Στο σαρακοστιανό χορό των … «επωνύμων» …

… πολύ θα θέλαμε να είμαστε!

… να ακούσουμε τα ονόματα και τους χαιρετισμούς των «επισήμων»… να μαντέψουμε τις «μύχιες» σκέψεις των «άσπονδων» φίλων όταν τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους… να νοιώσουμε το «δράμα» (με την … ποιητική έννοια του όρου) όταν ανταλλάσουν χαμόγελα και φιλοφρονήσεις αυτοί που αύριο θα σφάζονται…

Θέλουμε να καμαρώσουμε και τους παρατρεχάμενους…
Όλοι μεσ’ την καλή χαρά…

Και μέσα στο μουντό και θολό τοπίο, μέσα στη έξαρση και στην έκσταση του χορού και του κεφιού, να στεριώνουν ετερόκλιτες συμμαχίες…

Κάπως έτσι μπαίνουν οι θεμέλιοι λίθοι στο οικοδόμημα για το μέλλον του νησιού…

Άντε, ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ, ένα σαρακοστιανό καλαμπούρι κάναμε…