Το πείραμα απέτυχε
αλλά ανοίγει το δρόμο για γόνιμο προβληματισμό και διάλογο στο χώρο της αριστεράς…
“…Οι τυχάρπαστες πολιτικές συνεργασίες που τον μόνο σκοπό έχουν την εκλογική επιβίωση ενός πολιτικού σχεδιασμού έχουν και το ανάλογο αποτέλεσμα.
Αυτό που βιώνει τώρα ο Συνασπισμός…”
Από το «ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ»
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Τον Ιούλιο του 2008, η ευφορία στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν μεγάλη. Οι δημοσκοπήσεις έπνεαν ανέμους που φούσκωναν τα ποσοστά του πολιτικού σχηματισμού της Αριστεράς, που τον αναδείκνυαν ως...
τρίτη πολιτική δύναμη, με όχι και τόσο μεγάλη διαφορά από το δεύτερο κόμμα.
Σε κάποια δημοσκόπηση, μάλιστα, η εκτίμηση της πρόθεσης ψήφου κατέγραφε το εντυπωσιακό 18%! Ομως σε λιγότερο από τρεις μήνες τα ποσοστά έπεσαν σημαντικά και τα μηνύματα που έφταναν στον ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνονταν με διαφορετικό τρόπο. Και αυτό σήμαινε και διαφορετική πολιτική.
Ο Αλέκος Αλαβάνος τον Σεπτέμβριο του 2008 υπέβαλε προτάσεις για κοινή δράση με το ΠΑΣΟΚ, προκαλώντας το λιγότερο αμηχανία στην ηγετική ομάδα του ΣΥΝ, που σχεδίαζε τα πλάνα βάσει του τρίτου πόλου, που δεν περιλάμβανε στα σχέδια το ΠΑΣΟΚ, αλλά μόνο τους ψηφοφόρους του. Και δεν έφτανε αυτό. Στη συνέχεια, και με αφορμή τα γεγονότα του Δεκεμβρίου, που χαρακτηρίστηκαν εξέγερση, ο Αλέκος Αλαβάνος είπε ότι δεν υπήρχαν περιθώρια συνεργασίας με το ΚΚΕ. Τότε, όπως είναι γνωστό, η Αλέκα Παπαρήγα είχε δηλώσει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων».
Ο Αλ. Αλαβάνος έδωσε το «παρών» στη χθεσινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ, όπου εξήγησε τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να παραιτηθεί Από την πλευρά του, ο Αλέξης Τσίπρας με τους συνεργάτες του έστηνε βήμα βήμα τον τρίτο πόλο. Οι πληροφορίες λένε ότι στη συνέχεια, με συγκεκριμένες πράξεις, ο Αλαβάνος έστειλε μηνύματα που στην Κουμουνδούρου αποκωδικοποιήθηκαν με έναν τρόπο. Οτι δηλαδή ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμούσε να αποχωρήσει από την ηγεσία του, ανεξάρτητα από την ημερομηνία των εθνικών εκλογών, και χάραζε τη δική του, «αυτόνομη» ατζέντα.
Ετσι τον περασμένο Φεβρουάριο συναντήθηκε με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου και «κλιμακώνει» σταθερά, φτάνοντας στην απόφαση να πάει ο ίδιος στο ντιμπέιτ για τις ευρωεκλογές. Και στη συνέχεια να σπεύδει να ακούσει τον Αλέξη Τσίπρα στην κεντρική προεκλογική ομιλία στην Αθήνα.
Το ντιμπέιτ ήταν η αφορμή να δημοσιοποιηθεί η πολιτική διαμάχη που για πολλούς υπέβοσκε για καιρό και τελικά ξέσπασε, με τον Αλέκο Αλαβάνο να αποφασίζει να αποχωρήσει από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Η απάντηση που έδωσε την περασμένη Τρίτη, όταν ρωτήθηκε εάν έχει μετανιώσει για την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα, ερμηνεύτηκε αμέσως ως αμφισβήτηση των δυνατοτήτων του προέδρου του ΣΥΝ. «Δεν έχω καταλήξει σε κανένα συμπέρασμα ότι έχω μετανιώσει», είπε ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, προκαλώντας την άμεση αντίδραση της Κουμουνδούρου, που σχολίασε ότι «το γυαλί ράγισε». Η συνέχεια ήταν δύο συνεδριάσεις. Της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, από την οποία απείχαν οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ, και της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ. Και στις δύο ο Αλέκος Αλαβάνος μίλησε για όλους, εξηγώντας γιατί αποχωρεί. Οι εκκλήσεις κάποιων μελών να παραμείνει - μεταξύ αυτών και του Αλέξη Τσίπρα- δεν απέδωσαν. Και αυτό ήταν αναμενόμενο. Το γυαλί είχε ραγίσει και δεν ήταν δυνατό να κολλήσει.
