Λήθη, ονόμαζαν τη θυγατέρα της Έριδας, προσωποποίηση της αφηρημάδας και της αγνωμοσύνης, κάτι που δεν μας ταιριάζει…
Μαθαίνοντας τον θάνατό σου
δεν μπόρεσα να κλάψω.
Στριφογύριζα στο κρεβάτι του νοσοκομείου.
Θυμόμουνα την τελευταία μας συνάντηση.
Δεν θα τολμήσουν, έλεγες.
Δεν έχουν άλλο δρόμο, σ’ απαντούσα.
Αυτός ο δρόμος θα ‘ναι ο τάφος τους,
φώναζες με πίστη.
Ναι, Νικηφόρε, θα ‘ναι ο τάφος τους.
Αυτή την υπόσχεση σου δίνουμε αντί για μνημόσυνο.
δεν μπόρεσα να κλάψω.
Στριφογύριζα στο κρεβάτι του νοσοκομείου.
Θυμόμουνα την τελευταία μας συνάντηση.
Δεν θα τολμήσουν, έλεγες.
Δεν έχουν άλλο δρόμο, σ’ απαντούσα.
Αυτός ο δρόμος θα ‘ναι ο τάφος τους,
φώναζες με πίστη.
Ναι, Νικηφόρε, θα ‘ναι ο τάφος τους.
Αυτή την υπόσχεση σου δίνουμε αντί για μνημόσυνο.
Του Αλέξανδρου Παναγούλη, για τον Νικηφόρο Μανδηλαρά.
Σαν σήμερα, πριν 42 χρόνια, το πτώμα του Νικηφόρου Μανδηλαρά «εκβράστηκε»-σύμφωνα με την τυποποιημένη ανακοίνωση της χούντας στον ελεγχόμενο Τύπο- σε μια ακτή της Νότιας Ρόδου, το Γεννάδι.Άκου «εκβράστηκε»…
Σαν να αυτοκτόνησε ο Νικηφόρος,
ενώ ήταν ένα από τα πρώτα θύματα-μάρτυρες των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου 1967. Η δολοφονία δεν εξιχνιάστηκε,
οι υπαίτιοι δεν πλήρωσαν γι’ αυτό το έγκλημα,
για τη φυσική εξόντωση ενός δικηγόρου και πολιτικού,
ενός κοινωνικού αγωνιστή επικίνδυνου για την «καθεστηκυία τάξη».
Εξαντλήσαμε άραγε όλα τα περιθώρια για να ανακινήσουμε το θέμα, για την ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗ της υπόθεσης, όταν προσπαθούμε να αναψηλαφήσουμε το…1922 και την εκτέλεση του Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη;
Ο Μανδηλαράς δολοφονήθηκε σε ηλικία 39 ετών.
Πρόλαβε όμως να μας διδάξει πώς πρέπει να αντιστέκεται κανείς στα λογής κατεστημένα και να υπερασπίζεται το δίκιο του λαού και του καταφρονεμένου και κυνηγημένου ανθρώπου.
«Άρμεγε με τα μάτια του το φως της οικουμένης…», όπως γράφει ο Ρίτσος.
Μέσα από την εφημερίδα του, τα «ΝΑΞΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ», στηλίτευε το κράτος του φόβου, της εύνοιας, της ανισότητας, της καταπίεσης, του διχασμού, της εξάρτησης από τις ΗΠΑ.
Αγωνίστηκε, μεταξύ άλλων για:
-την αποκάλυψη του σκανδάλου του εναέριου
-την ασφάλιση των σμυριδεργατών
-την ανάδειξη των προβλημάτων των αγροτών, ειδικά της Ορεινής Νάξου
-την προάσπιση της δημοκρατίας σε κάθε επίπεδο και την υπεράσπιση των διωγμένων για τα πολιτικά τους φρονήματα.
-την καταγγελία της τοπικής μικροπολιτικής και του ρουσφετιού.
Ο Μανδηλαράς ήταν επικηρυγμένος, προγραμμένος από το σύστημα εξουσίας και δεν είχε «υψηλούς προστάτες» για να γλυτώσει.
Στο Γεννάδι υπάρχει ο «Πολιτιστικός Σύλλογος Γενναδίου Νικηφόρος Μανδηλαράς».
Η Νάξος δεν αξιώθηκε να ονοματοδοτήσει έτσι ένα συλλογικό φορέα ή ένα σχολείο.
Πρέπει όμως να θυμόμαστε για να διδασκόμαστε.
Να αφηγούμαστε για να ονειρευόμαστε και για να εμπνέουμε τη νέα γενιά.
Όπως γράφει ο ποητής Διονύσης Καρατζάς
«Θα ΄χω το νου μου στο όνειρο/ μην πάρει φως και γίνει χρόνος».
