Τρίτη 6 Απριλίου 2010

«... κάμετε τίοτα κι εσείς, μπας και τσοι παραβγάλωμενε ..»

Μερικοί μόνο από τους … «κατεργάρηδες» γυρίσανε στον πάγκο τους, φορτωμένοι με τις εικόνες και τις μυρωδιές της πασχαλινής Νάξου.
Ο εξαιρετικός για την εποχή καιρός έκανε το ταξίδι της επιστροφής τους ακόμα πιο δύσκολο..


Αξέχαστο, λένε, το φετινό Πάσχα!

Όμως…

Όμως τα συμπεράσματά τους για την επόμενη μέρα δεν είναι ανάλογα।

Λίγος ο κόσμος και όλοι «μετρημένοι»…
Ιδιαίτερα εκεί στα ορεινά που οι φήμες λένε ότι η «ανάσταση» δεν έγινε ούτε εικονικά…

Πάντα πιστεύαμε ότι εκεί διαφεντεύει άλλος Θεός. Στο βιογραφικό του δεν αναφέρονται ούτε θαύματα, ούτε ανάσταση …
Πρεσβεύει, λένε, την «καρτερία» και περιμένει με υπομονή, (με ανυπομονησία θα λέγαμε εμείς), να παραδώσει τα κλειδιά του παραδείσου του, στους πραίτορες …

Πολλά έχουν αλλάξει στο νησί.
Άλλοι ρυθμοί, άλλα ήθη, ειδικά τα πολιτικά ήθη …
Μπορεί να τους απασχολήσει για μέρες ο μικροτραυματισμός του Ιμπραϊμοβιτς γιατί αλλάζει τις ισορροπίες στο … στοίχημα, αλλά δεν ιδρώνει καθόλου το αυτί τους για τον «Καλλικράτη» και τους άρχοντές του…

Φέτος στα χωριά, οι δρόμοι «ξεχωρτίστηκαν» και ασπρίστηκαν μόνο εκεί που θα περνούσε ο επιτάφιος κι αυτό από τις νοικοκυρές!
Δεν υπήρχε, λένε, δυνατότητα από το Δήμο…
Δεν υπήρχε, λέμε, ούτε διάθεση…
Έχουν παραδώσει το … πνεύμα προ πολλού!

Blog: Δανειστήκαμε τον τίτλο από το Δήμαρχο Δρυμαλίας Γιάννη Μπαρδάνη.
Είναι η αγαπημένη του έκφραση που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει: “κατουροφασκέλωστα να φύγουμε …”


1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Έχετε δίκιο σε όλα με μιά διαφορά.

Εδώ στο χωριό το Θεό τον θέμε και λίγο ΒΑΡΑΒΑ.

Η καρτερικότητα μας τέλειωσε.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.