Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Επενδύστε στην τράπεζα της καρδιάς γιατί έρχονται δύσκολες μέρες…

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η διασκευή δεν μου άρεσε. Δεν έχει τη φρεσκάδα της πρώτης εκτέλεσης, τη θεϊκή φωνή της Ειρήνης. Χωρίς να υποτιμώ καθόλου τη μαγική φωνή του Πάριου και το εμπνευσμένο δοξάρι του Νίκου Χατζόπουλου. Δε ξέρω αν το νησιώτικο τραγούδι είναι δεκτικό αλλαγών και προσαρμογών, ερμηνευτικά και ενορχηστρωτικά, χωρίς να χάσει την αίσθηση της δωρικής απλότητας, της αμεσότητας και της γνησιότητάς του. Γιατί να κάνουμε πειράματα εκμοντερνισμού, όταν το τραγούδι αυτό επικοινωνεί με τον κόσμο άμεσα; Ατόφιο δεν ήταν όταν το διέδωσε με τα "Νησώτικα" ο Πάριος και το έβαλε σε κάθε ελληνικό σπίτι; Το τραγούδι αυτό έχει ένα μυστικό: το απέριττο, τη λιτότητα των εκφραστικών του μέσων(μουσική, στίχος) και τη διαύγεια των ανθρώπινων συναισθημάτων και αναγκών που αποπνέει.

Ανώνυμος είπε...

Δωρική απλότητα δεν μπορεί να σημαίνει μουσική μετριότητα. Δηλαδή ένα μέτριο και φτωχό μουσικά παίξιμο δεν σημαίνει ότι μπορεί να χαρακτηρίζεται και ως δωρική απλότητα. Επειδή τα θέματα πολιτισμού και παράδοσης είναι εξ ίσου σπουδαία με τα πολιτικά προτείνω να διευρύνετε αν είναι δυνατόν τη θεματολογία σας. Ξέρω πως είναι δύσκολο.

Ανώνυμος είπε...

Μουσική μετριότητα είναι η πρώτη εκτέλεση αυτών των τραγουδιών; Ίσα-ίσα. Η δωρική απλότητα στο τραγούδι δεν έπιδέχεται φιοριτούρες και φτιασίδια, νταλκαδιές και λαρυγγισμούς. Δεν συμβιβάζεται με δάνεια στοιχεία από άλλα είδη. Δεν προσαρμόζεται εύκολα με τις τάσεις του σήμερα. Σ' αυτά τα τραγούδια δεν προβάλλεται ο συνθέτης και ο τραγουδιστής αλλά η ποιότητα του ήχου, ο σκοπός και ο στίχος, η δυνατότητα να τραγουδιέται από τα χείλη του κόσμου όπως τραγουδά ο επαγγελματίας τραγουδιστής.
Αυτό είναι το γνήσιο δημοτικό και νησιώτικο τραγούδι. Όσο λιγότερες επεμβάσεις υφίσταται τόσο πιο πολύ μιλά στην ψυχή, τόσο περισσότερο διαρκεί και επιτελεί την κοινωνική λειτουργία του.