Στις πρωτοφανείς οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στη χώρα μας, καταγράφονται απόψεις, που φωτίζουν όλες τις πλευρές των σύνθετων προβλημάτων που έχουν προκύψει. Δεν είναι και τόσο εύκολο και δεν φαίνεται να έχει διαμορφωθεί κάποια αξιόπιστη πρόταση για διέξοδο. Στα πλαίσια αυτά δημοσιεύουμε σήμερα μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για τις συνέπειες των θέσεων της Αριστεράς.
Η προσφυγή της κυβέρνησης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, για να διασωθεί το Ελληνικό Δημόσιο από τη χρεοκοπία, θεωρείται από όλους ανεξαιρέτως ότι επιφέρει την πλήρη καπιταλιστικοποίηση της οικονομίας και της κοινωνίας, τη δραματική μείωση του εργατικού εισοδήματος και των συντάξεων καθώς και την αβάσταχτη περιστολή των κεκτημένων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων της μισθωτής εργασίας χωρίς παράλληλα να διασφαλίζει ότι η διάσωση αυτή θα επιτευχθεί με βεβαιότητα.
Ως εναλλακτική, ταξική και προλεταριακή, πολιτική ορισμένα τμήματα της Αριστεράς προτείνουν τη μονομερή παύση της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, δηλαδή πρακτικά τη χρεοκοπία της χώρας. Ανάμεσα στα τμήματα αυτά βρίσκεται και το ΚΚΕ με το οποίο θα ασχοληθούμε μια και αποτελεί την κύρια δύναμη της Αριστεράς.
Η προσφυγή της κυβέρνησης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, για να διασωθεί το Ελληνικό Δημόσιο από τη χρεοκοπία, θεωρείται από όλους ανεξαιρέτως ότι επιφέρει την πλήρη καπιταλιστικοποίηση της οικονομίας και της κοινωνίας, τη δραματική μείωση του εργατικού εισοδήματος και των συντάξεων καθώς και την αβάσταχτη περιστολή των κεκτημένων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων της μισθωτής εργασίας χωρίς παράλληλα να διασφαλίζει ότι η διάσωση αυτή θα επιτευχθεί με βεβαιότητα.
Ως εναλλακτική, ταξική και προλεταριακή, πολιτική ορισμένα τμήματα της Αριστεράς προτείνουν τη μονομερή παύση της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, δηλαδή πρακτικά τη χρεοκοπία της χώρας. Ανάμεσα στα τμήματα αυτά βρίσκεται και το ΚΚΕ με το οποίο θα ασχοληθούμε μια και αποτελεί την κύρια δύναμη της Αριστεράς.
Το ΚΚΕ (1) δηλώνει σχετικά ότι «Το δημόσιο χρέος η λαϊκή εξουσία θα το επανεξετάσει με κριτήριο το λαϊκό συμφέρον.». Φαίνεται, συνεπώς, ότι το ΚΚΕ δεν τάσσεται ούτε υπέρ της παύσης πληρωμών για το δημόσιο χρέος αλλά ούτε και κατά: το ζήτημα θα επανεξεταστεί προσεχώς, όταν, δηλαδή, και εάν πάρει την εξουσία…
Ωστόσο, εάν αυτή η αμφίσημη στάση τοποθετηθεί μέσα στο πλαίσιο των πάγιων θέσεων του ΚΚΕ υπέρ της εξόδου της χώρας από την ΕΕ, άρα και υπέρ της οπισθοδρόμησης από το ευρώ στη δραχμή, τότε αποδεικνύεται ότι η αμφισημία της στάσης είναι εντελώς παραπλανητική και ψευδής.
Εάν η Ελλάδα αποχωρήσει από την ΕΕ και επιστρέψει στη δραχμή, τότε τόσο το εξωτερικό δημόσιο χρέος αλλά και τα χρέη και οι οφειλές ολόκληρης της οικονομίας προς το εξωτερικό θα μετατραπούν αυτόματα σε συναλλαγματικά χρέη και οφειλές που θα μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο από τις τρέχουσες συναλλαγματικές εισπράξεις του ισοζυγίου πληρωμών. Οι τρέχουσες, ωστόσο, συναλλαγματικές εισπράξεις μείον τις τρέχουσες συναλλαγματικές πληρωμές αφήνουν ένα αρνητικό υπόλοιπο. Κατά συνέπεια, όχι μόνο το κράτος αλλά και ένα μεγάλο τμήμα της οικονομίας της χώρας θα χρεοκοπήσουν αυτόματα.
