Την προσφυγή πολιτών
κατά της απόφασης του Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου κ. Κόκκινου,
η οποία έκρινε νόμιμες τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και της Δημαρχιακής Επιτροπής του Δήμου Δρυμαλίας,
που στην ουσία δρομολογούσαν νομιμοποίηση του ΒΙΟ-ΒΟΘΡΟΥ του Απόλλωνα,
καλείται να κρίνει «τριμελής Ειδική Επιτροπή»
Η επιτροπή του άρθρου 152 του νόμου 3463/2006 για το νομό Κυκλάδων, συγκροτείται από τον εκάστοτε Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου με απόφαση που δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Η σύνθεση της επιτροπής σύμφωνα με το ΦΕΚ 95/07, αρ. απ. 1424 και τις τροποποιήσεις, ΦΕΚ 476/07, αρ. απ. 13011 και ΦΕΚ 415/08 αρ. απ. 11817, είναι η εξής:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γεώργιος Κόκκορης (Εφέτης Αιγαίου)
ΜΕΛΛΗ : Γαρυφαλλιά Σκιάνη (Πάρεδρος Νομικού Συμβουλίου του Κράτους)
Ιωάννης Δεκαβάλλας (Δήμαρχος Ερμούπολης)
Σάββατο 16 Μαΐου 2009
Η “ειδική επιτροπή” που θα κρίνει την απόφαση του Περιφερειάρχη για το ΒΙΟ-ΒΟΘΡΟ του Απόλλωνα…
Παρασκευή 15 Μαΐου 2009
Διώκεται Ναξιώτισσα δασκάλα για …..τον πολιτισμό της !!!!!
Άραγε για ποια Χάλκη, ή ποια εκπαιδευτικά δικαιώματα των Ελλήνων του εξωτερικού συζητάμε, όταν στη χώρα μας, τη χώρα του καταλληλότερου, διώκονται δάσκαλοι που διευκολύνουν αλλοδαπούς μαθητές στην εκπαίδευσή τους!!!
Έστειλαν «Κλητήριον Θέσπισμα» στην Ναξιώτισσα δασκάλα Στέλλα Πρωτονοτάριου (πρώην διευθύντριας του 132 Δημ Σχολείου Γκράβας) να δικαστεί για το «έγκλημα» (!!!) –έτσι αναφέρει το κλητήριο θέσπισμα- που έκανε να παραχωρήσει αίθουσα του σχολείου της, εκτός ωραρίου λειτουργίας, για να διδαχθούν, από ομοεθνή δασκάλα τους, μαθητές/ιες από την Αλβανία, την αλβανική γλώσσα και στοιχεία πολιτισμού της Αλβανίας.
Ιδού η Ρόδος και η πρόκληση για τον πολιτισμό του καθένα μας, για τους Συλλόγους Δασκάλων, για τους τοπικούς Συλλόγους και την ΟΝΑΣ. Οι αποκριάτικοι χοροί και οι πίττες τέλειωσαν, ας ασχοληθούν και με κάτι σοβαρό.
Φτάσαμε στο πάτο.
το θέμα της έκθεσης ήταν.. πολύ επίκαιρο..
" Συχνά παρατηρείται πολλοί μαθητές να καταστρέφουν τα σχολικά τους βιβλία στα προαύλια των σχολείων κατά το τέλος του σχολικού έτους. Σε άρθρο που θα δημοσιευθεί στη σχολική σας εφημερίδα να αιτιολογήσετε το παραπάνω φαινόμενο...."
Η σωστή αιτιολόγηση.... ΕΔΩ !
Θέλουμε κοινωνικές πολιτικές
Οι εργαζόμενοι διαδηλώσουν αυτές τις μέρες στη Μαδρίτη στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο στο πλαίσιο των «ευρωπαϊκών ημερίδων δράσης» που οργανώνει η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων.«Θέλουμε κοινωνικές πολιτικές που θα έχουν βασικό άξονα την ασφάλεια της εργασίας και όχι την ευελιξία», αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή της η Συνομοσπονδία, σύμφωνα με την οποία «μόνο υπό αυτόν τον όρο θα αναπτυχθεί η κοινωνική Ευρώπη».
Αυτό που φοβούνται, λοιπόν, οι κυβερνήσεις των 27, η κοινωνική έκρηξη, αρχίζει και παίρνει σιγά σιγά απειλητική μορφή, ενόψει μάλιστα των ευρωεκλογών.
Αλλωστε, η Κομισιόν, η οποία δεν παύει να αναθεωρεί προς το χειρότερο τις προβλέψεις της, εκτιμά σήμερα ότι θα χαθούν 8.500.000 θέσεις εργασίας το 2009 και το 2010 στην Ε.Ε. Το ποσοστό ανεργίας στην ευρωζώνη θα ανέλθει στο 9,9% το 2009 και το 2010 θα εκτοξευθεί στο 11,5% του ενεργού πληθυσμού.
Προς το παρόν, οι κυβερνήσεις των 27 και οι Βρυξέλλες περιορίζονται στο να παρακολουθούν την κατάσταση και επιδιώκουν να κερδίσουν χρόνο. Φρόντισαν να ακυρώσουν την προγραμματισμένη από τους ίδιους για τις αρχές Μαΐου στην Πράγα έκτακτη σύνοδο κορυφής για την καταπολέμηση της ανεργίας, με το σκεπτικό ότι θα εκτεθούν διότι «δεν έχουν να πουν τίποτε» στους εργαζόμενους ένα μήνα πριν από τις ευρωεκλογές
Αυτό που φοβούνται, λοιπόν, οι κυβερνήσεις των 27, η κοινωνική έκρηξη, αρχίζει και παίρνει σιγά σιγά απειλητική μορφή, ενόψει μάλιστα των ευρωεκλογών.
