Σαν σήμερα, τέτοια περίπου ώρα…

…. ο Μανόλης Γλέζος
και ο Απόστολος Σάντας,

είχαν σχεδιάσει στο μυαλό τους
και ξεκινούσαν για να ξεφτιλίσουν τον φασισμό.
Στο μυαλό τους κυρίαρχη θέση
είχε ο θάνατοςκαι απουσίαζε η έννοια
της πολιτικής εξαργύρωσης..

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

ο προβληματισμός του... μπούφου...

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Παγκόσμιο συνέδριο για το Νερό στη Νάξο..

Πρόκειται για το μεγαλύτερο συνέδριο για την ποιότητα του νερού που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα

Το Πανεπιστήμιο Πατρών και το ΤΕΙ Αθηνών οργανώνουν το Διεθνές Συνέδριο με θέμα «Ποιότητα νερού και υγεία», σε συνεργασία με την International Water Association (IWA) μέσω της ομάδας εργασίας Health Related Water Microbiology (HRWM).
Πρόκειται για το μεγαλύτερο που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα στο θέμα της ποιότητας του νερού. Η διοργάνωση είναι συνέχεια προηγούμενων συνεδρίων που πραγματοποιήθηκαν σε μεγάλες πόλεις του κόσμου, όπως Τόκυο, Παρίσι, Ουάσιγκτον, Κέιπ Τάουν κ.α.

Η σημαντική του θεματολογία (ποιότητα νερού) και το γεγονός ότι συμπίπτει χρονικά με την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, έχει κάνει το συνέδριο πόλο έλξης μεγάλου αριθμού συμμετεχόντων από 52 χώρες.

Η επιστημονική, κοινωνική και πολιτική σημασία του Συνεδρίου ενισχύεται σημαντικά από το γεγονός ότι επελέγη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως ο τόπος συνάντησης κορυφαίων επιστημόνων σε μια συζήτηση τύπου “brain storming” για την αναμόρφωση της Ευρωπαϊκής οδηγίας που καθορίζει την ποιότητα του πόσιμου νερού.
Το γεγονός αυτό θα καθορίσει την πολιτική για την ποιότητα του πόσιμου νερού στα κράτη-μέλη για την επόμενη δεκαετία τουλάχιστον.

Επίσης σε ειδική συνεδρίαση θα συζητηθεί το παγκόσμιο πρόβλημα της μείωσης των υδάτινων αποθεμάτων και οι δυνατότητες επίλυσης με ανακύκλωση και αφαλάτωση.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Ελληνικό χώρο αναμένεται να παρουσιάσει η Ελληνική Ημερίδα την Τρίτη 2 Ιουνίου που θα δώσει την ευκαιρία σε Έλληνες επιστήμονες να παρουσιάσουν και να συζητήσουν, θέματα που αφορούν τον ελληνικό χώρο.

Tο συνέδριο θα διεξαχθεί στη "Σχολή Ουρσουλινών" στη Χώρα Νάξου από 31/05-5/06/2009.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Υβριδική Ικαρία και «πράσινος» Αϊ- Στράτης

«Η συνδυασμένη χρήση αιολικής ενέργειας με αντλησιοταμίευση είναι μια λύση η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ουσιαστική αύξηση της κάλυψης των αναγκών από ΑΠΕ σε ένα αυτόνομο νησί μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους»
Τον Ιούλιο του 1983 πραγματοποιήθηκε στην Κύθνο το πρώτο υβριδικό σύστημα της Ευρώπης, το οποίο χρησιμοποιούσε τουλάχιστον μία μορφή ΑΠΕ (π.χ. αιολικό ή φωτοβολταϊκό πάρκο) και διέθετε ένα σύστημα αποθήκευσης της παραγόμενης ενέργειας (μπαταρίες, υδρογόνο, αντλησιοταμίευση).
Εκτοτε πέρασαν πολλά χρόνια, δίχως να υπάρξει η ανάλογη συνέχεια. Σήμερα, έστω και καθυστερημένα, έχει ξεκινήσει η υλοποίηση του υβριδικού της Ικαρίας. Παράλληλα, ξεκίνησε σύμφωνα με τις εξαγγελίες ο σχεδιασμός για τη μετατροπή του Αγ. Ευστράτιου στο πρώτο ενεργειακά «πράσινο» νησί της χώρας.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο πλέον κατάλληλος και οικονομικός τρόπος αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας για τα ελληνικά νησιά είναι η αντλησιοταμίευση που έχει τη μορφή αναστρέψιμου υδροηλεκτρικού έργου. Αποτελείται από το αιολικό πάρκο, τον υδροστρόβιλο, το αντλιοστάσιο, δύο δεξαμενές για την ανακύκλωση του νερού και σωληνώσεις. Οι δύο δεξαμενές πρέπει να βρίσκονται σε κοντινή απόσταση και με ικανή υψομετρική διαφορά.
«Η εμπειρία έχει δείξει ότι τα αιολικά πάρκα σε αυτόνομα ελληνικά νησιά με βάση την υπάρχουσα υποδομή δεν μπορούν να καλύψουν περισσότερο από το 15% της ετήσιας ζήτησης, ενώ παράλληλα ένα μέρος της τάξης του 15-20% της ετήσιας αιολικής ενέργειας περικόπτεται. Είναι σαφές ότι για την επίτευξη των δεσμευτικών πλέον εθνικών στόχων για τη διείσδυση των ΑΠΕ και τη μείωση των ρύπων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, απαιτείται η περαιτέρω αξιοποίηση του αιολικού δυναμικού των νησιών», σημειώνει η Ηλιάνα Κλειάσου, μηχανολόγος μηχανικός ΕΜΠ.
«Η συνδυασμένη χρήση αιολικής ενέργειας με αντλησιοταμίευση είναι μια λύση η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ουσιαστική αύξηση της κάλυψης των αναγκών από ΑΠΕ σε ένα αυτόνομο νησί μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους», προσθέτει ο Γιώργος Κάραλης, δρ μηχανολόγος μηχανικός ΕΜΠ.
«Μελέτες σκοπιμότητας ή ακόμη και προτάσεις επενδυτών για υλοποίηση υβριδικών συστημάτων έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια για την Ικαρία, τη Σέριφο, την Ιο, τη Σίκινο, τη Λέσβο, την Κρήτη, τη Ρόδο και αλλού. Παράλληλα, τα περισσότερα ελληνικά νησιά υποφέρουν από έλλειψη νερού. Το παραπάνω σύστημα μπορεί να συνδυαστεί με μονάδες αφαλάτωσης που θα χρησιμοποιούν μέρος της αιολικής ενέργειας για την παραγωγή πόσιμου νερού. Ετσι εξασφαλίζεται η διαθεσιμότητα του νερού, όχι μόνο για ενεργειακή χρήση, αλλά και για ύδρευση-άρδευση». Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι σε βάθος χρόνου, με την καλύτερη γνώση, πρακτική εμπειρία και ένταξη αυτών των συστημάτων, οι ενεργειακές ανάγκες των νησιών θα μπορούσαν να καλύπτονται πλήρως από την παραγωγή ενέργειας των υβριδικών συστημάτων, βάζοντας έτσι σε ψυχρή εφεδρεία τις συμβατικές πετρελαϊκές μονάδες. Ενα τέτοιο φιλόδοξο έργο βρίσκεται σε εξέλιξη και στοχεύει στην 100% κάλυψη των ηλεκτρικών αναγκών 100% από ανανεώσιμες πηγές στο νησί El Hierro, στα Κανάρια Νησιά.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Σπάσαμε το … άβατο ….

Αποκλειστικό !!!
Ο προβληματισμός και η διάθεση του Δ.Σ. του Συλλόγου Κορωνίδας
ν’ ανοίξει διάπλατα ένα παράθυρο στο μέλλον,
έφεραν δυστυχώς το… μπάτουδο σε δεύτερη μοίρα!

Το πολύ καλά προετοιμασμένο γεύμα εργασίας, προϊόν ανιδιοτελούς μόχθου, κρατήθηκε σαν επτασφράγιστο μυστικό, προφανώς για να μην υπάρξει αποπροσανατολισμός και η στόχευση στην καρδιά των προβλημάτων να είναι ακριβής.

Εμείς καταφέραμε και μάθαμε τι ακριβώς συζητήθηκε στο τραπέζι στο οποίο το μόνο που περίσσευε ήταν… το μπάτουδο.

Με κίνδυνο να κατηγορηθούμε ότι είμαστε φανατικά προσηλωμένοι στην ενημέρωση των πολιτών δημοσιεύουμε όλη τη μυστική ατζέντα, όπως μας την περιγράφει ο μυστικός πράκτοράς μας που παραβρέθηκε….

«…Σε ατμόσφαιρα υψηλού προβληματισμού και ευθύνης εξελίχθηκε η συνάντηση του Συλλόγου Κορωνίδας με τον κο Βρούτση.

Έκπληκτος ο κυβερνητικός βουλευτής παρακολουθούσε την ανάπτυξη των προβλημάτων που του εξέθεταν, την αναπτυξιακή στρατηγική και την ποιότητα ζωής που πρέπει να διαμορφωθεί για τη Νάξο γενικότερα.

Εντύπωση προκάλεσε η διαβαθμισμένη ιεράρχηση και η βαθειά μελέτη των προβλημάτων, ξεκινώντας από τα τοπικά μέχρι τα γενικότερα προβλήματα του νησιού.

ΒΙΟΚΑ, δρόμοι, λιμάνια, εναλλακτικές μορφές ενέργειας, ο ρόλος της ακτοπλοΐας και αεροπλοΐας, η τουριστική ανάπτυξη, το χωροταξικό, η υγεί,α η παιδεία, η διεθνής οικονομική κρίση, το μεσανατολικό και όλα αυτά σε σχέση με τα πολιτιστικά και ιστορικά συγκριτικά πλεονεκτήματα της Νάξου, αποτέλεσαν τη βάση της συζήτησης… Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε σε θέματα περιβάλλοντος ενώ την ώρα του desert ακροθιγώς έγινε αναφορά και στο Βατοπέδιο…»

Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί τόσος εκνευρισμός και επιθετικότητα, αντί να υπερηφανεύονται για την ποιότητα των επεξεργασιών τους.