Αναρτήσεις
16 σχόλια:
Συγχαρητήρια. Δείχνετε άνθρωποι με ιστορική μνήμη και ευαισθησίες. Να δούμε πόσοι θα θυμηθούν σήμερα το Μανδηλαρά. Στο υπογράφω. ΚΑΝΕΙΣ. Ό,τι ήταν να πάρουν απ' αυτόν το πήραν. Τώρα δεν τον χρειάζονται. Τον χρειάζεται όμως η πολιτική μας ιστορία, το πολιτικό παρόν, η νεολαία μας.
δεν έχω διαβάσει καλλίτερο κείμενο για το Μανδηλαρά. Μπράβο.
υπάρχει επίσημη πρόταση να ονομαστεί κάποιο από τα σχολεία της ορεινής Νάξου "ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑΣ".
Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν σημαντικές πρωτοβουλίες παρουσίασης του έργου και των αγώνων του Νικηφόρου Μανδηλαρά. Μια τέτοια είναι η έκδοση σε ένα τόμο όλων των φύλλων της ιστορικής εφημερίδας του Μανδηλαρά "ΝΑΞΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ" από το ναξιώτικο περιοδικό "Αρχατός".
Μα βγένει τέτοιο περιοδικό;
ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΓΙΝΗ ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΟΥ ΜΑΝΤΗΛΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΤΕΙ ΜΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ. ΚΑΙ Η ΑΛΙΜΠΕΡΤΗ ΠΟΥ ΕΙΡΩΝΕΥΕΣΤΕ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΗ ΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ.
Δυστυχώς όταν έχετε γράψει στην προηγούμενη ανάρτηση για γονιδιακές πολιτικές ενοχές η αναφορά στον Μανδηλαρά είναι υποκρισία γιατί τις λογικές σας ο ίδιος τις κατάγγελλε. Πιθανά και ο παππούς του συντάχτη να ήταν ΕΡΕτζής και αυτό το γράφω για να καταλάβετε το μεγάλο πολιτικό σας λάθος. Επιμένω γράψτε κάτι για την αποκατάσταση τουλάχιστον της αξιοπιστίας σας.
Να κατεβάσουμε το άγαλμα του Πρωτοπαπαδάκη η την σφήγκα και να βάλουμε στην θέση του το άγαλμα του Μανδηλαρα.
!!!!
ο ζαβός.
Γιατί πρέπει να κατεβάσουμε κάποιο για να στήσουμε κάποιο άλλο; Όλα αποτελούν ιστορία αλλά και όλα κρίνοντα και επανακρίνονται. Μην προσπαθείς να επιβεβαιώσεις το παρατσούκλι σου.
Το περιοδικό της ΟΝΑΣ ΝΑΞΙΑΚΑ δεν έκανε πρόσφατα αφιέρωμα στον Π. Πρωτοπαπαδάκη, τον Πρωθυπουργό της μεγαλύτερης εθνικης καταστροφής του Ελληνισμού, της Μικρασιατικής. Στον Νικηφόρο Μανδηλαρά δεν έχει κάνει αφιέρωμα!!!
Στον Δήμο Γαλατσίου κάποιοι Κορωνιδιάτες που ήταν χρόνια ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΙ και δημοτικοί σύμβουλοι δεν φρόντισαν να τιμήσουν τον Μανδηλαρά δίνοντας έστω το όνομά του σε ένα δρόμο ή μια πλατεία, το θυμήθκαν ΤΩΡΑ που είναι αντιπολίτευση. γιατί άραγε;
Ήταν πολύ γενναίος για να τον αφήσουν να ζήσει...
Είμαστε πολύ μικροί για να κρατήσουμε τη μνήμη του άσβεστη φλόγα στους αιώνες.
Σ΄ ευχαριστώ για την ανάρτηση.
βαλτε ενα αγαλμα του μαρξ να το θυμαστε. παρτε απο αυτα που γκρεμισαν οι ...αριστεροι τησ σοβιετίας. αλλα οι φονιαδες της αριστερας του 40-49 θελουνα να ξεχασουμε τα παιδωμαζωματα και τα κολχοζ γκουλαγκ. συντροφια πεθανατε.το 89 που οι πολιτες που καταδυναστευονυαν απο τα σοβιετ γαμησαν τη καγκε μπε και τη σταζι.
Ο Μανδηλαράς δεν ανήκει μόνο στην Κόρωνο και μη ψάχνουμε ευθύνες μόνο στους Κορωνιδιάτες.
Όσο για το προηγούμενο παραλήρημα, ο τρόπος και μόνο που γράφουν κάποιοι δείχνει το χαρακτήρα και τις δυνατότητές τους.
Πολύ καλό αφιέρωμα για ακόμα έναν ξεχασμένο αντιστασιακό.
Κάποιο τραγούδι δεν υπάρχει για αυτόν στο u tube!
yparxei trago;ydi to opo;io mpore;ite na br;eite sto mplog moy www.mandilarasnikiforos.blogspot.com
Δημοσίευση σχολίου