Προς τη βαρβαρότητα;

Οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες ΜΙ5 και Σκότλαντ Γιαρντ, που εκτιμούν ότι ίσως η κατάσταση ξεφύγει από κάθε έλεγχο όταν πια βαθύνει ακόμη περισσότερο η κρίση, έχουν ήδη ετοιμάσει τα σχέδιά τους για την αντιμετώπιση γενικευμένων κοινωνικών ταραχών μέσα στο καλοκαίρι.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ντέιλι Εξπρές», σε αυτά τα σχέδια περιλαμβάνεται και η κινητοποίηση στρατιωτικών μονάδων που θα κατεβούν στους δρόμους των βρετανικών μεγαλουπόλεων.
Η προειδοποίηση είχε έρθει πριν από μερικά χρόνια, προτού ακόμη ξεσπάσει η οικονομική κρίση. Πιστή στη λιτότητα, η βρετανική κυβέρνηση έκοβε τότε τις κοινωνικές δαπάνες για τους άστεγους, τους μετανάστες και τους αποφυλακισθέντες. Και οι αρμόδιες κοινωνικές υπηρεσίες προειδοποιούσαν από την εφημερίδα «Γκάρντιαν» ότι αυτές οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες αργά ή γρήγορα «θα ξεχυθούν στους δρόμους της χώρας, όπως οι παράνομες συμμορίες στην ταινία “Μαντ Μαξ”».
Στο «Μαντ Μαξ» η κοινωνία δεν υπάρχει πια. Παντού βασιλεύει η παρανομία, η οικονομία έχει καταρρεύσει, έχουν επικρατήσει οι ανταλλαγές σε είδος, τα καύσιμα έχουν εξαντληθεί και οι άνθρωποι σκοτώνουν ακόμη και τη μάνα τους για ένα λίτρο βενζίνη. Οι πολιτείες είναι το ίδιο απομονωμένες και ευάλωτες από τη βία όσο και οι άνθρωποι.
Παρά τον φουτουριστικό χαρακτήρα τους, όλα όσα συμβαίνουν στην ταινία θα μπορούσαν να συμβούν και σήμερα. Το αόριστο μέλλον που περιέγραφε πριν από τριάντα χρόνια ακριβώς αυτή η ταινία, βρίσκεται ήδη μπροστά μας, πολύ πιο γρήγορα από όσο θα μπορούσαμε να το είχαμε φανταστεί. Στην Αυστραλία έγινε ήδη ο πρώτος φόνος για έναν κουβά νερό.

Στην Ιταλία, η εγκληματικότητα που τρέφεται από την ανεργία έκανε την κυβέρνηση να βγάλει αποσπάσματα πολιτών να περιπολούν στους δρόμους. Στην Αμερική, άστεγοι και άνεργοι συμπλέκονται για μια μερίδα συσσίτιο στις ουρές της κοινωνικής πρόνοιας. Στη Γαλλία, ο Σαρκοζί στέλνει ειδικές δυνάμεις για να καταστείλουν τις αιματηρές εξεγέρσεις στις γαλλικές αποικίες και χαρακτηρίζει αδιακρίτως «τρομοκράτες» τόσο τους νεαρούς διαδηλωτές όσο και τους ληστές στις γαλλικές μεγαλουπόλεις. Παντού, το κράτος δείχνει να έχει χάσει τον έλεγχο.

Η λαϊκή δυσαρέσκεια φουντώνει, καθώς οι άνθρωποι βλέπουν να επιβραβεύονται με δισεκατομμύρια οι ίδιοι εκείνοι μεγαλόσχημοι που προκάλεσαν την κρίση. Αυτό οδηγεί στην αίσθηση μιας γενικής ατιμωρησίας.
Η ατιμωρησία, αυτός ήταν ο νόμος στον βάρβαρο κόσμο του «Μαντ Μαξ»: «Οι κακοί βλάπτουν τους καλούς. Όμως, η κοινωνία δεν μπορεί να κάνει τίποτα πια. Η Δικαιοσύνη αδυνατεί να τιμωρήσει τους ενόχους. Καθένας που νιώθει αδικημένος παίρνει τον νόμο στα χέρια του. Μα αναζητώντας την εκδίκηση, δεν αργεί να γίνει όμοιος με εκείνον που τον αδίκησε».
Όσο πιο κοντά πλησιάζουμε στο μέλλον τόσο πιο γοργά επιστρέφουμε στη βαρβαρότητα.
Ρούσσος Βρανάς
http://orfni.blogspot.com/2009/03/blog-post_3580.html