Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

το θέμα της έκθεσης ήταν.. πολύ επίκαιρο..


" Συχνά παρατηρείται πολλοί μαθητές να καταστρέφουν τα σχολικά τους βιβλία στα προαύλια των σχολείων κατά το τέλος του σχολικού έτους. Σε άρθρο που θα δημοσιευθεί στη σχολική σας εφημερίδα να αιτιολογήσετε το παραπάνω φαινόμενο...."

Η σωστή αιτιολόγηση.... ΕΔΩ !

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

" Για ακόμη μία φορά οι φοιτητές εμπιστεύτηκαν τις υπεύθυνες και συνεπείς προτάσεις για την ανώτατη εκπαίδευση. Η φοιτητική νεολαία είναι άξια συγχαρητηρίων που για 24η συνεχόμενη χρονιά διατήρησε με μεγάλη διαφορά τη ΔΑΠ ως πρώτη και κυρίαρχη δύναμη στα ελληνικά πανεπιστήμια. Οι νέοι άνθρωποι επιβράβευσαν με την ψήφο τους τα σημαντικές μεταρρυθμίσεις που προχωρά η Κυβέρνηση Καραμανλή στο χώρο της εκπαίδευσης: • Εφαρμόζεται, για πρώτη φορά, σύστημα αξιολόγησης στα πανεπιστήμια.

• Άνοιξε ο δρόμος για τη διεθνοποίηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

• Μπήκε σε εφαρμογή ο νόμος για τη Δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση που θεμελιώνει την αυτονομία και διασφαλίζει την ποιοτική αναβάθμιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου.

• Ο νόμος για τα μεταπτυχιακά ανοίγει για τα Πανεπιστήμιά μας δίαυλους επικοινωνίας και κοινής δράσης με τα αντίστοιχα ιδρύματα του εξωτερικού.

• Για πρώτη φορά, γίνεται συστηματική προσπάθεια σύνδεσης της Εκπαίδευσης με την Οικονομία και τα επαγγέλματα του μέλλοντος.



Είναι σαφές ότι τρεις εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές τα αποτελέσματα των φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών αντανακλούν το συνολικό πολιτικό κλίμα και αποτελούν σαφές μήνυμα για τις ευρωεκλογές. Η νίκη της ΔΑΠ στα Πανεπιστήμια δείχνει το δρόμο για τις Ευρωεκλογές"

Η δήλωση ανήκει, σε ποιόν άλλο,στον κ. Βρούτση.
και εγώ δηλώνω:
Δεν μας ------ ρε μεγάλε.Κι αν είσαι μάγκας άσε τις παπαριές και πάρε θέση για την κ. Πρωτονοταρίου.

ΟΒΕΛΙΞ είπε...

Κύριε Δήμαρχε Δρυμαλίας, η πρωτοπόρα δασκάλα, πραγματική λειτουργός και όχι δημόσιος υπάλληλος, κατάγεται από την Κόρωνο. Είναι κόρη του Οθωναντώνη. Εμείς καμαρώνουμε για τη Στέλλα, εσείς θα πάρετε θέση;

Ανώνυμος είπε...

Ώστε η ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΠΡΩΤΟΝΟΤΑΡΙΟΥ καλείται στο ακροατήριο του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών στις 16 Ιουνίου! Επιτέλους εξιχνιάστηκε ένα αποτρόπαιο έγκλημα!
Το κλητήριο θέσπισμα, η απευθείας κλήση μετά τη ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ προανάκριση, της επιδόθηκε στον τόπο του...εγκλήματος, στο σχολειό της στην Γκράβα, εκεί όπου με ζήλο ανέπτυξε τα τελευταία χρόνια πρωτοπόρα και πολυσχιδή δράση στο πεδίο της εκπαίδευσης μαθητών με διαφορετικές καταγωγές και πολιτισμούς. Έχει σημειολογικό ενδιαφέρον ο τόπος της επίδοσης. Στο σχολειό της ελευθερίας, της γνώσης, του πολιτισμού.
Τι έγκλημα έκανε η Στέλλα, και μάλιστα κατ' εξακολούθηση;(Ίσως γ΄' αυτό χρειάζεται κρέμασμα και όχι μαχαίρι, όπως η κινηματογραφική Στέλλα του Κακογιάννη). Παραχώρησε, κατά το κλητήριο θέσπισμα, για χρησιμοποίηση πράγματα που της είχαν εμπιστευθεί ως υπαλλήλου, δηλαδή ως Διευθύντριας Δημοτικού Σχολείου. Σε ποιον και γιατί παραχώρησε τη χρήση του Σχολείου, χωρίς την έγκριση της προϊστάμενης Αρχής; Άκουσον, άκουσον! Σε Αλβανίδα, για να διδάσκει την Αλβανική γλώσσα και πολιτισμό σε αλβανόπουλα, που μαθήτευαν σε μεγάλο αριθμό στο σχολείο αυτό. Τα άγια τοις κυσί, δηλαδή. Και ας πούμε οτι δεν τηρήθηκε ο τύπος, δεν ζητήθηκε η άδεια. Η ουσία δεν μας ενδιαφέρει, αλλά και η πρόθεση; Για παιδαγωγικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς, ανθρωπιστικούς λόγους άναλήφθηκε αυτή η πρωτοβουλία. Αυτό δεν μπορεί σοβαρά να αμφισβητηθεί.
Γι' αυτό εκείνο που διώκεται με την δικαστική παραπομπή της Στέλλας είναι το ελεύθερο εκπαιδευτικό φρόνημα, η αντιαυταρχική εκπαίδευση, ο πειραματισμός και η ανάληψη δημιουργικών πρωτοβουλιών στα σχολειά μας, η σωστή ενσωμάτωση των μεταναστών και των κοινωνικά περιθωριοποιημένων στην εκπαιδευτική διαδικασία, η προσαρμογή του σχολείου στην διαφορετική τοπική κοινωνική πραγματικότητα. Επιδιώκεται η προληπτική αντιμετώπιση τέτοιων...επικίνδυνων πρωτοβουλιών, η φίμωση των προοδευτικών σκέψεων, η διατήρηση της ανισότητας των εκπαιδευτικών ευκαιριών και δυνατοτήτων.
Η παραχώρηση του σχολείου χωρίς άδεια(για εκπαιδευτικούς τονίζουμε λόγους και όχι για άσχετους όπως συχνά συμβαίνει) είναι το ΑΛΛΟΘΙ για να αποκρυβεί η ΟΥΣΙΑ της δίωξης. Η παραβίαση του τύπου μπορεί να είναι αθέλητη αλλά μπορεί και να γίνεται θελημένα, έναντι της άκαμπτης γραφειοκρατίας, για την υπηρέτηση υπέρτερων και γενικών συμφερόντων και αξιών.
Αυτό έχει σημασία. Και γι' αυτό είμαστε πλάι στη Στέλλα και στον αγώνα της. Οι ανάγκες της κοινωνίας και οι προοδευτικές σκέψεις και πράξεις δεν συνθλίβονται σε αίθουσες Πλημμελειδικείων και σε μουντά ακροατήρια...

Ανώνυμος είπε...

Θαυμάσιο κείμενο και το προσυπογράφω.

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ ΚΑΙ ΣΤΕΛΛΑ ΠΡΩΤΟΝΟΤΑΡΙΟΥ

Έτος Γιάννη Ρίτσου φέτος, 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου μας ποιητή. Η Στέλλα Πρωτονοταρίου δεν περίμενε ένα επετειακό έτος για να τιμήσει έμπρακτα τον Ρίτσο. Διαβάστε τι γράφει η εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" στις 4 Μαΐου:

Για το «πείραμα» στο 132ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών στην Γκράβα, όπου η πρωινή προσευχή αντικαταστάθηκε με ένα ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, ζητήσαμε έναν απολογισμό από τη Στέλλα Πρωτονοταρίου, διευθύντριά του έως τον Νοέμβριο του 2007:
«Στο σύγχρονο ελληνικό σχολείο, πολυπολιτισμικό πλέον, φοιτούν πολλοί μαθητές και μαθήτριες μη ορθόδοξοι. Ολα αυτά τα μη ορθόδοξα παιδιά (σύμφωνα με το Π.Δ. 201/98) "εφόσον προσέλθουν στο σχολείο πριν γίνει η πρωινή προσευχή, είναι υποχρεωμένα να παρευρίσκονται με το τμήμα τους στον χώρο της συγκέντρωσης, χωρίς να συμμετέχουν στην προσευχή, σεβόμενοι τους συμμαθητές τους που προσεύχονται". Ομως αυτό δεν ακολουθείται, γιατί τα παιδιά θέλουν να είναι μέλη της ομάδας, όλα βρίσκονται στο σχολείο την ώρα της προσευχής και διεκδικούν να συμμετέχουν στην πρώτη συλλογική δραστηριότητα με την οποία ξεκινά το σχολείο. Τα παιδιά δεν θέλουν δηλαδή να ξεχωρίζουν και να αισθάνονται αποκλεισμένα, να τα κοιτάνε περίεργα, να τα σχολιάζουν, να τα περιθωριοποιούν.
Πολλές φορές μαθητές μουσουλμάνοι έπαιρναν το μικρόφωνο και έλεγαν το Πάτερ ημών. "Γιατί να μην πω κι εγώ προσευχή; Εγώ δεν είμαι σαν τα άλλα παιδιά;", μας ρώτησε κάποια φορά ένας μαθητής της Γ' και μια μαθήτρια της Ε', καθολική, δήλωσε στο δάσκαλό της ότι την κοιτάνε περίεργα τα παιδιά και τη σχολιάζουν για τον τρόπο που κάνει το σταυρό της και ντρέπεται. Επίσης, πολλοί γονείς πολλών μη ορθόδοξων παιδιών ζητούσαν τα παιδιά τους να παρευρίσκονται στη προσευχή, χωρίς όμως να συμμετέχουν και χωρίς φυσικά να κάνουν τον σταυρό τους. Εβλεπαν όμως οι ίδιοι ότι τα παιδιά συμμετείχαν. Στο σπίτι, όπως μας έλεγαν, όσο και να το συζητούσαν, τα παιδιά αντιδρούσαν. Κάποιοι από αυτούς τους γονείς διαμαρτύρονταν επειδή θεωρούσαν ότι εμείς, οι εκπαιδευτικοί, κατά κάποιον τρόπο δεν σεβόμασταν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.
Είναι αναγκαίο λοιπόν να βρεθεί ένας τρόπος, ώστε να μη στερούμε από τα παιδιά το δικαίωμά τους να συμμετέχουν στην πρωινή προσευχή και φυσικά και σε κάθε άλλη δραστηριότητα του σχολείου. Δηλαδή ο αποκλεισμός τους, εκτός από σοβαρό παιδαγωγικό λάθος, θεωρώ ότι είναι και παραβίαση των δικαιωμάτων τους και έρχεται σε σύγκρουση με τη σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού, που διδάσκεται πλέον επίσημα και είναι μέρος του αναλυτικού προγράμματος του σχολείου.
Στο 132ο Δημοτικό Σχολείο ύστερα από πολλή σκέψη και συζήτηση αντικαταστήσαμε το Πάτερ ημών με το παρακάτω ποίημα- προσευχή από το «Πρωινό Αστρο» του Γ. Ρίτσου:
"Καλέ Θεούλη, εμείς είμαστε καλά.
Κάνε, καλέ Θεούλη, να 'χουν όλα τα παιδάκια ένα ποταμάκι γάλα, μπόλικα αστεράκια, μπόλικα τραγούδια.
Κάνε, καλέ Θεούλη, να 'ναι όλοι καλά,
έτσι που κι εμείς να μην ντρεπόμαστε για τη χαρά μας".