Εκτός, λέμε εκτός, αν δεν είπαν τίποτα από τα παραπάνω και ….όλα αυτά τα θεωρούν μυθεύματα και κακόπιστες κριτικές που κάποιοι εχθροί του Συλλόγου διαρρέουν για να…τους εκθέσουν (!!!) γιατί απλά δεν ήθελαν να φέρουν σε δύσκολη θέση έναν κυβερνητικό βουλευτή…
Εδώ που τα λέμε τέτοια προσβολή και διαστρέβλωση θέσεων δεν την αντέχει κανένας ….

Άντε πάλι ανακρίσεις για τη διαρροή ….

*** η φωτογραφία μπήκε για αισθητικούς λόγους…

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Ίσως οι αριθμοί μας προσγειώσουν στη λογική

Από την ομιλία του Ιαβέρη στη Ερμούπολη σε ένα άδειο (αδιάφορο) ακροατήριο: Ξέρετε με πόσα χιλιόμετρα έπεσε πάνω στην κολώνα της μπασκέτας ο μπασκετμπολίστας Μπόμπαν Γιάνκοβιτς; Ε;Με τέσσερα (4) χιλιόμετρα την ώρα. Και έμεινε ανάπηρος, παραπληγικός.Οταν λοιπόν το παιδί σας στέκεται λυμένο και όρθιο ανάμεσα στα δύο μπροστινά καθίσματα και φρενάρετε ή τρακάρετε με περισσότερα από 4 χ.α.ω., ξέρετε τί είναι πιθανό να γίνει; Και πόσο συχνά πάτε με 4 χ.α.ω.; Και πόσο συχνά ο απέναντί σας πάει επίσης με 4 χ.α.ω.; Οταν ένα ΙΧ κινείται με 50 χ.α.ω. και τρακάρει σε σταθερό σημείο (κολώνα) ξέρετε με πόση δύναμη θα σκάσει ο επιβάτης που δε φοράει ζώνη στο ταμπλώ; Με δύναμη 3 τόνων. Μπορείτε εσείς να σηκώσετε 3 τόνους; Ο Πύρρος Δήμας σηκώνει κάπου 240 κιλά ... Είμαστε λοιπόν τόσο ηλίθιοι; Ναι είμαστε. Αλλά αν ρωτήσεις γύρω σου, όλοι πιστεύουν ότι ξέρουν να "οδηγάνε". Ρε δεν πάμε στο διάολο, λέω εγώ. Όταν οι πίσω επιβάτες δε φοράνε ζώνη ασφαλείας (αλήθεια πόσοι από τους πίσω επιβάτες φοράνε ζώνη; ξέρετε με πόση δύναμη θα σκάσουν πάνω στους μπροστινούς; Τα ίδια, με 3 τόνους. Ε, λοιπόν τί νόημα έχει να φοράει ο μπροστινός επιβάτης ζώνη ασφαλείας, άμα δε φοράει ο πίσω;

Οταν η μαμά κρατάει το αγγελούδι της στην αγκαλιά, καθισμένη στο μπροστινό κάθισμα, ξέρετε με πόση δύναμη θα το συνθλίψει πάνω στο ταμπλώ, αν γίνει ατύχημα με μόλις 50 χ.α.ω.; Ε, τώρα πια ξέρετε. Με 3 τόνους. Θα βάζατε το παιδί σας να το συνθλίψει ένα φορτηγό 3 τόνων; Οχι; Ε, γιατί το κρατάτε στην αγκαλιά; Και μή μου πείτε ότι θα το συγκρατήσετε... Λέει ο Ελληνας που τα ξέρει... όλα:
"Αμα δε φοράω κράνος, βλέπω καλύτερα και στο κάτω κάτω μόνο τον εαυτό μου βλάπτω". Αλήθεια; Κλαμένος και μυξωμένος, πέρα από αηδία είσαι και σκέτη τύφλα. Την τύφλα σου δε βλέπεις. Αλλά ας το δούμε και αλλιώς. Αν πηγαίνεις με 80 χ.α.ω και φας τη μέλισσα στη μούρη, δεν είναι πιθανό να προκαλέσεις ατύχημα; Και ποιός θα φταίει τότε; Βλέπεις λοιπόν που το κράνος δεν είναι μόνο "δική σου υπόθεση"; Εχετε δει κάποιους πιτσιρικάδες με φτιαγμένα παπιά
που έχουν (για μόδα; δεν ξέρω) ημιφορεμένο το κράνος, δηλ. το ακουμπάνε μέχρι το μέτωπο, κάπως σαν την περικεφαλαία του Περικλή; Θα το έχετε δει, δε μπορεί. Το ξέρετε ότι είναι χειρότερο από το να μή φοράνε καθόλου κράνος; Κι αυτό γιατί το ακουμπισμένο σαν περικεφαλαία κράνος σε πιθανή πτώση μπορεί να τραυματίσει τον αυχένα και να είναι αυτό η αιτία που θα αφήσει τον αναβάτη ανάπηρο. Το ίδιο ισχύει και για αυτόν που φοράει μεν το κράνος του αλλά το έχει λυμένο. Αμα είσαι λοιπόν τόσο ανόητος και έχεις το κράνος για περικεφαλαία ή το έχεις λυμένο, καλύτερα χωρίς κράνος, τόνισε ο Ιαβέρης. Ξέρετε ότι πολλοί γονείς προσπαθούν οι ίδιοι (εν αγνοία τους βέβαια) να στείλουν τα παιδιά τους στον τάφο; Δείτε πώς.Πραγματικό γεγονός σε ελληνικό νησί.Ο γιός συλλαμβάνεται μέσα στη νύχτα με μοτοσυκλέτα μεγάλου κυβισμού, χωρίς κράνος και χωρίς δίπλωμα από την αστυνομία. Οι αστυνομικοί παίρνουν μέσα στη νύχτα τηλέφωνο στο σπίτι του νεαρού και ειδοποιούν τους γονείς του. Το επόμενο πρωί πέφτουν από τον πατέρα τηλεφωνιές σε "παράγοντες" του τόπου και η κλήση σβήνεται και το θέμα είναι "λήξαν". Είναι όμως; Σε λίγο καιρό ο νεαρός σκοτώνεται με τη μηχανή χωρίς να φοράει κράνος. Τί έκανε ο πατέρας; Εδωσε το χείριστο παράδειγμα στο γιό του. Με τη στάση του τού είπε: "Δεν είναι κακό να οδηγούμε ενάντια στον ΚΟΚ, αρκεί να είμαστε σε θέση να μην τρώμε πρόστιμο και ποινές". Οταν ο πατέρας επιδεικνύει τη ... δύναμή του σβήνοντας την κλήση του γιού που οδηγεί χωρίς δίπλωμα, του "δείχνει" με ποιόν τρόπο πρέπει να πορεύεται στη ζωή. Γλύφοντας, παρακαλώντας και κοροϊδεύοντας τον ίδιο σου τον εαυτό και τους άλλους. Η παιδεία, επέμεινε ο Ιαβέρης, αποκτάται μέσα από το σπίτι. Το παράδειγμα των γονιών είναι το πιο ισχυρό παράδειγμα. Αλλά οι περισσότεροι γονείς είναι οι ίδιοι κάκιστα παραδείγματα.Τί είναι για την ελληνική πολιτεία πιο κακό;
Το να αποπειραθείς να κλέψεις λεφτά από μία τράπεζα ή το να αποπειραθείς να δολοφονήσεις κάποιον;Ε, λοιπόν πιο κακό είναι το πρώτο. Δείτε γιατί:-Αμα σε πιάσουν να κλέβεις μια τράπεζα, θα πας κατηγορούμενος στα ποινικά δικαστήρια.-Αμα περάσεις με κόκκινο (άρα στην ουσία άμα αποπειραθείς να σκοτώσεις κάποιον άλλο που περνάει με πράσινο) πληρώνεις πρόστιμο 700 ευρώ. Κι άμα "τα έχεις τα φράγκα" και πληρώσεις μέσα σε 10 μέρες, σου κάνουν ΕΚΠΤΩΣΗ 50% και πληρώνεις 350 ευρώ.Αμα πας να κλέψεις λοιπόν, πας φυλακή. Αμα πας να σκοτώσεις, πληρώνεις και με έκπτωση.Μή γελάτε, εμάς αφορούν αυτά.Αλλά η ελληνική πολιτεία έχει μακρά θητεία στην υποκρισία. Τη μέρα που ψηφιζόταν ο νέος ΚΟΚ, ένα κανάλι την είχε στήσει στην είσοδο του γκαράζ της Βουλής. Σχεδόν κανένας βουλευτής δε φορούσε ζώνη....Και πήγαιναν να ψηφίζουν για να πάει το πρόστιμο για τη ζώνη στα 350 ευρώ!Με έκπτωση 50%, αν πληρώσεις σε 10 μέρες, βεβαίως....Να πάμε και στην Ελληνική Αστυνομία;Πόσες φορές έχετε δει αστυνομικό να φοράει ζώνη ασφαλείας στο περιπολικό; Μάλλον ποτέ ή σπάνια.Δηλ. αυτός που σου δίνει πρόστιμο για μη χρήση ζώνης είναι ο ίδιος παράνομος. Τί να λέμε τώρα;Ας δούμε όμως και το θέμα της συνήθειας.
Κάθε μέρα σκοτώνονται περίπου 3 άνθρωποι από τροχαίο. Πλήρης απάθεια. Το θεωρούμε σαν κάτι φυσικό.Οταν όμως σκοτώθηκαν 21 παιδιά στα Τέμπη, όλοι μιλούσαν για "εθνική τραγωδία". Μα αφού σε 7 μέρες θα έχουμε πάλι συμπληρώσει άλλους 21 νεκρούς σε τροχαία! Κάθε εβδομάδα 21 άνθρωποι (νέοι ως επί το πλείστον) σκοτώνονται στους δρόμους. Αλλά είπαμε, το έχουμε ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ. Μόνο άμα είναι μαζεμένοι σε ένα τροχαίο 21 νεκροί ιδρώνει λίγο τ' αυτί μας. Αλλιώς, χεστήκαμε.Αλλά ας το πάμε και παραπέρα. Πόσοι κάηκαν στις φωτιές της Πελοποννήσου το 2007; 80 άνθρωποι. Και πάλι ο κοιμισμένος στον καναπέ του Ελλην, ξύπνησε από το μόνιμο λήθαργό του και μίλησε για "εθνική τραγωδία". Οι 2.500 νεκροί κάθε χρόνο στα τροχαία τί είναι; Έχει διαφορά ένας άνθρωπος που καίγεται από έναν που σκοτώνεται σε τροχαίο; Για πείτε μου;Και κλείνει την κουβέντα στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της Ερμούπολης ο Ιαβέρης, ζητώντας να μή χειροκροτήσουμε (γιατί τα χάλια μας δε θέλουν και χειροκρότημα) και ανακοινώνοντάς μας ένα "Καληνύχτα σας".

