Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Η Κοπεγχάγη και οι αποκαλύψεις του «CLIMATEGATE»


Επειδή έχουμε αναφερθεί για την δήθεν υπερθέρμανση του πλανήτη Μια αιρετική προσέγγιση για την Ενέργεια, κρίνουμε ενδιαφέρουσες και τις απόψεις του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, έστω κι αν τις θεμελιώνει με καπιταλιστική θεωρητική προσέγγιση.


«Στην Κοπεγχάγη κρίνεται το μέλλον του πλανήτη». Γιατί; Επειδή ετσι ισχυρίζονται επιστήμονες που τα εισοδήματά τους θα αποψιλωθούν όταν πάψουμε να ανησυχούμε.

Και σταματήσουν οι επιδοτήσεις και οι χορηγίες των εργαστηρίων τους. Που ξεκίνησαν την εποχή που η Μάργκαρετ Θάτσερ ήθελε "επιστημονική" υποστήριξη (βλαβερές δηλ. συνέπειες της χρήσης άνθρακα) στην σύγκρουσή της με τους ανθρακωρύχους για το κλείσιμο των ορυχείων...



Οι παραποιημένες μελέτες και οι σκόπιμα ανησυχητικές ανακοινώσεις για τις βλαβερές συνέπειες της ανθρώπινης δραστηριότητας για τα αέρια του θερμοκηπίου τελευταία αποκαλύφθηκαν।


Οταν ήρθαν στην δημοσιότητα οι ηλεκτρονικές επικοινωνίες ανάμεσα σε επιστήμονες του κλίματος στο Climate Research Unit του Πανεπιστημίου της East Anglia. Το επονομαζόμενο διεθνώς και σαν Climategate έχει ήδη προκαλέσει σοβαρότατες αμφιβολίες για την ειλικρίνεια και την εγκυρότητα των κινδυνολογικών επιστημονικών πορισμάτων για την κλιματική αλλαγή. Περιέργως, αν και αρκετά εξηγήσιμο, στην Ελλάδα το ζήτημα συσκοτίσθηκε απολύτως.



Συχνά- πυκνά τα τελευταία χρόνια βομβαρδιζόμαστε από πορίσματα και ανακοινώσεις που μας προειδοποιούν πως ο πλανήτης χάνεται. Από την υπερθέρμανση που προκαλεί ο άνθρωπος. Ανεξάρτητα βέβαια από το γεγονός πως τα τρία τελευταία χρόνια σημειώνονται οι χαμηλότερες θερμοκρασίες της δεκαετίας.


Γι αυτό και τελευταία οι περιβαλλοντολόγοι του πανικού αποφεύγουν τον όρο υπερθέρμανση. Κι’ ομιλούν γενικά για «κλίμα». Το έμμεσο συμπέρασμα όλων των σχετικών ανησυχιών είναι πως για όλα υπεύθυνη είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη των περισσότερων κρατών της γής. Και πως είναι η επιστήμη πλέον που ομιλεί. Και όχι κάποιοι μεμονωμένοι ανεύθυνοι περιβαλλοντολόγοι.



Κατά σύμπτωση οι επιστήμονες και οι οργανώσεις που καταλήγουν στα σχετικά συμπεράσματα ταυτίζονται με όλους εκείνους που καταδικάζουν, με καθαρά πολιτικά κριτήρια, την παγκοσμιοποίηση και τις ανοιχτές και ελεύθερες αγορές. Τελικός στόχος είναι η απόλυτη ενοχοποίηση κάθε άποψης η επιστημονικής παραδοχής που αμφισβητεί το επικείμενο υποτίθεται τέλος των σημερινών παγκόσμιων κλιματολογικών συνθηκών.


Η υστερία μάλιστα έχει φθάσει στο σημείο να υποστηρίζει πως δεν υπάρχει πλέον χρόνος για το οτιδήποτε. Το τέλος δηλ. ουσιαστικά φθάνει ανεξάρτητα από τις πρωτοβουλίες που μπορούμε να πάρουμε!! Ο καπιταλισμός δηλ. μας έχει καταστρέψει. Η ελευθερία αποτελεί καταδίκη. Δώστε εξουσίες στο κράτος, στην δημόσια δηλ. γραφειοκρατία, να μας γλιτώσει από τον αφανισμό...


Δεν έχουν άδικο λοιπόν κάποιοι που αποκαλούν την περιβαλλοντική κίνηση σαν την ομάδα του ...καρπουζιού. Δηλ. οργανώσεις πράσινες απ’ έξω και κόκκινες από μέσα. Προπαγανδιστές δηλ. του εκτεταμένου κρατικού παρεμβατισμού και της υπονόμευσης της ανοιχτής και ελεύθερης επιχειρηματικής δράσης.

Οι ηττημένοι δηλ. της ιδεολογικής αντιπαράθεσης των δύο περασμένων αιώνων, οι οπαδοί δηλ. του κρατικού σοσιαλισμού, επανέρχονται κάτω από διαφορετική προβιά. Φορώντας δηλ. τον μανδύα της οικολογίας και της προστασίας υποτίθεται του περιβάλλοντος.


