Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ, ΤΑ ΑΥΓΑ, Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ Η ΤΑΒΕΡΝΑ ΓΙΑΦΚΑ….


ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ
Άρθρο 1
Αξιοπρέπεια
Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι απαραβίαστη.
Από την “Αυτόνομη πρωτοβουλία Νάξου” πήραμε την παρακάτω ανακοίνωση

Το αυγό αποτελεί ως γνωστόν προϊόν υψηλής διατροφικής αξίας, γεμάτο πρωτεΐνες και λευκώματα. Μάγειρες και ζαχαροπλάστες τρέφουν μεγάλη εκτίμηση σε αυτό το φτωχικό προϊόν του πιο κοινού παγκοσμίως οικόσιτου ζώου, της κότας.

Η χρηστικότητά του όμως, κάποιες φορές, όπως και του γιαουρτιού ή ορισμένων ζαρζαβατικών, ξεπερνάει τα αναμενόμενα. Όπως και οι τούρτες στις χώρες της Εσπερίας, στα χέρια των κατάλληλων ανθρώπων το αυγό γίνεται ένα μέσο καταγγελίας και διαπόμπευσης. Όσο για τους αποδέκτες των ρίψεων, πρόκειται συνήθως για φορείς εξουσίας, οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής αλλά και για όργανα της τάξης.

Τις ημέρες του Δεκέμβρη, η οργή για τη δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου πυροδότησε αντιδράσεις που εκφράστηκαν με ποικίλους τρόπους: καταλήψεις, διαδηλώσεις, συνελεύσεις, επιτροπές γειτονιάς, άγριες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής και επιθέσεις στα τμήματα.

Στη Νάξο, όπως σε όλη την Ελλάδα, στις συγκεντρώσεις και τις διαμαρτυρίες εκείνων των ημερών συμμετείχαν αυθόρμητα εκατοντάδες μαθητές μαζί με άλλα κομμάτια της κοινωνίας. Το γεγονός ότι τον περασμένο Δεκέμβρη το αστυνομικό τμήμα Νάξου δέχτηκε μπογιές και κάμποσες ντουζίνες αυγά ενόχλησε ιδιαίτερα την αστυνομία και καταρράκωσε το γόητρό της. Γι’ αυτό από την μέρα της διαδήλωσης όταν ανέκριναν κάποιους μαθητές έψαχναν για πρωταίτιους και υποκινητές στοχοποιώντας συγκεκριμένα πρόσωπα με γνωστή πολιτική και κοινωνική δράση στην τοπική κοινωνία…. και φαίνεται ότι έξι μήνες αργότερα ήρθε σιγά σιγά η ώρα της πληρωμής. (Δεν περιμέναμε βέβαια ούτε από την αστυνομία ούτε από τη συντηρητική μερίδα των ναξιωτών να εκτιμήσουν την υποστήριξη της ναξιακής νεολαίας στα τοπικά προϊόντα…)

Η στοχοποίηση λοιπόν ενός συγκεκριμένου χώρου εστίασης στο νησί όπου εργάζονται ορισμένοι σύντροφοι της Αυτόνομης Πρωτοβουλίας Νάξου (αλλά και άλλοι άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με τη συλλογικότητα), δεν είναι παρά μια μεθοδευμένη απόπειρα οικονομικής εξόντωσης των προσώπων που συμμετέχουν στην ομάδα. Είναι άλλωστε γνωστή από παλιά η πρακτική της αστυνομίας να παρενοχλεί όσους θεωρούνται επικίνδυνοι για την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων και στους εργασιακούς τους χώρους και π.χ. να πιέζει τους εργοδότες να απολύσουν τα ύποπτα στοιχεία.

Οι συχνοί έλεγχοι της αστυνομίας στον συγκεκριμένο εργασιακό χώρο, η σωρεία μηνύσεων (μερικές εκ των οποίων είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα), οι συγκαλυμμένες απειλές για αυτόφωρα και το γεγονός ότι οι «επισκέψεις» γίνονται σε ώρες και μέρες που έχει κόσμο ώστε να ενοχληθούν και οι θαμώνες, συνιστούν μια εξόφθαλμα επιλεκτική μεταχείριση συστηματικής παρενόχλησης με απώτερο αλλά όχι μακρινό στόχο να ανακληθεί η άδεια λειτουργίας του χώρου αυτού. Η στάση μάλιστα του δήμου σε αυτή την φάση θα παίξει καθοριστικό ρόλο αφού δική του θα είναι η ευθύνη για τυχόν κλείσιμο και μάλιστα σε μια κρίσιμη για την επιβίωση των εργαζόμενων περίοδο.

Οι κατηγορίες για γελοίες αγορανομικές διατάξεις ή για την παραβίαση του φασιστικού νόμου που απαιτεί άδειες εργασίες που εκδίδονται από την αστυνομία(!!!) για όλους/όλες όσοι δουλεύουν σε καφέ-μπαρ-εστιατόρια δεν αποτελούν παρά το πρόσχημα για την άσκηση δίωξης σε αγωνιστές και μια μεθοδευμένη επιχείρηση να πλήξουν το βιοπορισμό τους.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο νόμος του 1958 για τις άδειες εργασίας αφορούσε τους εργαζόμενους εκείνους που έρχονταν σε επαφή με τον κόσμο και εφαρμόστηκε προκειμένου να εμποδίσουν τους κομμουνιστές από το να διαδίδουν τις ιδέες τους σε χώρους μαζικής προσέλευσης ανθρώπων κι έχει κριθεί πρόσφατα αντισυνταγματικός από τον Άρειο πάγο.

Παρόλα αυτά η αστυνομία ακόμα και σήμερα κάνει μηνύσεις με βάση αυτό το άθλιο
νομοθέτημα όταν θέλει να ταλαιπωρήσει είτε εργαζόμενους είτε ιδιοκτήτες αφού και ο ιδιοκτήτης διώκεται ποινικά αν δεν υπάρχει άδεια εργασίας. Πρόκειται για ένα ακόμη όπλο εκβιασμού εναντίον εκείνων που αρνούνται να υποκύψουν σε «προστασίες» και που «δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις».
Η αναβάθμιση του αστυνομικού τμήματος της Νάξου σε υποδιεύθυνση ασφαλείας φαίνεται ότι αντιστοιχεί και σε ανάλογη αναβάθμιση των «παρεχόμενων υπηρεσιών»: μεγαλύτερος έλεγχος, σκληρότερη καταστολή, εξευτελισμοί στους νεολαίους, περισσότερα αστυνομικά μπλόκα στους δρόμους, ασφαλίτες, βιαιοπραγίες και ξύλο ειδικά στους μετανάστες.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που βάλλεται η Αυτόνομη Πρωτοβουλία μέσα από τον έλεγχο στον συγκεκριμένο επαγγελματικό χώρο. Οι απόπειρες εκφοβισμού και οι απειλές δε μας είναι καθόλου άγνωστες αφού κατά καιρούς τοπικοί παράγοντες, αστυνομικοί και άλλοι λακέδες επιδιώκουν, χρόνια τώρα, να μας «συνετίσουν».
Από το 2003, μετά τη Σύνοδο στη Θεσσαλονίκη και λίγο μετά την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ, όταν κατέπλευσαν στο νησί οι υπουργοί μεταφορών της ευρωπαϊκής ένωσης όπου κάναμε παρέμβαση αντιπληροφόρησης,
-το 2004 με τη διαδήλωση που οργανώσαμε ενάντια στην ολυμπιάδα κατά τη διέλευση της φλόγας από το νησί
– το διάστημα από το 2006 μέχρι και το 2008 επειδή συμμετείχαμε στην ματαίωση του μεγάλου αναπτυξιακού έργου, δηλαδή του τεράστιου λιμανιού που είχε σχεδιάσει η τοπική αυτοδιοίκηση δεχτήκαμε (όπως και άλλοι απείθαρχοι) πογκρόμ επιθέσεων, τραμπουκισμούς, μας έβαλαν σε λίστες προγραφών, απειληθήκαμε με εξοστρακισμό (ο δήμαρχος είχε μιλήσει τότε για μεταδημοτεύσεις στα γειτονικά άγονα νησάκια όσων διαφωνούν με την ανάπτυξη που θέλει αυτός).
Χαρακτηριστική μάλιστα είναι η υπόθεση με τις διώξεις δυο ηλικιωμένων κτηνοτρόφων πέρυσι το Σεπτέμβρη που συνελήφθησαν επειδή πουλούσαν το παραδοσιακό «αρσενικό» τυρί από «μη εγκεκριμένες εγκαταστάσεις» όπου συμμετείχαμε και συνδιοργανώσαμε μαζί με αγρότες και αλληλέγγυους τη συγκέντρωση στο δικαστήριο.
Την προηγούμενη της δίκης μάλιστα, οι αστυνομικές αρχές και ο δεξιός βουλευτής του νομού άσκησαν έντονες πιέσεις στους αγρότες προκειμένου να ακυρωθεί η προγραμματισμένη συγκέντρωση επικαλούμενοι το φόβο επεισοδίων. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που τους θορύβησε ήταν το διαφαινόμενο ρήγμα στις σχέσεις υποταγής, εξάρτησης και πολιτικής πατρωνίας που εξυφαίνουν γύρω από τους αγρότες όλοι ανεξαιρέτως οι κομματάρχες εδώ και δεκαετίες.

