ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΤΙΜΗΣΕΙΣ

Θα επιχειρήσω μια πρώτη ανάλυση των αποτελεσμάτων των εκλογών, όσο δύσκολο κι αν φαντάζει από ένα απλό πολίτη. Θεωρώ όμως ότι είναι αναγκαίο προκειμένου να συμβάλω κι εγώ στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης που προωθεί το Blog.


ΠΑΣΟΚ


Ο Παπανδρέου απέδειξε πως ήταν πολύ πιο μπροστά από το κόμμα του.
Αιφνιδίασε πραγματικά όχι μόνο τα μέλη αλλά και τα στελέχη.

Είπε, όπως έχουμε ξαναγράψει, τα αυτονόητα που όμως για την Ελλάδα φαντάζουν ανατροπές.

Μπορεί να φανταστεί κανένας ζητήματα όπως, διαφάνεια, αξιοκρατία και ανάδειξη νέων στελεχών θα φάνταζαν ως ανατροπή;

Ναι γιατί στην Ελλάδα δεν ήταν δυστυχώς αυτονόητα.

Και μη ξεχνάμε πως τα πάντα είχαν τελματώσει, ηθική, πολιτική και οικονομία, οπότε όποιος έλεγε κάτι με σχέδιο ήταν βέβαιο πως θα είχε και την πολιτική ηγεμονία.
Έκανε όμως κι άλλο ένα αυτονόητο, που είχε ξεχαστεί στην Ελλάδα από την εποχή Σημίτη και με τον Καραμανλή στη συνέχεια.

Απέναντι στη στείρα διαχειριστική πραχτική επανέφερε την ιδεολογικοποίηση της πολιτικής. Κι αυτό είναι απόλυτα αυτονόητο.

Κατέθεσε με απλά λόγια, ό,τι σχεδιάζει κάθε συνετός οικογενιάρχης για το σπίτι του, προγραμματισμό και στόχο. Απλά πράγματα.

Άλλωστε ήταν το μοναδικό κόμμα με πολιτική πρόταση, συγκεκριμένο τρόπο διαχείρισης και σχεδιασμό για το αύριο, απέναντι στην αδυναμία ή συνειδητή άρνηση των άλλων κομμάτων. Αν δικαιωθεί ή όχι η ζωή θα το δείξει.

ΝΔ


Η ΝΔ, πέραν από τα σκάνδαλα ( εδώ εξετάζουμε την πολιτική ), κατέρρευσε για τρείς κύρια λόγους.
Ο πρώτος είναι ότι όλο το οικοδόμημα ήταν μια πολιτική επικοινωνιακή φούσκα που με τον πρώτο αέρα θα χανότανε και θα έσκαγε. Έτσι κι έγινε με την πρώτη εμφάνιση της κρίσης.

Ο δεύτερος είναι, όπως αποδείχθηκε, ότι είχαν πραγματικά άγνοια πολιτικής διαχείρισης της οικονομίας και γι αυτό δεν μπόρεσαν να καταλάβουν στοιχειωδώς έστω τα μέτρα των αντίστοιχων κεντροδεξιών κομμάτων που εφαρμόστηκαν διεθνώς. Αυτοί έμειναν με το μπακαλοτέφτερο και την πραχτική βοηθού λογιστή σε φούρνο της γειτονιάς.

Ο τρίτος λόγος είναι ότι είχε πλήρη ιδεολογικοπολιτική σύγχυση και γι αυτό ως κεντροδεξιός χώρος, έχασε και προς τα δεξιά και προς το κέντρο.

Καλό θα είναι και για το ίδιο το ιστορικό κόμμα και για την πολιτική δημοκρατία, να μπορέσει σύντομα να ανακτήσει την ιδεολογικοπολιτική του ταυτότητα και σύντομα να ανασυνταχθεί, πράγμα που φαίνεται δύσκολο με βάση τις προηγούμενες εκτιμήσεις.


ΑΡΙΣΤΕΡΑ


Εδώ θα αναφερθώ και για τα δυο κόμματα της Αριστεράς, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ γιατί συνθέτουν την ιστορική αριστερά στην Ελλάδα παρόλο που μεταξύ τους δεν το κατανοούν.
Θα είμαι και περισσότερο αυστηρός γιατί ο κόσμος έχει και πολλές απαιτήσεις από την Αριστερά. Αρκεί να συνεκτιμήσουμε το γεγονός πως πάντα τα αποτελέσματα των εκλογών, καταγράφουν τη συνολική δύναμη της Αριστεράς στο 60% του εκλογικού σώματος!!!
Και επειδή σ αυτή τη δύναμη δεν πρέπει να κλείνει τα μάτια ή να γυρίζει την πλάτη, εμείς πρέπει να σηκώσουμε ψηλά τον πήχη της κριτικής αφού η ίδια δεν θέλει ή δεν μπορεί.

Καταθέτω λοιπόν τη γνώμη μου ως απλός πολίτης μια και τα κομματικά τους όργανα φαίνεται ότι δυσκολεύονται να αναδεικνύουν την κριτική σκέψη.

Σε συνθήκες έντονης οικονομικής και πολιτικής κρίσης κατόρθωσαν πραγματικά το ακατόρθωτο, να μειώσουν τις δυνάμεις τους !!!

Λες και η Αριστερά πρέπει να ανεβαίνει με την καπιταλιστική ανάπτυξη και να πέφτει ανάλογα με την πτώση της. Πραγματικά ανιστόρητο.

Έδειξαν μικροψυχία και φόβο να αναλάβουν πολιτικές πρωτοβουλίες και πάνω απ όλα ευθύνες. Την αναγκαία στρατηγική των συμμαχιών την εξαντλούν ανάμεσα στην Κανέλλη και τον Πάτζα μακριά από την πολιτική, την κοινωνία και τα ζωντανά κινήματα.

Η επί χρόνια μόνιμη δικαιολογία, << όλοι οι άλλοι φταίνε >>….<< οι θέσεις είναι σωστές αλλά δεν μπορέσαμε να τις περάσουμε στο Λαό >>. …<< φταίει η άνοδος της σοσιαλδημοκρατίας >>( τη στιγμή μάλιστα που βρίσκεται σε πτώση διεθνώς!!! ), …οδηγεί στο εύκολο συμπέρασμα ότι ο γιαλός είναι στραβός!!!

Δυστυχώς οι απαντήσεις που έδωσαν για το αποτέλεσμα δείχνουν ηγεσίες με εμμονές στην αυτοεπιβεβαίωση, να κρύβονται από την πραγματικότητα και το μόνο που γνωρίζουν καλά ( και είναι φυσικά και το πλέον εύκολο και απολίτικο ), είναι να ετεροπροσδιορίζονται.
Ο ετεροπροσδιορισμός όμως είναι χαρακτηριστικό μικρών ομάδων διαμαρτυρίας και όχι ιστορικών κομμάτων που θέλουν να αλλάξουν την κοινωνία μαζί της και όχι απέναντί της…

Αριστερά δεν νοείται να οριοθετεί ως λαϊκό κίνημα μόνο τις κομματικές και συντεταγμένες δυνάμεις της και μάλιστα να τις αντιπαραθέτει με την συντριπτική πλειοψηφία του λαϊκού κινήματος ( Βλέπε παντού χωριστές κινητοποιήσεις )

Επιγραμματικά στις εκλογές καταδικάστηκε για άλλη μια φορά η απολίτικη λειτουργία και δράση και όχι η ίδια η Αριστερά..

Αυτά προς το παρόν, θα επανέλθουμε.

Στέφανος Ροδινός
srodinos@gmail.com