Επί της ουσίας θα μπορούσα να κάνω ορισμένες μόνο ενδεικτικές αναφορές. Δίχως να ελπίζω βέβαια πως θα επηρεάσω το κλίμα βεβαιότητας που έχει διαμορφωθεί για την αρνητική επίδραση της καπιταλιστικής παραγωγικής δραστηριότητας πάνω στο περιβάλλον.

Το λιώσιμο των πάγων στους πόλους, κάτι που – αν και αποκρύπτεται - αμφισβητείται πως συμβαίνει, δεν θα προκαλέσει την άνοδο της στάθμης των θαλασσών. Για τον απλούστατο λόγο πως οι περισσότεροι από τους πάγους αυτούς βρίσκονται ήδη στην θάλασσα.

Αν σε ένα ποτήρι νερό με παγάκια αυτά λιώσουν, η στάθμη δεν μεταβάλλεται ούτε και το ποτήρι ξεχειλίζει. Μοναχά αν λιώσουν πάγοι που βρίσκονται πάνω σε σταθερό έδαφος (λ.χ. Γροιλανδία) η στάθμη των θαλασσών μπορεί να επηρεασθεί. Αλλά την εποχή των Βίκινγκς, η Γροιλανδία ήταν καταπράσινη (δίχως βέβαια να υπάρχουν ανθρώπινης προέλευσης εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα) και οι πάγοι είχαν λιώσει. Δεν είχαν όμως πλημμυρίσει οι ακτές της Δυτικής Ευρώπης!!


Η γή στη διάρκεια της ζωής της υπήρξε κατά διαστήματα πολύ θερμότερη από σήμερα. Δίχως να έχει καταστραφεί η ανθρώπινη ζωή. Το μεγαλύτερο μέρος της Ανταρκτικής γίνεται όλο και ψυχρότερο, αντί να υπερθερμαίνεται. Και οι πάγοι γίνονται παχύτεροι. Η στάθμη του νερού σε νησιά του Ειρηνικού πέφτει αντί να ανεβαίνει.


Πριν από λίγες μόνο 5ετίες τα παγκόσμια ΜΜΕ προειδοποιούσαν για τις καταστροφές μιάς επερχόμενης εποχής παγετώνων!! Σε καμία περίπτωση το θερμότερο κλίμα δεν προκαλεί χειρότερους και συχνότερους τυφώνες. Τα στοιχεία (και του ΟΗΕ) δείχνουν πως οι τυφώνες έχουν μιά κυκλική παρουσία. Αυτός ο κύκλος εμφάνισης τυφώνων και τροπικών καταιγίδων δεν έχει μεταβληθεί. Ούτε και βέβαια έχουν αυτοί αυξηθεί. Απλά η παγκοσμιοποίηση των ΜΜΕ τους φέρνει συχνότερα, σαν ειδήσεις, στο σαλόνι μας. Το νέφος των γήινων αερίων προστατεύει από τις ακτίνες του ηλίου. Πλήρης εξαφάνιση των αερίων θα αυξήσει την θερμότητα. Και τους θανάτους...


Οι έγκυρες υποτίθεται επιστημονικές μελέτες που προβλέπουν καταστροφές είναι γεμάτες – για όσους πράγματι τις διαβάζουν – αμφιβολίες και επιφυλάξεις. Kαι στατιστικές παρανοήσεις βέβαια. Αν οι υποτιθέμενες προβλέψεις για το αποπνικτικά θερμότερο μέλλον είναι σωστές τότε σε λίγα χρόνια οι μεσογειακές χώρες θα έχουν μετατραπεί σε ερήμους. Και η Δυτική Ευρώπη θα είναι – λόγω πλημμυρών και κακοκαιρίας - ουσιαστικά ακατοίκητη. Το καλύτερο κλίμα θα βρίσκεται πλέον στη Ρωσία. Ποιοί από όλους αυτούς τους ανησυχούντες περιβαλλοντολόγους έχουν αγοράσει κτήματα στη Σιβηρία;


Υ.Γ. Για να μην θεωρηθεί πως τα παραπάνω είναι αστήρικτες προσωπικές μου απόψεις παραθέτω παρακάτω ορισμένες μόνο πηγές που παραθέτουν στοιχεία και αναλύουν κάποια από αυτά τα ζητήματα:
Taverne Dick, The March of Unreason: Science, Democracy and the New Fundamentalism. Oxford, 2005
Michaels, Patrick J., Meltdown: The Predictable Distortion of Global Warming by Scientists, Politicians and the Media. Washington, 2004
Horner Christopher C., The Politically Incorrect Guide to Global Warming. Washington, 2007
Harvey Fiona, “The world on the edge”, The Financial Times. April 28 2007
Bjorn Lomborg, The Skeptical Environmentalist. Cambridge, 2001
Best Joel, Damned Lies and Statistics: Untangling Numbers from the Media, Politicians and Activists. Βerkeley, 2001

Λίγο παλαιότερο άρθρο, αναδημοσιεύεται τώρα λόγο ιδιαίτερα περιορισμένου χρόνου. Επισκεφτείτε το ιστολόγιου του κ Ανδριανόπουλου στο http://www.andrianopoulos.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: