Βατοπέδι,το σκάνδαλο της ιστορίας ή η ιστορία του σκανδάλου

Γράφαμε σε προηγούμενη ανάρτηση <<Με αφορμή το σκάνδαλο Βατοπεδίου, για ανταλλαγές και ιδιοκτησίες σχεδόν της μισής Ελλάδας, ακούσαμε για χρυσόβουλα, για φιρμάνια Σουλτάνων και για τον Πορθητή….και διερωτηθήκαμε πως είναι δυνατόν μετά την επανάσταση του 1821 να συνεχίζεται το δίκαιο των Σουλτάνων…>>. Πατήστε εδώ.
Μήπως πέραν από την οικονομική διάσταση το μεγάλο σκάνδαλο είναι η παραποίηση της ιστορίας για το ρόλο των Τούρκων και της εκκλησίας; ( δεν αναφέρω θρησκείας, είναι άλλο πράγμα ).
Ποιοι πραγματικά διασφάλισαν τα ιερά και τα όσια της εκκλησίας. Παραθέτω ολόκληρη ανάρτηση της μονής Βατοπεδίου.

ΒΑΤΟΠΕΔΙ

Στό διάστημα τῶν πέντε αἰώνων (ἀρχές ΙΕ'-ἀρχές Κ' αἰ.) πού παρέμεινε ἡ ἁγιορειτική πολιτεία κάτω ἀπό τήν ὀθωμανική κυριαρχία τά κρατικά ἔγγραφα πού συσσωρεύονταν στά ἀρχεῖα τῶν Μονῶν ἦταν γραμμένα σέ τουρκική γλώσσα. Τό ὀθωμανικό ἀρχεῖο τῆς Μονῆς Βατοπαιδίου εἶναι ἀπό τά μεγαλύτερα στό ῞Αγιον ῎Ορος. Περιλαμβάνει διαφόρους τύπους ἐγγράφων πού ἀναφέρονται σέ ποικίλα θέματα τῆς Μονῆς καί τῶν μετοχίων της· ἀγορές καί ἀφιερώσεις ἀκινήτων, εἴσπραξη φόρων, ἄδειες ἀνεγέρσεως κτισμάτων κ.ἄ.

Μεγαλύτερο ἐνδιαφέρον παρουσιάζουν τά 150 σουλτανικά φιρμάνια τῆς Μονῆς, πού ἐκδόθηκαν γιά διάφορα διοικητικά καί φορολογικά θέματα. Τό παλαιότερο χρονολογεῖται στά 1405 (σέ ἀντίγραφο), ἐνῶ ἰδιαίτερα σημαντικό εἶναι αὐτό τοῦ σουλτάνου Μουράτ Β' (τοῦ 1425), μέ τό ὁποῖο ἀναγνωρίζονται τά προνόμια πού εἶχε παραχωρήσει στό Βατοπαίδι ὁ Μεχμέτ Α'. Στήν ἴδια κατηγορία ἀνήκουν καί οἱ διορισμοί (μπεράτια) ἕξι ἀρχιερέων πού μετά τό τέλος τῆς ἐπισκοπικῆς τους διακονίας ἀποσύρθηκαν στό Βατοπαίδι. Μεταξύ αὐτῶν ξεχωρίζει τό μπεράτι τοῦ πατριάρχη ᾿Αλεξανδρείας Γερασίμου καί τά δύο μπεράτια τοῦ Γρηγορίου ᾿Αδριανουπόλεως (πρώην Στρωμνίτσης).
Πολύ περισσότερα εἶναι τά χοτζέτια, δηλαδή οἱ ἀποφάσεις τοπικῶν ἱεροδικαστῶν (καδήδων) γιά διάφορα ζητήματα τῆς Μονῆς Βατοπαιδίου, κυρίως περιουσιακά. Τό παλαιότερο χοτζέτι χρονολογεῖται στά 1474 καί ἀναφέρεται στήν δωρεά πρός τήν Μονή μιᾶς οἰκίας στήν Κωνσταντινούπολη ἀπό τήν Μάρα, κόρη τοῦ δεσπότη τῆς Σερβίας Γεωργίου Μπράνκοβιτς. Στίς 500 ἀνέρχονται οἱ ἀποδείξεις πληρωμῆς τοῦ κεφαλικοῦ φόρου (χαράτσι) πού ἀναλογοῦσε στό Βατοπαίδι. Τά χαρατσοχάρτια καλύπτουν τήν περίοδο 1691 ἕως 1839, ὁπότε κατα-ργήθηκε αὐτό τό εἶδος φόρου. ᾿Ακόμη μεγαλύτερος εἶναι ὁ ἀριθμός τῶν ἀποδείξεων πληρωμῆς διαφόρων ἄλλων φόρων τοῦ ὀθωμανικοῦ κράτους (φόρου δεκάτης, αἰγοπροβάτων, τελωνεικῶν δασμῶν κ. λπ.). ᾿Αντιθέτως, εἶναι λίγα -ἀλλά ἐξαιρετικά χρήσιμα- τά ἀποσπάσματα τοῦ αὐτοκρατορικοῦ κτηματολογίου, στά ὁποῖα καταγράφονται τά βατο-παιδινά κτήματα, καί οἱ διαταγές (μπουγιουρντί) πολιτικο-στρατιωτικῶν διοικητῶν τῆς περιοχῆς. ᾿Εκτός ὅλων αὐτῶν, στό ὀθωμανικό ἀρχεῖο ὑπάρχει καί ἕνα πλῆθος ἄλλων ἐγγράφων (πιστοποιητικά, διαβατήρια, ἐπιστολές κ.ἄ.).
http://www.vatopedi.org/view_cat.php?id=15&id_cat=58&id_subcat=58