το σύνδρομο του … ναυαγού

Αξιότιμε κ. Ιάκωβε Γιακουμή,

Την άριστη και άρρηκτη σχέση μας με την Απείρανθο, τους ανθρώπους της και τον Απεραθίτικο Σύλλογο, είστε ο μόνος που δεν μπορεί να την διαταράξει.

Επιδιώξατε τη δημοσιότητα που δεν σας αναλογεί γιατί την έχετε εξαντλήσει άσκοπα.

Εμείς όμως κάνοντας εξαίρεση, σας την παρέχουμε απλόχερα.

Όσοι διάβασαν το βαθιά «πολιτικό» σχόλιό σας μακαρίζουν τη μοίρα τους που είναι … «απολίτικοι»

Παραθέτουμε στη συνέχεια το «σχόλιο» του κ. Γιακουμή και θα παρακαλέσουμε τους φίλους μας να μη γράψουν κανένα σχόλιο διότι ΟΛΑ ΘΑ ΣΒΗΝΟΝΤΑΙ…

Αγαπητοί φίλοι,

Είναι αρκετό διάστημα, τώρα, που παρακολουθώ τις διαδικτυακές συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα σε αυτό το blog, οι οποίες (μέσα συνήθως από ύβρεις και υπερβολές) καταλήγουν στο μόνιμο συμπέρασμα ότι όλα που γίνονται είναι λάθος, όλοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα κοινά είναι ανίκανοι (καθώς είναι αγράμματοι, τεμπέληδες, λαμόγια κτλ) και πρέπει να βρεθούν άλλοι να μας αντιπροσωπεύουν.

Οι διαχειριστές αυτού του blog με τα σχόλιά τους στις αναρτήσεις (και στις διάφορες ανώνυμες συζητήσεις) συμβάλλουν καταλυτικά ώστε πάντα να οδηγούμαστε μονίμως στον μηδενισμό των πάντων, ώστε να αυξάνεται και ο αριθμός των σχολίων (ακολουθούν κατά γράμμα τους "κανόνες" της δημοφιλίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που προβάλλουν τσακωμούς και πάθη για να αυξάνουν το κοινό τους - χωρίς στο τέλος να λένε τίποτα).

Η στάση αυτή είναι βαθιά απολίτικη καθώς κανείς από την ζεστασιά του σπιτιού του (και κρυμμένος πίσω από την ανωνυμία που του προσφέρει η νέα τεχνολογία) εξαπολύει κατηγορίες, ύβρεις και χαρακτηρισμούς κατά πάντων (βρίσκοντας συνήθως διέξοδο στα διάφορα σύνδρομα κατωτερότητας που μπορεί να έχει) αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί μία ατμόσφαιρα απαξίωσης της πολιτικής (τοπικής ή κεντρικής) μας ζωής που οδηγούν πολλούς ικανούς ανθρώπους (ενώ θέλουν) να μην αποφασίζουν να εμπλακούν (φοβούμενοι τις επιπτώσεις που θα έχουν οι ανώνυμοι υπαινιγμοί στην προσωπική, επαγγελματική και οικογενειακή τους ζωή). Επομένως, οι ανώνυμοι σχολιαστές καταφέρνουν ακριβώς αυτό ακριβώς που προσπαθούν (και καλά) να αποφύγουν, την πολιτική επιβίωση ανθρώπων που σαφώς δεν έχουν την παιδεία (και δεν εννοώ τα πτυχία) και τις εμπειρίες από την κοινωνική και επαγγελματική τους ζωή για να δώσουν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος.

Αλήθεια ποιος (σώφρων) άνθρωπος θα ασχολούνταν με τους Συλλόγους ή/και την πολιτική αντιπροσώπευση αυτού του νησιού όταν και μόνο η αναφορά του ονόματος του Ιάκωβου εξάπτει τα πάθη και απασχολεί τόσους σχολιογράφους ώστε τα σχόλια στον μετρητή σας να περνούν με ευκολία τα 100 (όταν για την πρωτοβουλία της ΟΝΑΣ για το αεροδρόμιο ήταν μόλις 10)! Ενός Ιάκωβου μου οι μόνες "θέσεις" που έχει καταλάβει είναι αυτές του (απλού) μέλους του ΔΣ του Απεραθίτικου Συλλόγου και της ΟΝΑΣ (καθότι μόνο σε αυτές τις δύο εκλογές υπήρξε και υποψήφιος).

Καταλήγοντας αναρωτιέμαι γιατί ενώ οι ανώνυμοι σχολιογράφοι που έχουν άποψη για όλα και χρόνο (καθώς παρακολουθούν διαδικτυακές συζητήσεις που μπορεί να κρατάνε πολλές ώρες ή μέρες) δεν αποφασίζουν να μπουν στην βάσανο της εμπλοκής με τα κοινά (στους συλλόγους τους ή οπουδήποτε αλλού) ή έστω της επώνυμης κατάθεσης προτάσεων για τα προβλήματα και γιατί δεν σχολιάζουν (δεικτικά και επικριτικά όπως ξέρουν καλά να κάνουν) τα πεπραγμένα του Απεραθίτικου Συλλόγου (που υπάρχουν σε αυτήν την ανάρτηση); Εάν έχουν την άποψη ότι μπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα (και μακάρι), εγώ θα τους στηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις (ειλικρινά).

Με εκτίμηση,

Ιάκωβος Β. Γιακουμής

ΥΓ. Για τους σχολιογράφους εκείνους που προσπαθούν (πάλι) να μου βάλουν ταμπέλες (π.χ. "στελεχάρα του Μαράκη") ή να με απαξιώσουν με χαρακτηρισμούς ("Θώδη"), θέλω να τους επισημάνω δύο επικοινωνιακά λάθη: α) το γεγονός ότι σε ανάρτηση για τις εκλογές και τα πεπραγμένα του Απεραθίτικου Συλλόγου (στην οποία που δεν αναφέρεται το όνομά μου), έστρεψαν την συζήτηση σε μένα, μου δίνει μεγαλύτερη αξία από την πραγματική συνεισφορά μου στην επιτυχημένη διετία του Συλλόγου και β) όσο οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί δεν συνοδεύονται από πραγματικές καταγγελίες για την δράση μου, τότε το μόνο που καταφέρνουν είναι κάθε φορά που ένας Αξώτης θα βλέπει την συμπαθή τραγουδίστρια στην τηλεόραση (ή θα ακούει ένα τραγούδι της στο ραδιόφωνο), να ανακαλεί από την μνήμη του την δράση μου, με ότι αυτό σημαίνει για την αναγνωρισιμότητά μου σε μελλοντικές εκλογικές διαδικασίες... Εσείς (έστω ως αποτυχημένοι) επικοινωνιακοί "στρατηγοί" προεκλογικών αγώνων, θα έπρεπε να γνωρίζετε καλύτερα....

18 Μαρτίου 2010 8:38 π.μ.