Αυτή η χρεοκοπία θα επιφέρει αναπόφευκτα τη σχεδόν πλήρη έξοδο της χώρας από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και όλες οι συναλλαγές με το εξωτερικό θα διακανονίζονται εφεξής μόνο τοις μετρητοίς. Εάν συμβεί αυτό, τότε ολόκληρη η κοινωνία αλλά κυρίως η εργατική τάξη θα ριχθεί πίσω σε μια εποχή που θα μοιάζει με την περίοδο της κατοχής.
Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό ακριβώς θέλει το ΚΚΕ και το δηλώνει ευθέως (2):
«Τα συμφέροντα του λαού συγκρούονται με τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Ή θα πτωχεύσουν τα μονοπώλια, ή ο λαός.». Προφανώς επιλέγει τη «πτώχευση» των μονοπωλίων ασχέτως εάν αυτή η πτώχευση θα συμπαρασύρει μαζί της και το «λαό» και θα διαλύσει πλήρως την κοινωνία.
Τι επιδιώκει, λοιπόν, το ΚΚΕ με αυτή την « πορεία προς τη λαϊκή εξουσία»; Να ανασυστήσει τις παρελθούσες ιστορικές συνθήκες για να διεξάγει επιτυχώς αυτή τη φορά τον λεγόμενο «τρίτο γύρο» της διαρκούς επανάστασής του (3).
Μόνο που τώρα ούτε πλήθη καθυστερημένων και αγράμματων χωρικών υπάρχουν, ούτε υπάρχει η ΕΣΣΔ για να αναλάβει υπό την αιγίδα της (και προς το όφελός της) την εκβιομηχάνιση μιας αγροτικής οικονομίας αλλά και ούτε ο “εμπνευσμένος” Ζαχαριάδης για να αναλάβει την αρχιστρατηγία της όλης επιχείρησης.
Στην ουσία δηλαδή, θέλει πρώτα την επιστροφή στο παρελθόν για να κάνει μετά το μεγάλο άλμα στο “μέλλον” όπως και να εννοεί το “μέλλον” αυτό!
Έτσι, ανεξάρτητα από τις διακηρύξεις του, στην πράξη εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου πολυεθνικού και μονοπωλιακού κεφαλαίου κι αυτό γιατί.
Η χρεοκοπία του κράτους και της οικονομίας θα συμπαρασύρει στη χρεοκοπία και τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Όχι, όμως, όλες.
Θα επιβιώσουν όσες επιχειρήσεις έχουν ίδια συναλλαγματικά διαθέσιμα καθώς και κεφάλαια στο εξωτερικό. Αυτές οι επιχειρήσεις είναι, φυσικά, ορισμένες μεγάλες και πολύ μεγάλες εγχώριες εξαγωγικές επιχειρήσεις, οι εγχώριες επιχειρήσεις που έχουν θυγατρικές επιχειρήσεις και επενδύσεις στο εξωτερικό, οι πολυεθνικές επιχειρήσεις και, τέλος, οι θυγατρικές τράπεζες ξένων τραπεζών στην Ελλάδα.
Επομένως, προκύπτει το εξής εκπληκτικό συμπέρασμα: το ΚΚΕ επιδιώκει διακηρυκτικά να καταστρέψει τον καπιταλισμό στην Ελλάδα μέσω μιας γενικευμένης χρεοκοπίας για να ανοίξει ο δρόμος για το «λαϊκό ξεσηκωμό» που θα φέρει τη «λαϊκή εξουσία» αλλά στην πράξη καταστρέφει μόνο ή σχεδόν μόνο τις πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και ορισμένες μεγάλες και πολύ μεγάλες εγχώριες τράπεζες αφήνοντας πρακτικά ανέπαφο τον πολυεθνικό και μονοπωλιακό σκληρό πυρήνα του καπιταλισμού στην Ελλάδα!
Ακόμα χειρότερα, ενώ επιδιώκει στα λόγια να διασώσει το βιοτικό επίπεδο του λαού στην πράξη ρίχνει αυτό τον πολύπαθο λαό στα χέρια των μαυραγοριτών, των εκβιαστών και των τοκογλύφων!
Τέλος, αυτή η στάση του οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια από τη μια στην οικονομική καταστροφή των πολυποίκιλων μικροαστών συμμάχων του στο Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο που επιδιώκει να συστήσει και από την άλλη θα προσφέρει στο πιάτο όλους τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της χώρας συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων της στα πολυεθνικά, ελληνικά και ξένα, μονοπώλια που το Μέτωπο αυτό υπό την ηγεσία του ΚΚΕ αποσκοπεί στα λόγια να καταστρέψει μέσω της στρατηγικής «αντικαπιταλιστικής ρήξης» που εφαρμόζει!