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Η κομματική εθελοτυφλία του κ. Μπαρδάνη……

…μεγαλώνει το χάσμα μεταξύ της τοπικής κοινωνίας
και της τοπικής εξουσίας
και απομακρύνει το ενδεχόμενο γρήγορης
και αποτελεσματικής λύσης
κάθε προβλήματος..

Το παρήγορο στην όλη υπόθεση είναι ότι έστω και αργά κατάλαβε και δηλώνει πλέον ανοικτά ότι στις επόμενες Δημοτικές εκλογές θα πάει στο… ιατρείο του!

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Να παραμείνει ανοικτή η πόρτα των “Ουρσουλινών” στον πολιτισμό…

Η Σχολή Ουρσουλινών, ένα από τα ιστορικά κτίρια της Χώρας και της Νάξου γενικότερα, περιήλθε το 1987 στην ιδιοκτησία του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας.
Τότε και για αρκετά χρόνια πριν, το 3.000 τ.μ. κτιριακό συγκρότημα στέγαζε το Λύκειο Νάξου.

Το 2002 αποφασίστηκε να παραχωρηθεί για 30 χρόνια η χρήση του στον Δήμο Νάξου, προκειμένου εκείνος να αναλάβει τη σύνταξη και υποβολή ολοκληρωμένης μελέτης επισκευής του, για να γίνει κέντρο και στέκι της πολιτιστικής και πνευματικής δημιουργίας της Νάξου.

Για το σκοπό αυτό υπεγράφη σύμβαση παραχώρησης μεταξύ Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας και Δήμου Νάξου.

Στο διάστημα που μεσολάβησε είχαν ατύπως παρασχεθεί λίγοι χώροι αποθήκευσης στην ερειπωμένη Σχολή Ουρσουλινών, σε συλλόγους και ομάδες πολιτών που στέγαζαν εκεί τις πολιτιστικές τους δράσεις, κάτω από δυσμενέστατες συνθήκες, χωρίς υποδομές ή άλλα μέσα.

Η χρήση αυτή στο κτίριο, παρά την κακή κατάσταση στην οποία αυτό βρισκόταν, έγινε με μεγάλο σεβασμό και μάλιστα συνέβαλε στην συντήρησή του και ώθησε την παρουσία του ως ιστορικού κτιρίου μέσα στα πράγματα της σύγχρονης ζωής και δράσης στην Πόλη μας, διαμορφώνοντας και υποστηρίζοντας παράλληλα το αίτημα αναστήλωσης της Σχολής.

Ο Δήμος το πρώτο πράγμα που έκανε μόλις παρέλαβε το κτίριο ήταν, με
την προοπτική της επισκευής, να εκδιώξει με «άκομψο τρόπο» τους φορείς και τους συλλόγους, οι οποίοι υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τη «στέγη» τους και μάλιστα δύο χρόνια πριν την έναρξη των εργασιών, χωρίς να ενδιαφερθεί ποτέ για την περαιτέρω δράση τους και την υποτυπώδη εξυπηρέτησή τους.

Στις 7 Μαΐου 2008, και ενώ οι εργασίες επισκευής της σχολής βρισκόταν σε εξέλιξη, υποβλήθηκε αίτηση προς τον Δήμαρχο Νάξο, το Δημοτικό Συμβούλιο και τον Πολιτιστικό Οργανισμό (αρ. πρωτ. 3394) με την υπογραφή των παρακάτω Συλλόγων και φορέων.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΑΞΟΥ
ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΝΑΞΟΥ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΝΑΞΟΥ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΑΞΟΥ
ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ ΝΑΞΟΥ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Φιλίππας Φλώρακα

Με την αίτηση αυτή ζητούσαμε να ενημερωθούμε για τις προθέσεις και αποφάσεις του Δήμου και κάθε αρμόδιου φορέα ως προς την χρήση, τον προγραμματισμό των εκδηλώσεων και γενικά την αξιοποίηση του κτιρίου της Σχολής Ουρσουλινών.

Επίσης δηλώναμε ενδιαφέρον να υποβάλλουμε προτάσεις και να συμμετάσχουμε σε ανοιχτή συζήτηση για την ουσιαστική ανάδειξη και δημιουργική εκμετάλλευση αυτού του χώρου.
Απάντηση σε αυτή την αίτηση δεν πήραμε ποτέ, παρά την υποχρέωση της Δημοτικής Αρχής να απαντά σε εύλογο χρονικό διάστημα σε αιτήματα των Δημοτών.

Επανήλθαμε με δεύτερη αίτηση στις 13 Φεβρουαρίου 2009 (αρ. πρωτ. 1094), με την οποία ζητούσαμε να πληροφορηθούμε την τύχη της προηγούμενής μας αίτησης καθώς και το επίσημο αντίγραφο της σύμβασης παραχώρησης του κτιρίου της σχολής στο Δήμο από το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας.
Απάντηση δεν πήραμε ποτέ…

Παράλληλα γνωρίζουμε ότι την ίδια απαξίωση από την πλευρά του Δήμου εισέπραξαν και εισπράττουν οι υπεύθυνοι επιστήμονες του Ιστορικού Αρχείου της Νάξου, το οποίο σαπίζει και καταστρέφεται σε ακατάλληλους χώρους.
Είναι γνωστό ότι στις 31 Μαΐου – 5 Ιουνίου η σχολή Ουρσουλινών θα ανοίξει επιτέλους για να φιλοξενήσει ένα διεθνές συνέδριο, γεγονός που το θεωρούμε θετικό για τον τόπο.

Το ερώτημα μας είναι: Τι θα γίνει μετά το συνέδριο;
Θα εξυπηρετήσει η σχολή σκοπιμότητες και φιλοδοξίες κάποιων ή θα δοθεί στην κοινωνία της Νάξου, στους Πολίτες, τους Δημότες και τη νεολαία στους οποίους και ουσιαστικά ανήκει;

Όλοι εμείς μέλη Συλλόγων αλλά και μεμονωμένοι ενεργοί πολίτες, άνθρωποι που
συμμετέχουμε, που λειτουργούμε συλλογικά και αλληλέγγυα, που δραστηριοποιούμαστε, που παίρνουμε πρωτοβουλίες για εκδηλώσεις, πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα, πολίτες με δεδομένο ενδιαφέρον για τον πολιτισμό, γνωρίζουμε την σημασία του Δημόσιου Χώρου.
Η σχολή Ουρσουλινών, παρέχει πολλές δυνατότητες για παράλληλες χρήσεις.
Τώρα που έφτασε η ώρα της παράδοσης του Έργου είναι και η κατάλληλη στιγμή για την αξιοποίησή της από τους Δημότες.

Ο Δήμος της Νάξου οφείλει να αντιληφθεί ότι αυτό το κτίριο αγοράστηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας και παραχωρήθηκε η χρήση του στο Δήμο για να επισκευαστεί και να στεγάσει μέσα τις πολιτιστικές πρωτοβουλίες και δραστηριότητες της νεολαίας, των φορέων και των πνευματικών και καλλιτεχνικών δημιουργών της Νάξου.
Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει η σχολή μαυσωλείο ή μουσείο ή κλειστός χώρος για λίγους!

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΑΞΟΥ
ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΝΑΞΟΥ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΝΑΞΟΥ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΑΞΟΥ
ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ ΝΑΞΟΥ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Φιλίππας Φλώρακα

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Αποκλειστικό

Αργότερα όλη η ατζέντα με τα θέματα που συζητήθηκαν….στο μπάτουδο

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Ανακρίσεις και καθεστώς ιερής εξέτασης

Ανακρίσεις και καθεστώς ιερής εξέτασης επιβάλουν στα μέλη του Συλλόγου Κορωνίδας Νάξου οι διοικούντες για το μεγάλο σκάνδαλο να αναγγείλουμε πρώτοι την έκδοση της εφημερίδας !!!!!! Το έγκλημα ήταν ότι κάποιο μέλος μας έστειλε την εφημερίδα.
Ζητούμε ταπεινά συγνώμη γιατί δεν γνωρίζαμε ότι η Κορωνίδα κυκλοφορεί κρυφά !!!!

Άποψη μας είναι, για να είναι πιο αποτελεσματικές οι ανακριτικές διαδικασίες, εκτός από τη λασπολογία και τις απειλές στα μέλη, να προχωρήσουν σε πιο δοκιμασμένες πρακτικές. Δημόσιος ξυλοδαρμός!!!!

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Τα πάντα όλα….

