Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Νόμιζα ο αφελής ότι τα προϊόντα … τρώγονται!

Οι τράπεζες, τα ευαγή και φιλανθρωπικά αυτά ιδρύματα, συχνά πυκνά με σκέφτονται…
Ίσως έχουν καταλάβει ότι δεν είμαι ο καλύτερος οικονομικός διαχειριστής του κόσμου και θέλουν σώνει και καλά να με σώσουν…

Μου στέλνουν λοιπόν τακτικά προσπέκτους με τα «επενδυτικά προϊόντα» τους, να τα μελετήσω και να διαλέξω αυτό που μου ταιριάζει καλύτερα …

Πολλές φορές μου προτείνουν και «πακέτο επενδυτικών προϊόντων»

Εκεί χτυπάνε στο ευαίσθητο σημείο μου!

Συνειρμικά μου έρχεται στο μυαλό ο … σουβλατζής της γειτονιάς μου που όταν του παραγγείλω τρία πίτα γύρο απ’ όλα με μπόλικο τζατζίκι, μου λέει:
“θα τα τσακίσεις επί τόπου, ή να στα κάνω πακέτο;”

Νομίζω ο αφελής ότι όλα τα προϊόντα και ειδικά σε πακέτο, τρώγονται!

Διάβασα ακριβώς από κάτω ότι οι λαμαρίνες δεν τρώγονται και μπήκα αμέσως στο νόημα.
Άλλοι μπορεί να πεινάσουν. Εμείς δύσκολα.

Με μπερδεύει βέβαια ο … Κουταλιανός που έφτασε να μασάει σίδερα, αλλά...

Δεν υπάρχουν σχόλια: