Έχετε αναρωτηθεί ποιες είναι οι παράμετροι που κρατούν στη ζωή τις ελληνικές εφημερίδες σήμερα; Λοιπόν είναι δύο.
1) Οι προσφορές και
2) η κρατική διαφήμιση.
Κάποτε οι εφημερίδες είχαν ξεκινήσει να προσφέρουν κάποια τεύχη ιστορίας ή εγκυκλοπαιδειών και έχουν φτάσει σήμερα να προσφέρουν ακόμα και από δύο αυτοκίνητα!!!!!! Έπειτα αυτή την κρατική διαφήμιση δεν την καταλαβαίνω. Γιατί δηλαδή διαφημίζονται οι κρατικές εταιρίες και οι οργανισμοί, αφού είναι μονοπώλια; Μήπως έχουν ανταγωνισμό και θέλουν να επικρατήσουν;. Γιατί λοιπόν η Νέα Δημοκρατία και η κάθε κυβέρνηση, συντηρεί τις εφημερίδες (δεξιές και αριστερές) με τα δικά μας χρήματα; Μας ρώτησαν;
Σκεφτήκατε τι θα συμβεί, αν αύριο το πρωϊ.......απαγορευτούν οι προσφορές και ταυτόχρονα σταματήσει η κρατική διαφήμιση; Αυτόματα, το μεγαλύτερο μέρος, για να μην πω το σύνολο των εφημερίδων θα κλείσει.
Σκεφτήκατε αλήθεια, ποιο είναι το ισχυρότερο σημείο των ελληνικών εφημερίδων σήμερα; Μα φυσικά το πρωτοσέλιδο. Από το εσωτερικό τους πολύ λίγοι επηρεάζονται. Γι’ αυτό και το πρωτοσέλιδο γράφεται με πηχυαίους τίτλους και πολλά χρώματα σε στυλ κιτς.
Και ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για την προβολή των πρωτοσέλιδων; Μα φυσικά οι περιπτεράδες που τις αναρτούν στα περίπτερα και οι τηλεπαρουσιαστές που διαβάζουν το πρωϊ τα πρωτοσέλιδα. Για σκεφτείτε τι θα συνέβαινε, αν το σωματείο των περιπτεράδων αποφάσιζε να μην αναρτά πλέον τις εφημερίδες; ή να αξίωνε προμήθεια για την ανάρτησή τους; Άντε δώσαμε ιδέα.
http://hassapis-peter.blogspot.com/2009/03/blog-post_07.html
1) Οι προσφορές και
2) η κρατική διαφήμιση.
Κάποτε οι εφημερίδες είχαν ξεκινήσει να προσφέρουν κάποια τεύχη ιστορίας ή εγκυκλοπαιδειών και έχουν φτάσει σήμερα να προσφέρουν ακόμα και από δύο αυτοκίνητα!!!!!! Έπειτα αυτή την κρατική διαφήμιση δεν την καταλαβαίνω. Γιατί δηλαδή διαφημίζονται οι κρατικές εταιρίες και οι οργανισμοί, αφού είναι μονοπώλια; Μήπως έχουν ανταγωνισμό και θέλουν να επικρατήσουν;. Γιατί λοιπόν η Νέα Δημοκρατία και η κάθε κυβέρνηση, συντηρεί τις εφημερίδες (δεξιές και αριστερές) με τα δικά μας χρήματα; Μας ρώτησαν;
Σκεφτήκατε τι θα συμβεί, αν αύριο το πρωϊ.......απαγορευτούν οι προσφορές και ταυτόχρονα σταματήσει η κρατική διαφήμιση; Αυτόματα, το μεγαλύτερο μέρος, για να μην πω το σύνολο των εφημερίδων θα κλείσει.
Σκεφτήκατε αλήθεια, ποιο είναι το ισχυρότερο σημείο των ελληνικών εφημερίδων σήμερα; Μα φυσικά το πρωτοσέλιδο. Από το εσωτερικό τους πολύ λίγοι επηρεάζονται. Γι’ αυτό και το πρωτοσέλιδο γράφεται με πηχυαίους τίτλους και πολλά χρώματα σε στυλ κιτς.
Και ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για την προβολή των πρωτοσέλιδων; Μα φυσικά οι περιπτεράδες που τις αναρτούν στα περίπτερα και οι τηλεπαρουσιαστές που διαβάζουν το πρωϊ τα πρωτοσέλιδα. Για σκεφτείτε τι θα συνέβαινε, αν το σωματείο των περιπτεράδων αποφάσιζε να μην αναρτά πλέον τις εφημερίδες; ή να αξίωνε προμήθεια για την ανάρτησή τους; Άντε δώσαμε ιδέα.
http://hassapis-peter.blogspot.com/2009/03/blog-post_07.html
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Η κρίση του Τύπου είναι παρούσα, οξεία και θα διαρκέσει. Οφείλεται στην τεχνολογική επανάσταση, αν και δείχνει ότι ο ποιοτικός κυρίως Τύπος αντιστέκεται, προσαρμόζεται και αξιοποιεί τα νέα μέσα. Όμως ο πολλαπλασιασμός των μέσων αυτών δεν ευνοεί πάντα τον πλουραλισμό.
Ετσι, η κυρίαρχη μορφή δημοσιογραφίας αναδύεται και στο Διαδίκτυο: Περισσότερο ανακυκλώνει την πληροφορία παρά την παράγει πρωτογενώς. Και ανταμείβει, απλώς, την τεχνική κατάρτιση των συντακτών και όχι το φιλοπερίεργο πνεύμα. Στο μέλλον, ο επιδέξιος χειρισμός της ψηφιακής κάμερας, η χρήση των εργαλείων του μοντάζ και η ικανότητα συντονισμού μιας δημόσιας τηλεοπτικής συζήτησης, θα βαραίνουν περισσότερο από τη σε βάθος γνώση ορισμένων τομέων ή από την έφεση στην ερευνητική δημοσιογραφία. Όσον αφορά την επαγγελματική δημοσιογραφία, το προφίλ της δημοσιογραφίας στο Διαδίκτυο έχει ως φόντο την πλήρη απορρύθμιση του επαγγέλματος. Εν μέσω της ακατάπαυστης ροής ειδήσεων, ο επαγγελματίας, ο οποίος έχει προσληφθεί για την ικανότητά του στη χρήση του Διαδικτύου, μοιάζει με το φίδι που δαγκώνει την ουρά του: κάνει γνωστό αυτό που γνωρίζει, δείχνει πώς ο ίδιος βλέπει τα πράγματα, αντιδρά σε όλα όσα προκαλούν αντιδράσεις. Για τη δημοσιογραφία των πολιτών: κάθετη θεώρηση της επικοινωνίας, όπου μία αυθεντία διαχέει τη γνώση, έχοντας σχεδόν αποκλειστική πρόσβαση στις πηγές (πρακτορεία Τύπου, θεσμοί), υποκαθίσταται από τη «δημοσιογραφία της συζήτησης».
Αναμφίβολα, η ερώτηση που ο δημοσιογράφος της ψηφιακής εποχής καλείται να θέσει στον εαυτό του είναι η εξής: «Τι είναι σημαντικό σε αυτή τη μηχανική ροή»; Ωστόσο, οι εργοδότες εξυμνούν τις νέες αρετές του επαγγέλματος, το οποίο αναζωογονείται χάρη στην επιλογή και δρομολόγηση ποικίλων «περιεχομένων». Υπό αυτό το πρίσμα, αναμφισβήτητα, ο δημοσιογράφος θυμίζει περισσότερο τροχονόμο παρά οδηγό. Το τρένο του Ιντερνετ δεν περιμένει κανέναν, κανείς, όμως, επίσης δεν γνωρίζει προς τα πού κατευθύνεται.
Παρ' όλα αυτά, η δημοσιογραφία της ψηφιακής εποχής ευνόησε την εμφάνιση ανεξάρτητων δικτυακών τόπων, οι οποίοι, για παράδειγμα, έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Έγινε εφικτή η ανάδυση διαύλων ενημέρωσης και επικοινωνίας, οι οποίοι προσφέρουν μια εναλλακτική λύση απέναντι στον κυρίαρχο λόγο, αποκλίνουν από τους κανόνες της παθητικής συνέργειας ακόμη και της υποδούλωσης στις καπιταλιστικές, πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις. Η κρίση της εμπορικής δημοσιογραφίας και ο υποβιβασμός της στα μάτια της κοινής γνώμης οφείλονται εν πολλοίς στην άνθηση ενός ελεύθερου και κριτικού λόγου στο Διαδίκτυο. Αλλά η χειραφέτηση θα έχει τη δυναμική να επηρεάσει τις δικτυακές εκδόσεις των μεγάλων μέσων και να ενθαρρύνει τον αντίλογο των δημοσιογράφων τους;
Δημοσίευση σχολίου