Σταχυολογήσαμε ελάχιστες από τις πολλές και ενδιαφέρουσες απόψεις
των φίλων αναγνωστών του blog που έχουμε λάβει στο e-mail μας
και τις παραθέτουμε διατηρώντας και την ορθογραφία…

«… αν η αποχή βγει πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές και οι … Οικολόγοι Πράσινοι τρίτο, από ποιόν θα ζητάμε ευθύνες. Από τα … μπρόκολα;…»

«… φαντάζεστε τι έχει να γίνει όταν μπει η Νάξος στο κτηματολόγιο; Η έκτασή της θα φτάσει μέχρι την … Πελοπόννησο. Το καλό στην όλη υπόθεση θα είναι ότι ίσως μάθουμε ποιοί μεγαλοσχήμονες, ποιοί ξένοι αλλά και που έχουν αγοράσει…»

«… ακούω για περιφερειακό δρόμο στο νησί, ακούω για ακτινωτό δρόμο στο νησί… τους χωματόδρομους που μας πάνε σε καθαρές παραλίες θα βάλουν καμιά μπουλντόζα να τους στρώσει λίγο, ή θα περιμένουν να γυαλίσουν τα.. αντελόνικα…»

«… έχει τύχει να παρευρεθώ σε εκδηλώσεις Συλλόγων στις οποίες βραβεύονται οι επιτυχόντες στα Ανώτατα και Ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η παρατήρησή μου είναι ότι, πάντα οι νέοι και οι νέες αναμένουν την απονομή ευρισκόμενοι έξω από το χώρο της εκδήλωσης και αμέσως μετά την απονομή αποχωρούν βιαστικά και ομαδικά… Ίσως αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, που πέρασαν αυτό το κατώφλι.. Έχει άραγε απασχολήσει το φαινόμενο αυτό τους ιθύνοντες των Συλλόγων, αλλά και όλους εμάς;…»

«… η 31η Μαΐου έχει καθιερωθεί σαν παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος. Εγώ την προσπερνώ γιατί σέβομαι το μοναδικό μου φίλο, που …σιγοκαίγεται για χάρη μου…»

«… σας θυμίζω ένα ορισμό για την Ελλάδα του αείμνηστου Φρέντυ Γερμανού. ΕΛΛΑΣ: Χώρα με ασταθή γεωγραφική θέση. Όταν είναι μαζί μας ευχαριστημένοι οι σύμμαχοι, μας τοποθετούν στην Μεσόγειο. Όταν δεν είναι ευχαριστημένοι μας ρίχνουν στην Μέση Ανατολή. Τας καθημερινάς ανήκομε στα Βαλκάνια. Κυριακάς και εορτάς ανήκομε στην Ευρώπη…»

«…H Οικολογία αποτελεί κλάδο των Φυσικών Επιστημών. Είναι η μελέτη του μεγέθους και της διάδοσης των πληθυσμών των ζώντων οργανισμών, καθώς και του τρόπου με τον οποίο οι ιδιότητες αυτές επηρεάζονται από την αλληλεπίδραση μεταξύ των οργανισμών και του περιβάλλοντός τους. Το περιβάλλον ενός οργανισμού περιλαμβάνει τόσο τις φυσικές ιδιότητες, οι οποίες αποτελούν το σύνολο των κατά τόπους αβιωτικών παραγόντων όπως το κλίμα και η γεωλογία, όσο και τους υπόλοιπους οργανισμούς που μοιράζονται το ίδιο οικοσύστημα. Ο όρος oekologie δημιουργήθηκε στα 1866 από το Γερμανό βιολόγο Ernst Haeckel, από τις ελληνικές λέξεις οίκος και λόγος και σημαίνει κυριολεκτικά «μελέτη του φυσικού οίκου … Αυτά τα λέει η Βικιπαίδεια. Αυτοί που την οικολογία την τοποθετούν σαν κομματική προμετωπίδα πού αποσκοπούν; Μήπως καβάλησαν τα πράσιν’ άλογα και νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο;… ».

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

H ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Θα επιχειρήσουμε μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε και να φωτίσουμε μεγάλα και σκοτεινά σημεία της ιστορίας μας, γιατί πέραν από την κυρίαρχη άποψη, υπάρχει και μια άλλη ανάγνωση των γεγονότων. Δημοσιεύουμε απόσπασμα από το βιβλίο του Ναύαρχου Αντ. Αντωνιάδη «Κρεμώντας τη στολή», εκδ. «Κάκτος», Αθήνα, 2008.


Στα θέματα της θρησκείας το Ελληνικό Σύνταγμα, συγκρινόμενο με τα περισσότερα Ευρωπαϊκά αλλά και το Αμερικανικό, μοιάζει μεσαιωνικό κείμενο. Είναι το μοναδικό Σύνταγμα, το προοίμιο του οποίου αναφέρεται σε θρησκευτικά σύμβολα. Συνακόλουθα είμαστε η μόνη χώρα του Δυτικού Κόσμου, που έχουμε συνυφάνει δημόσιες τελετές, εθνικές επετείους και πάσης φύσεως πολιτισμικές, πολιτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις με θρησκευτικές επετείους και λειτουργίες.

Είμαστε από τις τελευταίες Eυρωπαϊκές χώρες, που καθιερώσαμε τον πολιτικό γάμο, απαλείψαμε το θρήσκευμα από τις ταυτότητες, διδάσκουμε Θρησκευτικά στα σχολεία, θα καθιερώσουμε επί τέλους την αποτέφρωση των νεκρών και πολλά άλλα, τα οποία, συνδυαζόμενα με την τελευταία θέση που κατέχουμε στην Παιδεία, την Βιομηχανία, την Έρευνα, την Τεχνολογία και το κατά κεφαλήν εισόδημα, μπορούν να σε βυθίσουν σε βαθειά μελαγχολία για την κατάντια μας. Υπάρχει όμως φως, έστω κι αν αυτό δεν είναι ακόμη πλήρως ορατό στην Ελλάδα.

Η ευημερία των μη θρησκευόμενων κοινωνιών
Σύμφωνα με την United Nations Human Development Report του 2005 οι χώρες Νορβηγία, Αυστραλία, Καναδάς, Σουηδία, Ελβετία, Βέλγιο, Ιαπωνία, Ολλανδία, Δανία και Ηνωμένο Βασίλειο συγκαταλέγονται ανάμεσα στις λιγώτερο θρησκευόμενες κοινωνίες παγκοσμίως. Συγχρόνως είναι και οι υγιέστερες από πλευράς μορφώσεως, κατά κεφαλήν εισοδήματος, βρεφικής θνησιμότητας, κοινωνικής ανάπτυξης και προσδόκιμου ζωής. Αντίθετα τις πενήντα τελευταίες θέσεις της ίδιας αναφοράς και με βάση τα ίδια κριτήρια καταλαμβάνουν βαθύτατα θρησκευόμενα κράτη.

Αποτυπώνοντας νοερά τα αποτελέσματα αυτής της αναφοράς σε μία υδρόγειο, με λίγη φαντασία μπορεί κάποιος να οραματιστεί την χρονολογική μετατόπιση του σκοταδιστικού πέπλου δια μέσου των αιώνων. Με χαρά θα διαπιστώσει, ότι η Γνώση, η Επιστήμη, η Διαφώτιση και ο Ορθολογισμός, σαν μετεωρολογικό μέτωπο καλοκαιρίας, αργά μεν αλλά σταθερά, κινούνται και εκτοπίζουν την άγνοια, τον αναλφαβητισμό, τις προκαταλήψεις και τον σκοταδισμό από τις διάφορες ηπείρους.

Αν όμως είναι Έλληνας, θα λυπηθεί. Θα λυπηθεί πολύ, γιατί θα διαπιστώσει, ότι στην χώρα του, στην οποία κάποτε υπήρχε μόνο λαμπρό φως, τώρα υπάρχει ένα αχνό γκρι πέπλο. Θα δει ακόμα την κάποτε πνευματικά πρωτοπόρο πατρίδα του, όχι μόνο να έχει χάσει αυτήν την πρωτοπορία, αλλά και να βρίσκεται κάτω από το μέσον της αναπτυξιακής λίστας, αφήνοντας ένα, κατά τα φαινόμενα, δύσκολα αναπληρούμενο κενό.


Το απύθμενο χάος μεταξύ Ελληνισμού-Χριστιανισμού.
Το κεφάλαιο αυτό θα ήταν ατελές, αν δεν αναφερόταν και στον υπεύθυνο της έκπτωσης, που περιγράψαμε, του Ελληνικού Πνεύματος. Για μένα είναι υπεράνω πάσης αμφιβολίας, ότι η ευθύνη ανήκει εξ ολοκλήρου στο σχετικά σύγχρονο μόρφωμα της αποκαλούμενης ελληνοχριστιανικής ιδεολογίας. Ελληνισμός και Χριστιανισμός είναι τόσο αντίθετες και αντιφατικές ιδεολογίες, που απορεί κανείς με το θράσος της έστω και λεκτικής προσπάθειας, για να συνυφανθούν αυτές οι τόσο αντικρουόμενες –ιδεολογικά, πνευματικά και ιστορικά– έννοιες.

Πως είναι δυνατόν σήμερα ο μέσος Έλληνας να έχει αποδεχτεί με τέτοια ευπιστία και αδιαφορία την διαστρέβλωση της Ιστορίας, ώστε να φτάνει στο σημείο να απαρνείται την ίδια του την πνευματική καταγωγή και προέλευση;


Νομίζω, ότι δεν απαιτείται ιδιαίτερη ιστοριοδιφική ικανότητα, για να διακρίνει κάποιος, ότι ο Ελληνισμός και ο Χριστιανισμός διαφέρουν ριζικά και ως τρόπος σκέψης και ως τρόπος ζωής. Όλοι μας διδαχτήκαμε, έστω και αποστεωμένα, αρχαία Ελληνική Ιστορία και έπρεπε να γνωρίζουμε, ότι οι πρόγονοί μας είχαν μίαν έμφυτη πνευματική ροπή στην Φιλοσοφία, τον Ορθολογισμό και τον Φιλελευθερισμό. Δεν δεχόντουσαν τίποτα «εξ αποκαλύψεως» και για τα πάντα αναζητούσαν την λογική εξήγηση. Στο διαμετρικά αντίθετο πνευματικό άκρο και ξεκινώντας από την αρχή, ότι ο ανθρώπινος νους δεν είναι σε θέση να συλλάβει όλη την αλήθεια, ο Χριστιανισμός εδράζεται στον άκαμπτο δογματισμό, δέχεται τα πάντα μοιρολατρικά, ως θεϊκή βούληση (θέλημα Κυρίου), απεχθάνεται την πνευματική διερεύνηση και κυριολεκτικά μισεί την Φιλοσοφία.
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο επίκαιρη αντιπροσωπευτική απόδειξη της νοοτροπίας αυτής από την ακόλουθη δήλωση του ίδιου του πρώην αρχιεπισκόπου στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (25.9.2000), όπου κατέκρινε ακόμα και το «σκέπτομαι, άρα υπάρχω» του Καρτέσιου. Θαυμάστε προοδευτική σκέψη και ιστορικό βάθος στην αιτιολόγηση των πολέμων:

«...Αυτό το ρήμα [εννοεί το σκέπτομαι, άρα υπάρχω] εφαρμόστηκε στην Ευρώπη και έκαμε την Ευρώπη να υποταχθεί στη λεγόμενη νοησιαρχία, να είναι δηλαδή το ανθρώπινο λογικό πάρα πάνω από ο,τι υπάρχει στον κόσμο. Από αυτό γεννήθηκε ο Ορθολογισμός και από τον Ορθολογισμό γεννήθηκε η απιστία στον Θεό, και αυτή η απιστία είναι εκείνη, που γέννησε τους πολέμους...»