Πέρα και έξω από τη μοδάτη διαταξική φλυαρία περί τοπικών προϊόντων, δεν μπορεί παρά να αντιστρατεύεται κανείς τις λογικές του τάχα μου δήθεν αναπόφευκτου εκσυγχρονισμού που εφαρμόζουν με τόσο ζήλο οι κρατικές υπηρεσίες και οι αρχές εξωθώντας τη συντριπτική πλειοψηφία των παραγωγών στο μαρασμό. Παράλληλα, κάτω από τον εκσυγχρονιστικό μανδύα γιγαντώνονται οι αγροτοδιατροφικές αλυσίδες διαμορφώνοντας ολιγοπώλια και καρτέλ που κυριαρχούν ολοκληρωτικά στις μικρές κοινωνίες όπως θα γίνει και εδώ με το νέο εργοστάσιο τυποποίησης κρέατος και πατάτας.

Η συνεπής μας στάση στήριξης και αλληλεγγύης στους ντόπιους παραγωγούς εκείνες τις μέρες είχε σαν αποτέλεσμα να δεχτούμε άμεσα, δηλαδή μια μόλις μέρα μετά τη δίκη την «επίσκεψη» και τον έλεγχο της κτηνιατρικής υπηρεσίας. Εντελώς συμπτωματικά βέβαια…
Η αντεπίθεση του κράτους και των μηχανισμών του μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη έχει εκδηλωθεί με τις άγριες αστυνομικές επιθέσεις σε διαδηλώσεις (που μάλιστα δεν είχαν χαρακτηριστικά κοινωνικής αντιβίας), με την παρατεταμένη προφυλάκιση των συλληφθέντων και τις βαριές κατηγορίες με τον αντιτρομοκρατικό νόμο, με την ενεργοποίηση ηλεκτρονικών μέσων ελέγχου και καταγραφής όπως οι κάμερες, με τις περιβόητες εξαγγελίες του εισαγγελέα Σανιδά για την καταστολή των καταλήψεων και την περαιτέρω ποινικοποίηση μορφών αντίστασης, με την απόπειρα ποινικοποίησης μέσων προστασίας των διαδηλωτών όπως οι κουκούλες, με την διαρκώς επαπειλούμενη κατάργηση του κοινωνικού ασύλου στους πανεπιστημιακούς χώρους, με την ενεργοποίηση παρακρατικών και φασιστών που επιτίθενται μέχρι και με χειροβομβίδες και άλλα όπλα σε μετανάστες και σε πολιτικές συλλογικότητες.

Η Αυτόνομη Πρωτοβουλία Νάξου είναι μέρος ενός ευρύτερου κινήματος πέρα από τη Νάξο και η απόπειρα εξόντωσης των συντρόφων δεν μπορεί παρά να αποτελέσει σημείο αλληλεγγύης και αντίστασης αυτού του κινήματος, όπως άλλωστε ισχύει και για τον καθένα και την καθεμιά που αγωνίζεται για την κοινωνική απελευθέρωση.

• ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ!

• ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ

• Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Αυτόνομη Πρωτοβουλία Νάξου
20 Μαΐου 2009



6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συνεχίζω να πιστεύω ότι μερικές από τις πρακτικές των «αυτόνομων κινήσεων» είναι νερό στο μύλο της αντίδρασης, αλλά πολύ περισσότερο πιστεύω ότι οι πρακτικές της ασφάλειας και των άλλων κρατικών υπηρεσιων είναι ο ορισμός της αντίδρασης.
Η απάντηση στο ερώτημα αν η κοινωνική απελευθέρωση επέλθει ύστερα από ένα σφοδρό αυγογιαουρτοπόλεμο, είναι αυτονόητη

Ανώνυμος είπε...

ΤΕΛΙΚΑ Α-ΝΑΞΙΕ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΣΑΙ.

Ανώνυμος είπε...

Α-ΝΑΞΙΕ, για μένα είστε μακράν οι πρώτοι και νομίζω με πανελλαδική αναγνώριση όπως μαθαίνω και από φίλους. Σ έχω στα αγαπημένα μου και έχω εμπλουτίσει τις γνώσεις μου σε πολλά θέματα.
Όμως μια παρατήρηση.
Όσο θεωρητικά είστε πλούσιοι, άλλο τόσο είστε φτωχοί στην πολιτική. Θέλετε να αγνοείτε ότι έχουμε τη χειρότερη κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα και σιωπάτε. Μου θυμίζετε ολίγον ΚΚΕ που ουσιαστικά λέει ότι, προκειμένου να έρθει το ΠΑΣΟΚ, ας μείνει η ΝΔ. Πολιτικές θεωρίες και αναλύσεις αν δεν λύνουν προβλήματα ουσιαστικά είναι άχρηστες.