Ο Φώτης Κουβέλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, σχολιάζοντας χθες την παραίτηση Αλαβάνου, είπε: «Δεν είναι η εικόνα του ΣΥΝ και κατ' επέκταση του ΣΥΡΙΖΑ εκείνη η οποία αντιστοιχεί στις προσδοκίες, αλλά και στην αγάπη των ανθρώπων που επιλέγουν τον ΣΥΡΙΖΑ».
Ο,τι ακολουθήσει θα δείξει εάν το οικοδόμημα με τις συνιστώσες θα αντέξει και εάν εντός του ΣΥΝ οι τάσεις «έλαβαν το μήνυμα» που εξέπεμψε η ηγεσία του ΣΥΝ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκε σε μια δραματική στιγμή όταν ο Ν. Κωνσταντόπουλος έβλεπε μπροστά του με τρόμο τον κίνδυνο, για μια ακόμη φορά, ο ΣΥΝ να μην μπει στη Βουλή. Όντως συσπειρώθηκαν οι σκόρπιες ομάδες των αριστεριστών, και έδωσαν φιλί της ζωής στο κόμμα, ώστε να εισέλθει στη Βουλή.
Ο Κωνσταντόπουλος έφυγε, ο Αλαβάνος ήρθε. Αρκετά φιλόδοξος, είχε εκμυστηρευθεί σε δημοσιογράφο την ημέρα της εκλογής του στο συνέδριο «θα τρίβετε τα μάτια σας». Ο χρόνος περνούσε, αλλά τα μάτια του δημοσιογράφου δεν κοκκίνισαν κατ’ ελάχιστο, αφού δεν χρειάστηκε να τα τρίψει. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρέπαιε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Ο ευφυής, όσο και ιδιόρρυθμος Αλαβάνος, σκέφθηκε τότε να βγάλει το κόμμα στην επικοινωνιακή πιάτσα. Θα το έκανε μόνο προσελκύοντας την εντυπωσιοθηρία των τηλεοπτικών καμερών. Η ευκαιρία δόθηκε και αποκάλεσε τον πρωθυπουργό «Νονό». Έκτοτε οι κάμερες τον αγάπησαν, τον «έπαιζαν». Κάθε φορά που μιλούσε στη Βουλή οι τηλεοπτικοί συντάκτες «έριχναν σύρμα», μη χαθεί ούτε μια ατάκα του και οι τηλεοπτικοί δεκτές την αναπαρήγαγαν. Έτυχε και η συγκυρία με το ΠΑΣΟΚ να κατατρώγει τις σάρκες του στη διαμάχη ΓΑΠ- Μπένι και ο ΣΥΡΙΖΑ χτύπησε δημοσκοπική κορυφή.
Εκεί ξεκίνησε και το τέλος: λόγω ενός (ελαχιστότατου) προβλήματος υγείας ο Αλαβάνος σκέφθηκε να κάνει «νταμπλ»: Ο ίδιος να αγορεύει στην Βουλή και ο Τσίπρας να οργώνει την κοινωνία.
Πως διαμορφώθηκε στη συνέχεια η κατάσταση; Αφενός, ο Αλαβάνος ο οποίος πέραν της λαϊκίστικης συναισθηματικολογιας, ίσως λόγω προπαίδειας στο ΚΚΕ, δεν είχε να δώσει σύγχρονες λύσεις σε τωρινά προβλήματα, που είναι πολυ πιο σύνθετα, από τη μανιχαϊστική λογική με την οποία τα ερμηνεύει το ΚΚΕ. Αφετέρου, ο Τσίπρας, ένας νεαρός της «γενιάς της ευκολίας» με μια θεολογική προσέγγιση στην έννοια «αριστερά», με μια αλαζονεία που δεν πήγαζε μόνο από τον χαρακτήρα του, αλλά και από την βαθειά πεποίθηση ότι η αριστερά ενδιαφέρεται για το λαό, άρα δεν μπορεί παρα να έχει δίκιο σε όλα.