Η στάση του πάνω στο ζήτημα του δημόσιου χρέους στην ουσία το εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου και πολυεθνικού μονοπωλιακού κεφαλαίου στην Ελλάδα!
Συνεπώς, η αντικυβερνητική και αντικαπιταλιστική υπερενεργητικότητα που η Αριστερά επιδεικνύει με κάθε δυνατή ευκαιρία απλώς συμβάλλει στην εκτόνωση της λαϊκής οργής και αγανάκτησης από την κυβερνητική προδοσία και δεν συνεισφέρει ούτε κατ’ ελάχιστο στην πολιτική καθοδήγησή της προς το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό όχι του ελάσσονος αλλά του μείζονος καπιταλισμού.
Χωρίς αυτόνομη οργάνωση της τάξης των μισθωτών, δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει ποτέ σοσιαλισμός· υπάρχει μόνο «εξεγερσιακή» πολυλογία.
Αυτό είναι, σήμερα, το πρώτο και πρώτιστο καθήκον της εργατικής τάξης στο δρόμο προς το σοσιαλισμό: η αυτοοργάνωση της τάξης ως τάξης!
Πηγές:
(1) Η πρόταση του ΚΚΕ για την διέξοδο από την κρίση,
http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/h_protash_toy_kke_gia_thn_dieksodo_apo_thn_krish
(2) Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου για το νέο πακέτο – λαιμητόμο από την Κυβέρνηση και ΕΕ – ΔΝΤ, http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/anakoinosh_toy_grafeioy_typoy_gia_to_neo_paketo_–_laimhtomo_apo_thn_kybernhsh_kai_ee_-_dnt
(3) Οι προηγούμενοι και χαμένοι «γύροι» ήταν η «Μάχη της Αθήνας» και η «Μάχη στο Γράμμο και το Βίτσι». Κατ’ αναλογία, η τωρινή μάχη του ΚΚΕ μάλλον θα περάσει στην ιστορία ως η «Μάχη για τη χρεοκοπία του καπιταλισμού».
Κώστας Λαμπροπουλος
Αθήνα, 12 Μαΐου 2010
Ωστόσο, εάν αυτή η αμφίσημη στάση τοποθετηθεί μέσα στο πλαίσιο των πάγιων θέσεων του ΚΚΕ υπέρ της εξόδου της χώρας από την ΕΕ, άρα και υπέρ της οπισθοδρόμησης από το ευρώ στη δραχμή, τότε αποδεικνύεται ότι η αμφισημία της στάσης είναι εντελώς παραπλανητική και ψευδής.
Εάν η Ελλάδα αποχωρήσει από την ΕΕ και επιστρέψει στη δραχμή, τότε τόσο το εξωτερικό δημόσιο χρέος αλλά και τα χρέη και οι οφειλές ολόκληρης της οικονομίας προς το εξωτερικό θα μετατραπούν αυτόματα σε συναλλαγματικά χρέη και οφειλές που θα μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο από τις τρέχουσες συναλλαγματικές εισπράξεις του ισοζυγίου πληρωμών. Οι τρέχουσες, ωστόσο, συναλλαγματικές εισπράξεις μείον τις τρέχουσες συναλλαγματικές πληρωμές αφήνουν ένα αρνητικό υπόλοιπο. Κατά συνέπεια, όχι μόνο το κράτος αλλά και ένα μεγάλο τμήμα της οικονομίας της χώρας θα χρεοκοπήσουν αυτόματα.
Αυτή η χρεοκοπία θα επιφέρει αναπόφευκτα τη σχεδόν πλήρη έξοδο της χώρας από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και όλες οι συναλλαγές με το εξωτερικό θα διακανονίζονται εφεξής μόνο τοις μετρητοίς. Εάν συμβεί αυτό, τότε ολόκληρη η κοινωνία αλλά κυρίως η εργατική τάξη θα ριχθεί πίσω σε μια εποχή που θα μοιάζει με την περίοδο της κατοχής.
Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό ακριβώς θέλει το ΚΚΕ και το δηλώνει ευθέως (2):
«Τα συμφέροντα του λαού συγκρούονται με τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Ή θα πτωχεύσουν τα μονοπώλια, ή ο λαός.». Προφανώς επιλέγει τη «πτώχευση» των μονοπωλίων ασχέτως εάν αυτή η πτώχευση θα συμπαρασύρει μαζί της και το «λαό» και θα διαλύσει πλήρως την κοινωνία.
Τι επιδιώκει, λοιπόν, το ΚΚΕ με αυτή την « πορεία προς τη λαϊκή εξουσία»; Να ανασυστήσει τις παρελθούσες ιστορικές συνθήκες για να διεξάγει επιτυχώς αυτή τη φορά τον λεγόμενο «τρίτο γύρο» της διαρκούς επανάστασής του (3).
Μόνο που τώρα ούτε πλήθη καθυστερημένων και αγράμματων χωρικών υπάρχουν, ούτε υπάρχει η ΕΣΣΔ για να αναλάβει υπό την αιγίδα της (και προς το όφελός της) την εκβιομηχάνιση μιας αγροτικής οικονομίας αλλά και ούτε ο “εμπνευσμένος” Ζαχαριάδης για να αναλάβει την αρχιστρατηγία της όλης επιχείρησης.
Στην ουσία δηλαδή, θέλει πρώτα την επιστροφή στο παρελθόν για να κάνει μετά το μεγάλο άλμα στο “μέλλον” όπως και να εννοεί το “μέλλον” αυτό!
Έτσι, ανεξάρτητα από τις διακηρύξεις του, στην πράξη εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου πολυεθνικού και μονοπωλιακού κεφαλαίου κι αυτό γιατί.
Η χρεοκοπία του κράτους και της οικονομίας θα συμπαρασύρει στη χρεοκοπία και τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Όχι, όμως, όλες.
Θα επιβιώσουν όσες επιχειρήσεις έχουν ίδια συναλλαγματικά διαθέσιμα καθώς και κεφάλαια στο εξωτερικό. Αυτές οι επιχειρήσεις είναι, φυσικά, ορισμένες μεγάλες και πολύ μεγάλες εγχώριες εξαγωγικές επιχειρήσεις, οι εγχώριες επιχειρήσεις που έχουν θυγατρικές επιχειρήσεις και επενδύσεις στο εξωτερικό, οι πολυεθνικές επιχειρήσεις και, τέλος, οι θυγατρικές τράπεζες ξένων τραπεζών στην Ελλάδα.
Επομένως, προκύπτει το εξής εκπληκτικό συμπέρασμα: το ΚΚΕ επιδιώκει διακηρυκτικά να καταστρέψει τον καπιταλισμό στην Ελλάδα μέσω μιας γενικευμένης χρεοκοπίας για να ανοίξει ο δρόμος για το «λαϊκό ξεσηκωμό» που θα φέρει τη «λαϊκή εξουσία» αλλά στην πράξη καταστρέφει μόνο ή σχεδόν μόνο τις πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και ορισμένες μεγάλες και πολύ μεγάλες εγχώριες τράπεζες αφήνοντας πρακτικά ανέπαφο τον πολυεθνικό και μονοπωλιακό σκληρό πυρήνα του καπιταλισμού στην Ελλάδα!
Ακόμα χειρότερα, ενώ επιδιώκει στα λόγια να διασώσει το βιοτικό επίπεδο του λαού στην πράξη ρίχνει αυτό τον πολύπαθο λαό στα χέρια των μαυραγοριτών, των εκβιαστών και των τοκογλύφων!
Τέλος, αυτή η στάση του οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια από τη μια στην οικονομική καταστροφή των πολυποίκιλων μικροαστών συμμάχων του στο Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο που επιδιώκει να συστήσει και από την άλλη θα προσφέρει στο πιάτο όλους τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της χώρας συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων της στα πολυεθνικά, ελληνικά και ξένα, μονοπώλια που το Μέτωπο αυτό υπό την ηγεσία του ΚΚΕ αποσκοπεί στα λόγια να καταστρέψει μέσω της στρατηγικής «αντικαπιταλιστικής ρήξης» που εφαρμόζει!
Η στάση του πάνω στο ζήτημα του δημόσιου χρέους στην ουσία το εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου και πολυεθνικού μονοπωλιακού κεφαλαίου στην Ελλάδα!
Συνεπώς, η αντικυβερνητική και αντικαπιταλιστική υπερενεργητικότητα που η Αριστερά επιδεικνύει με κάθε δυνατή ευκαιρία απλώς συμβάλλει στην εκτόνωση της λαϊκής οργής και αγανάκτησης από την κυβερνητική προδοσία και δεν συνεισφέρει ούτε κατ’ ελάχιστο στην πολιτική καθοδήγησή της προς το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό όχι του ελάσσονος αλλά του μείζονος καπιταλισμού.