Ανώνυμος είπε...

Η πολιτική πρέπει να λύνει προβλήματα. Οι πολιτικές θεωρίες και αναλύσεις βοηθούν και τους πολιτικούς και το λαό. Πως το έλεγε ο Λένιν: Χωρίς επαναστατική θεωρία δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατικό κίνημα.
Το αξίωμα αυτό του Λένιν έχει καθολική εφαρμογή. Η θεωρία, είτε επαναστατική είτε μη επαναστατική, είναι γενικά απαραίτητη για κάθε ατομικό ή συλλογικό υποκείμενο που θέλει να ξεφύγει από το τυχαίο, αυθόρμητο και στατικό και σκοπεύει συνειδητά να αναλύσει την πραγματικότητα, να βάλει στόχους στη δράση του και να προγραμματίσει τους τρόπους και την οργανωτική μεθοδολογία εφαρμογής τους. Έχει βασικά σχέση με το σοφό που διακήρυξε ο Μαρξ ότι «οι φιλόσοφοι μονάχα εξηγούσαν με διάφορους τρόπους τον κόσμο, το ζήτημα όμως είναι να τον αλλάξουμε».

Η αλλαγή φυσικά δεν μπορεί να γίνει στην τύχη και στα τυφλά. Προϋποθέτει την θεωρία ή οποία διαμορφώνει τα κριτήρια - έννοιες με τα οποία θα αναλυθεί η πραγματικότητα και θα καθοριστεί η στρατηγική και τακτική για την αλλαγή της.

Βασικά η θεωρία δημιουργεί το αξιακό σύστημα, με βάση το οποίο ερευνάται και κρίνεται η πραγματικότητα και επιχειρείται, με την διαμορφωμένη από την κοσμοθεωρία ιδεολογία, η αλλαγή της. Παράδειγμα η αστική ή η σοσιαλιστική ιδεολογία, με τις αρχές και αξίες που την προσδιορίζουν. Αφορά με την έννοια αυτή μια συνειδητή επιλογή ενός ατομικού ή συλλογικού ιστορικού υποκειμένου. Η αναφορά στην ιδεολογία είναι προϋπόθεση για σχηματισμούς πολιτικής δράσης, γιατί δείχνει την στρατηγική κατεύθυνση του πολιτικού προγραμματισμού. Η ιδεολογία τελικά είναι η δύναμη εκείνη που μετασχηματίζει τη θεωρία σε οράματα, αρχές και αξίες της πρακτικής πολιτικής και διαμορφώνει τις ανάλογες οργανωτικές δομές υλοποίησής της. Η πράξη δίνει το υλικό προς θεωρητική επεξεργασία. Όχι βέβαια για να προσαρμοστεί η αντικειμενική πραγματικότητα στα καλούπια της θεωρίας, όπως κάνουν πολλοί απολογητές μιας θεωρίας ή δογματικοί, αλλά για να γίνει θεωρητική επεξεργασία της πραγματικότητας και προσαρμογής της ερευνητικής δουλειάς με βάση τα θεωρητικά εργαλεία. Αν τα εργαλεία αυτά δεν είναι ικανά να αναλύσουν την πραγματικότητα, τότε πρέπει να αλλάξουν.

Ανώνυμος είπε...

Ο Σαρτρ υπενθύμιζε πάντα τα λόγια του Λένιν: «Ο ευφυής ιδεαλισμός είναι πιο κοντά στον ευφυή υλισμό, παρά στον ανόητο υλισμό»

Ανώνυμος είπε...

Το ζήτημα δεν είναι εάν οι πρακτικές των "αυτόνομων κινήσεων" θα φέρουν την κοινωνική απελευθέρωση, ή εάν συμφωνούμε μαζί τους, το ζήτημα είναι εάν έχουν δικαίωμα να υπάρχουν, να δρούν και να εκφράζουν τις απόψεις τους. Οι κατασταλτικές δυνάμεις του κρατικού μηχανισμού επιχειρούν να τους φοβήσουν ή και να τους σταματήσουν με ύπουλο τρόπο και σ' αυτό πρέπει να αντιδρούμε και να τούς πολεμούμε και να τους κοιτάμε στα μάτια κάθε φορά! Ελεος πια!!