Δημόσια αποκήρυξη του Ορθολογισμού τον 21ο αιώνα!
Η πεμπτουσία του αρχαιοελληνικού διαλογισμού επικρίνεται δημόσια 2.500 χρόνια μετά. Εάν αυτά λέγωνται με τόση άνεση σήμερα, σκεφθήτε τι λεγόταν και κυρίως τι γινόταν παλαιότερα. Σε τι σκοτάδι ζήσανε τόσες γενεές Ελλήνων, και όχι μόνο. Μετά από αυτή την τοποθέτηση του προκαθημένου της Εκκλησίας, ελπίζω να μην υπάρχη η παραμικρή ακόμα αμφιβολία για την πλήρη αντιδιαστολή του Ελληνικού Πνεύματος προς την χριστιανική ιδεολογία.
Όσον αφορά εξ άλλου στον τρόπο ζωής, εκεί, νομίζω, ότι υπάρχει το απύθμενο χάος. Και μόνο ο αποτροπιασμός και η απέχθεια του Χριστιανισμού προς την σεξουαλική πράξη σηματοδοτεί την αβυσσαλέα απόκλιση αυτής της θρησκείας από τον αρχαιοελληνικό τρόπο ζωής. Έναν τρόπο ζωής, με τον οποίο οι πρόγονοί μας συνδύαζαν αρμονικά την πνευματικότητα με την λατρεία όλων των ανθρώπινων αισθήσεων. Οι κληρικοί του Χριστιανισμού, σύμφωνα με τα προστάγματα της θρησκείας τους, απέχουν από την σεξουαλική ζωή, θεωρώντας την μόνον ως το «μέσον» για την τεκνοποίηση και αυτό «ευαγγελίζονται» στους πιστούς τους.
Στο τελείως αντίθετο άκρο οι πρόγονοί μας ήθελαν -όχι μόνο οι ίδιοι, αλλά και οι ιερείς και ακόμα και οι «θεοί» τους- να διακατέχονται από όλα τα ανθρώπινα πάθη. Τέλος δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε την έμπρακτη εκδήλωση του χριστιανικού μίσους για τον Κλασικό Ελληνισμό, ενός μίσους, που εκφράστηκε απροκάλυπτα με την καταστροφή των αρχαιοελληνικών μνημείων και με το χτίσιμο των κακόγουστων εκκλησιών πάνω από τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα των αρχαίων ναών.

Όχι λοιπόν μόνο ασύμβατος και αντικρουόμενος, αλλά και ο πιο λυσσαλέος πολέμιος του Ελληνισμού τα τελευταία 2.000 χρόνια υπήρξε ο Χριστιανισμός.
Ανιστόρητες ανοησίες τα περί Ελληνοχριστιανισμού
Παρ’ όλα αυτά σήμερα εξακολουθεί να διδάσκεται το σχετικά πρόσφατο ιστορικό μόρφωμα του αποκαλούμενου Ελληνοχριστιανισμού. Ένα ιδεολόγημα, το οποίο ξεκίνησε λίγο μετά το 1800, για να αποτελέσει την «επιστημονική» στήριξη της «Μεγάλης Ιδέας» του Νεώτερου Ελληνισμού. Πρόκειται για ένα ιδεολόγημα, με κυριώτερο σύγχρονο εκφραστή του τον ιστορικό Κων. Παπαρρηγόπουλο, και το οποίο αποσκοπεί στην οικειοποίηση του βυζαντινισμού και την θεώρησή του ως δήθεν κοιτίδας της νεώτερης Ελλάδος. Ήταν άλλη μία έντεχνη προσπάθεια, η οποία εν πολλοίς δυστυχώς καρποφόρησε, να αποκοπεί η Νεώτερη Ελλάδα από τις ρίζες της.
Χίλιες φορές καλύτερα να αποδεχτείς ένα ιστορικό κενό, παρά να προσπαθείς να το καλύψεις με ανιστόρητες ανοησίες. Σε τελευταία ανάλυση, γιατί πρέπει να χρεωθεί η Ελλάδα μία κληρονομημένη Ρωμαϊκή και διαρκώς φθίνουσα Αυτοκρατορία, της οποίας το μεγαλύτερο επίτευγμα, μετά τις ίντριγκες, τις δολοπλοκίες και τις δολοφονίες, ήταν ο ευνουχισμός του ανθρώπινου πνεύματος;
Τα περί Ελλήνων αυτοκρατόρων είναι σαφώς μυθεύματα, αν αναγνωρίσουμε ότι από τους 89 αυτοκράτορες, που συνολικά βασίλεψαν, μόνο δύο έως τρεις μπορούν να θεωρηθούν ελληνικής καταγωγής. Τον μοναδικό δε φιλέλληνα αυτοκράτορα η Εκκλησία τον ωνόμασε Παραβάτη. (Σ.σ. βλ. «Ούτε ένας Έλληνας βυζαντινός αυτοκράτορας!»)
Έχοντας όμως η Εκκλησία εξασφαλίσει με αυτές τις θεωρίες τα ψευδοερείσματά της, πέρασε στον επόμενο και ακόμη πιο εξωφρενικό μύθο, αυτόν της... διατήρησης του Ελληνισμού κατά την διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας. Αυτοί, που υπήρξαν οι άμεσοι συνεργάτες και τοποτηρητές των Οθωμανών, αυτοί που επί 400 χρόνια πλούτιζαν εις βάρος των Ελλήνων και αυτοί που λυσσαλέα εναντιώθηκαν στην Επανάσταση του 1821, έπεισαν τον αναλφάβητο νεοαπελευθερωμένο λαό ότι... διαφύλαξαν τον Ελληνισμό. Αβυσσαλέο θράσος!
* * *
Ανεξάρτητα όμως απ’ όλα αυτά, έχει τελείως διαφορετική βαρύτητα και σημασία η αντίθεση και απόκλιση του Ελληνισμού από τον Χριστιανισμό ή το Βυζάντιο και είναι τελείως διαφορετικής σκοπιμότητας η ανοχή της σύγχρονης Ελληνικής Πολιτείας στο θράσος και στην αναισχυντία του Κλήρου να διαβάζει, σήμερα, από το βήμα της εκκλησίας, αναθεματισμούς κατά του Ελληνισμού και μάλιστα παρουσία των σταυροκοπούμενων πολιτειακών Αρχών, κάθε αποκαλούμενη «Κυριακή της Ορθοδοξίας». (Σ.σ. Διαβάστε και κατεβάστε δωρεάν το βιβλίο: «Τα υβριστικά κατά των Ελλήνων επίσημα κείμενα της Ορθοδοξίας».)
Άλλο θέμα οι φιλοσοφικές και ιστορικές διαφωνίες και τελείως άλλο η έλλειψη στοιχειώδους αγωγής και σεβασμού των εκπροσώπων μιας Ιουδαϊκής θρησκείας, η οποία στο κάτω κάτω καλά θα κάνει να συνειδητοποιήσει, ότι σε αυτή την χώρα λάθρα φιλοξενείται. Και από μεν τον Χριστιανισμό, ο οποίος επιβλήθηκε με βία και μοχθηρότητα, δεν έχω απαιτήσεις. Αυτή όμως η μικρόψυχη και ψηφοκινούμενη Ελληνική Πολιτεία κάπου θα πρέπει να ορθώσει το, έστω και ασήμαντο, ανάστημά της χάριν και μόνο της εθνικής αξιοπρέπειας.

Ναύαρχος Αντώνιος Αντωνιάδης
Επίτιμος Αρχηγός Γ.Ε.Ν.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

“Γαλάζιες Σημαίες” εδώ, “κολύμπα και σκάσε” αλλού…

άφεριμ Γιάννη μ’

ΝΑΞΟΣ (3)
Αγία Άννα,
Άγιος Προκόπιος,
Άγιος Γεώργιος

Ανακοινώθηκαν σήμερα από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), Συντονιστή του διεθνούς Προγράμματος «Γαλάζιες Σημαίες» στη χώρα μας, οι βραβεύσεις ακτών και μαρινών με «Γαλάζια Σημαία» για το έτος 2009.

Με 425 βραβευμένες ακτές, η Ελλάδα κατέχει τη 2η θέση
ανάμεσα σε 39 χώρες.

Τα υπόλοιπα νησιά των Κυκλάδων

ΘΗΡΑ [3] - Καμάρι 1, Καμάρι 2 Περίσσα,
ΙΟΣ [4] – Μυλοπόταμος, Κουμπάρα, Μαγγανάρι
ΣΙΦΝΟΣ [2] – Καμάρες, Πλατύς Γιαλός
ΠΑΡΟΣ [4] - Μάρπησσα/Χρυσή Ακτή, Λογαράς, Τσερδάκια, Πούντα
ΜΥΚΟΝΟΣ [1] - Καλαφάτης
ΣΥΡΟΣ [5] – Κίνι, Γαλησσάς,Αγκαθωπές, Φοίνικας/Ψαχνό, Βάρη
ΑΝΔΡΟΣ [3] - Μπατσί, Άγιος Πέτρος, Χρυσή Άμμος
ΚΕΑ [1] - Κούνδουρος

“Τι είναι οι «Γαλάζιες Σημαίες της Ευρώπης»

Το πρόγραμμα αυτό βραβεύει, κάθε χρόνο, τις ακτές και τις μαρίνες, που εκπληρώνουν αυστηρά κριτήρια σχετικά με την καθαριότητα θάλασσας και ακτής, την καλή οργάνωση και ασφάλεια, καθώς και την προστασία εν γένει του παράκτιου περιβάλλοντος. Ειδικότερα, τα κριτήρια για την απονομή «Γαλάζιας Σημαίας» είναι τα εξής:

1. Καθαριότητα θάλασσας και ακτής
-Ποιότητα νερών κολύμβησης, που να επιβεβαιώνεται με δειγματοληπτικές μετρήσεις
-Μη απόρριψη βιομηχανικών λυμάτων στην ακτή
-Επεξεργασία αστικών λυμάτων, όπως απαιτεί η σχετική οδηγία της Ε.Ε.
-Επαρκείς κάδοι απορριμμάτων, που να αδειάζονται σε τακτά διαστήματα
-Περιοδικός καθαρισμός της ακτής από σκουπίδια, αποτσίγαρα κλπ.

2. Οργάνωση ακτής και ασφάλεια επισκεπτών
-Συνεχής πληροφόρηση του κοινού για την ποιότητα των νερών κολύμβησης
-Άμεση ενημέρωση αν τα νερά έχουν καταστεί ανασφαλή για τους λουόμενους
-Σχέδια για την αντιμετώπιση κάποιου ατυχήματος ρύπανσης, με άμεση ενημέρωση του κοινού
-Επαρκείς εγκαταστάσεις υγιεινής, με ελεγχόμενο σύστημα αποχέτευσης
-Εκπαιδευμένοι ναυαγοσώστες ή άμεση πρόσβαση σε τηλέφωνο, σωστικά εφόδια και Α’ βοήθειες
-Ασφαλής δίοδος στην ακτή και φροντίδα για άτομα με ειδικές ανάγκες
-Απαγόρευση της οδήγησης οχημάτων και μοτοποδηλάτων στην ακτή
-Απαγόρευση της ελεύθερης κατασκήνωσης
-Επιτήρηση κατοικιδίων ζώων στην ακτή

3. Προστασία της φύσης και περιβαλλοντική εκπαίδευση
-Έντυπες πληροφορίες και αναρτημένες οδηγίες συμπεριφοράς για την ακτή
-Δραστηριότητες που να προβάλουν ενεργά τη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της ακτής

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Η Γαλατσιώτισσα και φίλη του blog, Σοφία Ανδριοπούλου, ορκίζεται βουλευτής…

Η Γαλατσιώτισσα Σοφία Ανδριοπούλου,
πρώτη επιλαχούσα στις βουλευτικές εκλογές
με το ψηφοδέλτιο του Σύριζα
καταλαμβάνει τη θέση του Μιχ. Παπαγιαννάκη...

Περισσότερα από το e- Galatsi

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Το “μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι”, είναι το άλλοθι των πανέξυπνων όταν κανιβαλίζουν …

Μια ξανθιά βγαίνει από το ιατρείο και προχωράει προς την έξοδο. Προβληματισμένη, στα μισά του δρόμου, επιστρέφει πίσω και ρωτάει το γιατρό:
- Γιατρέ μου, πως είπατε πως λέγεται η ασθένεια που έχω, παρθένος, υδροχόος, σκορπιός;…
- Καρκίνος, κυρία μου, καρκίνος!!!!

Είπαμε και θα συνεχίσουμε να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους.

Στην ανάρτησή μας με θέμα το «ευρω-μπάτουδο …» καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια να δώσουμε σχεδόν ωραιοποιημένη την είδηση και σχετικά ανώδυνο το σχόλιό μας.
Και δεν αφορούσε μόνο το Σύλλογο Κορωνίδας.

Αφορούσε και αφορά όλους εκείνους που
η μικροκομματική τους υστεροβουλία, η πολιτική τους μικροψυχία, η πνευματική τους ένδεια και η κοινωνική τους περιθωριοποίηση,
αδρανοποιεί κάθε έννοια πολιτικής ευθιξίας και τους αναγορεύει σε ιεροκήρυκες του δόγματος
« ότι νόμιμο και ηθικό »

Πρέπει επιτέλους να αντισταθούμε στην αποβλάκωση γιατί…

“ Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...”

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Οι εφημερίδες γράφουν

Χωρίς σχόλια για το τι θα γίνει μετά τις ευρωεκλογές.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Έφυγε ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης

Έφυγε σήμερα ένας από τους μεγαλύτερους και πολιτικά υγιέστερους πολιτικούς με ιδεολογική καθαρότητα και αγωνιστική συνέπεια για τις ανθρώπινες αξίες, ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης.
Γεννήθηκε στην Καλαμάτα, στις 19 Αυγούστου 1941. Σπούδασε νομικά, οικονομικές και πολιτικές επιστήμες σε Αθήνα, Μονπελιέ και Παρίσι. Εργάστηκε ως καθηγητής και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, στο Ινστιτούτο Διοίκησης Επιχειρήσεων του Ορσέ και στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο του Μονπελιέ.
Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Πάντειο και έχει συνεργαστεί και αρθρογραφήσει στο Αντί, στο Βήμα, τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, την Αυγή και τον Πολίτη.

Ως το 1963 ήταν μέλος της ΕΔΑ. Κατά τη στρατιωτική χούντα (1967-1973) εντάχτηκε στη Δημοκρατική Aμυνα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ, καθώς επίσης και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Εθνικής Γραμματείας της.
Εντάχθηκε στον Συνασπισμό, έγινε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του, καθώς και της Πολιτικής Γραμματείας του.
Εξελέγη ευρωβουλευτής του ΣΥΝ στις ευρωεκλογές του 1989, του 1994 και του 1999. Στις εκλογές του 2007 εξελέγη βουλευτής στη Β’ Αθηνών, τρίτος σε σταυρούς μέσα στο κόμμα του.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Ευρω-μπάτουδο απόψε στο Σύλλογο Κορωνίδας και όσοι … πιστοί προσέλθετε…

Ο ιστορικός του μέλλοντος θα δυσκολευτεί πολύ
να ερμηνεύσει το φαινόμενο…
Ας ψάξει στο λήμμα “αίρεση”
και στην παραπομπή .. “κομματική”…
Ίσως βγάλει κάποια άκρη…

Με καλεσμένο τον βουλευτή κ. Γιάννη Βρούτση (!!!),το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Κορωνίδας, παραθέτει απόψε, εν μέσω προεκλογικής περιόδου,επίσημο δείπνο, στη Λέσχη του Συλλόγου.

Το μενού περιλαμβάνει μπάτουδο, αβρονιές, πενταράτες και άλλα.. νηστίσιμα εδέσματα…
Ο λόγος; Άγνωστες οι βουλές του κυρίου (τους).

Η πολιτικά απαράδεκτη αυτή πρωτοβουλία,
ξεπερνά τα όρια της συχνά επικαλούμενης πολιτικής άγνοιας και αφέλειας
και σηματοδοτεί μια απροκάλυπτη νέα τάξη πραγμάτων στον ιστορικό σύλλογο.

Και επειδή μερικοί καταλαβαίνουν μόνο την παπαδίστικη διάλεκτο τους θυμίζουμε ότι: “Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι..” και ας μην είναι βιβλική φράση.

Με την ευκαιρία σας ενημερώνουμε ότι κυκλοφόρησε και η άχρωμη, άοσμη και άγευστη «ΚΟΡΩΝΙΔΑ» .
Από το βαθύτερο νόημα της Αναστάσεως ξεχωρίσαμε το « Εορτών εορτή και πανήγυρις εστί πανηγύρεων» που σε ελεύθερη μετάφραση νομίζουμε ότι σημαίνει… « είμαστε για τα πανηγύρια..»

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Το δίδαγμα του πέτρινου τοίχου

Δεν βρίσκεις πια συχνά τεχνίτες που να ξέρουν να χτίζουν με πέτρα, να κατέχουν τα μυστικά της…