Οι στίχοι που επιλέξαμε δεν συγκρούονται "με τα γνήσια στοιχεία της Ορθοδοξίας", όπως απαιτεί ο νόμος, δεν προσβάλλουν καμιά θρησκεία, είναι απλοί και κατανοητοί από τα παιδιά και αφήνουν χώρο και στα παιδιά άλλων θρησκειών να προσεύχονται λέγοντάς τους κάθε πρωί.
Τα παιδιά ήταν πολύ ευχαριστημένα. Ελάχιστοι ορθόδοξοι Ελληνες γονείς αντέδρασαν και αφού το συζητήσαμε, εκτός εξαιρέσεων, συμφώνησαν με την απόφαση του σχολείου. Βέβαια η τοπική ενορία αντέδρασε. Οταν ως διευθύντρια του συγκεκριμένου σχολείου τούς ζήτησα να βρούμε από κοινού μία λύση αρνήθηκαν».
Η συνέχεια; Η κ. Πρωτονοταρίου δεν πέρασε τη διαδικασία επιλογής για το συγκεκριμένο σχολείο και ο αντικαταστάστης της επανέφερε το «Πάτερ ημών». Στον θόρυβο που προκλήθηκε (η «Ε» έχει ασχοληθεί με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα του «Ιού») παρενέβη ο υφυπουργός Παιδείας Α. Λυκουρέντζος, δηλώνοντας μεταξύ άλλων στη ΝΕΤ ότι εκείνος βρίσκεται στη θέση του «για να τηρούνται οι νόμοι της Πολιτείας» και «να προστατεύεται η ελληνορθόδοξη παράδοση». Ο Συνήγορος του Παιδιού ζήτησε εξηγήσεις, αλλά ουδέποτε έλαβε απάντηση από το υπουργείο Παιδείας. Πώς σχολιάζουν όμως το πείραμα του 132ού Δημοτικού Σχολείου τρεις από τους σημερινούς μας συνομιλητές;
Η. Φραγκόπουλος: «Το ανακάτεμα των πίστεων των ανθρώπινων θρησκειών, ο θρησκευτικός συγκρητισμός, οδηγεί στην απομάκρυνση από κάθε θρησκεία. Ιδιαίτερα όταν μιλάμε για εισήγηση μιας τέτοιας πρακτικής από τον Γιάννη Ρίτσο, που ήταν μαρξιστής και κατά συνέπεια δεν απεδέχετο καμία από τις θρησκείες».
Α. Καριώτογλου: «Ηταν υπέροχο αυτό που είχαν κάνει και μπράβο σε όσους είχαν την πρωτοβουλία».*
Κ. Μπέης: «Τι ωραία... Οσο για την εξέλιξη του εγχειρήματος, μόνο στην Ελλάδα μπορούσε να συμβεί. Υπάρχουν σκοταδισμός και μισαλλοδοξία».
* Εννοείται ότι με βάση τις τοποθετήσεις του κ. Καριώτογλου, του ζητήσαμε να διαβιβάσει σχετικά ερωτήματα και στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, από τον οποίο όμως λάβαμε αρνητική απάντηση.

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια στη Στέλλα, την οποία γνωρίζω προσωπικά και σε όλους σας για τις θαυμάσιες τοποθετήσεις σας.
Πιστεύω ότι το θέμα πρέπει να αναδειχθεί όσο γίνεται περισσότερο και να αποτελέσει αρχή και υπόδειγμα και για άλλες προοδευτικές πρωτοβουλίες σε όλους τους τομείς.
Η κοινωνία μας τους έχει απόλυτη και άμεση ανάγκη.
Απαιτώ από τους βουλευτές του Νομού μας να πάρουν πολιτική και όχι υποκριτική θέση, έστω και τώρα, μέσα στο Σαββατοκύριακο και όχι τη Δευτέρα…. (παρουσία).

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι θέμα μόνο των βουλευτών του νομού. Είναι θέμα πολιτικό με την ευρύτερη έννοια και αφορά τα κόμματα, τους εκπαιδευτικούς και τις οργανώσεις τους, τους διανοούμενους, τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης.
Είναι θέμα δημοκρατίας, ελευθεριών, δικαιωμάτων.