαν να τα ξεφορτώνονται μέχρι που κανείς δεν τα ήθελε πια. Έλα όμως που αυτά τα χαρτάκια είχαν μετατραπεί στο ιδιωτικό χρήμα που κινούσε το διεθνές τραπεζικό σύστημα;


Για να μην καταστραφούν τα πάντα, οι ΗΠΑ και η ΕΕ είπαν στις τράπεζες: «Μην σας νοιάζει. Θα αναπληρώσουμε με δημόσιο χρήμα το ιδιωτικό που εσείς ως δια μαγείας κατασκευάσατε, από το οποίο κερδίσατε πακτωλούς πλούτου, αλλά το οποίο τώρα, και πάλι ως δια μαγείας, έγινε σκόνη και έρευσε μέσα από τα δάκτυλά σας.» ΗΠΑ και ΕΕ, λοιπόν, αναγκάστηκαν να αναπληρώσουν το κάλπικο ιδιωτικό χρήμα του τραπεζικού τομέα με φερέγγυο δημόσιο χρήμα.

Για να είναι όμως φερέγγυο, αναγκάστηκαν να μην το τυπώσουν αλλά να το δανειστούν από αυτούς που έχουν αποταμιεύσεις: Τους Κινέζους, Ιάπωνες, Άραβες και Γερμανούς επενδυτές (π.χ. ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και αρκετούς ιδιώτες που προτιμούσαν, μετά το ξεσκέπασμα των τραπεζών, να δανείζουν κράτη παρά τράπεζες).


Και τότε τι νομίζετε ότι έκαναν οι τράπεζες; Πρώτον, δάνεισαν τα κράτη από το δημόσιο χρήμα που πήραν από εκείνα με τεράστιο επιτόκιο. Δεύτερον, άρχισαν να γράφουν σε νέα χαρτάκια νέα στοιχήματα του τύπου «ο κάτοχος αυτού του χαρτιού δικαιούται να πάρει €1000 από το γερμανικό δημόσιο την τάδε του μηνός, εκτός αν στο μεταξύ το χρέος της Ελλάδας αυξηθεί κατά 2% περισσότερο του χρέους της Γερμανίας, εκτός βέβαια αν...» Για να το πω απλά, τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου: Φτού κι από την αρχή, άρχισαν να ξανα-παράγουν νέο ιδιωτικό χρήμα.


Για δύο περίπου χρόνια μας έλεγαν: «Είδατε πως τα καταφέραμε και ξεπεράσαμε την κρίση; Επιστρέψαμε μάλιστα και τα δανεικά στα κράτη μας!» Ναι, είναι αλήθεια. Με τι χρήματα όμως; Με νέο ιδιωτικό χρήμα, ίδιο και απαράλλακτο εκείνου του ιδιωτικού χρήματος του οποίου η «γένεση» δημιούργησε την κρίση του 2008!


Αυτό που συνέβη με την Ελλάδα στην αρχή του 2010 δεν είναι τίποτα άλλο από μια επανάληψη εκείνου του «έργου» του 2008. Όπως τότε που με την μικρή άνοδο των επιτοκίων ο κ. Μπάμπης δεν μπόρεσε να πληρώσει το μεγάλο χρέος που του είχαν φορτώσει οι τράπεζες στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν το ιδιωτικό χρήμα, έτσι φέτος η Ελλαδίτσα μας βρέθηκε στην ίδια θέση. Αν δεν βρισκόταν εκείνη, θα βρισκόταν κάποια άλλη γειτόνισσα.


Έχοντας ήδη καεί το 2008, τότε που ξάφνου τα μαγικά χαρτάκια δεν τα ήθελε κανείς, κάποιοι επενδυτές αποφάσισαν να μην την πατήσουν όπως τότε και άρχισαν να ξεφορτώνονται τα νέα χαρτάκια. Έτσι, κατέρρευσε και αυτό το νέο ιδιωτικό χρήμα, οπότε πείστηκε η Γερμανία να δημιουργήσει «ταμείο» €1 τρις (υποτίθεται) για να στηρίξει εμάς τους νότιους. Στην ουσία, το μόνο που κάνει είναι ότι και το 2008: Αντικαθιστά το νέο ιδιωτικό χρήμα των αδιόρθωτων τραπεζών με ακόμα μεγαλύτερα ποσά νέου δημόσιου χρήματος.

