Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Μία και καμία…


Κάπου εδώ η σεμνή τελετή παίρνει τέλος.

Ως προς το τελετουργικό βέβαια, γιατί τίποτα
ή σχεδόν τίποτα δεν θα αλλάξει…

Όσοι μας “διάβασαν” σωστά θα διαπίστωσαν ότι
“δεν υψώσαμε από νάιλον σημαία πλαστική…”
απλά κρατήσαμε .. μικρό καλάθι.

Άντε ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ Η ΤΙΜΗ ΤΗΣ...
Κάποτε η τιμή ήταν κοινονικό αιτούμενο η οποία απονέμεται ως αναγνώριση,σεβασμό-τιμής ένεκεν-υπήρχε και ο "λόγος τίμής",σήμερα τα παραπάνω είναι ζητούμενα, αν υπάρχουν ...
Σε πόσους απ'αυτούς που ζητούν να μας εκπροσωπίσουν θα αποδήδαμε τιμές ?
Η τιμολόγιση της τιμής με συγκεκριμένο τιμοκατάλογο είναι ο κανόνας.
Η ΤΙΜΗ έχει βαρύ τίμημα και πληρώνεται κάθε μέρα με ότι κάνουμε και ότι δεν κάνουμε.
Προυτού ρήξου με το "ΒΟΛΙ"καλό θα ήταν να τιμήσουμε τον εαύτο μας πρώτα απ'όλα.
Ζούμε την εποχή των ελαχίστων (κωστάκης-γιώργάκης-..ακης) εμείς ας μην είμαστε οιΕΛΑΧΙΣΤΟΤΕΡΟΙ.
Κυνηγάρας.

Ανώνυμος είπε...

Κάτι τέτοιες αναρτήσεις γελοιοποιούνε το μπλογκ. Κρίμα και πάλι κρίμα.

Ανώνυμος είπε...

Ρε δεύτερε, επειδή εσύ στραβοκοιμήθηκες θα την πληρώσουμε εμείς;
Τι σε χάλασε;
Η αλήθεια;
Δεν διάβασες το πρώτο σχόλιο;

«…Η ΤΙΜΗ έχει βαρύ τίμημα και πληρώνεται κάθε μέρα με ότι κάνουμε και ότι δεν κάνουμε.
Προτού ρίξουμε το "ΒΟΛΙ" καλό θα ήταν να τιμήσουμε τον εαυτό μας πρώτα απ' όλα….»

“Kynigara’s fun club”