Η πατίνα του χρόνου, η αίσθηση της φθοράς των υλικών που παλιώνουν και γερνάνε όμορφα και φυσιολογικά, όπως γερνάει και ένας ζωντανός οργανισμός, δεν είναι πολλές φορές που προσδίδουν στο χώρο την οικειότητα και τη χάρη εκείνη που μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα και άνετα;
Ας συμφιλιωθούμε λοιπόν με την αναπόφευκτη φθορά και τη σκουριά της ύλης, όπως πρέπει να συμφιλιωθούμε και με το χρόνο που περνάει και αφήνει πάνω στο σώμα μας τα ανεξίτηλα σημάδια του, τεκμήρια της θνητότητάς μας. Να μπορέσουμε να διακρίνουμε την ομορφιά σ' ένα γερασμένο πρόσωπο που έχει αυλακωθεί από τις ρυτίδες του χρόνου. Η φθορά δεν είναι ελάττωμα, αλλά, αντιθέτως, βασικό συστατικό της υλικής υπόστασης του αρχιτεκτονικού χώρου.
Σε διάφορες ιστορικές περιόδους, αλλά και σήμερα, έχει επικρατήσει η άποψη ότι τα γυαλιστερά υλικά παραπέμπουν σε ακριβή και «πολυτελή» κατασκευή που προσδίδει κύρος στα κτίρια. Αυτό όμως πρέπει να αναζητούμε; Την επίπλαστη εξωτερική λάμψη των υλικών ή αντιθέτως εκείνη τη δυσδιάκριτη εσωτερική λάμψη της συνθετικής δομής του αρχιτεκτονήματος, την άυλη ιδέα και το νόημα που ουσιώνει τον αρχιτεκτονικό χώρο;
Το κάθε υλικό στέκεται διαφορετικά σε κάθε τόπο, κάτω από διαφορετικό φως, μέσα σε διαφορετικά τοπία. Εχει λοιπόν τεράστια σημασία η επιλογή και η χρήση των υλικών, όπως έχει και η επεξεργασία της επιφανείας τους. Μια πλάκα μαρμάρου, λόγου χάριν, μπορεί να γίνει παγερή και απωθητική μόνο και μόνο από το πόσο είναι λειασμένη ή αντίστοιχα ένας εξαιρετικά λείος σοβατισμένος τοίχος μπορεί να μας μπερδέψει και να νομίζουμε ότι είναι καμωμένος από άλλο υλικό (πλαστικό, λαμαρίνα, γυψοσανίδα ...). Ετσι, μια αφύσικη στιλπνότητα μπορεί να καταστρέψει την αίσθηση ενός δαπέδου, ενός τοίχου ή μιας στέγης. Τις επιφάνειες εκείνες να έχουμε κατά νου, που μπορούν να σταθούν κάτω από το φως χωρίς να ενοχλούν, αλλά να επιτρέπουν στη ματιά μας να περάσει ελεύθερα από πάνω τους. Παράλληλα δεν είναι σημαντική και η αίσθηση που έχουμε όταν το χέρι μας ακουμπάει και ψηλαφίζει τα υλικά; Η αφή ξεχωρίζει τις υφές. Ας μη ξεχνάμε ότι την αρχιτεκτονική την αντιλαμβανόμαστε και κυρίως τη βιώνουμε με όλες μας τις αισθήσεις και όχι μόνο με την όραση!
Γιατί δεν έχει σημασία με τι υλικό χτίζεις, αλλά πώς χτίζεις! Μέσα όμως σ' αυτήν τη φτήνια των καιρών ακόμη και τα υλικά ευτελίστηκαν. Εχασαν τη δομική τους υπόσταση και γίνανε διακοσμητικά στοιχεία, ανούσια επιθέματα και στολίδια πάνω σε άσχημες επιφάνειες, εκφράζοντας μια άκρατη ματαιοδοξία, τη ζωή μας που στράβωσε, αναδεικνύοντας δυστυχώς το kitsch από εξαίρεση σε κανόνα. Γέμισαν οι δρόμοι με «εκθέσεις» οικοδομικών υλικών. Οι παλιές μάντρες, με τα χαλίκια, τα τούβλα, την άμμο και τον ασβέστη, αναβαθμίστηκαν σε «μπουτίκ» υλικών, όπου ο ενδιαφερόμενος μπορεί να κινηθεί ανάμεσα σε κατακόρυφες ή οριζόντιες επιφάνειες με δείγματα, για να επιλέξει μεταξύ διαφορετικών υλικών (πλάκες, πέτρες, γρανίτες...) ή ακόμη χειρότερα μιμήσεις υλικών, αυτό που κατά τη γνώμη του ταιριάζει στο σπίτι του. Και έχεις την ίδια ακριβώς αίσθηση όταν κινείσαι ανάμεσα στους διαδρόμους των super markets που έχουν αραδιασμένα ανά κατηγορία τα διάφορα καταναλωτικά προϊόντα. Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν επιλέγουμε την τάδε απόχρωση μαρμάρου ή τη δείνα τεχνοτροπία δαπεδόστρωσης, λες και πρόκειται για προϊόντα που θα επενδύσουν, θα μεταμφιέσουν, θα καμουφλάρουν, και όχι για δομήσιμα υλικά με τα οποία θα χτίσουμε! Ετσι το σπίτι προκύπτει σαν κολάζ παράταιρων υλικών, ένα άσχημο συνονθύλευμα που επέλεξε άκριτα ο ιδιοκτήτης του από την προσφερόμενη κάθε φορά γκάμα οικοδομικών προϊόντων.
Δεν ξέρουμε πια να χτίζουμε. Ακόμη κι αυτή η πέτρα, υλικό δομής που γέννησε αριστουργήματα σε τούτο τον τόπο αλλά και σε κάθε άλλη γωνιά της γης με βραχώδες περιβάλλον, μεταβλήθηκε σε λουστραρισμένη πλάκα ελάχιστου πάχους που επικολλάται ως πλακίδιο στον κατακόρυφο τοίχο χάνοντας μια για πάντα τη δομική της αλήθεια. Ο πέτρινος τοίχος εδώ και δεκαετίες έπαψε να χρησιμοποιείται ως φέρων οργανισμός στις κατασκευές μας και μετατράπηκε σε ανούσιο φολκλόρ, σε ευτελές μασκάρεμα των κατασκευών από οπλισμένο σκυρόδεμα.
Δεν βρίσκεις πια συχνά τεχνίτες που να ξέρουν να χτίζουν με πέτρα, να κατέχουν τα μυστικά της, το πώς θα ακουμπήσει η μία πάνω στην άλλη και να «δέσει» με τη διπλανή της, ώστε να μεταφέρονται με ασφάλεια τα φορτία της κατασκευής στο έδαφος. Είναι σαν να λείπει εκείνος ο ελάχιστος χρόνος που χρειάζεται το έμπειρο μάτι του μάστορα να ξεχωρίσει ανάμεσα στο σωρό το κατάλληλο σχήμα της πέτρας που θα συνταιριαστεί αρμονικά με τις άλλες και θα ολοκληρώσει την πλέξη. Θα φροντίσει επίσης η επάνω επιφάνειά της να παρουσιάζει μια ελαφριά κλίση προς τα έξω, έτσι ώστε μαζί με το σωστό αρμολόγημα να μην επιτρέψει τη διείσδυση των νερών της βροχής και της υγρασίας στο εσωτερικό μέρος. Προσέξτε πως ζυγίζει ένα έμπειρος χτίστης στα χέρια του την πέτρα, λες και θέλει να μετρήσει -μέσω του βάρους της- την κρυμμένη της δύναμη, να νιώσει τη μορφή της, να αποκωδικοποιήσει τα μυστικά της, ώστε να την τοποθετήσει όσο το δυνατόν πιο σωστά. Κοιτάξτε πως τη χτυπάει παράλληλα με τα «νερά» της σπάζοντάς την σε δύο κομμάτια, γνωρίζοντας πού βρίσκονται τα αδύνατα σημεία της. Οι κινήσεις του αργές, σίγουρες, επαναλαμβανόμενες, υπακούοντας σ' έναν αρχέγονο ρυθμό που έρχεται από πολύ βαθιά μέσα στο παρελθόν. Η βιασύνη που χαρακτηρίζει την εποχή μας δεν χωράει στον τρόπο που ο μάστορας χτίζει την πέτρα.
Φέρνω στο νου μου τα λόγια του Σεφέρη: «...έναν τοίχο τόσο ζωντανό, που το χέρι σου αυθόρμητα επαναλαμβάνει την κίνηση του μάστορα που πελέκησε και άρμοσε την πέτρα». Πράγματι, όταν ένας τοίχος είναι καλά καμωμένος, σου έρχεται η επιθυμία να τον αγγίξεις, να τον ψηλαφίσεις, να τον χαϊδέψεις. Είναι το μεράκι του μάστορα που τον έχτισε, φαίνεται, που σε καλεί να τον πλησιάσεις, να παρατηρήσεις τις λεπτομέρειες της κατασκευής του, τον επαναλαμβανόμενο ρυθμικό κανόνα της δομής του που προβάλλεται πάνω στην αδρή επιφάνεια. Οι πέτρες, η μία δίπλα στην άλλη, αποκαλύπτουν το μέτρο του ανθρώπινου μόχθου, που 'ναι και το μέτρο της καλής αρχιτεκτονικής. Εκεί πάνω βρίσκεται, θαρρείς, αποτυπωμένη η γνώση και η πείρα χιλιετιών. Σαν να κρυσταλλοποιήθηκε ο ιδρώτας όλων των μαστόρων που δούλεψαν στο παρελθόν και να 'ναι αυτό το μυστικό που συγκρατεί τον τοίχο όρθιο στην αέναη πάλη του με τη βαρύτητα.
Η αρχιτεκτονική στις μέρες μας αντιμετωπίζει πολύ πιο σύνθετα προβλήματα και τεράστιες κλίμακες πόλεων. Σήμερα, όπως είναι φυσικό, χτίζουμε με άλλα υλικά, χρησιμοποιούμε άλλες κατασκευαστικές μεθόδους πολύ πιο ασφαλείς και στέρεες. Οι ιδιότητες των νέων υλικών είναι εξαιρετικές και σου δίνουν τη δυνατότητα να πειραματιστείς, να δοκιμάσεις, να προχωρήσεις ένα βήμα παραπέρα. Πάντοτε όμως οφείλουμε να στοχαζόμαστε και να κρατάμε το δίδαγμα και την ουσία που μας κληροδοτούν τα περασμένα. Σήμερα χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ αυτόν τον πολύτιμο χρόνο του αργού, αλλά στοχαστικού χτισίματος της πέτρας. Ετσι σαν να κοντοστεκόμαστε για να πάρουμε μιαν ανάσα, καθώς βαδίζουμε βιαστικά παρασυρμένοι από τη γρήγορη ροή του πολυσύχναστου δρόμου της πόλης. Να σκεφτούμε ξανά και ξανά το πώς και το γιατί.
Αυτό δεν κάναμε πάντα και συνεχίζουμε να κάνουμε με την αρχιτεκτονική; Να υψώσουμε έναν τοίχο δεν προσπαθούμε, που μας περιβάλλει ορίζοντας το χώρο; Εναν τοίχο που να στέκει όρθιος και στέρεος κάτω από το φως, με κάθε υλικό, σε κάθε τόπο και χρόνο και να παραμένει εκεί σαν σημάδι, μνημονεύοντας ό,τι περάσαμε και ζήσαμε σε τούτη τη γωνιά της Γης. Αδιάψευστος μάρτυρας της ζωής και του θανάτου μας.
Του ΤΑΣΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ- Καθηγ. Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ (Ελευθεροτυπία, 25/5/2009)