Αλλωστε, η Κομισιόν, η οποία δεν παύει να αναθεωρεί προς το χειρότερο τις προβλέψεις της, εκτιμά σήμερα ότι θα χαθούν 8.500.000 θέσεις εργασίας το 2009 και το 2010 στην Ε.Ε. Το ποσοστό ανεργίας στην ευρωζώνη θα ανέλθει στο 9,9% το 2009 και το 2010 θα εκτοξευθεί στο 11,5% του ενεργού πληθυσμού.
Προς το παρόν, οι κυβερνήσεις των 27 και οι Βρυξέλλες περιορίζονται στο να παρακολουθούν την κατάσταση και επιδιώκουν να κερδίσουν χρόνο. Φρόντισαν να ακυρώσουν την προγραμματισμένη από τους ίδιους για τις αρχές Μαΐου στην Πράγα έκτακτη σύνοδο κορυφής για την καταπολέμηση της ανεργίας, με το σκεπτικό ότι θα εκτεθούν διότι «δεν έχουν να πουν τίποτε» στους εργαζόμενους ένα μήνα πριν από τις ευρωεκλογές
Απασχόληση και αμοιβές
H επερχόμενη οικονομική κρίση, όχι μόνο βρίσκει τους εργαζόμενους σε δύσκολη θέση αλλά αποτελεί και την αφορμή για την επιδείνωσή της. Όλη την προηγούμενη περίοδο ενώ οι επιχειρήσεις είδαν τα κέρδη τους να εκτινάσσονται, και παρά τις
εκάστοτε κυβερνητικές υποσχέσεις για γενική ευημερία, οι κοινωνικές
ανισότητες διευρύνθηκαν επικίνδυνα. Σαν αυτό να μην συνέβη, οι
κυρίαρχοι οικονομικοί κύκλοι καλούν τους εργαζόμενους να πληρώσουν το
λογαριασμό της πολιτικής τους…
Οι εργαζόμενοι όμως είναι οι μόνοι που δεν φταίνε. Τα αποτελέσματα των πολιτικών των προηγούμενων χρόνων φαίνονται από τους αριθμούς με τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.
· 360.000 άνεργοι για το 2008 οι περισσότεροι από αυτούς μακροχρόνιοι
· 350.000 προσωρινά απασχολούμενοι
· 270.000 εργαζόμενοι με μερική απασχόληση
· 30.000 εργαζόμενοι με καθεστώς δανεισμού
· 70000 εργαζόμενοι με καθεστώς εργολαβίας
· 30.000 εργαζόμενοι σε stage
· 270.000 μισθωτοί εργαζόμενοι με μπλοκάκι
· 600.000 ανασφάλιστοι εργαζόμενοι.
Την ίδια στιγμή:
· Ο ι πραγματικές αμοιβές βρίσκονται στα επίπεδα του 1984.
· Τ ο 25% των εργαζομένων λαμβάνει αμοιβές μέχρι 750 ευρώ.
· Τ ο 14% των μισθωτών ανήκει στην κατηγόρια των νεόπτωχων.
· Το 21% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας (πρώτη θέση
στην ΕΕ15)
· 400.000 μισθωτοί καταφεύγουν σε δεύτερη εργασία ενώ η πλειοψηφία τους
καλύπτει βασικές ανάγκες μέσω του δανεισμού με επαχθείς κατά κανόνα
όρους.
εκάστοτε κυβερνητικές υποσχέσεις για γενική ευημερία, οι κοινωνικές
ανισότητες διευρύνθηκαν επικίνδυνα. Σαν αυτό να μην συνέβη, οι
κυρίαρχοι οικονομικοί κύκλοι καλούν τους εργαζόμενους να πληρώσουν το
λογαριασμό της πολιτικής τους…
Οι εργαζόμενοι όμως είναι οι μόνοι που δεν φταίνε. Τα αποτελέσματα των πολιτικών των προηγούμενων χρόνων φαίνονται από τους αριθμούς με τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.
· 360.000 άνεργοι για το 2008 οι περισσότεροι από αυτούς μακροχρόνιοι
· 350.000 προσωρινά απασχολούμενοι
· 270.000 εργαζόμενοι με μερική απασχόληση
· 30.000 εργαζόμενοι με καθεστώς δανεισμού
· 70000 εργαζόμενοι με καθεστώς εργολαβίας
· 30.000 εργαζόμενοι σε stage
· 270.000 μισθωτοί εργαζόμενοι με μπλοκάκι
· 600.000 ανασφάλιστοι εργαζόμενοι.
Την ίδια στιγμή:
· Ο ι πραγματικές αμοιβές βρίσκονται στα επίπεδα του 1984.
· Τ ο 25% των εργαζομένων λαμβάνει αμοιβές μέχρι 750 ευρώ.
· Τ ο 14% των μισθωτών ανήκει στην κατηγόρια των νεόπτωχων.
· Το 21% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας (πρώτη θέση
στην ΕΕ15)
· 400.000 μισθωτοί καταφεύγουν σε δεύτερη εργασία ενώ η πλειοψηφία τους
καλύπτει βασικές ανάγκες μέσω του δανεισμού με επαχθείς κατά κανόνα
όρους.
Με ιλιγγιώδη ταχύτητα εισέρχεται σε ύφεση η ελληνική οικονομία
Με ιλιγγιώδη ταχύτητα εισέρχεται σε ύφεση η ελληνική οικονομία, καθώς οικοδομή, βιομηχανία και εξωτερικό εμπόριο, κλάδοι που κατά τεκμήριο στηρίζουν την ανάπτυξη, συρρικνώνονται μήνα με τον μήνα.
Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίαςδείχνουν ότι η οικοδομική δραστηριότητα υποχώρησε κατά 29%, η παραγωγή των μεταποιητικών βιομηχανιών κατά 11,2% και η αξία των εξαγωγών κατά 14,2%.Προδικάζουν δε σε μεγάλο βαθμό ότι πολύ γρήγορα ίσως και από το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας θα περάσει σε αρνητικό έδαφος με άμεσο αντίκτυπο στην απασχόληση αλλά και στην πορεία των δημόσιων εσόδων, τα οποία βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση.
Άλλωστε Τράπεζα της Ελλάδος, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Κομισιόν έχουν διατυπώσει προβλέψεις για ύφεση στην Ελλάδα και μόνο το υπουργείο Οικονομίας επιμένει σε ρυθμό μεγέθυνσης 1,1%.Κι αν μέχρι στιγμής κλάδοι αιχμής εμφανίζουν απογοητευτική εικόνα, το πλέον ανησυχητικό είναι ότι...... αναλυτές και εκπρόσωποι φορέων εκτιμούν ότι εντός του έτους θα έχουμε περαιτέρω επιδείνωση.
Αρχίζουν σήμερα οι πανελλήνιες εξετάσεις…
Καλή επιτυχία
Και να θυμάστε ότι η σημερινή ημέρα
είναι όπως όλες οι άλλες
και σίγουρα δεν είναι η αφετηρία της ζωής σας…
είναι όπως όλες οι άλλες
και σίγουρα δεν είναι η αφετηρία της ζωής σας…
Πέμπτη 14 Μαΐου 2009
Αναγνωρίζουμε το ταλέντο όταν εκδηλώνεται σε ασυνήθιστα χωροχρονικά πλαίσια;
Η παρακάτω ιστορία αποτελεί μια δοκιμασία στην κρίση του ανθρώπου, στα κριτήρια, στην αξιολόγηση και στις πραγματικές αξίες.Ουάσιγκτον. Σταθμός του μετρό. Ενα κρύο πρωϊνό τον Γενάρη του 2007. Επαιξε έξι κομμάτια του Μπαχ για περίπου 45 λεπτά. Στο διάστημα αυτό, περίπου 2 χιλιάδες άτομα πέρασαν από το σταθμό, οι περισσότεροι καθ' οδόν για τη δουλειά τους.Μετά από 3 λεπτά ένας μεσήλικας πρόσεξε ότι κάποιος έπαιζε μουσική. Βράδυνε το βήμα του, σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα και μετά προχώρησε βιαστικός για τον προορισμό του.4 λεπτά αργότερα ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολλάριο: μια γυναίκα έριξε τα χρήματα στο κουτί του και χωρίς να σταματήσει συνέχισε το δρόμο της.6 λεπτά, ένας νεαρός έγειρε στον τοίχο για να τον ακούσει, μετά κοίταξε το ρολόι του και συνέχισε να περπατά.
10 λεπτά, ένα αγοράκι 3 ετών σταμάτησε, αλλά η μητέρα του το έσυρε βιαστικά να συνεχίσει, καθώς το παιδί σταμάτησε για να δει τον βιολιστή. Τελικά η μητέρα έσπρωξε δυνατά το παιδί και το παιδί ξανάρχισε να περπατά γυρνώντας ολοένα το κεφάλι προς τα πίσω. Την ίδια αντίδραση είχαν και πολλά άλλα παιδιά. Όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι γονείς τα πίεζαν να προχωρήσουν.45 λεπτά: ο μουσικός συνέχισε να παίζει. Μόνον 6 άνθρωποι είχαν για λίγο σταματήσει. Περίπου 20 άτομα του άφησαν χρήματα χωρίς να διακόψουν το ρυθμό τους. Συγκέντρωσε συνολικά 32 δολάρια.1 ώρα: τελείωσε το παίξιμο και μια σιγή απλώθηκε παντού. Κανείς δεν το πρόσεξε.Κανείς δε χειροκρότησε ούτε υπήρξε έστω κάποιο ίχνος αναγνώρισης.
Κανείς δεν το 'ξερε, αλλά ο βιολιστής ήταν ο Τζόσουα Μπελλ, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου. Έπαιξε ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια που έχουν ποτέ γραφτεί, με ένα βιολί αξίας 3.5 εκατομμυρίων δολλαρίων.
Δύο μερες νωρίτερα, ο Τζόσουα Μπελλ γέμισε ασφυκτικά ένα θέατρο στη Βοστόνη, σε συναυλία που η μέση τιμή του εισιτηρίου άγγιξε τα 100 δολάρια. Πρόκειται για πραγματικό γεγονός.
Ο Τζόσουα Μπελλ έπαιξε ινκόγκνιτο στο σταθμό του μετρό στα πλαίσια ενός κοινωνιολογικού πειράματος που οργάνωσε η Ουάσιγκτον Ποστ για την αντίληψη, το γούστο και τις προτεραιότητες των ανθρώπων.
Το ερώτημα που προέκυψε: σε ένα ουδέτερο περιβάλλον και σε ακατάλληλη ώρα, μπορούμε να αντιληφθούμε την ομορφιά;
Σταματούμε για να την απολαύσουμε;
Αναγνωρίζουμε το ταλέντο όταν εκδηλώνεται σε ασυνήθιστα χωροχρονικά πλαίσια;
Ενα συμπέρασμα που πιθανώς μπορεί να εξαχθεί από το συγκεκριμένο πείραμα είναι:
Αν δεν έχουμε ένα λεπτό για να σταματήσουμε και ν'ακούσουμε έναν από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου να παίζει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ, με ένα από τα ομορφότερα μουσικά όργανα, πόσα άλλα πράγματα χάνουμε...
http://ymagblog.blogspot.com/2009/04/2007.html
10 λεπτά, ένα αγοράκι 3 ετών σταμάτησε, αλλά η μητέρα του το έσυρε βιαστικά να συνεχίσει, καθώς το παιδί σταμάτησε για να δει τον βιολιστή. Τελικά η μητέρα έσπρωξε δυνατά το παιδί και το παιδί ξανάρχισε να περπατά γυρνώντας ολοένα το κεφάλι προς τα πίσω. Την ίδια αντίδραση είχαν και πολλά άλλα παιδιά. Όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι γονείς τα πίεζαν να προχωρήσουν.45 λεπτά: ο μουσικός συνέχισε να παίζει. Μόνον 6 άνθρωποι είχαν για λίγο σταματήσει. Περίπου 20 άτομα του άφησαν χρήματα χωρίς να διακόψουν το ρυθμό τους. Συγκέντρωσε συνολικά 32 δολάρια.1 ώρα: τελείωσε το παίξιμο και μια σιγή απλώθηκε παντού. Κανείς δεν το πρόσεξε.Κανείς δε χειροκρότησε ούτε υπήρξε έστω κάποιο ίχνος αναγνώρισης.