Πρόκειται για έργο φρίκης και τρόμου. Από την στιγμή που οι τράπεζες, ανεξέλεγκτες, δημιούργησαν τεράστιες ποσότητες ιδιωτικού χρήματος (τα λεγόμενα τοξικά παράγωγα), έγιναν ζόμπι. Το ιδιωτικό αυτό χρήμα είναι καταδικασμένο να μετατρέπεται σε σκόνη στα χέρια τους. Όσο η ΕΕ το αντικαθιστά με νέο ζεστό δημόσιο χρήμα, κρατά τα ζόμπι σε κατάσταση λίμπο με κόστος την εκθετική αφαίμαξη των ευρωπαϊκών πλεονασμάτων, την συρρίκνωση της πραγματικής οικονομίας, και την τρελή πορεία προς τον εκτροχιασμό ολόκληρης της Ευρώπης.

• Όσο ακούμε τους ηγέτες μας να μιλάνε για το υπέρτατο καθήκον να ισοσκελιστούν οι προϋπολογισμοί των κρατών-μελών της ΕΕ (λες και αυτό ήταν το πρόβλημα) καταλαβαίνουμε πως αυτή η τρελή πορεία προς τον πάτο θα συνεχιστεί. Οι αγορές το καταλαβαίνουν, πανικοβάλλονται και έτσι η παραμικρή ανοησία ενός Ούγγρου επαρχιώτη πρωθυπουργού μετατρέπεται σε μείζονα κρίση.

• Όσο οι ηγέτες μας βαυκαλίζονται ότι πακέτα στήριξης (σαν αυτό των ΔΝΤ-ΕΕ) είναι δυνατόν να βγάλουν κράτη σαν το δικό μας από την σκοτοδίνη της κρίσης αποπληθωρισμού-χρέους, κατανοούμε ότι αυτοί οι κύριοι και κυρίες δεν έχουν αποφασίσει ακόμα να γίνουν μέρος της λύσης (αντί για εξαρτήματα του προβλήματος).

• Όσο ακούμε ότι οι μέτοχοι των τραπεζών θα είναι οι μόνοι που δεν θα υποστούν ζημίες από αυτήν την κρίση (την οποία οι δικές τους τράπεζες δημιούργησαν κατασκευάζοντας αθέμιτο ιδιωτικό χρήμα), θα ξέρουμε ότι η κρίση έχει μπροστά της πολύ δρόμο.

• Όσο δεν αντιμετωπίζουμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύουν οι νεκροζώντανες τράπεζές της ηπείρου μας, τότε η ανάπτυξη, που αποτελεί το μόνο αντίδοτο στο δημόσιο χρέος, δεν θα έρθει ποτέ.(**)




Τέλος, ένα σχόλιο προς εκείνους που μου προσάπτουν ανευθυνότητα επειδή προτείνω την αναδιάρθρωση του χρέους μας (προς τις νεκροζώντανες τράπεζες) χωρίς να λαμβάνω υπ' όψη μου το βαρύ κόστος μιας τέτοιας κίνησης. Μόνο που θα δανειστώ τα λόγια του Winston Churchill, τότε που τον κατηγόρησαν ως φιλοπόλεμο επειδή, εν έτει 1938, είχε καταγγείλει την συμφωνία του Μονάχου του τότε Βρετανού πρωθυπουργού Neville Chamberlain με τον Χίτλερ:


«Είχαμε την επιλογή μεταξύ του πολέμου και της ατίμωσης. Επιλέξαμε την ατίμωση και για αυτό θα έχουμε πόλεμο.»

(**) Μια ματιά αρκεί στην Ιαπωνία, όπου οι νεκροζώντανες τράπεζες δεν της επιτρέπουν να αναπτυχθεί, παρά την προηγμένη τεχνολογία της, την μετρημένη ζωή των πολιτών της, την απίθανη παραγωγικότητα της εργασίας κλπ. http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=2783&reftab=37&t=Στο-έλεος-των-Ζόμπι

Συνέχεια...

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Ας γίνει όμως κατασπατάληση «πολιτικής» ενέργειας …

Συνέχεια...

είναι η μόνη "εμψύχωση", εκεί στα ορεινά ...

Συνέχεια...

Κρίση και αναπάντητα ερωτήματα


Ευτυχώς δεν είμαι οικονομολόγος ή αναλυτής, ξέρετε αυτοί μοιάζουν με τους σεισμολόγους που εκ των υστέρων παριστάνουν τους ειδικούς αλλά παρ όλα αυτά θα τολμήσω να διατυπώσω απαντήσεις στα ερωτήματα που όλοι μας έχουμε, κάνοντας μια αξιολόγηση και φιλτράρισμα των τρομολαγνικών σεναρίων που διαβάζουμε και ακούμε.