Χωρίς αυτόνομη οργάνωση της τάξης των μισθωτών, δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει ποτέ σοσιαλισμός· υπάρχει μόνο «εξεγερσιακή» πολυλογία.
Αυτό είναι, σήμερα, το πρώτο και πρώτιστο καθήκον της εργατικής τάξης στο δρόμο προς το σοσιαλισμό: η αυτοοργάνωση της τάξης ως τάξης!
Πηγές:
(1) Η πρόταση του ΚΚΕ για την διέξοδο από την κρίση,
http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/h_protash_toy_kke_gia_thn_dieksodo_apo_thn_krish
(2) Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου για το νέο πακέτο – λαιμητόμο από την Κυβέρνηση και ΕΕ – ΔΝΤ, http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/anakoinosh_toy_grafeioy_typoy_gia_to_neo_paketo_–_laimhtomo_apo_thn_kybernhsh_kai_ee_-_dnt
(3) Οι προηγούμενοι και χαμένοι «γύροι» ήταν η «Μάχη της Αθήνας» και η «Μάχη στο Γράμμο και το Βίτσι». Κατ’ αναλογία, η τωρινή μάχη του ΚΚΕ μάλλον θα περάσει στην ιστορία ως η «Μάχη για τη χρεοκοπία του καπιταλισμού».
Κώστας Λαμπροπουλος
Αθήνα, 12 Μαΐου 2010
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Χθές παρακολούθησα με πολύ προσοχή την άποψη του κ. Ρωμανιά και την εκτίμησή του για τις εξελίξεις.
Ανέφερε επί λέξει:
Η άποψη «χρεοκοπία ή Δ.Ν.Τ.» είναι εφεύρημα, είναι ψευτοδίλημμα.
Είπε ακόμα. Το να σκέπτεσαι με μία λογική δεν είναι κακό. Το να επιμένεις όμως σε μία αδιέξοδη πολιτική με προδιαγεγραμμένο τέλος, κακό τέλος, είναι ότι το χειρότερο.
Στο σημείο αυτό μετά από κάποια παρέμβαση διευκρίνισε ότι, όταν λέει κάτι ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΛΕΕΙ και διαχώρισε τη θέση του από τον υφυπουργό Εργασίας κ. Κουτρουμάνο με τον οποίο πριν υπουργοποιηθεί είχαν στενή συνεργασία.
Τέλος τόνισε ότι η πολιτική την οποία θα ακολουθήσεις εξαρτάται από την πολιτική οπτική γωνία που βλέπεις τα πράγματα. Η οπτική αυτή ο΄πως είπε δεν πρέπει να βλέπει νεοφιλελεύθερες λύσεις, ούτε να σύρεται από τις αγορές και τους εταίρους . πρέπει να έχει άλλο προσανατολισμό ο οποίος αναδεικνύεται από την προσέγγιση της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.
Δεν ξέρω κατά πόσο υιοθετείτε την ανάλυση του κ.Λαμπρόπουλου, αλλά «εξεγερσιακή» πολυλογία δεν υπάρχει.
Πολιτική συνέπεια λόγων και πρακτικής, ανεξαρτήτως καιρού, ναι υπάρχει.
Το ΚΚΕ από άλλη πλευρά δεω στηρίζει ειρηνικές κινήσεις.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Επικίνδυνη επιχείρηση μετατροπής του Αιγαίου σε ΝΑΤΟϊκή λίμνη
Σχεδιασμένα προωθείται η παραπέρα ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου η οποία οδηγεί στη σταδιακή απεμπόληση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στον τομέα της άμυνας. Επίσης, προβλέπεται ενίσχυση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και της κερδοφορίας των καπιταλιστών των δύο χωρών.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 14 Μάη 2010 - αριθ. φύλλου: 10669
Ο αρθογραφος εκτός από ασχετος είναι και ΝΕΝΕΚΟΣ
ο εργαζόμενος όσο παρασύρεται από τους δήθεν τόσο χάνει τα δικαιώματα του.
Οι τάξεις είναι καθορισμένες
και όπωε λέει και ο Τσέχωφ
ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ, ΖΟΥΝ ΣΑΝ ΠΛΟΥΣΙΟΙ
ΥΓ.
Σημερινή ανακοίνωση του ΑΚΕΡΜΑΝ προέδρου της DEUTSE BANK
ΧΑΣΑΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕΙ
(antinews, οικονομικά site)
Δημοσίευση σχολίου