Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Η παρέλαση σύντροφοι φραπέλληνες τελείωσε…


…φωτογραφίες ωραίες βγάλατε,
το πατριωτικό σας καθήκον λίγο πολύ το κάνατε,
ας μάθετε και κάτι που έπρεπε να μας έχουν μάθει στο σχολείο, έστω μετά το… «Πάτερ ημών..»

Ο Όρκος των Ταγμάτων Ασφαλείας

«Ορκίζομαι εις τον Θεόν τον άγιον τούτον όρκον,
ότι θα υπακούω απολύτως ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΙΑΤΑΓΑΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ ΧΙΤΛΕΡ.

Θα εκτελώ πιστώς απάσας τας ανατεθεισομένας μοι υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων εις τας διαταγάς των ανωτέρων μου.

Γνωρίζω καλώς, ότι διά μίαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεών μου, τας οποίας διά του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθή ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ».

Ο Όρκος των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας

«Εγώ, παιδί του λαού της Ελλάδας και μαχητής του ΔΣΕ, ορκίζομαι να πολεμήσω με το όπλο στο χέρι, να χύσω το αίμα μου και να δώσω και την ίδια μου τη ζωή για να διώξω απ' τα χώματα της πατρίδας μου και τον τελευταίο ξένο καταχτητή.

Για να εξαφανίσω κάθε ίχνος φασισμού.
Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μου.
Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω τη δημοκρατία, την τιμή, την εργασία, την περιουσία και την πρόοδο του λαού μου.

Ορκίζομαι να 'μαι καλός, γενναίος και πειθαρχικός στρατιώτης, να εχτελώ όλες τις διαταγές των ανωτέρων μου, να τηρώ όλες τις διατάξεις του κανονισμού και να κρατώ τα μυστικά του ΔΣΕ.

Ορκίζομαι να 'μαι υπόδειγμα καλής συμπεριφοράς προς το λαό, φορέας και εμψυχωτής στη λαϊκή ενότητα και συμφιλίωση και να αποφεύγω κάθε πράξη που θα με εκθέτει και θα με ατιμάζει, σαν άτομο και σαν μαχητή.

Ιδανικό μου έχω τη λεύτερη και ισχυρή δημοκρατική Ελλάδα και την πρόοδο και ευημερία του λαού. Και στην υπηρεσία του ιδανικού μου θέτω το όπλο μου και τη ζωή μου.

Αν ποτέ φανώ επίορκος και από κακή πρόθεση παραβώ τον όρκο μου ας πέσει πάνω μου αμείλικτο το τιμωρό χέρι της πατρίδας και το μίσος και η καταφρόνια του λαού μου».

Ο Όρκος των ανταρτών του ΕΛΑΣ

«Εγώ, παιδί του Ελληνικού Λαού,
ορκίζομαι ν' αγωνιστώ πιστά στις τάξεις του ΕΛΑΣ
για το διώξιμο του εχθρού από τον τόπο μας,
για τις ελευθερίες του Λαού μας, κι ακόμα,
να είμαι πιστός και άγρυπνος φρουρός προστασίας στην περιουσία και το βιος του αγρότη.

Δέχομαι προκαταβολικά και την ποινή του θανάτου αν ατιμάσω την ιδιότητά μου ως πολεμιστής του Έθνους και του Λαού και
υπόσχομαι να δοξάσω και να τιμήσω το όπλο που κρατώ και
να μην το παραδώσω εάν δεν ξεσκλαβωθεί η Πατρίδα μου
και δεν γίνει ο Λαός νοικοκύρης στον τόπο του».

«Τελικά δεν είμαστε όλοι ίδιοι».

Από το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ




5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ψήφισμα του 15μελές συμβουλίου του Β΄ Γυμνασίου Νάξου.

Όπως κάθε χρόνο, σκοπός και της φετινής παρέλασης είναι να τιμήσουμε τους ανθρώπους που θυσίασαν την ίδια τους τη ζωή, για να είμαστε σήμερα εμείς ελεύθεροι. Έπεσαν στο πεδίο της μάχης για να μπορούμε εμείς σε συνθήκες ελευθερίας και δημοκρατίας να οραματιζόμαστε, να ελπίζουμε, να αγωνιζόμαστε, για ένα καλύτερο σήμερα και αύριο. Να αγωνιζόμαστε για να διασφαλίσουμε την ελευθερία και τη δημοκρατία, για τη σύγχρονη, αλλά και τις αυριανές γενιές.

Γιατί η δημοκρατία είναι οι συνθήκες εκείνες στις οποίες ο άνθρωπος μπορεί να αναπνεύσει, να ζήσει αξιοπρεπώς, να ζήσει σαν άνθρωπος. Είναι το πολίτευμα που σέβεται την ανθρώπινη ζωή. Και η ανθρώπινη ζωή είναι το ύψιστο αγαθό.

Ένας συμμαθητής μας χάθηκε πρόσφατα άδικα και τραγικά. Το πένθος έχει μαυρίζει τη ζωή μας. Αναρωτιόμαστε και προβληματιζόμαστε γύρω από το γεγονός.

Άραγε αυτοί που εκπροσωπούν τους θεσμούς της δημοκρατίας, οι οποίοι υπηρετούν τον πολίτη και προστατεύουν τα δικαιώματά του, με ύψιστο δικαίωμα αυτό της ζωής, προβληματίστηκαν;

Ευαισθητοποιήθηκαν;

Αίτημα μας είναι η ευαισθητοποίησή τους. Αίτημα μας είναι η δράση τους προς το καλύτερο για όλους.

Εμείς οι νέοι κοιτάμε μπροστά, συχωρούμε, αλλά δε ξεχνάμε αυτά που δεν πρέπει να ξεχάσουμε, αυτά που μας σημάδεψαν έτσι κι αλλιώς! Τα δυσάρεστα γεγονότα πρέπει να γίνονται κίνητρα για τη συνολική πρόοδο και τη βελτίωση της ζωής.

Το 15μελές συμβούλιο του Β΄ Γυμνασίου Νάξου

Ανώνυμος είπε...

Η απάντηση του Μεταξά δεν ήταν 'ΟΧΙ', στα γαλλικά μιλάγανε με το πρέσβη της Ιταλίας, Δεν του είπε non
Η απάντηση ήταν επι λέξη "Alors, c'est la guerre" (λοιπόν , είναι...
πόλεμος !)
Στο αίσθημα του Ελληνικού λαού πέρασε ως αυστηρό και γενναίο ΟΧΙ

Ανώνυμος είπε...

Πέστε ότι θέλετε, τα στοιχεία αυτά τα διάβασα πριν 5 λεπτά για πρώτη φορά.
Μέμφω τον εαυτό μου γιατί πολλές φορές έχω πει δεν πειράζει.
Και όμως πειράζει.

Ανώνυμος είπε...

Κατα τη χτεσινη παρέλαση στη Χώρα, από το Β΄ Γυμνάσιο της Νάξου, παρέλασε μόνο η Γ΄τάξη.
Τα παιδιά οταν πέρασαν μπροστά από τους ΄΄επίσημους΄΄, δεν γύρισαν το κεφάλι νά τους κοιτάξουν. Τούς έγραψαν κανονικά δηλαδή.
Μπράβο στα παιδιά. Είναι είναι πολύ μάγκες και πάλι μπράβο.

Ανώνυμος είπε...

o Marakis pantos xeirokrotise...