Το επιχειρώ αυτό, με όλο το ρίσκο ενός μη ειδικού αλλά με όσο προβληματισμό και κρίση διαθέτω, για τον απλό λόγο ότι κανένας πολιτικός ή επιστημονικός φορέας δεν μας ενημερώνει υπεύθυνα για τις συνέπειες της μιας ή της άλλης επιλογής। Ας δούμε λοιπόν μερικά ερωτήματα.

1- Θα υπάρξει χρεοκοπία;

Εάν τηρηθούν οι όροι του μνημονίου σίγουρα όχι για την επόμενη 3ετία. Για το μετά θα εξαρτηθεί αν και κατά πόσο η οικονομία και γενικά όλη η λειτουργία του κράτους έχει αλλάξει και είναι πλέον παραγωγική ή έστω και ελλειμματική μέχρι 3%.


2- Εάν ενδιάμεσα υπάρξει απόκλιση από το πρόγραμμα;

Στην περίπτωση αυτή, το υπόλοιπο από τα 110 δις δεν θα δοθεί στην Ελλάδα, αλλά θα δοθεί απευθείας στους δανειστές μας, δηλαδή στις τράπεζες, Ελληνικές και ξένες, που κατέχουν Ελληνικά ομόλογα και φυσικά με την τρέχουσα τότε χρηματιστηριακή τους αξία.

3- Και τότε τι θα γίνει, είναι καλό ή κακό για την Ελλάδα;

Εάν φτάσουμε σ αυτό το σημείο θα είναι τραγικό για τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα για τους συνταξιούχους. Η Ελλάδα την ίδια στιγμή είναι υποχρεωμένη να μηδενίσει τα ελλείμματά της, δηλαδή να δαπανά όσα εισπράττει, γιατί απλά δεν θάχει άλλες εισροές.

Και επειδή οι δαπάνες μας είναι κατά πολύ μεγαλύτερες των εσόδων καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει. Αυτό θα σημαίνει ότι το δημόσιο δεν θα μπορεί να πληρώνει μισθούς και συντάξεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ακόμα παραπέρα δεν μπορούμε να συζητούμε για εισαγωγές πρώτων υλών, ελλείψει συναλλάγματος, με συνέπεια το κλείσιμο επιχειρήσεων και φυσικά τη δραματική αύξηση της ανεργίας.

Στην περίπτωση αυτή μόνο οι μεγαλοκαταθέτες και τα ξένα μονοπώλια θα ωφεληθούν γιατί θα είναι οι μόνοι που θα έχουν συναλλαγματικά αποθέματα ( ας το κρατήσουμε αυτό εμείς οι αριστεροί ).

4- Πολλοί λένε σηκώνουν τις καταθέσεις τους από την Ελλάδα.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη βλακεία. Κατ αρχάς οι τράπεζες του εξωτερικού εγγυώνται τις καταθέσεις πέντε φορές κάτω απ΄ότι οι Ελληνικές και επί πλέον αρκετές είναι παραφορτωμένες και με τα λεγόμενα τοξικά επενδυτικά προϊόντα.

Άλλωστε μέχρι σήμερα δεν κατέρρευσαν Ελληνικές τράπεζες αλλά ξένες και μάλιστα κολοσσοί!!!

Χώρια που όταν εμείς οι ίδιοι αποδυναμώνουμε τη ρευστότητα των τραπεζών είναι σαν να κόβουμε το κλαρί που πατάμε.


Επιχείρησα έως και αυθαίρετες απαντήσεις που απασχολούν τον κάθε πολίτη, πάνω στο υπάρχον πλαίσιο της τρόικας και όχι σε εναλλακτικές επιλογές που προτείνονται από διάφορες πλευρές.

Ας βγουν έστω και την τελευταία στιγμή οι πολιτικοί να μας πουν αλήθειες και τις πραγματικές συνέπειες της κάθε επιλογής. Αν δε το κάνουν αυτό υπάρχει περίπτωση να παλεύουμε για τα δίκια μας και στην ουσία να υπηρετούμε τα ξένα μονοπώλια.

Ζητώ συγγνώμη για την αυθαιρεσία μου αλλά δεν πάει άλλο.

Συνέχεια...