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Οι τελευταίοι των Μοϊκανών…

"Πουθενά στις πολιτείες του λευκού
δεν υπάρχει μια ήσυχη ειρηνική γωνιά .
Δεν υπάρχει τόπος να σταθείς ν' ακούσεις
το ξεπέταγμα των φύλλων την άνοιξη
ή το βουητό των εντόμων"

Αν οι πολιτικοί αρχηγοί ήταν … Απάτσι, Πώς θα τους έλεγαν;

Καραμανλής “ο καταλληλότερος”
Παπανδρέου “ο έτρεχε μόνος και ήρθε δεύτερος”
Παπαρήγα “η μοναχοκόρη του πατερούλη”
Τσίπρας “ο πίσω από τις λέξεις”
Καρατζαφέρης “ο χορεύοντας με τους μπουμπούκους”
Τρεμόπουλος “το πράσινο άλογο που έτρωγε μεταλλαγμένο κουτόχορτο”
Μάνος “ο το φοράς και πετάς”

Πουλερικά… από το PRESS-Gr

- Οι δημοσιογράφοι λέγονται παπαγαλάκια.
- Οι νεκροθάφτες, κοράκια.
- Οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού, κότες.
- Αυτοί που κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτα, πάπιες.
- Οι πολιτικοί (και άλλοι πολλοί), στρουθοκάμηλοι.
- Τα αντρικά μόρια, πουλιά γενικώς.
- Και όοοοοοοολοι εμείς που δεν ανήκουμε σε κανέναν από τους παραπάνω κλάδους… μπούφοι.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Θεωρία, πολιτική και σύστημα αναπαραγωγής της εξουσίας

Πολύ ενδιαφέρουσες είναι οι απόψεις και προβληματισμοί που αναπτύχθηκαν σε προηγούμενη ανάρτηση για τη σχέση θεωρίας και πολιτικής, πατήστε εδώ, όμως δεν είναι και τόσο απλό να κάνεις τη σύνθεση. Ο λόγος είναι ότι για την άσκηση πολιτικής, εκτός από τη θεωρία υπεισέρχονται και τα κοινωνικά δεδομένα της συγκυρίας, σε αντίθεση με τη θεωρία που αξιολογείται μονοδιάστατα ως αξία και στόχο. Η διαδρομή για το στόχο είναι η πολιτική. Όμως και εδώ μπαίνουν ζητήματα αξιολόγησης που έχουν σχέση με την προσωπική και όχι αντικειμενική αξιολόγηση. Π.χ. οι πολιτικές του μικρότερου κακού, ή του εφικτού είναι προοδευτικές ή συντηρητικές; Το μικρό ή το μεγάλο κράτος είναι κριτήριο προοδευτικότητας; Η Αγορά και το μέγεθός της σε ποιο βαθμό θα είναι αναγκαία ή όχι σε μια αντικαπιταλιστική κοινωνία; Οι αξίες του κέρδους ή της ανταγωνιστικότητας θα παραμείνουν αξίες και σε ποιο βαθμό;

Πιο απλά η εξασφάλιση νερού σε μια Αφρικανική χώρα θεωρείται επαναστατικό γεγονός ή όπως έλεγε ο Λένιν σοσιαλισμός είναι ο εξηλεκτρισμός της Ρωσίας;
Η Νέα Οικονομική Πολιτική του Λένιν που επέστρεψε τη γη στους ιδιοκτήτες ήταν προοδευτική ή συντηρητική και πισωγύρισμα;
Βλέπουμε δηλαδή πώς όλα αξιολογούνται στη δεδομένη χρονική στιγμή στη βάση των αναγκών, προτεραιοτήτων και αντικειμενικών συνθηκών και σίγουρα αυτά καθ εαυτά δεν συνθέτουν ούτε επανάσταση ούτε σοσιαλισμό.
Είναι πολύ εύκολο να μην κάνεις τίποτα για να αλλάξεις την κοινωνία, να παραμένεις θεατής, να αυτοαναγορεύεσαι σε ασυμβίβαστο και επαναστάτη και να καταγγέλλεις με ευκολία όλους τους άλλους που ασκούν πολιτική για να προχωρήσει μια κοινωνία ένα βήμα μπροστά.
Εξ ίσου είναι εύκολο να ασκείς πολιτική, χωρίς να εντάσσεται σε στρατηγικούς στόχους και απλά να διαχειρίζεσαι ουσιαστικά μόνο την εξουσία, πράγμα που συμβαίνει στις καπιταλιστικές διαχειρίσεις και συνέβη και σε πρώην κομμουνιστικές πραχτικές άσκησης εξουσίας.
Κοινό σημείο όλων των πολιτικών είναι ότι ασκούνται στο όνομα αλλά χωρίς τη συμμετοχή των κοινωνιών.
Αν οποιαδήποτε εξουσία δεν φροντίζει, με τη συμμετοχή της κοινωνίας, να αλλάζει το σύστημα που την αναπαράγει, δεν μπορεί να αυτοχαρακτηρίζεται προοδευτική κι ας δηλώνει πως έχει καλές προθέσεις.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Τα δικά μας , δικά μας, και τα ξένα… πάλι δικά μας..

Τουλάχιστον ο Καραγκιόζης έλεγε …

“…και τα ξένα, μισά- μισά”
Ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΕΙΠΕ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΜΑΝΩΛΑ

Στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας «η άποψη Σκαδού-Μέσης»(Ιαν-Απρ. 2009) δημοσιεύεται απόφαση(κατά πλειοψηφία) του Δημοτικού Συμβουλίου Δρυμαλίας για την κατανομή ποσού 447.803 ευρώ-152 εκατ. δραχμών περίπου- στα τέσσερα δημοτικά διαμερίσματα.

Το ποσό αυτό παρέμεινε αδιάθετο από το 2001 και ήταν μέρος του ποσού των 1.173.881 ευρώ που είχε εγκριθεί για έργα δημοτικής οδοποιίας και για υποδομές ύδρευσης και αποχέτευσης στο Δήμο, που επλήγη από τη θεομηνία της 28ης Νοεμβρίου 2001.

Η απόφαση κατανέμει το ποσό με την εξής αναλογία: Κωμιακή 40%, Κόρωνος 40%, Σκαδό 10% και Μέση 10%, χωρίς βέβαια να προσδιορίζει τις ανάγκες και τα έργα των χωριών αυτών αλλά και τον τρόπο απορρόφησης των υπόλοιπων 2/3 περίπου από το ποσό που αναλογούσε σε αυτόν τον κωδικό πίστωσης.

Κατά της απόφασης αυτής έκανε προσφυγή στον Περιφερειάρχη(Γεν. Γραμματέα Νοτ. Αιγαίου) ο Μανώλης Μανωλάς, Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και Αντιδήμαρχος το 2001, ζητώντας στην ουσία να διατεθεί σχεδόν όλο το ποσό(89% συγκεκριμένα) στην Κόρωνο!!!

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες μας ο Περιφερειάρχης απέρριψε την προσφυγή Μανωλά και επομένως ισχύει η αναλογική κατανομή του Δημοτικού Συμβουλίου.

Η ιστορία αυτή επιβεβαιώνει τις θλιβερές διαπιστώσεις του κόσμου για το
-πώς κεντρικά αποφασίζεται η διάθεση χρημάτων
-πώς περιφερειακά τα διαχειρίζονται οι εκλεγμένοι και οι τοπικές υπηρεσίες
-πώς οι μικροτοπικισμοί κυριαρχούν και σε αυτούς που υποτίθεται διεκδικούν ευρύτερους ρόλους
-πώς η έλλειψη σχεδίου και προγράμματος δεν διευκολύνει τη λύση προβλημάτων.

Οκτώ χρόνια αναγκαία χρήματα στο ράφι, όταν έπρεπε να διεκδικούμε ΝΕΑ κονδύλια και ΝΕΑ έργα.

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Ας χαλαρώνουμε και λίγο

Μια ξανθιά οδηγούσε το αμάξι για να πάει στην δουλειά της.

Κάποια στιγμή φτάνει σε ένα κόκκινο φανάρι και σταματάει. Εκεί που περιμένει έρχεται ένας Πακιστανός να καθαρίσει τα τζάμια.
Μόλις είχε πλύνει το αμάξι της, και έτσι του κάνει αρνητικό νόημα και του δίνει 50 λεπτά.Εκείνος της λέει σε σπαστά ελληνικά:
- Εκχαριστώ κυρία, είσαι πολύ όμορφο!Ανάβει πράσινο το φανάρι και συνεχίζει τη διαδρομή της.Στο επόμενο φανάρι όμως, Τσουπ! Εμφανίζεται πάλι ο ίδιος Πακιστανός, πάει πάλι να της καθαρίσει το τζάμι και ακολουθεί η ίδια διαδικασία.Στο επόμενο φανάρι και πάλι ο ίδιος Πακιστανός και γίνεται πάλι και πάλι το ίδιο σκηνικό!Επαναλαμβάνεται αυτό καμιά δεκαριά φορές.
Αφού φτάνει ένα ακόμα κόκκινο φανάρι η ξανθιά βλέπει τον Πακιστανό, αγανακτεί, οπότε και του κάνει νόημα να πλησιάσει και του λέει:
- Άκου να σου πω . Το αμάξι δεν θέλω να μου το πλύνεις .Θα σου δώσω όμως 5 ευρώ, αν μου πεις πώς το κάνεις και εμφανίζεσαι σε όλα τα φανάρια;
- Άμα μου ντώσεις 10 ευρώ, (λέει ο Πακιστανός χαμογελώντας), τα σου πω όμορφο κυρία πώς να βγκεις από πλατεία Ομόνοια!

Συνέχεια...

Απόκρυψη...

Το νέο διαφημιστικό spot της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ…

Το μεγάλο πήδημα ( the big jump) Coming soon…

Συνέχεια...

Απόκρυψη...