Ήρθε και η συγκυρία με τον Δεκέμβρη. Εδώ να πούμε ότι στο φαντασιακό υποσυνείδητο της αριστεράς υπάρχει πάντα η εικόνα της εξέγερσης. έτσι κάθε κάδος που καιγόταν, κάθε βιτρίνα που έπεφτε, ήταν απόδειξη ότι οι καταπιεσμένοι, οι εξαθλιωμένοι, οι αποκλεισμένοι ξεσηκώνονταν, και ζητούσαν το δικαίωμα στη ζωή
Ο Τσίπρας είχε δίπλα του μια παρέα νεαρών ανώριμων της αριστεράς και πιο δίπλα τις «συνιστώσες» του ΣΥΡΙΖΑ, πολιτικές ομάδες που έλκουν την καταγωγή τους από την δεκαετία του 70 - μαοϊκούς, τροτσκιστές, αναρχιζοντες, καταστασιακους κλπ- ενώ την νουνεχή φωνή των ανανεωτικών του ΣΥΝ την απέκλεισε εξ ορισμού. Έτσι, οι αριστεριστές άλωσαν τον πολιτικο λόγο του ΣΥΝ και η κοινωνία δεν είδε μια πρόταση που θα μπορούσε να δώσει βιώσιμη διέξοδο , και απέστρεψε οφθαλμών.
Το τέλος είναι οφθαλμοφανές, αλλά ως τότε θα έχουμε αρκετά επεισόδια και θα επανέλθουμε
«Τρία πουλάκια κάθονταν»
Από το antinews
λέει αρκετές αλήθειες ως προς τη χρονολογική καταγραφή των γεγονότων, αλλά η οπτική γωνία που "βλέπει" τις εξελήξεις δεν έχει καμία σχεση με απαιτούμενη Μαρξιστική ανάλυση.
Μην το ψάχνετε τόσο ρε παιδιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί άλλη μία έκφραση της πάλαι ποτέ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ, άλλη μία προσπάθεια ανώριμων και κομπλεξικών πολιτικών γκρουπούσκουλων να ροκανίσουν κανένα κομματάκι της πίτας της εξουσίας χωρίς να αναλάβουν τις σχετικές ευθύνες. Και το παιχνιδάκι δούλεψε καλά. Πήραν θεσούλες, κάνοντας τους αγνούς, διαπραγματεύτηκαν το τομάρι τους κλπ, μέχρι που τα παιδαρέλια πιστέψανε το παραμυθάκι που οι ίδιοι λέγανε και τους χάλασε η μανέστρα.
ΟΤΑΝ Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΞΕΚΕΘΑΡΙΣΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΖΗΤΑ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΉ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ, ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. ΤΩΡΑ ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ, ΟΥΤΕ ΓΟΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΑ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΖΗΤΑΜΕ ΨΗΦΟ, ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ . ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΉ ΤΟΥΣ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΓΕΛΑΝΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΣΑΚΩΝΩΝΤΑΙ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ ΚΑΙ Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ ΣΤΟ 3%ΔΕΝ ΈΧΕΟ ΛΟΓΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΨΗΨΙΣΕΟ.
ΑΜΑ ΒΓΕΙ ΚΑΙ Ο ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ ΚΛΑΥΤΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΕ ΟΥΤΕ 2% ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΑΥΤΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΥΒΟΥΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΧΑ. ΒΡΕ ΠΑΟΔΙΑ ΕΚΕΙΝΙ ΤΟΝ ΧΟΥΝΤΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΤΑ, ΑΜΑ ΜΟΛΑΕΙ ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ Ο ΥΠΝΟΣ, ΕΧΕΙ ΔΕ ΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΣΣΕΤΑ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΥΝΕΧΟΣ ΕΛΕΟΣ.
Η ΜΟΝΗ ΛΥΔΗ ΕΝΑΙ ΟΙ ΥΓΙΕΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΕΡΙΓΥΡΟ ΜΗΠΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΒΛΕΠΟ ΔΥΣΚΟΛΟ
Δημοσίευση σχολίου