Η «Νέα Φτώχεια»: σαν να πέφτεις χωρίς αλεξίπτωτο!

ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΤΣΙΛ (David Cheal), καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Γουίνιπεγκ, στον Καναδά.
Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες διεθνώς σε θέματα σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις σε οικογένειες και γενικότερα στις σύγχρονες κοινωνίες. Ήταν από τους πρώτους που ασχολήθηκαν ιδιαιτέρως με το φαινόμενο της «Νέας Φτώχειας», όπως το έχει ονομάσει.

Η «ΝΕΑ ΦΤΩΧΕΙΑ», λέει, προκαλείται εξαιτίας της οικονομικής κατάρρευσης ενός μεμονωμένου ανθρώπου ή και μιας ολόκληρης χώρας που, πριν από αυτήν (την κατάρρευση), ζούσαν εν αφθονία και κάποτε είχαν ονειρευτεί ότι αυτή η ευμάρεια θα μπορούσε να κρατήσει για πάντα.


Ο καθηγητής Τσιλ περιγράφει την εμπειρία αυτής «της τρομακτικής ελεύθερης πτώσης μιας ολόκληρης κοινωνίας, μιας ολόκληρης χώρας, χωρίς αλεξίπτωτο και χωρίς προστατευτικό δίχτυ από κάτω». Όταν μια χώρα ή μια εταιρεία αναγκάζονται να «μειωθούν σε μέγεθος», όπως λέει ο συγγραφέας, άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους, ώρες εργασίας μειώνονται, πολλά ζευγάρια, ιδίως στον δυτικό κόσμο, φτάνουν σε χωρισμό, με συνέπεια ένας από τους δύο, και μαζί, συνήθως, τα παιδιά, να προσγειωθούν σε μια νέα, πολύ χειρότερη οικονομική πραγματικότητα, που ποτέ δεν είχαν φανταστεί.

«ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ στοιχείο αυτής της Νέας Φτώχειας είναι το φοβερό συναίσθημα της έκπληξης - ότι, δηλαδή, η φτώχεια μπορεί να χτυπήσει τόσο ξαφνικά, που οι άνθρωποι να πέσουν τόσο πολύ και τόσο άσχημα προτού κάποιος τους πιάσει και τους βοηθήσει να ξανασηκωθούν, ότι ύστερα από οικονομική πρόοδο σχεδόν ενός αιώνα η παιδική φτώχεια, σχεδόν σε όλον τον κόσμο, εξακολουθεί να μας προβληματίζει. Η Νέα Φτώχεια μάς κάνει να χάσουμε την πίστη μας όχι μόνο σε σχέσεις που κάποτε πιστεύαμε ότι θα διαρκέσουν μια ζωή, αλλά ακόμα και σε κυβερνητικά προγράμματα που ελπίζαμε πως θα άντεχαν και θα στήριζαν γενεές επί γενεών», γράφει ο καθηγητής Τσιλ, ο οποίος παραθέτει έρευνα, εμπειρίες αλλά και στατιστικά στοιχεία, για να καταλήξει στο τρομακτικό συμπέρασμα για το πόσο εύκολα μπορεί μια οικονομική κρίση «να διαλύσει τον άνθρωπο, την οικογένεια, την κοινωνία, τη χώρα του».

ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

* Ο μισός σχεδόν πληθυσμός της Γης σήμερα, δηλαδή περισσότεροι από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ζει με λιγότερα από 2,5 δολάρια την ημέρα.

* Ο 21ος αιώνας βρήκε περίπου 1 δισ. ανθρώπους να μην ξέρουν να διαβάσουν ένα βιβλίο ή να βάλουν την υπογραφή τους.

* Λιγότερο από το 1% που ξοδεύεται κάθε χρόνο για αγορά εξοπλισμών σ' όλον τον κόσμο θα αρκούσε για να «βάλει» κάθε παιδί σε σχολείο έως το 2000, αλλά αυτό δεν συνέβη.

* Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) των βαριά χρεωμένων φτωχών χωρών του κόσμου (περίπου 567 εκατομμύρια άνθρωποι) είναι μικρότερο από τον κοινό πλούτο των μόλις 7 πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ , Ελευθεροτυπία, Τρίτη 11 Μαΐου 2010