Κανείς δεν το 'ξερε, αλλά ο βιολιστής ήταν ο Τζόσουα Μπελλ, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου. Έπαιξε ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια που έχουν ποτέ γραφτεί, με ένα βιολί αξίας 3.5 εκατομμυρίων δολλαρίων.
Δύο μερες νωρίτερα, ο Τζόσουα Μπελλ γέμισε ασφυκτικά ένα θέατρο στη Βοστόνη, σε συναυλία που η μέση τιμή του εισιτηρίου άγγιξε τα 100 δολάρια. Πρόκειται για πραγματικό γεγονός.
Ο Τζόσουα Μπελλ έπαιξε ινκόγκνιτο στο σταθμό του μετρό στα πλαίσια ενός κοινωνιολογικού πειράματος που οργάνωσε η Ουάσιγκτον Ποστ για την αντίληψη, το γούστο και τις προτεραιότητες των ανθρώπων.
Το ερώτημα που προέκυψε: σε ένα ουδέτερο περιβάλλον και σε ακατάλληλη ώρα, μπορούμε να αντιληφθούμε την ομορφιά;
Σταματούμε για να την απολαύσουμε;
Αναγνωρίζουμε το ταλέντο όταν εκδηλώνεται σε ασυνήθιστα χωροχρονικά πλαίσια;
Ενα συμπέρασμα που πιθανώς μπορεί να εξαχθεί από το συγκεκριμένο πείραμα είναι:
Αν δεν έχουμε ένα λεπτό για να σταματήσουμε και ν'ακούσουμε έναν από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου να παίζει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ, με ένα από τα ομορφότερα μουσικά όργανα, πόσα άλλα πράγματα χάνουμε...
http://ymagblog.blogspot.com/2009/04/2007.html
Τετάρτη 13 Μαΐου 2009
Για όσους δεν το ξέρουν....
....................................του ΚΥΡ........................................
το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, έχουμε και ευρωεκλογές..
Δεν λες κουβέντα… κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα…
Με ένα “ξεκάρφωτο” εξώφυλλο
κυκλοφόρησαν ,τα κατά τα άλλα, συμπαθέστατα ΚΟΡΩΝΙΔΙΑΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ…
Διαβάσαμε με προσοχή ακόμα και τις 49 διαφημίσεις..
Τίποτα.
Να υποθέσουμε ότι αποφεύγουμε να πούμε κάτι,κυκλοφόρησαν ,τα κατά τα άλλα, συμπαθέστατα ΚΟΡΩΝΙΔΙΑΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ…
Διαβάσαμε με προσοχή ακόμα και τις 49 διαφημίσεις..
Τίποτα.
ή γιατί ντρεπόμαστε ή γιατί φοβόμαστε;
Να υποθέσουμε ότι ,
όσα λέει μια εικόνα δεν το λένε χίλιες λέξεις;
Ότι και αν υποθέσουμε, ένα είναι γεγονός.
Μπροστά πηγαίνει ο αρχηγός και τα σκυλιά δεμένα…
Καλορίζικα τα Δανακιώτικα νέα…
Αγαπάνε το χωριό τους
και την αγάπη τους την δείχνουν έμπρακτα.
Με απλά λόγια , υπάρχει ελπίδα…
και την αγάπη τους την δείχνουν έμπρακτα.
Με απλά λόγια , υπάρχει ελπίδα…
Ποδόσφαιρο και εργασιακές σχέσεις βαρβαρότητας
Τα πιο βάρβαρα νεοφιλελεύθερα μοντέλα και αξίες διέπουν τη λειτουργία και οργάνωση του ποδοσφαίρου με μαζική και υστερική αποδοχή τους από εργαζόμενους και ανέργους.
Αν επιχειρήσουμε μια φανταστική μεταφορά των αξιών του ποδοσφαίρου στους χώρους εργασίας είναι βέβαιο πως θα τρομάξουμε. Ας δούμε, ενδεικτικά μερικές περιπτώσεις, τι θα σημαίνουν για ένα εργαζόμενο:
Αν δεν αποδίδει ή δεν είναι συνεργάσιμος στην εργασία του, να υπάρχει λαϊκή αποδοκιμασία και απαίτηση για απόλυσή του!!!
Αν δεν είναι υπάκουος στον προϊστάμενο του να θεωρείται εχθρός του συνόλου και να χλευάζεται!!!
Αν δημοσιοποιεί τα προβλήματα που τυχόν αντιμετωπίζει στην εργασία του να θεωρείται προδοσία, υπονόμευση της επιχείρησης και να μπαίνει σε καραντίνα !!!
Αν το ρίξει και λίγο έξω και διασκεδάσει σαν άνθρωπος, να θεωρείται ότι υπονομεύει τους συναδέλφους του και την αποτελεσματικότητα του συνόλου για τον απλό λόγο πως σπαταλά ενέργεια σε βάρος της εργασίας του!!!
Αν διαπιστώνει πως ο προϊστάμενος του δεν είναι αυστηρός και δεν τηρεί την πειθαρχία να τον εκθέτει και διαβάλει ως ανίκανο!!!!
Αν τολμήσει να διατυπώσει άποψη για τους εργοδότες του να θεωρείται πράξη προδοσίας!!!
Αν ο εργοδότης φέρει καλούς ξένους εργάτες να γίνονται φιέστες υποδοχής ηρώων με τη συμμετοχή εργαζόμενων και ανέργων!!!
Από την άλλη πλευρά, καλή εργοδοσία θα θεωρείται εκείνη που είναι σκληρή και άτεγκτη με τους εργαζόμενους και δεν θα διστάζει να προχωρά ακόμα και σε ανθρωποθυσίες για την επίτευξη του στόχου.
Ας μην αντιπαραθέσει κανείς το γεγονός ότι οι αθλητές αμείβονται υπερβολικά γιατί η πραγματικότητα λέει πως οι αθλητές φέρνουν τα έσοδα, τα κέρδη και τη δόξα των εργοδοτών. Αλλά πέραν απ αυτό αν ερευνηθούν ακόμα και οι τελευταίες ερασιτεχνικές κατηγορίες, που δεν υπάρχουν αμοιβές, θα διαπιστωθεί πως διέπονται κι αυτές από τους ίδιους κανόνες και αξίες.
Το ανησυχητικό είναι ότι οι ιδιότυπες αυτές εργασιακές σχέσεις βαρβαρότητας έχουν πλέον περάσει μαζικά στο DNA και του τελευταίου εργάτη και άνεργου και θα αποτελέσουν (;) το υπόβαθρο του αύριο που ονειρεύεται το Κεφάλαιο.
Αν επιχειρήσουμε μια φανταστική μεταφορά των αξιών του ποδοσφαίρου στους χώρους εργασίας είναι βέβαιο πως θα τρομάξουμε. Ας δούμε, ενδεικτικά μερικές περιπτώσεις, τι θα σημαίνουν για ένα εργαζόμενο:
Αν δεν αποδίδει ή δεν είναι συνεργάσιμος στην εργασία του, να υπάρχει λαϊκή αποδοκιμασία και απαίτηση για απόλυσή του!!!
Αν δεν είναι υπάκουος στον προϊστάμενο του να θεωρείται εχθρός του συνόλου και να χλευάζεται!!!
Αν δημοσιοποιεί τα προβλήματα που τυχόν αντιμετωπίζει στην εργασία του να θεωρείται προδοσία, υπονόμευση της επιχείρησης και να μπαίνει σε καραντίνα !!!
Αν το ρίξει και λίγο έξω και διασκεδάσει σαν άνθρωπος, να θεωρείται ότι υπονομεύει τους συναδέλφους του και την αποτελεσματικότητα του συνόλου για τον απλό λόγο πως σπαταλά ενέργεια σε βάρος της εργασίας του!!!
Αν διαπιστώνει πως ο προϊστάμενος του δεν είναι αυστηρός και δεν τηρεί την πειθαρχία να τον εκθέτει και διαβάλει ως ανίκανο!!!!
Αν τολμήσει να διατυπώσει άποψη για τους εργοδότες του να θεωρείται πράξη προδοσίας!!!
Αν ο εργοδότης φέρει καλούς ξένους εργάτες να γίνονται φιέστες υποδοχής ηρώων με τη συμμετοχή εργαζόμενων και ανέργων!!!
Από την άλλη πλευρά, καλή εργοδοσία θα θεωρείται εκείνη που είναι σκληρή και άτεγκτη με τους εργαζόμενους και δεν θα διστάζει να προχωρά ακόμα και σε ανθρωποθυσίες για την επίτευξη του στόχου.
Ας μην αντιπαραθέσει κανείς το γεγονός ότι οι αθλητές αμείβονται υπερβολικά γιατί η πραγματικότητα λέει πως οι αθλητές φέρνουν τα έσοδα, τα κέρδη και τη δόξα των εργοδοτών. Αλλά πέραν απ αυτό αν ερευνηθούν ακόμα και οι τελευταίες ερασιτεχνικές κατηγορίες, που δεν υπάρχουν αμοιβές, θα διαπιστωθεί πως διέπονται κι αυτές από τους ίδιους κανόνες και αξίες.
Το ανησυχητικό είναι ότι οι ιδιότυπες αυτές εργασιακές σχέσεις βαρβαρότητας έχουν πλέον περάσει μαζικά στο DNA και του τελευταίου εργάτη και άνεργου και θα αποτελέσουν (;) το υπόβαθρο του αύριο που ονειρεύεται το Κεφάλαιο.
Τρίτη 12 Μαΐου 2009
Ανταπόκριση από τη Μόσχα
Οι φοιτητικές εκλογές πέρασαν από τέσσερις φάσεις
Με αφορμή τις πανελλήνιες και τις φοιτητικές εκλογές αξίζει να θυμηθούμε το ιστορικό των φοιτητικών εκλογών όπως το καταγράφει επιγραμματικά ο Χρύσανθος Λαζαρίδης
Το 1972-73 ήταν αίτημα εκδημοκρατισμού των Πανεπιστημίων, για να χαλαρώσει η πίεση που ασκούσε τότε στην ακαδημαϊκή κοινότητα το Σπουδαστικό τμήμα της Ασφάλειας. Και όσοι υπέγραφαν για εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους καλούνταν στην Ασφάλεια και δέρνονταν ανηλεώς.
Στην περίοδο 1974-78, οι φοιτητικές εκλογές αποτελούσαν μηχανισμό αποχουντοποίησης και εκδημοκρατισμού των Πανεπιστημίων.
Στην περίοδο 1979 - 1981, άρχισε να υπάρχει μια σοβαρή διαφοροποίηση: Οι κομματικές παρατάξεις της ευρύτερης Αριστεράς προσπαθούσαν να ενισχύσουν τη θέση τους και να αυξήσουν την επιρροή τους στα Πανεπιστήμια εν όψει των βουλευτικών εκλογών που θα σηματοδοτούσαν την «πολιτική αλλαγή». Ενώ οι εξωκοινοβουλευτικές αριστερές συσπειρώσεις προσπαθούσαν να αποβάλλουν τον ασφυκτικό έλεγχο της κομματικής Αριστεράς, αλλά και να απορρίψουν τις συντηρητικές ρυθμίσεις της τότε κυβέρνησης (Νόμος 815 κλπ.)
Μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ, η συμμετοχή των φοιτητών στη διοίκηση, άλλαξε τα πάντα: Μέχρι τότε είχαμε κομματικοποίηση του φοιτητικού κινήματος. Από το 1982 και μετά έχουμε πλέον κομματικοποίηση ολόκληρου του Πανεπιστήμιου. Κι αυτό υπήρξε η αρχή του τέλους (για το ελληνικό Πανεπιστήμιο).
Πέρα από τις δυνάμεις που συμμετείχαν στο κύκλωμα της συνδιοίκησης - και της οργιώδους συνδιαλλαγής - αναπτύχθηκε και μια εξω-θεσμική αντιπολίτευση που σύντομα ξεπέρασε τα όρια της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς κι εξελίχθηκε σε ένα συνονθύλευμα αντί-εξουσιαστικών, αναρχικών συσπειρώσεων.
Αυτό ήταν το τέλος του Ελληνικού Πανεπιστήμιου. Οι παρατάξεις της «συνδιοίκησης» το διέφθειραν συνεχώς και οι «αντι-εξουσιαστές» το κατέστρεφαν συστηματικά.
Τώρα πλέον έχει χαθεί ο έλεγχος ακόμα κι από τα κόμματα. Τα πάντα ελέγχονται από «αυτοφυή κυκλώματα» που επεκτείνονται, συγκρούονται, νέμονται δημόσιους (η κοινοτικούς πόρους) και τρομοκρατούν τους πάντες. Καθηγητές κακοποιούνται κάθε τόσο. Φοιτητικές συμμορίες συμπλέκονται καθημερινά. Κονδύλια διασπαθίζονται. Για να μη μιλήσουμε για «εκλογές διδασκόντων». Αξίζει να ερευνηθεί κάποτε πόσοι καθηγητές Ανωτάτων Σχολών έχουν σχέσεις συγγένειας (ή άλλες πιο… «πικάντικες» σχέσεις) μεταξύ τους.
Τα Πανεπιστήμια κατά κανόνα είναι κλειστά, ή είναι κατειλημμένα και ενίοτε καίγονται…
Κάποτε οι φοιτητικές εκλογές ήταν σχολείο δημοκρατίας. Κι όποιος συμμετείχε έπαιρνε μέγα κόστος και ρίσκο.
Αργότερα έγιναν προθάλαμος κομματικής σταδιοδρομίας. Κι όσοι συμμετείχαν έδρεπαν μέγιστα και άκοπα οφέλη.
Σήμερα είναι συντεχνιακός παραλογισμός και κυκλωματικό διαφθορείο. Πολλοί από τους νεαρούς που συμμετέχουν ξεκινούν με τις καλύτερες προθέσεις, αλλά πολύ σύντομα είτε διαφθείρονται είτε εξεγείρονται. Πολλοί απ’ αυτούς που διαφθείρονται δεν το καταλαβαίνουν καν. Και πολλοί απ’ αυτούς που εξεγείρονται δεν καταλαβαίνουν γιατί. Κι έναντι τίνος…
http://www.antinews.gr/
Το 1972-73 ήταν αίτημα εκδημοκρατισμού των Πανεπιστημίων, για να χαλαρώσει η πίεση που ασκούσε τότε στην ακαδημαϊκή κοινότητα το Σπουδαστικό τμήμα της Ασφάλειας. Και όσοι υπέγραφαν για εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους καλούνταν στην Ασφάλεια και δέρνονταν ανηλεώς.
Στην περίοδο 1974-78, οι φοιτητικές εκλογές αποτελούσαν μηχανισμό αποχουντοποίησης και εκδημοκρατισμού των Πανεπιστημίων.
Στην περίοδο 1979 - 1981, άρχισε να υπάρχει μια σοβαρή διαφοροποίηση: Οι κομματικές παρατάξεις της ευρύτερης Αριστεράς προσπαθούσαν να ενισχύσουν τη θέση τους και να αυξήσουν την επιρροή τους στα Πανεπιστήμια εν όψει των βουλευτικών εκλογών που θα σηματοδοτούσαν την «πολιτική αλλαγή». Ενώ οι εξωκοινοβουλευτικές αριστερές συσπειρώσεις προσπαθούσαν να αποβάλλουν τον ασφυκτικό έλεγχο της κομματικής Αριστεράς, αλλά και να απορρίψουν τις συντηρητικές ρυθμίσεις της τότε κυβέρνησης (Νόμος 815 κλπ.)
Μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ, η συμμετοχή των φοιτητών στη διοίκηση, άλλαξε τα πάντα: Μέχρι τότε είχαμε κομματικοποίηση του φοιτητικού κινήματος. Από το 1982 και μετά έχουμε πλέον κομματικοποίηση ολόκληρου του Πανεπιστήμιου. Κι αυτό υπήρξε η αρχή του τέλους (για το ελληνικό Πανεπιστήμιο).
Πέρα από τις δυνάμεις που συμμετείχαν στο κύκλωμα της συνδιοίκησης - και της οργιώδους συνδιαλλαγής - αναπτύχθηκε και μια εξω-θεσμική αντιπολίτευση που σύντομα ξεπέρασε τα όρια της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς κι εξελίχθηκε σε ένα συνονθύλευμα αντί-εξουσιαστικών, αναρχικών συσπειρώσεων.
Αυτό ήταν το τέλος του Ελληνικού Πανεπιστήμιου. Οι παρατάξεις της «συνδιοίκησης» το διέφθειραν συνεχώς και οι «αντι-εξουσιαστές» το κατέστρεφαν συστηματικά.
Τώρα πλέον έχει χαθεί ο έλεγχος ακόμα κι από τα κόμματα. Τα πάντα ελέγχονται από «αυτοφυή κυκλώματα» που επεκτείνονται, συγκρούονται, νέμονται δημόσιους (η κοινοτικούς πόρους) και τρομοκρατούν τους πάντες. Καθηγητές κακοποιούνται κάθε τόσο. Φοιτητικές συμμορίες συμπλέκονται καθημερινά. Κονδύλια διασπαθίζονται. Για να μη μιλήσουμε για «εκλογές διδασκόντων». Αξίζει να ερευνηθεί κάποτε πόσοι καθηγητές Ανωτάτων Σχολών έχουν σχέσεις συγγένειας (ή άλλες πιο… «πικάντικες» σχέσεις) μεταξύ τους.
Τα Πανεπιστήμια κατά κανόνα είναι κλειστά, ή είναι κατειλημμένα και ενίοτε καίγονται…
Κάποτε οι φοιτητικές εκλογές ήταν σχολείο δημοκρατίας. Κι όποιος συμμετείχε έπαιρνε μέγα κόστος και ρίσκο.
Αργότερα έγιναν προθάλαμος κομματικής σταδιοδρομίας. Κι όσοι συμμετείχαν έδρεπαν μέγιστα και άκοπα οφέλη.
Σήμερα είναι συντεχνιακός παραλογισμός και κυκλωματικό διαφθορείο. Πολλοί από τους νεαρούς που συμμετέχουν ξεκινούν με τις καλύτερες προθέσεις, αλλά πολύ σύντομα είτε διαφθείρονται είτε εξεγείρονται. Πολλοί απ’ αυτούς που διαφθείρονται δεν το καταλαβαίνουν καν. Και πολλοί απ’ αυτούς που εξεγείρονται δεν καταλαβαίνουν γιατί. Κι έναντι τίνος…
http://www.antinews.gr/
Το άκρον άωτον της υποκρισίας είναι να κάνεις συναυλίες για το περιβάλλον, με… χορηγούς αυτούς που το καταστρέφουν…
Το θέμα αφορά τον καθένα μας χωριστά,
αλλά πρωτίστως τις αρχές και τις υπηρεσίες που έχουν επιφορτιστεί
με την ευθύνη της προστασίας του περιβάλλοντος.
Μπαίνουμε σε μια περίοδο όπου οι κλιματολογικές συνθήκες
ευνοούν τυχαία, αλλά όχι μόνο, φαινόμενα…
Θα θέλαμε να ξέρουμε
τι μέτρα έχουν πάρει οι τοπικές αρχές της Νάξου τουλάχιστον στο ενδεχόμενο μιας πυρκαγιάς….
αλλά πρωτίστως τις αρχές και τις υπηρεσίες που έχουν επιφορτιστεί
με την ευθύνη της προστασίας του περιβάλλοντος.
Μπαίνουμε σε μια περίοδο όπου οι κλιματολογικές συνθήκες
ευνοούν τυχαία, αλλά όχι μόνο, φαινόμενα…
Θα θέλαμε να ξέρουμε
τι μέτρα έχουν πάρει οι τοπικές αρχές της Νάξου τουλάχιστον στο ενδεχόμενο μιας πυρκαγιάς….
Δείτε από το y magazine
Δευτέρα 11 Μαΐου 2009
Η παιδεία είναι ο καθρέφτης κάθε αυριανής κοινωνίας
Στο κόκκινο οι επιδόσεις των μαθητών στις Κυκλάδες.
Το πρόβλημα της παιδείας πρέπει να αποκτήσει προτεραιότητα στις στρατηγικές πολιτικές και κατά τη γνώμη μας και στις κοινωνικές διεκδικήσεις.
Το χαμηλό επίπεδο των επιδόσεων στις πανελλαδικές εξετάσεις πρέπει να αφυπνίσει κάθε αρμόδιο εκπαιδευτικό φορέα, τα κόμματα και γενικά η παιδεία να αποχτήσει προτεραιότητα στην πολιτική ατζέντα. Δεν μπορεί να σφυρίζουν αδιάφορα στα προβλήματα της παιδείας.
Ο χαμηλός μέσος όρος στις βαθμολογικές επιδόσεις των μαθητών στις πανελλήνιες εξετάσεις χαρακτηρίζει το επίπεδο της εκπαίδευσης και κατ επέκταση το αύριο του τόπου μας.
Από την άλλη η γεωγραφική κατανομή και απεικόνιση του φαινομένου χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης και πολιτικής προσοχής. 
Από την σύνθεση των Δεικτών Πρόσβασης της τετραετίας 2005-2008 προέκυψε ότι σταθερά κάτω από την πανελλήνια Μέση Τιμή (σε απόσταση 2 και κάτω από 2 διασπορές) είναι περιοχές με δύο εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά:
περιοχές με χαμηλούς δείκτες ανάπτυξης, υψηλή ανεργία, κλιμακούμενη αποβιομηχάνιση, χαμηλό κατά κεφαλήν εισόδημα (κυρίως της Θράκης, αλλά και περιοχές μέσα στο πολεοδομικό συγκρότημα της πρωτεύουσας με έντονα στοιχεία οικονομικής ύφεσης π.χ. Δυτική Αττική, Πειραιάς),αλλά και περιοχές (κυρίως νησιωτικές, Αιγαίου και Ιονίου) με υψηλό ποσοστό απασχολουμένων σε τουριστικές επιχειρήσεις, δηλαδή με τουριστική ανάπτυξη και έντονη - αλλά όχι ισο-κατανεμημένη μέσα στο χρόνο - τουριστική κίνηση (εγχώρια και μη), μαζικού κυρίως χαρακτήρα.
Παρότι το φαινόμενο αυτό έχει ήδη από το 2004 υπογραμμιστεί, το νεώτερο –και ανησυχητικό - στοιχείο είναι ότι έχει αποκτήσει διαχρονικό χαρακτήρα (και μάλιστα από έτος σε έτος εντονότερο). Χαρακτηριστικό είναι ότι από τις 58 Διευθύνσεις Δ.Ε. της χώρας στις τελευταίες θέσεις του Δείκτη Πρόσβασης της Τετραετίας 2005-2008 εκτός από την ΡΟΔΟΠΗ (58η) και την ΞΑΝΘΗ (57η) περιλαμβάνονται, η ΚΕΡΚΥΡΑ (56η), η ΣΑΜΟΣ (55η), η ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ (54η), η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ (53η), οι ΚΥΚΛΑΔΕΣ (52η), η ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ (51η), η ΦΛΩΡΙΝΑ (50η).
Σημ. Οι πίνακες και τα στοιχεία είναι από το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ.
Το πρόβλημα της παιδείας πρέπει να αποκτήσει προτεραιότητα στις στρατηγικές πολιτικές και κατά τη γνώμη μας και στις κοινωνικές διεκδικήσεις.
Το χαμηλό επίπεδο των επιδόσεων στις πανελλαδικές εξετάσεις πρέπει να αφυπνίσει κάθε αρμόδιο εκπαιδευτικό φορέα, τα κόμματα και γενικά η παιδεία να αποχτήσει προτεραιότητα στην πολιτική ατζέντα. Δεν μπορεί να σφυρίζουν αδιάφορα στα προβλήματα της παιδείας.
Ο χαμηλός μέσος όρος στις βαθμολογικές επιδόσεις των μαθητών στις πανελλήνιες εξετάσεις χαρακτηρίζει το επίπεδο της εκπαίδευσης και κατ επέκταση το αύριο του τόπου μας.
Από την άλλη η γεωγραφική κατανομή και απεικόνιση του φαινομένου χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης και πολιτικής προσοχής. 
Από την σύνθεση των Δεικτών Πρόσβασης της τετραετίας 2005-2008 προέκυψε ότι σταθερά κάτω από την πανελλήνια Μέση Τιμή (σε απόσταση 2 και κάτω από 2 διασπορές) είναι περιοχές με δύο εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά:
περιοχές με χαμηλούς δείκτες ανάπτυξης, υψηλή ανεργία, κλιμακούμενη αποβιομηχάνιση, χαμηλό κατά κεφαλήν εισόδημα (κυρίως της Θράκης, αλλά και περιοχές μέσα στο πολεοδομικό συγκρότημα της πρωτεύουσας με έντονα στοιχεία οικονομικής ύφεσης π.χ. Δυτική Αττική, Πειραιάς),αλλά και περιοχές (κυρίως νησιωτικές, Αιγαίου και Ιονίου) με υψηλό ποσοστό απασχολουμένων σε τουριστικές επιχειρήσεις, δηλαδή με τουριστική ανάπτυξη και έντονη - αλλά όχι ισο-κατανεμημένη μέσα στο χρόνο - τουριστική κίνηση (εγχώρια και μη), μαζικού κυρίως χαρακτήρα.
Παρότι το φαινόμενο αυτό έχει ήδη από το 2004 υπογραμμιστεί, το νεώτερο –και ανησυχητικό - στοιχείο είναι ότι έχει αποκτήσει διαχρονικό χαρακτήρα (και μάλιστα από έτος σε έτος εντονότερο). Χαρακτηριστικό είναι ότι από τις 58 Διευθύνσεις Δ.Ε. της χώρας στις τελευταίες θέσεις του Δείκτη Πρόσβασης της Τετραετίας 2005-2008 εκτός από την ΡΟΔΟΠΗ (58η) και την ΞΑΝΘΗ (57η) περιλαμβάνονται, η ΚΕΡΚΥΡΑ (56η), η ΣΑΜΟΣ (55η), η ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ (54η), η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ (53η), οι ΚΥΚΛΑΔΕΣ (52η), η ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ (51η), η ΦΛΩΡΙΝΑ (50η).
Σημ. Οι πίνακες και τα στοιχεία είναι από το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ.
Κυριακή 10 Μαΐου 2009
Ως πού θα φτάσουν τον ευτελισμό του Έλληνα
Καταλληλότερος σήμερα ο ανιψιός Καραμανλής.
Πάνω από Σωκράτη, Πλάτωνα, Αριστοτέλη και Περικλή ο θείος Καραμανλής.
Τι έχουν να δουν ακόμα τα μάτια μας, μούλεγε η γιαγιά μου.
Ευτελισμός της λογικής.
Ευτελισμός της ιστορίας.
Κι εγώ συνεχίζω αδιόρθωτα και με θράσος να αναπνέω ακόμα.
Πάνω από Σωκράτη, Πλάτωνα, Αριστοτέλη και Περικλή ο θείος Καραμανλής.
Τι έχουν να δουν ακόμα τα μάτια μας, μούλεγε η γιαγιά μου.
Ευτελισμός της λογικής.
Ευτελισμός της ιστορίας.
Κι εγώ συνεχίζω αδιόρθωτα και με θράσος να αναπνέω ακόμα.
Οικονομικό κραχ στο Ελληνικό Δημόσιο
Μεταπολιτευτικό οικονομικό κραχ στο Ελληνικό Δημόσιο, που για πρώτη φορά εμφανίζει αρνητικό ρυθμό εσόδων 0,16% και μαύρη τρύπα 1,5 δισ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο του έτους. Και όσο τα έσοδα μειώνονται τόσο αυξάνουν οι δαπάνες! Το σύνολο των δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού αυξάνει με ρυθμό 24,9% στα 15.464 εκατ. ευρώ από 12.381 εκατ. πέρσι, πολύ πάνω από τον ετήσιο στόχο 9,1%. Αυτά τα στοιχεία έδωσε στη δημοσιότητα το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.
Πλήρης ομολογία της αποτυχίας τους.
Πλήρης ομολογία της αποτυχίας τους.
Ευγένιε Σπαθάρη σ ευχαριστούμε
Με το θάνατο του Σπαθάρη νοιώθουμε πως πεθαίνει και η όποια παιδική και πολιτιστική αθωότητα μας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
